Με θετική έκπληξη διαβάσαμε το παρακάτω καλό άρθρο του παλιού φίλου Θανάση…
Παρά τις κάποιες ενστάσεις μας, προσυπογράφουμε το κείμενο στα βασικά του σημεία…
Η πλέον σοβαρή
ένστασή μας είναι να ελπίζει κανείς ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ λύσεις, από αυτή την «αριστερά»
που υπάρχει…
ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ
λύσεις και προοπτικές είναι ΕΞΩ και ΕΝΑΝΤΙΑ σε αυτή την «αριστερά»…
Οι κυβερνώσες ελίτ των
"ανθυποτίποτε"
Γράφει: Ο Θανάσης Αντωνόπουλος
Οι περίοδοι
γενικής κρίσης, όπως αυτή την οποία βιώνει με δραματικό τρόπο η χώρα,
χαρακτηρίζονται από την κυριαρχία των "ανθυποτίτοτε" ή
"τιποτοφρόνων".
Οι έμφοβες "κυβερνώσες ελίτ", οι οποίες προκειμένου να διασφαλίσουν τη νομή της Εξουσίας και τα εξ αυτής ωφελήματα, προσφεύγουν στην εκποίηση στην ξένη προστασία της ταυτότητας της χώρας (Εθνικά, πολιτιστικά και οικονομικά χαρακτηριστικά της χώρας και των πολιτών της) και επιδιώκουν την εκθεμελίωση του υποβάθρου, που εδώ και 188 χρόνια διακήρυξε ο Εθνικός μας Ποιητής , ο Διονύσιος Σολωμός: "Μήγαρις έχω στο νου, πάρεξ Ελευθερία και Γλώσσα"!
"Θεωρία" επικάλυψης της καταστροφικής, αν όχι εγκληματικής, δράσης των συγκεκριμένων "κυβερνωσών ελίτ", το διαβόητο του Θεόδωρου Πάγκαλου "Μαζί τα φάγαμε", προκειμένου να δημιουργήσουν την εντύπωση της γενικής συνενοχής, κυβερνώντων και πολιτών, με τη διάχυση της ευθύνης, και βεβαίως, μέσω της δημιουργίας του "συνδρόμου της συνενοχής" και την εξάλειψη των εγκληματικών ευθυνών τους, που εγγίζουν τα όρια παραπομπής τους στο Ειδικό Δικαστήριο με την κατηγορία υπαιτίων Εθνικής καταστροφής …
Η τακτική των "ανθυποτίποτε"
Οι κυβερνώσες Ελίτ των "ανθυποτίποτε", ακολουθούν σ΄ όλες τις περιόδους εθνικής κρίσης, μέσω της εξαγοράς συνειδήσεων, την προώθηση ("όμοιος ομοίω αεί πελάζει", έλεγαν οι σοφοί αρχαίοι μας πρόγονοι) "ομοίων" στην εκπαίδευση και δη την ανώτατη και ειδικότερα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και επιδίδονται στην ανάλογη "πλύση εγκεφάλου" της κοινής γνώμης!
Στο χώρο της οικονομίας, που ως γνωστόν στη χώρας μας, κυριαρχείται από το μεταπρατικό κεφάλαιο, εκφραστή και προωθητή ξένων οικονομικών συμφερόντων, αλλά και εκφραστή της "Ιδεολογίας της Αρπαχτής", επ’ ουδενί συντρέχουν στην προτροπή του πατριάρχη της ελληνικής βιομηχανίας και διακεκριμένου στελέχους της ανύπαρκτης σήμερα εθνικής αστικής τάξης, Μποδοσάκη Αθανασιάδη: "Στις κρίσεις απαντούμε με επενδύσεις, επενδύσεις, επενδύσεις".
Βεβαίως, πού σήμερα εθνική αστική τάξη; Η μεγίστη πλειοψηφία της, κυριαρχούμενη από εθνική αξιοπρέπεια, τελεύτησε στη διάρκεια της πρώτη Γερμανικής Κατοχής (1941- 1944), όταν δεν συμβιβάστηκε με τον κατακτητή. Σήμερα τη θέση της έχουν καταλάβει οι μαυραγορίτες της κατοχής, οι οποίοι μάλιστα σε αγαστή συνεργασία με τους εκπροσώπους του λαθρεμπορίου στον τομέα των καυσίμων, των "εθνικών εργολάβων" και προμηθευτών του Δημοσίου, των "οφ σορ" εταιρειών, επιδίδονται, προκειμένου να εξωραϊσουν το κοινωνικό τους προφίλ, σε… αγαθοεργίες ή τη δημιουργία… πολιτιστικών ιδρυμάτων!
