Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2018

Μεταμοντέρνα Αριστερά (21)– Η Δικτατορία του Λουμπεναριάτου


Του Ηλία Παπαναστασίου

Αφυδατώνοντας την Ελληνική Οικονομία και φορολογώντας την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αποφάσισαν οι Αυτιστικοί του Διπολικού ΣΥΡΙΖΑ να μοιράσουν καθρεφτάκια στους Ιθαγενείς μετονομάζοντας το μοίρασμα της Φτώχειας και την κατανομή της Αθλιότητας σε «Κοινωνική Πολιτική της Πρώτη Φορά κλπ».
Ταυτόχρονα, χωρίς ίχνος αιδούς και αξιοπρέπειας έδωσαν αυξήσεις, που ξεπέρασαν το 17% κατά το διάστημα της Κυβέρνησής τους, στο Δημοσιοϋπαλληλικό Μανδαρινάτο και το οποίο στελεχώνει τα μεσαία και ανώτερα στρώματα του Κρατικού Μηχανισμού

όταν οι μισθοί του Ιδιωτικού Τομέα που αφορούν τους εργαζομένους βρίσκονται στο κατώτατο επίπεδο, μη ξεπερνώντας τα 400–500 ευρώ, με αδήλωτη εργασία και σε πάμπολλες περιπτώσεις – ιδιαίτερα στον χώρο της εστίασης– να μην πλησιάζουν τα 5 ή 10 ένσημα το μήνα αν και απασχολούνται κανονικότατα.

Είναι προτιμότερο για τους «μη μου άπτου» Δικαιωματικούς «Αριστερούς» η καλοζωία των Πραιτοριανών τους δηλαδή των Lumpen που βολεύτηκαν στο Δημόσιο παρά η οργανωμένη ενίσχυση των θέσεων εργασίας στον Ιδιωτικό Τομέα με τις εξαθλιωμένες θέσεις εργασίας που προσφέρει σε νέα άτομα. Προέχει η καλοζωία των Πραιτωριανών που αναβαθμίστηκαν κοινωνικά και από συριζοτρόλ έγιναν «κάποιοι» σε υψηλόμισθες θέσεις του Δημοσίου, ειδικότερα του στενού πυρήνα του Κράτους.

Ταυτόχρονα ο Μέγας Chief της Φυλής των Ινδιάνων, παραδίδει μαθήματα σοβαρότητας στην Γειτονική Ιταλική Κυβέρνηση προτρέποντας τα μέλη της να συμβιβαστούν όπως ακριβώς έκανε και ο ίδιος εισάγοντας τον διεθνή όρο kolotoumba.

Ο Αλέξης Τσίπρας
θέλει να αφήσει – όπως φαίνεται– φήμη μεταγενέστερου δεινού Διπλωμάτη και Διαπραγματευτή προκαλώντας άφθονο γέλιο σε όλους μας και μάλιστα σε τόσο δύσκολους και στενάχωρους καιρούς.

Θετικό σημείο είναι το γενναιόδωρο γιουχάισμα που υφίστανται οι πρωτοκλασάτοι του ΣΥΡΙΖΑ, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τις αποδοκιμασίες Υπουργών και Ηγετικών Στελεχών στον εορτασμό του Πολυτεχνείου.

Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλώντας όλους τους διαφωνούντες μαζί του «Φασίστες» δεν ορρωδεί προ ουδενός». Οι «Δίκαια Αγανακτισμένοι» έγιναν «Ακροδεξιοί Φασίστες» και οι Δημοσιογράφοι των ΜΜΕ που αντιστέκονται «Προπαγανδιστές των Fake News».. Kυριολεκτικά, μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσει…

Ταυτόχρονα με την Πολιτική Λιτότητας που εφαρμόζει και τα θηριώδη Πλεονάσματα που παράγει στηριζόμενος στην φορολογική αφαίμαξη και την οπισθοδρόμηση κάθε Αναπτυξιακής Προοπτικής, προωθεί με κάθε μέσο την Πολιτική των Αμερικανό–νατοϊκών στην Περιοχή σιγοντάροντας με κάθε μέσο την εθνο–αποδομητική φιλολογία.

