Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
«Το παραπέτασμα του φωτός, το φράγμα που υψώνεται από τον φαρισαϊσμό
είναι πιο επικίνδυνο από το πέπλο του σκότους που δημιουργεί στο νου
η αμαρτία»
Μεβλανά Τζελανλουντί Ρουμί
«Αυτός που δεν έχει έδαφος κάτω από τα πόδια του, δεν έχει μήτε Θεό.
Κι όποιος αρνείται την πατρίδα του, αρνείται και το Θεό. Υποκρίνεται
ότι αγαπάει την ανθρωπότητα ή ότι είναι οικουμενικός»
Ντοστογιέφσκι, Ο πρίγκιπας Μίσκιν
Ποιό είναι το ζητούμενο στις εκλογές αυτές; Ποιο είναι το διάφορο για τους πολίτες και για την Ελλάδα; Ότι θα γλιτώσει ο κόσμος από την παρούσα κυβέρνηση, για να έρθει μια καλύτερη από αυτήν; Ή μήπως υπάρχει ο κίνδυνος να πάμε για μαλλί και να βγούμε κουρεμμένοι, δηλαδή να έρθουν άλλοι ακόμα χειρότεροι από αυτούς που έχουμε τώρα;
Υπάρχουν δυνάμεις που κατευθύνουν τα πράγματα κατά πως εξυπηρετούνται τα συμφέροντά τους και χειραγωγούν τους πολίτες προς τη μια ή προς την άλλη κατεύθυνση.
Ποιες είναι οι δυνάμεις αυτές και πως εξυπηρετούνται τα συμφέροντά τους; Ποιος θα το πει στους πολίτες ώστε να έχει κανείς μια ιδέα για την πιθανή εξέλιξη των πραγμάτων στο ενδεχόμενο μιας ολοκληρωτικής αποχής; Το δίλημμα αφορά τους πολίτες που επιθυμούν να απόσχουν από τις εκλογές.
Είναι φανερή η απροθυμία ανάμιξης των πολιτών στα κοινά, μετά την απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών στις μέρες μας. Κανείς δεν επιθυμεί να διακινδυνεύσει την κάθοδό του στην πολιτική με τα δεδομένα αυτά. Επόμενο είναι να μην αναδεικνύονται οι καλύτεροι στις μελλοντικές εκλογές, όταν η χώρα με αυτούς τους πολιτικούς πηγαίνει απ΄ το κακό στο χειρότερο.
Το δίλημμα της ψήφου ή της αποχής είναι ένα άλυτο δίλημμα; Η αποχή υπό τις παρούσες συνθήκες είναι θέμα αξιοπρέπειας: Δεν ψηφίζει κανείς επειδή δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο! Αν παρά ταύτα αγνοώντας την αξιοπρέπειά του κανείς λάβει μέρος στην ψηφοφορία, η ψήφος του θα είναι η ψήφος του διαβόλου. Ο Διάβολος όταν δεν είχε τι να κάνει «κακοποιούσε» τα παιδιά του.
Ο κόσμος επιλέγει ανάμεσα στην γνωστή κόλαση και στο Άγνωστο, τη γνωστή κόλαση. Ο κόσμος φοβάται το άγνωστο. Αυτή είναι η νοοτροπία των πολλών. Αυτό εκμεταλλεύται ο Πονηρός για να στέλνει πολύ κόσμο στην κόλαση. Το όπλο κατά του Πονηρού είναι η ενημέρωση. Η ενημέρωση είναι αποκάλυψη. Είναι το σήκωμα της πέτρας κάτω απ΄ την οποία κρύβεται το φίδι.
Ο πολίτης δεν φοβάται την αποχή, όταν ξέρει τι μέλλει γενέσθαι μετά. Ο πολίτης φοβάται την αναρχία. Η αναρχία είναι χειρότερη από την πιο χειρότερη κυβέρνηση. Ποιο είναι λοιπόν το επόμενο βήμα μετά την ολοκληρωτική αποχή; Θα ξαναγίνουν εκλογές με τα ίδια κόμματα; Θα δημιουργηθούν νέα πολιτικά κόμματα; Θα οριστεί υπηρεσιακή κυβέρνηση; Θα γίνει οικουμενική κυβέρνηση προκειμένου να σωθούν τα κόμματα που υπάρχουν;
Ποιος θα τραβήξει «το παραπέτασμα του φωτός, το φράγμα που υψώνεται από τον φαρισαϊσμό, που είναι πιο επικίνδυνο από το πέπλο του σκότους που δημιουργεί στο νου η αμαρτία;»
ΑΝΟΙΞΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5046
