Του Κώστα Γιαννιώτη
Το παιγνίδι άρχισε να χοντραίνει και φαίνεται πως θα τραβήξει σε μάκρος!
Οι πρώτες μάχες άρχισαν, και όλα δείχνουν ότι... κάποιοι θα προσπαθήσουν να τις μετατρέψουν σε γενικευμένο πόλεμο.
Η απόπειρα κατά του Παπαδήμου αποτέλεσε την χρυσή ευκαιρία για κάποιους. Καθαγιάζοντας τον Παπαδήμο, επιχειρούν να καθαγιάσουν την «πολιτική» παράδοσης της χώρας και να ευλογήσουν τα γένια τους!
Ευκαιρία να... εξορκίσουν και «το κακό», για το οποίο υπεύθυνοι δεν είναι άλλοι από τους αντιφρονούντες με την πολιτική τους.
Υπαίτιοι δεν είναι η πολιτική της υποτέλειας και του δωσιλογισμού, αλλά οι... κακές μάγισσες του διαδικτύου!
Για να το πετύχουν, δεν τους είναι αρκετή η βοήθεια των ποδηγετούμενων ΜΜΕ. Θέλουν δικό τους και το διαδίκτυο!
Το διαδίκτυο είναι όπλο! Όπλο ισχυρότατο, αν ξέρεις να το χρησιμοποιήσεις!
Και το σύστημα, χρόνια τώρα, αποδείχτηκε πολύ «διαβασμένο» στην αξιοποίηση αυτού του όπλου!
Την ώρα που η πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν είχε -και ίσως ακόμα να μην έχει- καλή σχέση με το διαδίκτυο, την ίδια ώρα το σύστημα «πολυβολούσε» τους νέους χρήστες με ό,τι βοθρόλυμα διέθετε, ενώ ταυτόχρονα καναλιζάριζε τις επιλογές των νέων στο σκουπιδαριό, στην υποκουλτούρα, στην αποξένωση, στον ανταγωνισμό και σε καθετί που αποτελούσε ορισμό της απαξίας!
Καμάρωνε -το σύστημα- και διαφήμιζε τη δημοκρατία ΤΟΥ και την «ελευθερία του λόγου» που... πρυτάνευε στο διαδίκτυο και η οποία χουζούρευε, ξαπλωμένη στη «λιακάδα», όσο χρονικό διάστημα οι χρήστες ασχολούνταν με τσόντα, ρόδα, λουλουδάκια κάθε είδους και διαδικτυακό χουλιγκανισμό (ποδοσφαιρικό και μη)!
Κι ήρθαν χρόνια δίσεκτα και μαύρα, για τον τόπο μας!
Η εξαθλίωση της κοινωνίας άρχισε... «να παίρνει κεφάλι» και η χώρα να απογυμνώνεται από την περιουσία της –δημόσια και ιδιωτική.
Οι «πολιτικοί» μας ονόμασαν... «ανθρωπιστική κρίση» ή σκέτα... «κρίση» την επιβολή κατοχής της χώρας μας από ξένες δυνάμεις!
Πάλευαν με νύχια (την απάτη, τον αποπροσανατολισμό και τη διαστρέβλωση) και με δόντια (την απόκρυψη, τη συκοφαντία και την εκτροφή του κοινωνικού αυτοματισμού) να θάψουν τα ερωτηματικά της κοινωνίας.
Όλα δούλευαν ρολόι, για το σύστημα και το υπηρετικό του «πολιτικό» προσωπικό!
Όμως... Το διαδικτυακό «κοινό» άρχισε μέρα με τη μέρα να αφυπνίζεται, αργά μεν και βασανιστικά, αλλά σταθερά. Η κριτική, εναντίον του πολιτικού συστήματος, στο σύνολό του, από μεγάλη μερίδα των χρηστών του διαδικτύου, άρχισε να φουντώνει και να εξαπλώνεται σαν την αγριάδα σε περιβόλι!
Στην αρχή, το «πολιτικό» κατεστημένο, φάνηκε αμήχανο και καλύφτηκε πίσω από την χοντροπετσιά του, κάνοντας την... πάπια, σε όσα κυκλοφορούσαν στο διαδίκτυο για το δωσιλογισμό του. Για... «το φόβο των Ιουδαίων» απέφευγε να επιτεθεί απροσχημάτιστα εναντίον του αναφαίρετου δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης των πολιτών, προσπαθώντας μάλιστα να αναδείξει αυτόν το φόβο του σε... απόδειξη της «δημοκρατίας» ΤΟΥ!