Άλλωστε για τον ΣΥΡΙΖΑ γνωστοί «Λαϊκιστές» και «Εθνικιστές» της Ιστορίας όπως οι Γάλλοι Επαναστάτες του 1793 –οπαδοί του Επαναστατικού Εθνικού Πολέμου– αλλά και οι διαβόητοι «Εθνικολαϊκιστές» και «Ακροδεξιοί Φασίστες» όπως ο Καραϊσκάκης, Μπότσαρης, Λομούμπα, Χο τσι Μινχ ή Άρης Βελουχιώτης είναι ξεπερασμένοι από την Ιστορία. Δεν είχαν συμπάθεια στα Gay Pride – λόγω αρρενωπότητας– ο δε Σεξιστής και Φαλλοκράτης Καραϊσκάκης απάντησε με χυδαίο τρόπο στον Μαχμούτ Πασά μη σεβόμενος το αξίωμα του.

Έχουμε γράψει επανειλημμένα
για το Προνομιούχο Στρώμα/Κάστα των Μανδαρίνων του ΣΥΡΙΖΑ που στελεχώνουν Μεσαίες και Ανώτερες θέσεις του Κρατικού Μηχανισμού αποτελώντας την Δεξαμενή του στρατού των Πραιτοριανών του. Δεν μπορούσαμε όμως να φανταστούμε ποτέ πως όλες – κυριολεκτικά όλες – οι έννοιες του Ιστορικού Εργατικού Κινήματος θα μετατρέπονταν στο αντίθετο τους μετά τον ερχομό του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Σοσιαλισμός μετατράπηκε
σε μοίρασμα Φτώχειας και Ελεημοσύνης παράγοντας στρατιές Επιδοματούχων χωρίς Καμμιά Παραγωγική Ένταξη, η «Επανάσταση των Παραγωγών» σε Κοινωνία Εξαθλιωμένων Επιδοτούμενων Ψηφοφόρων, η έννοια του Πολιτικού Κόμματος σε καλοζωισμένη Μη Κυβερνητική Οργάνωση με χρήματα του Σόρος, η «Αλήθεια που είναι πάντα Επαναστατική» σε κήρυγμα κρετινοποίησης από τα ελεγχόμενα Μέσα, η «Αιρετότητα και Ανακλητότητα με μισθό Ειδικευμένου Εργαζομένου» (Κομμούνα του Παρισιού) σε τρυφηλή και χλιδάτη ζωή των πρώην πεινασμένων Λούμπεν που είδαν τις αστακομακανοράδες του Συστήματος και έκαναν μακροβούτι χωρίς μαχαιροπήρουνα, η Ισότητα των δυο φύλων σε Προνομιακή μεταχείριση των παλλακίδων και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σε Ευνοϊκή/Προνομιακή Μεταχείριση των Gay, των Trans ή των Lebians.

Για να μην αναφερθούμε στους Εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες του λαού μας που βαφτίζονται «Εθνικισμός» ή την μετατροπή της Εξωτερικής Πολιτικής της χώρας μας σε Call Girl Services…

Ένα κλίμα και μια αύρα ανείπωτης και αυτοκτονικής παρακμής κατακλύζει όλη την χώρα με απαύγασμα την επικίνδυνη παθητικοποίηση και μαζική κρεττινοποίηση του ελληνικού λαού παράλληλα με μια καλοζυγισμένη Στρατηγική και Τακτική Αποπροσανατολισμού των μεγάλων στρωμάτων μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ.

