Το ζήτημα της «τρομοκρατίας» το έχουμε αναλύσει διεξοδικά, λεπτομερειακά και πολύ συγκεκριμένα.
Τρομοκρατία:το σύγχρονο όπλο του ιμπεριαλισμού
Κάποιοι «ακροαριστεροί», δεν θέλουν να αντιληφθούν ότι η τρομοκρατία αποτελεί σήμερα ένα προνομιούχο μέσο άσκησης ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ.
Απλώς, η στρατηγική των διεθνών μυστικών υυπηρεσιών ΑΞΙΟΠΟΙΕΙ και ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΕΙ αυτό το «πρότυπο» για να χειραγωγήσει και να ΣΥΡΕΙ την Αριστερά και την ακροαριστερά στα ιδεολογήματα και τους μύθους της ιμπεριαλιστικής πλανητικής τρομοκρατίας.
Αν αυτό δεν γινόταν, οι τρομοκρατικές προβοκάτσιες του κράτους και οι μύθοι του πλανητικού ιμπεριαλισμού για την τρομοκρατία θα «έσκαγαν» σαν φούσκα. Το πολιτικό και ηθικό άλλοθι αυτών των μύθων το παρέχει η Αριστερά και οι «αριστεριστές».
Οι «ακροαριστεροί» ούτε καν αναρωτιούνται ότι αυτά που λένε είναι αυτά ακριβώς που λένε οι δήμιοι των λαών και τα φερέφωνά τους. Φοβούνται αυτοί οι «επαναστάτες» μήπως και κατηγορηθούν ότι προσεγγίζουν το γεγονός με την αστυνομική αντίληψη της ιστορίας. Και κατηγορούν εμάς για αστυνομική αντίληψη της ιστορίας.
Χρησιμοποιούν πιο κομψή και «τροτσκιστική» διατύπωση από τη συνωμοσιολογία που χρησιμοποιούν κατά κόρον τα παπαγαλάκια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού (αστοί πολιτικοί, δημοσιογράφοι και έμμισθοι στοχαστές).
Μας πετάνε λοιπόν κατάμουτρα ότι η Ιστορία κινείται από την πάλη των μαζών!!! Μόνο που ξεχνούν οι άμοιροι το αλφάβητο της διαλεκτικής. Ότι δηλαδή η ταξική πάλη δεν είναι μια ΑΦΑΙΡΕΣΗ, ένα άδειο σακί.
Η ταξική πάλη είναι μια σχέση αντικειμενικών και υποκειμενικών όρων, είναι οργάνωση και ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, είναι ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ, είναι και η ΔΡΑΣΗ υποκειμενικών συντελεστών: Οργανώσεων, κομμάτων, του κράτους και των διεθνών μηχανισμών του ιμπεριαλισμού, συνακόλουθα και των οργάνων τους.
Και ακριβώς αυτά τα όργανα, όπως είναι οι μυστικές υπηρεσίες έχουν ΓΙΓΑΝΤΩΘΕΙ σήμερα για να αντιμετωπίσουν, ΑΝΑΣΤΕΙΛΟΥΝ και κυρίως να «προλάβουν» την ανάπτυξη των λαϊκών κινημάτων.
ΦΥΣΙΚΑ δεν θα καθορίσουν την Ιστορία και την κοινωνική νομοτέλεια αυτοί οι μηχανισμοί. Επεμβαίνουν όμως ενεργά και στην ταξική πάλη και συμβάλλουν στην ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ και τον πνίξιμο επαναστατικών σταθμών της ταξικής πάλης. Το να αναλύουμε συνεπώς τις μεθόδους και τα μέσα των ταξικών μας αντιπάλων είναι ΠΟΛΙΤΙΚΗ και όχι αστυνομικό σενάριο.
Και φυσικά είναι η κατάσταση της ταξικής πάλης, το δυσμενές για την εργατική τάξη ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ (Κατάρρευση της ΕΣΣΔ, ιδεολογική σύγχυση, πολιτική ένδεια, ανυπαρξία επαναστατικής Αριστεράς), που ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ στον ιμπεριαλισμό να χρησιμοποιεί την τρομοκρατία ως προνομιούχο μέσο άσκησης ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Και όχι μόνο αυτό.
Αλλά ΚΑΙ να ρυμουλκεί την ηττημένη αριστερά καθώς και τη μίζερη και αποστεωμένη ακροαριστερά στο άρμα του. Η νικημένη αριστερά και οι «αριστεριστές» με τις αγκυλώσεις τους περί «ατομικής τρομοκρατίας» είναι που δίνουν το άλλοθι στη στρατηγική της πλανητικής προβοκάτσιας και τρομοκρατίας.
Οι «ακροαριστεροί», μέσα στη σεχταριστική τους αλλοτρίωση δεν μπορούν να διακρίνουν τούτο: Ότι είναι οι καπιταλιστικοί μηχανισμοί εξουσίας (κράτη, κόμματα, ΜΜΕ), αλλά και οι υπόδουλοι στοχαστές, όπως και οι πρώην αριστεροί και νυν σφογγοκωλάριοι της Νέας Τάξης, ΠΟΥ σκηνοθετούν το ΘΕΑΜΑ της κοινής και σύσσωμης άμυνας απέναντι σε ένα σατανικό, μοχθηρό και ΑΟΡΑΤΟ ΕΧΘΡΟ: Την τρομοκρατία.