Στην πραγματικότητα περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να εξαπολύσει την αντεπίθεσή του.
Και η ευκαιρία τού δόθηκε με την επίθεση κατά του Παπαδήμου. Μια επίθεση πολύ βολική και... στην ώρα της!
Κι άρχισαν τα όργανα!
Με... εφαλτήριο την ανάρτηση του Γ. Φιλιππάκη, όλοι οι «δημοκράτες» της «δημοσιογραφίας» έδωσαν το σύνθημα (σαν να ήταν... προγαμματισμένοι) και ξεκίνησαν το πανηγύρι, διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά τους για την... «απαράδεκτη ανάρτηση», απαιτώντας «ξήλωμα» αναρτήσεων, μέχρι και κινητοποίηση της υπηρεσίας δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος και διώξεις!
(Μέσα στη μεγαλοθυμία τους απέφυγαν να ζητήσουν το άνοιγμα των «παρθενώνων» στα ξερονήσια).
Ακολούθησαν οι ταγοί της «πολιτικής» που εξέφρασαν τη βδελυγμία τους εναντίον... «παρόμοιων αναρτήσεων» (sic) και άρχισαν να ανταγωνίζονται ποιος θα πρωτοτυπήσει στις προτάσεις για την αντιμετώπιση της... «βαρβαρότητας» του διαδικτύου!
Δεν αρκέστηκαν όμως μόνο σ’ αυτό.
Θέλησαν να... «χτίσουν» και για το μέλλον τους!
Θεώρησαν ότι έφτασε η ώρα να φράξουν τα στόματα που φώναζαν και φωνάζουν για την πατριδοκαπηλεία και το δωσιλογισμό!
Να τους αφήσουν ήσυχους, να κάνουν τη δουλειά που τους ανατέθηκε και να... «σώσουν» τελειωτικά την πατρίδα!
Βρήκαν μάλιστα και τη νομική... φόρμουλα καθοδήγησης της δικαιοσύνης!
Όποιος μιλά για «προδότες», «γερμανοτσολιάδες», «ταγματασφαλίτες», «δωσίλογους», «Τσολάκογλου» κ.ά. να θεωρείται... ηθικός αυτουργός των τρομοκρατών!
Μπα! Τι λέτε!
Μέχρι σήμερα -και μέσα από... «ιστορικά» κείμενα που, βέβαια, έκοψαν, έραψαν κι έγραψαν στα μέτρα τους- καμάρωναν για τα «παλικάρια» που έσωσαν την «πατρίδα» από τον όλεθρο του κομμουνισμού!
Τώρα θεωρούν... ύβριν, το να τους αποκαλούν με αυτήν την προσωνυμία;
Είναι ηθική αυτουργία σε έγκλημα;
Ο ουρανός του διαδικτύου άρχισε να γίνεται γκρίζος! Το θέμα δε σηκώνει εφησυχασμό και... χαβαλέ. Φαίνεται πως η μπόρα είναι προ των πυλών!
Και δεν είναι μπόρα που... θα περάσει -όπως έλεγαν κάποιοι για τα μνημόνια.
Είναι μπόρα, που θα επιχειρήσουν να τη φέρουν, για... μακροχρόνια ενδημία στον τόπο μας!
Όσο κι αν δεν το δείχνουν, βλέπουν καθαρά τα σημάδια και ο πανικός τους είναι ικανός να τους οδηγήσει σε... απονενοημένες ενέργειες!
Όμως, το ξανάγραψα!
Φαίνεται, πως δε μετρούν σωστά το μπόι τους!
Η κοινωνία, μέρα με τη μέρα, περνά σε... άλλη φάση και το διαδίκτυο άρχισε να γίνεται μέσο έντονης ζύμωσης αυτής της τόσο πληγωμένης κοινωνίας!
Θα βρουν βράχο μπροστά τους! Και θα... στουκάρουν!