Με εξαίρεση έναν τηλεοπτικό σταθμό που πρόσκειται στην Μητσοτακική Κεντροδεξιά αλλά και την Αριστερά που συνολικά στερείται Τηλεοπτικών Μέσων– εννοείται και με δική της ευθύνη– η μεγάλη πλειοψηφία των Μέσων είτε υποστηρίζει με ωμό τρόπο τον ΣΥΡΙΖΑ – όπως τα Γραφεία Τύπου της Κυβέρνησης, ΕΡΤ1 με ΕΡΤ2 και ΕΡΤ3 να ακολουθούν κατά πόδας– είτε κρατά θετική στάση χωρίς πολλά προσχήματα. Αν σκεφτούμε πως ο Κοντομηνάς του ΑLPHA ευνοήθηκε πριν λίγες μέρες με χάρισμα χρέους 90 εκατομμυρίων Ευρώ λόγω «παραγραφής» και εννοείται οι λόγοι της εύνοιας προς την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφείς (Για τον νέο Αμπράμοβιτς του ΣΥΡΙΖΑ, τον κ. Ιβάν Σαββίδη και το Κανάλι του δεν χρειάζεται να πούμε πολλά…).

Έγραφε πριν 126 χρόνια (1892)
o Καρλ Κάουτσκι πως «Ο Αστικός πολιτισμός δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι. Είτε θα προχωρήσουμε στο Σοσιαλισμό είτε θα οπισθοχωρήσουμε στην Βαρβαρότητα» (Κarl Kautsky– The Erfurt Program).

Το σύνθημα «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα»
δεν ειπώθηκε από την Ρόζα Λούξεμπουργκ ούτε από τον Κορνήλιο Καστοριάδη όπως ισχυρίζονται οι διάφοροι φωστήρες αλλά από τον Καρλ Κάουτσκι και τον οποίο οι σημερινοί οπαδοί της Παρακμιακής Σοσιαλδημοκρατίας δεν αναφέρουν καν γιατί απλούστατα ο Κάουτσκι παρόλη την ρήξη του με τους Lenin–Trotsky και τα μεγάλα του λάθη, παρέμεινε αθεράπευτος μαρξιστής για το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του.

Αλλά και πριν 143 χρόνια
έγραφε ο μεγάλος Γερμανός «μεταξύ της Καπιταλιστικής και Κομμουνιστικής Κοινωνίας υπάρχει μόνο η Κυριαρχία (Δικτατορία) του Προλεταριάτου» ( Karl Marx– Critique of Gotta Program) εννοώντας με την λέξη Κυριαρχία – ή Δικτατορία– την Σοσιαλιστική Δημοκρατία. Άλλωστε πρότυπο τους ήταν – μέχρι τότε– η Κομμούνα του Παρισιού, η πρώτη Δημοκρατία των Εργαζομένων Παγκοσμίως.

Μπορούσε βέβαια ο αφελής Kautsky και ο δύσμοιρος Marx να φανταστούν τον ερχομό μιας εποχής όπου όλα θα περπατάνε με «Το κεφάλι κάτω και τα πόδια στον Ουρανό»; Μπορούσαν να φανταστούν τον ερχομό μιας «Αριστεράς» όπου η Εργατική Τάξη και τα λαϊκά στρώματα θα είχαν εξοβελιστεί στο πυρ το εξώτερον υποκαθιστάμενοι οι μεν Εργαζόμενοι (Προλετάριοι) από τους Lumpen, η δε Παραγωγή θα εξαφανιζόταν από τις Παρασιτικές Δαπάνες του Δημοσιοϋπαλληλικού Άνω και Μεσαίου Μανδαρινάτου, η Άνω Ελίτ της Haute Bourgeoisie θα πέρναγε ζωή χαρισάμενη – μεγάλη κατανόηση έδειξε στους Μεγαλοαστούς ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να το αναγνωρίσουμε στο παλικάρι– και η Μικρομεσαία Τάξη δηλαδή η Μικροαστική/Μεσοαστική Τάξη θα έφτυνε αίμα κυριολεκτικά από την φορολογία με τους Ελευθέρους επαγγελματίες ειδικότερα δηλαδή τους Precariats να βρίσκονται σε εξίσου άθλια ή και χειρότερη κατάσταση από τους Εργαζομένους Μισθωτούς του Ιδιωτικού Τομέα δηλαδή τους Proletarians;

Μπορούσαν να φανταστούν πως όλοι οι Περιθωριακοί της Αστικής Κοινωνίας της Κρίσης και Παρακμής θα γινόντουσαν «Σημαία Κοινωνικής Επανάστασης» από την Αριστερά του Soros;;; (Bλ. Και την χιουμοριστική Επιστολή του Engels στον Marx στις 22.6.1869).