Έχουν αποκοπεί από τη βάση τους…
Οι "κυβερνώσες Ελίτ", στη σημερινή τραγική για τη χώρα συγκυρία, στερούνται ή έχουν αποκοπεί, από την κοινωνική βάση των κομμάτων τους.
• Το ΠΑΣΟΚ, είναι μία σκιά του εαυτού του. Οδεύει με μαθηματική ακρίβεια στην εξαφάνισή του από το πολιτικό προσκήνιο της χώρας.
• Η "Νέα Δημοκρατία", παρά το γεγονός ότι η κοινωνική της βάση, πραγματοποίησε μία κοινωνική επανάσταση, το 2009, και έστειλε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τις "Φαμίλιες", αλλά "πριν αλέκτορα φωνήσαι τρεις", διαβλέπει, με τις οβιδιακές μεταμορφώσεις της ηγεσίας της, να οδεύει σε εκλογική απήχηση στα χαμηλότερα επίπεδα της Μεταπολιτευτικής της ζωής. Ένα δε σημαντικό ποσοστό της Συντηρητικής Παράταξης, να αναπροσανατολίζει την πορεία του.
• Το αποφώλιο της Αριστεράς, η "Δημοκρατική Αριστερά" του κ. Φώτη Κουβέλη, μεταμορφώνεται στο "αριστερό άλλοθι" για την αιτιολόγηση του νεοαποικιακού Καθεστώτος, στο οποίο υποβάλλεται η χώρα.
Ο λαός, σύμφωνα με τις εκλογικές αναμετρήσεις, Μαϊου και Ιουνίου, εναπέθεσε τις ελπίδες του για τη σωτηρία της χώρας και των πολιτών της, στο ΣΥΡΙΖΑ και το νεαρό ηγέτη του, τον Αλέξη Τσίπρα.
Το καθήκον της καθόλου Αριστεράς.
Αλλά κι εδώ, παρά την εντολή του λαού, κάνουν την εμφάνισή τους, τα προπατορικά αμαρτήματα της Αριστεράς: Οι κακοφωνίες, στο προηγούμενο των Βυζαντινών και ενώ ο εχθρός ήταν προ των πυλών, εκείνοι, οι Βυζαντινοί, να ερίζουν "περί του φύλου των αγγέλων"! Εδώ κάποιοι των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, να θέτουν τις προσωπικές τους πικρίες και επιδιώξεις, άνωθεν της εντολής και των προσδοκιών, της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και να προβάλλουν την δήθεν "ιδεολογική καθαρότητα" του Κινήματος.
Το ΚΚΕ, δυστυχώς για την Αριστερά και τα 94 χρόνια της παρουσίας του στους κοινωνικούς και εθνικούς Αγώνες, ενώ στις οικονομικο-πολιτικές αναλύσεις του, εντοπίζει τα αίτια της κρίσης και τους φορείς της κακοδαιμονίας της χώρας και του λαού της, επιλέγει τον μονήρη δρόμο…
Όμως γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλο, αυτό ισχύει και για τον ΣΥΡΙΖΑ: Η αριστερά θριάμβευσε και εξέφρασε τις προσδοκίες του λαού, όταν αγκάλιασε την έννοια Πατρίδα και τον Πολιτισμό της, χωρίς βεβαίως, ν’ απολησμονεί και το Διεθνιστικό καθήκον της.
Η "Μοίρα" επιφορτίζει την Αριστερά όλων των αποχρώσεων, όπως και στη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, να προμαχήσει των αγώνων του ελληνικού λαού, για τη διαφύλαξη της εθνικής ανεξαρτησίας, της οικονομικής αυτοτέλειας του λαού, της διαφύλαξης, παντί τρόπω, του εθνικού του πλούτου και της εκπόνησης ενός προγράμματος ανόρθωσης της χώρας.
