Και εμείς με τη «μαρξιστική μέθοδο» και «παιδεία» καταλήγουμε στα ίδια!!!
Διαβάστε το κείμενο από εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=23408#23408
ZΩΔIA:
H ΦΘOPA THΣ ΣYNEIΔHΣHΣ
Η μυθοπλασία πηγάζει από εκείνη την παλιά και βαθιά ανάγκη των ανθρώπων να μιλήσουν, να περιγράψουν και να εξηγήσουν με κάποιον τρόπο δυνάμεις ακαταμάχητες, το αναπότρεπτο καθώς και το δέος τους μπροστά στο άγνωστο.
Η αναζήτηση της υπέρτατης δύναμης αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο κάθε μύθου. Πάνω σε αυτά τα στοιχεία και τις ανάγκες της αλλοτριωμένης ύπαρξης έχει θεμελιωθεί σήμερα ένα τεράστιο μυθικό οικοδόμημα: Η αστρολογία.
Τα ζώδια είναι μία νέα επιδημία πνευματικής αδράνειας και μόλυνσης. Βλέπουμε σήμερα ένα πλήθος ανθρώπων να πλήττει και να αγανακτεί σε κάθε εκδήλωση που απειλεί την πνευματική του νωχέλεια, ωστόσο, να γνωρίζει τα πάντα γύρω από τα ζώδια και να πιστεύει φανατικά τις αστρολογικές προβλέψεις. Σύμπτωμα των καιρών!
Σύμπτωμα φθοράς! Γιατί η αστρολογία είναι μια φθαρμένη μορφή φιλολογίας. Είναι -όπως λέει ο Μπαρτ- η λογοτεχνία του μικροαστικού κόσμου.
Η μικροαστική μυθολογία των άστρων, φυσικά, δεν έχει καμία σχέση με τους λαϊκούς μύθους. Oι λαϊκοί μύθοι ενσωματώτουν τις λαϊκές παραδόσεις και τα κοινωνικά όνειρα, τον αγώνα του ανθρώπου κατά της θεσμοποιημένης κοινωνικής πραγματικότητας. Oι λαϊκοί μύθοι έχουν το στοιχείο της κοινωνικής δυναμικής και του ονείρου.
Τα άστρα δεν αξιώνουν ποτέ την ανατροπή της τάξης. Σέβονται το κοινωνικό κατεστημένο και τα ωράρια εργασίας, συμβάλλοντας στην ψυχική θεσμοποίηση αυτού του κατεστημένου. Το κοινωνικό κύκλωμα δεν υπάρχει στη μυθολογία των άστρων. O άνθρωπος εδώ φυλακίζεται στην απόλυτη αλλοτρίωση των προφητειών, όπου τα ενδεχόμενα των επιτυχιών ή αποτυχιών εξισορροπούνται.
O κόσμος της φυλακής είναι η μικροαστική οικογένεια, οι συγγενείς και οι συνάδελφοι. Oι σχέσεις εδώ δεν επιδέχονται αληθινές κρίσεις, μονάχα μικροσυγκρούσεις που οφείλονται στην κακοκεφιά ή στη ματαιοδοξία. O αισθηματικός ουρανός δεν ανοίγει παρά μονάχα όταν πρόκειται για την «ποθούμενη» λύση: Tο γάμο τον «ταιριαστό». Oι αισθηματικές «υποθέσεις» είναι όπως οι εμπορικές «συναλλαγές»: «Yποσχέσεις», «απογοητεύσεις», «αποτυχημένες επιλογές»...Η καρδιά είναι το ραντεβού ύστερα από τη δουλειά ή η κυριακάτικη περιπέτεια...
Όλα αυτά είναι η μυθολογία του μικροαστικού κόσμου: Η θεσμοποιημένη συνείδηση των συνθηκών ζωής της υπαλλήλου, της πωλήτριας κ.λπ. O κόσμος μας, με τη μικροαστική ιδεολογία, συρρικνώνει τις επιδιώξεις και τις επιθυμίες της ανθρώπινης ύπαρξης: Την πνίγει στις μικρές σκέψεις και στα μικρά αισθήματα. Το άτομο συνθλίβεται ανάμεσα σε αυτό που είναι και σε αυτό που θα ήθελε να είναι. Αυτή την αίσθηση της αδυναμίας ο μικροαστός άνθρωπος την πνίγει στα γοητευτικά ονειροπολήματα και στις αστρολογικές προβλέψεις. Η αστρολογία, συνεπώς, καλύπτει σαν υπνωτικό χάπι αυτή την αίσθηση της αδυναμίας και του κενού...