ΠΗΓΗ:
http://www.dromosanoixtos.gr/2017/06/blog-post_2.html
Το παιγνίδι άρχισε να χοντραίνει και φαίνεται πως θα τραβήξει σε μάκρος!
Οι πρώτες μάχες άρχισαν, και όλα δείχνουν ότι... κάποιοι θα προσπαθήσουν να τις μετατρέψουν σε γενικευμένο πόλεμο.
Η απόπειρα κατά του Παπαδήμου αποτέλεσε την χρυσή ευκαιρία για κάποιους. Καθαγιάζοντας τον Παπαδήμο, επιχειρούν να καθαγιάσουν την «πολιτική» παράδοσης της χώρας και να ευλογήσουν τα γένια τους!
Ευκαιρία να... εξορκίσουν και «το κακό», για το οποίο υπεύθυνοι δεν είναι άλλοι από τους αντιφρονούντες με την πολιτική τους.
Υπαίτιοι δεν είναι η πολιτική της υποτέλειας και του δωσιλογισμού, αλλά οι... κακές μάγισσες του διαδικτύου!
Για να το πετύχουν, δεν τους είναι αρκετή η βοήθεια των ποδηγετούμενων ΜΜΕ. Θέλουν δικό τους και το διαδίκτυο!
Το διαδίκτυο είναι όπλο! Όπλο ισχυρότατο, αν ξέρεις να το χρησιμοποιήσεις!
Και το σύστημα, χρόνια τώρα, αποδείχτηκε πολύ «διαβασμένο» στην αξιοποίηση αυτού του όπλου!
Την ώρα που η πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν είχε -και ίσως ακόμα να μην έχει- καλή σχέση με το διαδίκτυο, την ίδια ώρα το σύστημα «πολυβολούσε» τους νέους χρήστες με ό,τι βοθρόλυμα διέθετε, ενώ ταυτόχρονα καναλιζάριζε τις επιλογές των νέων στο σκουπιδαριό, στην υποκουλτούρα, στην αποξένωση, στον ανταγωνισμό και σε καθετί που αποτελούσε ορισμό της απαξίας!
Καμάρωνε -το σύστημα- και διαφήμιζε τη δημοκρατία ΤΟΥ και την «ελευθερία του λόγου» που... πρυτάνευε στο διαδίκτυο και η οποία χουζούρευε, ξαπλωμένη στη «λιακάδα», όσο χρονικό διάστημα οι χρήστες ασχολούνταν με τσόντα, ρόδα, λουλουδάκια κάθε είδους και διαδικτυακό χουλιγκανισμό (ποδοσφαιρικό και μη)!
Κι ήρθαν χρόνια δίσεκτα και μαύρα, για τον τόπο μας!
Η εξαθλίωση της κοινωνίας άρχισε... «να παίρνει κεφάλι» και η χώρα να απογυμνώνεται από την περιουσία της –δημόσια και ιδιωτική.
Οι «πολιτικοί» μας ονόμασαν... «ανθρωπιστική κρίση» ή σκέτα... «κρίση» την επιβολή κατοχής της χώρας μας από ξένες δυνάμεις!
Πάλευαν με νύχια (την απάτη, τον αποπροσανατολισμό και τη διαστρέβλωση) και με δόντια (την απόκρυψη, τη συκοφαντία και την εκτροφή του κοινωνικού αυτοματισμού) να θάψουν τα ερωτηματικά της κοινωνίας.
Όλα δούλευαν ρολόι, για το σύστημα και το υπηρετικό του «πολιτικό» προσωπικό!
Όμως... Το διαδικτυακό «κοινό» άρχισε μέρα με τη μέρα να αφυπνίζεται, αργά μεν και βασανιστικά, αλλά σταθερά. Η κριτική, εναντίον του πολιτικού συστήματος, στο σύνολό του, από μεγάλη μερίδα των χρηστών του διαδικτύου, άρχισε να φουντώνει και να εξαπλώνεται σαν την αγριάδα σε περιβόλι!
Στην αρχή, το «πολιτικό» κατεστημένο, φάνηκε αμήχανο και καλύφτηκε πίσω από την χοντροπετσιά του, κάνοντας την... πάπια, σε όσα κυκλοφορούσαν στο διαδίκτυο για το δωσιλογισμό του. Για... «το φόβο των Ιουδαίων» απέφευγε να επιτεθεί απροσχημάτιστα εναντίον του αναφαίρετου δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης των πολιτών, προσπαθώντας μάλιστα να αναδείξει αυτόν το φόβο του σε... απόδειξη της «δημοκρατίας» ΤΟΥ!