Οι Καιροί ου μενετοί για βυζαντινισμούς, μαξιμαλισμούς και ηγεμονικές κομματικές βλέψεις…
Η νέα λαθολογία, δεν θά΄χει ιστορική δικαίωση…
Και επ΄ ουδενί να παραβλεφθεί ότι οι "κυβερνώσες ελίτ των ανθυποτίποτε" και των ξένων προστατών τους, καλλιεργούν το φαινόμενο της "Φαιάς Πανούκλας" και των Ταγμάτων Εφόδου, της "Χρυσής Αυγής", προκειμένου να το χρησιμοποιήσουν ως αντίχωμα στις λαϊκές δυνάμεις…
Οι έμφοβες "κυβερνώσες ελίτ", οι οποίες προκειμένου να διασφαλίσουν τη νομή της Εξουσίας και τα εξ αυτής ωφελήματα, προσφεύγουν στην εκποίηση στην ξένη προστασία της ταυτότητας της χώρας (Εθνικά, πολιτιστικά και οικονομικά χαρακτηριστικά της χώρας και των πολιτών της) και επιδιώκουν την εκθεμελίωση του υποβάθρου, που εδώ και 188 χρόνια διακήρυξε ο Εθνικός μας Ποιητής , ο Διονύσιος Σολωμός: "Μήγαρις έχω στο νου, πάρεξ Ελευθερία και Γλώσσα"!
"Θεωρία" επικάλυψης της καταστροφικής, αν όχι εγκληματικής, δράσης των συγκεκριμένων "κυβερνωσών ελίτ", το διαβόητο του Θεόδωρου Πάγκαλου "Μαζί τα φάγαμε", προκειμένου να δημιουργήσουν την εντύπωση της γενικής συνενοχής, κυβερνώντων και πολιτών, με τη διάχυση της ευθύνης, και βεβαίως, μέσω της δημιουργίας του "συνδρόμου της συνενοχής" και την εξάλειψη των εγκληματικών ευθυνών τους, που εγγίζουν τα όρια παραπομπής τους στο Ειδικό Δικαστήριο με την κατηγορία υπαιτίων Εθνικής καταστροφής …
Η τακτική των "ανθυποτίποτε"
Οι κυβερνώσες Ελίτ των "ανθυποτίποτε", ακολουθούν σ΄ όλες τις περιόδους εθνικής κρίσης, μέσω της εξαγοράς συνειδήσεων, την προώθηση ("όμοιος ομοίω αεί πελάζει", έλεγαν οι σοφοί αρχαίοι μας πρόγονοι) "ομοίων" στην εκπαίδευση και δη την ανώτατη και ειδικότερα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και επιδίδονται στην ανάλογη "πλύση εγκεφάλου" της κοινής γνώμης!
Στο χώρο της οικονομίας, που ως γνωστόν στη χώρας μας, κυριαρχείται από το μεταπρατικό κεφάλαιο, εκφραστή και προωθητή ξένων οικονομικών συμφερόντων, αλλά και εκφραστή της "Ιδεολογίας της Αρπαχτής", επ’ ουδενί συντρέχουν στην προτροπή του πατριάρχη της ελληνικής βιομηχανίας και διακεκριμένου στελέχους της ανύπαρκτης σήμερα εθνικής αστικής τάξης, Μποδοσάκη Αθανασιάδη: "Στις κρίσεις απαντούμε με επενδύσεις, επενδύσεις, επενδύσεις".
Βεβαίως, πού σήμερα εθνική αστική τάξη; Η μεγίστη πλειοψηφία της, κυριαρχούμενη από εθνική αξιοπρέπεια, τελεύτησε στη διάρκεια της πρώτη Γερμανικής Κατοχής (1941- 1944), όταν δεν συμβιβάστηκε με τον κατακτητή. Σήμερα τη θέση της έχουν καταλάβει οι μαυραγορίτες της κατοχής, οι οποίοι μάλιστα σε αγαστή συνεργασία με τους εκπροσώπους του λαθρεμπορίου στον τομέα των καυσίμων, των "εθνικών εργολάβων" και προμηθευτών του Δημοσίου, των "οφ σορ" εταιρειών, επιδίδονται, προκειμένου να εξωραϊσουν το κοινωνικό τους προφίλ, σε… αγαθοεργίες ή τη δημιουργία… πολιτιστικών ιδρυμάτων!
Έχουν αποκοπεί από τη βάση τους…
Οι "κυβερνώσες Ελίτ", στη σημερινή τραγική για τη χώρα συγκυρία, στερούνται ή έχουν αποκοπεί, από την κοινωνική βάση των κομμάτων τους.