Τελικά,
μήπως δεν υπάρχει και ελπίδα να ξεφύγουμε από την Βαρβαρότητα στην οποία οδεύουμε πλησίστιοι και Full Speed; Ή θα πρέπει να κρατάμε την ελπίδα μας βλέποντας την συνολική Παγκοσμιοποιημένη Εικόνα και όχι μόνο την Νεοελληνική Μιζέρια και Αποβλάκωση; Βασιζόμαστε στην δεύτερη και πιο αισιόδοξη εκδοχή.

Για να μην είμαστε αγνώμονες και μονομερείς, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε την μεγάλη «συνεισφορά» του ΣΥΡΙΖΑ στην Επιστήμη του Σοσιαλισμού. Αφού κατεδάφισε την Αριστερά παντί τρόπω, εξευτέλισε την Ηθική της μέσω της «Ολικής Επαναφοράς του Αμοραλισμού» και αντικατέστησε τον Σοσιαλιστή Μαχητή με τον Χυδαίο Λούμπεν Μικροαστό (Κοινωνική βάση κάθε Φασισμού ο Λούμπεν, μην το ξεχνάμε ποτέ), υποκαθιστώντας ταυτόχρονα την Ρόζα Λούξεμπουργκ και την Κλάρα Τσέτκιν με τις Μαρίες Αντουανέττες του Νεοφιλελεύθερου Μικροαστικού Φεμινισμού. Ο κύκλος κλείνει υποκαθιστώντας όλες τις μορφές των μεγάλων προσωπικοτήτων του Ιστορικού Σοσιαλισμού από τις άφυλες – και άφιλες– μορφές των πρωταγωνιστών των Gay Pride Parades.

Εν κατακλείδι, μετά τα Collected Works των Marx, Engels, Kautsky, Lenin κλπ. Θα πρέπει να προσθέσουμε και την «Ανθολογία Μαργαριταριών του ΣΥΡΙΖΑ»– SYRIZA PRESS PUBLISHERS, περιλαμβάνοντας όλες τις ασύστολες ανοησίες των «Οργανικών Διανοούμενων» αλλά και όσων ποζάρουν σαν τέτοιοι.

Τέλος, ζητώντας μεταθανάτια Συγνώμη και ταυτόχρονα την Άδεια από τους δυο προαναφερθέντες Καρόλους, θα κάνουμε μια αλλαγή των προαναφερθέντων αποσπάσματων τους. Προτείνουμε την παρακάτω αλλαγή:

«Μεταξύ της Καπιταλιστικής Κοινωνίας και της Βαρβαρότητας, παρεμβάλλεται αποκλειστικά και μόνο η επαναστατική Δικτατορία του Λουμπεναριάτου».


Με αλλά λόγια, εάν θέλετε να φτάσετε μια ώρα αρχύτερα στην πλήρη Βαρβαρότητα και Παρακμή, αναγνωρίστε επιτέλους Κύριοι και Κυρίες, τον επαναστατικό ρόλο του Λούμπεν που θέλει να τα ρημάξει όλα για να κρατήσει το παντεσπάνι. Τώρα βρισκόμαστε στο Πρώτο Στάδιο της Βαρβαρικής Κοινωνίας όπου επικρατεί η Αρχή «Από όλους και μόνο για την Εργασία του Λούμπεν».

Στο Δεύτερο
και Τελικό Στάδιο της Βαρβαρικής Κοινωνίας θα προχωρήσουμε στην Αρχή «Από όλους όσους μείνανε όρθιοι στον κάθε Λούμπεν ανάλογα με τις ανάγκες του».

ΥΓ. Μόνο που οι ανάγκες του Λούμπεν τελειωμό και όριο δεν έχουν, ούτε διάλλειμα από το Φαγοπότι υπάρχει. Κάτι σαν την Διαρκή Επανάσταση του Trotsky που εδώ μεταλλάχθηκε σε Διαρκές Φαγοπότι. 


 Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10893

  © Blogger templates Newspaper by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP