ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΟΥΣΗΣ
Από τις εκδόσεις «Γκοβόστη» και με πρόλογο του Κίμωνα Ρηγόπουλου, κυκλοφόρησε το νέο βιβλίου του Γιώργου Ρούση: «Ο μύθος της Ελεύθερης βούλησης της πλειοψηφίας»
Αντιγράφουμε από το δελτίο Τύπου:
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για ένα δριμύ κατηγορώ κατά της αστικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Στο ανατρεπτικό αυτό δοκίμιο αμφισβητείται η δυνατότητα ύπαρξης μιας πραγματικά ελεύθερης λαϊκής βούλησης της πλειοψηφίας
στα πλαίσια της κυριαρχίας του κεφαλαίου, και της αστικής ιδεολογίας, δηλαδή μιας ψευδούς απεικόνισης της πραγματικότητας.
Έτσι καταρρίπτεται η κυρίαρχη αντίληψη με βάση την οποία η αστική αντι-προσωπευτική δημοκρατία διασφαλίζει τη λαϊκή κυριαρχία.
Και αυτή η αμφισβήτηση τεκμαίρεται μέσα από την αναφορά σε στοχαστές που αποκαλύπτουν και ερμηνεύουν τον ανελεύθερο χαρακτήρα της βούλησης της πλειοψηφίας στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας, όσο και μέσα από την αναφορά στη σαθρή επιχειρηματολογία στοχαστών υπέρμαχών της, και αντιμετώπισής της ως τελευταίας ιστορικά μορφής οργάνωσης της κοινωνίας.
Για τον συγγραφέα, η αστική αντιπροσωπευτική δημοκρατία, δεν αποτελεί παρά μια μορφή του περιεχομένου της δικτατορίας της αστικής τάξης, μια μορφή μάλιστα, η οποία και συνιστά τον πλέον πρόσφορο για αυτήν την τάξη τρόπο για να αναπαράγει την κυριαρχία της.
Με αυτά τα δεδομένα η ουσιαστικοποίηση της δημοκρατίας δεν είναι δυνατή παρά με την ανατροπή του καπιταλισμού και την υπέρβαση του διαχωρισμού ανάμεσα σε ίσους κατ' επίφαση πολίτες, αλλά άνισους στην πραγματικότητα ανθρώπους, που αυτός επιβάλλει.
Αυτή η επικριτική προσέγγιση δεν συνιστά, σε καμία περίπτωση, άρνηση αξιοποίησης των πολιτικών δικαιωμάτων και του αστικού κοινοβουλευτισμού, για την ανατροπή του καπιταλισμού, κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για την ουσιαστικοποίηση της δημοκρατίας.
Από τις εκδόσεις «Γκοβόστη» και με πρόλογο του Κίμωνα Ρηγόπουλου, κυκλοφόρησε το νέο βιβλίου του Γιώργου Ρούση: «Ο μύθος της Ελεύθερης βούλησης της πλειοψηφίας»
Αντιγράφουμε από το δελτίο Τύπου:
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για ένα δριμύ κατηγορώ κατά της αστικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Στο ανατρεπτικό αυτό δοκίμιο αμφισβητείται η δυνατότητα ύπαρξης μιας πραγματικά ελεύθερης λαϊκής βούλησης της πλειοψηφίας
στα πλαίσια της κυριαρχίας του κεφαλαίου, και της αστικής ιδεολογίας, δηλαδή μιας ψευδούς απεικόνισης της πραγματικότητας.
Έτσι καταρρίπτεται η κυρίαρχη αντίληψη με βάση την οποία η αστική αντι-προσωπευτική δημοκρατία διασφαλίζει τη λαϊκή κυριαρχία.
Και αυτή η αμφισβήτηση τεκμαίρεται μέσα από την αναφορά σε στοχαστές που αποκαλύπτουν και ερμηνεύουν τον ανελεύθερο χαρακτήρα της βούλησης της πλειοψηφίας στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας, όσο και μέσα από την αναφορά στη σαθρή επιχειρηματολογία στοχαστών υπέρμαχών της, και αντιμετώπισής της ως τελευταίας ιστορικά μορφής οργάνωσης της κοινωνίας.
Για τον συγγραφέα, η αστική αντιπροσωπευτική δημοκρατία, δεν αποτελεί παρά μια μορφή του περιεχομένου της δικτατορίας της αστικής τάξης, μια μορφή μάλιστα, η οποία και συνιστά τον πλέον πρόσφορο για αυτήν την τάξη τρόπο για να αναπαράγει την κυριαρχία της.
Με αυτά τα δεδομένα η ουσιαστικοποίηση της δημοκρατίας δεν είναι δυνατή παρά με την ανατροπή του καπιταλισμού και την υπέρβαση του διαχωρισμού ανάμεσα σε ίσους κατ' επίφαση πολίτες, αλλά άνισους στην πραγματικότητα ανθρώπους, που αυτός επιβάλλει.
Αυτή η επικριτική προσέγγιση δεν συνιστά, σε καμία περίπτωση, άρνηση αξιοποίησης των πολιτικών δικαιωμάτων και του αστικού κοινοβουλευτισμού, για την ανατροπή του καπιταλισμού, κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για την ουσιαστικοποίηση της δημοκρατίας.