Στην πραγματικότητα περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να εξαπολύσει την αντεπίθεσή του.
Και η ευκαιρία τού δόθηκε με την επίθεση κατά του Παπαδήμου. Μια επίθεση πολύ βολική και... στην ώρα της!
Κι άρχισαν τα όργανα!
Με... εφαλτήριο την ανάρτηση του Γ. Φιλιππάκη, όλοι οι «δημοκράτες» της «δημοσιογραφίας» έδωσαν το σύνθημα (σαν να ήταν... προγαμματισμένοι) και ξεκίνησαν το πανηγύρι, διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά τους για την... «απαράδεκτη ανάρτηση», απαιτώντας «ξήλωμα» αναρτήσεων, μέχρι και κινητοποίηση της υπηρεσίας δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος και διώξεις!
(Μέσα στη μεγαλοθυμία τους απέφυγαν να ζητήσουν το άνοιγμα των «παρθενώνων» στα ξερονήσια).
Ακολούθησαν οι ταγοί της «πολιτικής» που εξέφρασαν τη βδελυγμία τους εναντίον... «παρόμοιων αναρτήσεων» (sic) και άρχισαν να ανταγωνίζονται ποιος θα πρωτοτυπήσει στις προτάσεις για την αντιμετώπιση της... «βαρβαρότητας» του διαδικτύου!
Δεν αρκέστηκαν όμως μόνο σ’ αυτό.
Θέλησαν να... «χτίσουν» και για το μέλλον τους!
Θεώρησαν ότι έφτασε η ώρα να φράξουν τα στόματα που φώναζαν και φωνάζουν για την πατριδοκαπηλεία και το δωσιλογισμό!
Να τους αφήσουν ήσυχους, να κάνουν τη δουλειά που τους ανατέθηκε και να... «σώσουν» τελειωτικά την πατρίδα!
Βρήκαν μάλιστα και τη νομική... φόρμουλα καθοδήγησης της δικαιοσύνης!
Όποιος μιλά για «προδότες», «γερμανοτσολιάδες», «ταγματασφαλίτες», «δωσίλογους», «Τσολάκογλου» κ.ά. να θεωρείται... ηθικός αυτουργός των τρομοκρατών!
Μπα! Τι λέτε!
Μέχρι σήμερα -και μέσα από... «ιστορικά» κείμενα που, βέβαια, έκοψαν, έραψαν κι έγραψαν στα μέτρα τους- καμάρωναν για τα «παλικάρια» που έσωσαν την «πατρίδα» από τον όλεθρο του κομμουνισμού!
Τώρα θεωρούν... ύβριν, το να τους αποκαλούν με αυτήν την προσωνυμία;
Είναι ηθική αυτουργία σε έγκλημα;
Ο ουρανός του διαδικτύου άρχισε να γίνεται γκρίζος! Το θέμα δε σηκώνει εφησυχασμό και... χαβαλέ. Φαίνεται πως η μπόρα είναι προ των πυλών!
Και δεν είναι μπόρα που... θα περάσει -όπως έλεγαν κάποιοι για τα μνημόνια.
Είναι μπόρα, που θα επιχειρήσουν να τη φέρουν, για... μακροχρόνια ενδημία στον τόπο μας!
Όσο κι αν δεν το δείχνουν, βλέπουν καθαρά τα σημάδια και ο πανικός τους είναι ικανός να τους οδηγήσει σε... απονενοημένες ενέργειες!
Όμως, το ξανάγραψα!
Φαίνεται, πως δε μετρούν σωστά το μπόι τους!
Η κοινωνία, μέρα με τη μέρα, περνά σε... άλλη φάση και το διαδίκτυο άρχισε να γίνεται μέσο έντονης ζύμωσης αυτής της τόσο πληγωμένης κοινωνίας!
Θα βρουν βράχο μπροστά τους! Και θα... στουκάρουν!
ΠΗΓΗ:
http://www.dromosanoixtos.gr/2017/06/blog-post_2.html