Σκηνοθετούν τη στρατηγική της ΣΥΣΣΩΜΗΣ ΑΜΥΝΑΣ που ζητάει από τους υποτελείς να ΣΥΝΤΑΧΘΟΥΝ με το καπιταλιστικό καθεστώς και τον ηγεμονικό αμερικάνικο ιμπεριαλισμό για την ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ (!) της τρομοκρατίας.
Μια στρατηγική δηλαδή που ζητάει από τους υποτελείς λαούς να ΕΚΧΩΡΗΣΟΥΝ και τα υπολείμματα της ελευθερίας τους στον κρατικό και αστυνομικό έλεγχο (τον έλεγχο των αμερικάνικων μυστικών υπηρεσιών), ξεχνώντας τα υπαρκτά τους προβλήματα, ξεχνώντας τον αγώνα για την αποτίναξη της υποτέλειάς τους.
Κάθε τέτοιος αγώνας θα είναι ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ!!!
ΟΤΑΝ ζητάει ο πλανητικός ιμπεριαλισμός να ΣΥΝΤΑΧΘΟΥΝ οι λαοί και τα κράτη ΜΑΖΙ ΤΟΥ, σε μια στρατηγική ΣΥΣΣΩΜΗΣ ΑΜΥΝΑΣ κατά της τρομοκρατίας και μόνο αυτό δείχνει το πόσο η τρομοκρατία αποτελεί ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟ μέσο άσκησης της ιμπεριαλιστικής πολιτικής, και μόνο αυτό πρέπει να βάλει σε σκέψη κάθε αριστερό αγωνιστή.
ΟΤΑΝ δεν ξεκινήσει κανείς από στρατηγικούς συλλογισμούς, από το ΓΕΝΙΚΟ, από το ΟΛΟ της ιμπεριαλιστικής πολιτικής δεν μπορεί να προσεγγίσει ούτε τα επιμέρους συγκεκριμένα, ούτε και φυσικά να διακρίνει και να ερμηνεύσει τις ποικίλες τρομοκρατικές προβοκάτσιες του κράτους και του παρακράτους.
Αστυνομική προσέγγιση των πραγμάτων είναι να χάνεσαι και να πνίγεσαι στα σενάρια και στους μύθους που σερβίρουν οι ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί της εξουσίας και οι λακέδες τους, δίνοντας το «αριστερό» άλλοθι στα αιματηρά εγκλήματα της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας.
Θα κλείσω με δύο λόγια για την ιδεολογική λειτουργία του τρόμου που σπέρνουν οι μηχανισμοί της εξουσίας.
Η δαιμονοποίηση της τρομοκρατίας χρησιμοποιείται ακριβώς για την τρομοκράτηση της κοινωνίας. Σήμερα βλέπουμε ότι οι μηχανισμοί εξουσίας, με πρόσχημα την τρομοκρατία διογκώνουν τις ψυχώσεις του τρόμου και του παράλογου προσπαθούν να κρύψουν πίσω από το δάκτυλο της τρόμο-σύγχυσης, την καπιταλιστική βία και την τρομοκρατία τους κράτους και των μηχανισμών του.
Οι μηχανισμοί όμως της εξουσίας δεν αρκούνται μόνο σ’ αυτό. Σπέρνουν τον τρόμο και τον πανικό, τον μετατρέπουν σε μαζική «αντιτρομοκρατική» παράνοια για να ΚΑΤΑΛΥΣΟΥΝ τις πολιτικές ελευθερίες, να ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΟΥΝ τις αντιστάσεις και να ΥΠΟΤΑΞΟΥΝ ολοκληρωτικά την κοινωνία
Ο τρόμος λοιπόν που αναδύεται από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα δεν αποτελεί μόνο ένα ιδεώδες μέσο για την άσκηση της εξουσίας του, αλλά και ένα μέσον ακρωτηριασμού της σκέψης, ένα μέσον που κινητοποιεί τα πολιτικά και ψυχολογικά στοιχεία του πολιτικού ολοκληρωτισμού..
Είναι αυτός ο κόσμος, ο καπιταλιστικός κόσμος που γεννάει τον τρόμο και την αθλιότητα και οδηγεί στην κατάπτωση του ανθρώπου. Που οδηγεί τον άνθρωπο όχι μόνο σε ψυχώσεις παραλογισμού, αλλά και στην ανταλλαγή του τρόμου με την υποταγή, στην παθητικότητα του θύματος...
Το να απελευθερωθούμε όμως από τον τρόμο, συνακόλουθα από την παθητικότητα του θύματος πρέπει ως πολίτες να γίνουμε το συνειδητό υποκείμενο της ιστορίας. Γιατί από τη στιγμή που συμμετέχει κανείς στην Ιστορία, που την παίρνει στους ώμους του και γίνεται υπεύθυνος για την πορεία της, ξεφεύγει από τον Τρόμο της Ιστορίας που οι άλλοι την καθορίζουν.
Για αυτό πρώτος στόχος είναι να ΑΠΟΚΑΛΥΨΟΥΜΕ όλο αυτό το βρόμικο παιχνίδι που παίζεται με την τρομοκρατία. Να δείξουμε ότι πίσω από όλα αυτά τα εγκλήματα βρίσκονται οι πλανητικοί μηχανισμοί εξουσίας, ότι αυτά τα εγκλήματα αποτελούν το εφιαλτικό στρατήγημα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού για να υποτάξει τον κόσμο.