• Το ΠΑΣΟΚ, είναι μία σκιά του εαυτού του. Οδεύει με μαθηματική ακρίβεια στην εξαφάνισή του από το πολιτικό προσκήνιο της χώρας.
• Η "Νέα Δημοκρατία", παρά το γεγονός ότι η κοινωνική της βάση, πραγματοποίησε μία κοινωνική επανάσταση, το 2009, και έστειλε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τις "Φαμίλιες", αλλά "πριν αλέκτορα φωνήσαι τρεις", διαβλέπει, με τις οβιδιακές μεταμορφώσεις της ηγεσίας της, να οδεύει σε εκλογική απήχηση στα χαμηλότερα επίπεδα της Μεταπολιτευτικής της ζωής. Ένα δε σημαντικό ποσοστό της Συντηρητικής Παράταξης, να αναπροσανατολίζει την πορεία του.
• Το αποφώλιο της Αριστεράς, η "Δημοκρατική Αριστερά" του κ. Φώτη Κουβέλη, μεταμορφώνεται στο "αριστερό άλλοθι" για την αιτιολόγηση του νεοαποικιακού Καθεστώτος, στο οποίο υποβάλλεται η χώρα.
Ο λαός, σύμφωνα με τις εκλογικές αναμετρήσεις, Μαϊου και Ιουνίου, εναπέθεσε τις ελπίδες του για τη σωτηρία της χώρας και των πολιτών της, στο ΣΥΡΙΖΑ και το νεαρό ηγέτη του, τον Αλέξη Τσίπρα.
Το καθήκον της καθόλου Αριστεράς.
Αλλά κι εδώ, παρά την εντολή του λαού, κάνουν την εμφάνισή τους, τα προπατορικά αμαρτήματα της Αριστεράς: Οι κακοφωνίες, στο προηγούμενο των Βυζαντινών και ενώ ο εχθρός ήταν προ των πυλών, εκείνοι, οι Βυζαντινοί, να ερίζουν "περί του φύλου των αγγέλων"! Εδώ κάποιοι των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, να θέτουν τις προσωπικές τους πικρίες και επιδιώξεις, άνωθεν της εντολής και των προσδοκιών, της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και να προβάλλουν την δήθεν "ιδεολογική καθαρότητα" του Κινήματος.
Το ΚΚΕ, δυστυχώς για την Αριστερά και τα 94 χρόνια της παρουσίας του στους κοινωνικούς και εθνικούς Αγώνες, ενώ στις οικονομικο-πολιτικές αναλύσεις του, εντοπίζει τα αίτια της κρίσης και τους φορείς της κακοδαιμονίας της χώρας και του λαού της, επιλέγει τον μονήρη δρόμο…
Όμως γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλο, αυτό ισχύει και για τον ΣΥΡΙΖΑ: Η αριστερά θριάμβευσε και εξέφρασε τις προσδοκίες του λαού, όταν αγκάλιασε την έννοια Πατρίδα και τον Πολιτισμό της, χωρίς βεβαίως, ν’ απολησμονεί και το Διεθνιστικό καθήκον της.
Η "Μοίρα" επιφορτίζει την Αριστερά όλων των αποχρώσεων, όπως και στη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, να προμαχήσει των αγώνων του ελληνικού λαού, για τη διαφύλαξη της εθνικής ανεξαρτησίας, της οικονομικής αυτοτέλειας του λαού, της διαφύλαξης, παντί τρόπω, του εθνικού του πλούτου και της εκπόνησης ενός προγράμματος ανόρθωσης της χώρας.
Οι Καιροί ου μενετοί για βυζαντινισμούς, μαξιμαλισμούς και ηγεμονικές κομματικές βλέψεις…
Η νέα λαθολογία, δεν θά΄χει ιστορική δικαίωση…
Και επ΄ ουδενί να παραβλεφθεί ότι οι "κυβερνώσες ελίτ των ανθυποτίποτε" και των ξένων προστατών τους, καλλιεργούν το φαινόμενο της "Φαιάς Πανούκλας" και των Ταγμάτων Εφόδου, της "Χρυσής Αυγής", προκειμένου να το χρησιμοποιήσουν ως αντίχωμα στις λαϊκές δυνάμεις…
ΠΗΓΗ:
