Με ψεύτικα
στοιχεία και αριθμούς προσαρμοσμένους στις αντιλαϊκές σκοπιμότητες της
πολιτικής που υπηρετεί η συγκυβέρνηση, προσπαθούν τα στελέχη της κυβέρνησης να
δικαιολογήσουν τα αλλεπάλληλα μέτρα εξόντωσης των εργαζομένων και των άλλων
λαϊκών στρωμάτων.
Σε αυτά ακριβώς τα πλαίσια
και σε μια
προσπάθεια να δείξει το ...«δύσκολον της καταστάσεως», ο κυβερνητικός
εκπρόσωπος εγκαινίασε προχτές μια ολοκαίνουρια τακτική, αραδιάζοντας στοιχεία
που υποτίθεται ότι αφορούσαν στον κρατικό προϋπολογισμό, μόνο που ούτε ένα από
αυτά δεν ανταποκρίνεται σε κάποιον υπαρκτό αριθμό του κρατικού προϋπολογισμού.
Ολα, ένα
προς ένα τα στοιχεία που επικαλέστηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είναι ψεύτικα
υπηρετώντας διπλό σκοπό:
Πρώτον, να αναπαραγάγουν τη βρώμικη φιλολογία
ότι εξαιτίας των υψηλών μισθών και συντάξεων δεν υπάρχουν πόροι για να
καλυφθούν άλλες ανάγκες του Δημοσίου - κράτους.
Δεύτερον, για να κουκουλώσουν, να κρύψουν το
γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος των κρατικών δαπανών πηγαίνει στην πληρωμή των
λεγόμενων τοκοχρεολυσίων της χώρας, καταλήγουν, δηλαδή, στα ταμεία των ντόπιων
τραπεζών, που παρά το περιβόητο «κούρεμα» εξακολουθούν να καταβροχθίζουν
δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ, που η κυβέρνηση αρπάζει από τους εργαζόμενους και καταβάλλει
στους τραπεζίτες.
***
Είπε προχτές
ο κυβερνητικός εκπρόσωπος:
«Από τα 88
δισ. των πρωτογενών δαπανών του ελληνικού κράτους, τα 60 δισ. πάνε σε μισθούς,
συντάξεις και επιδόματα. Μάλιστα, η αναλογία των συντάξεων είναι διπλάσια απ'
ό,τι οι μισθοί. Συγκεκριμένα, είναι 30 δισ. οι συντάξεις, 15 δισ. οι μισθοί και
άλλα τόσα σχεδόν τα επιδόματα. Μένουν μόνο 28 δισ. για όλη τη λειτουργία του
ελληνικού κράτους (σχολεία, νοσοκομεία, δικαστήρια, οργανισμοί), τα πάντα
πρέπει να λειτουργήσουν με ένα ποσό που είναι μικρότερο και μόνο από το ποσό
που διατίθεται για τις συντάξεις».
Ας δούμε τα
δεδομένα όπως προκύπτουν από τα στοιχεία και το περιεχόμενο της Εισηγητικής
Εκθεσης του κρατικού προϋπολογισμού για το 2012.
Πρώτον, είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος: «88
δισ. οι πρωτογενείς δαπάνες». Ψέματα. Στη σελίδα 57 της Εισηγητικής
Εκθεσης εκτιμάται ότι οι πρωτογενείς δαπάνες, δηλαδή όλοι οι μισθοί, όλες οι
συντάξεις, όλες οι επιχορηγήσεις, όλες οι δαπάνες για τη συνολική λειτουργία
του Δημοσίου θα φτάσουν τα 49,1 δισ. ευρώ. Είπαμε: Στο κονδύλι αυτό
περιλαμβάνονται ΑΠΑΣΕΣ οι λειτουργικές δαπάνες. Μένουν όμως κάποιες άλλες, που
δεν είναι λίγες.
Δεύτερον, είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος: «60
δισ. πάνε σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα». Ψέματα. Από τη στιγμή
που οι πρωτογενείς δαπάνες είναι 49,1 δισ. ευρώ, κάθε άλλος αριθμός που
υπερβαίνει αυτά τα επίπεδα κινείται στα όρια των αρρωστημένων σκοπιμοτήτων
εκείνων που θέλουν να δημιουργήσουν ψεύτικες εντυπώσεις. Μένουν όμως κάποιες άλλες
δαπάνες, που δεν είναι λίγες.
Τρίτον, είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος: «Είναι
30 δισ. οι συντάξεις, 15 δισ. οι μισθοί». Ψέματα. Το κονδύλι «αποδοχές
και συντάξεις» που πληρώνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι της τάξης
των 19,415 δισεκατομμυρίων ευρώ. Τα υπόλοιπα μέχρι τα 45 δισ. είναι δαπάνη που
υπάρχει μόνο στη φαντασία του κυβερνητικού εκπροσώπου. Μένουν όμως κάποιες
άλλες δαπάνες, που δεν είναι λίγες.
Τέταρτον, είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος: «Μένουν
μόνο 28 δισ. για όλη τη λειτουργία του ελληνικού κράτους (σχολεία, νοσοκομεία,
δικαστήρια, οργανισμοί)». Ψέματα. Αν αφαιρέσουμε τις δαπάνες που
προορίζονται για την εξυπηρέτηση στρατιωτικών δαπανών και τις υποχρεωτικές
δαπάνες για το ΝΑΤΟ, εκείνο που μένει για όλη τη λειτουργία του ελληνικού κράτους
(σχολεία, νοσοκομεία, δικαστήρια, οργανισμοί) δε φτάνει καν τα 25 δισ. ευρώ.
Μένουν όμως κάποιες άλλες δαπάνες, που δεν είναι λίγες.
***
Οι
κυβερνώντες οφείλουν να αφήσουν στην μπάντα τα παραμύθια αποπροσανατολισμού του
λαού, αλλά και οι εργαζόμενοι οφείλουν να δουν και να γνωρίζουν την αλήθεια
κατάματα. Και η αλήθεια σε ό,τι αφορά στις κρατικές δαπάνες είναι ότι:
1) Το σύνολο
των πρωτογενών δαπανών, όπου περιλαμβάνονται όλα τα ποσά για τη λειτουργία του
κράτους, μαζί και η πληρωμή μισθών και συντάξεων, έχει σχεδιαστεί να φτάσουν τα
49,1 δισ. ευρώ.
2) Μένουν
όμως κάποιες άλλες δαπάνες, που δεν είναι λίγες, αφού:
α) Ποσά που φτάνουν τα 15,7 δισ. ευρώ δίνονται
για την «εξυπηρέτηση της δημόσιας πίστης», του κράτους και κατά κύριο λόγο
αφορά σε τόκους δανείων.
β) Ποσά που φτάνουν τα 73 δισ. ευρώ
προορίζονται για την πληρωμή μεσοπρόθεσμων και βραχυπρόθεσμων χρεών του
Δημοσίου.
γ) 32 δισ. ευρώ σχεδιάζεται να δοθούν στις
τράπεζες για να προχωρήσουν σε, πληρωμένη από το Δημόσιο, επανακεφαλαιοποίηση,
λόγω του «κουρέματος» των ομολόγων που είχαν στην κατοχή τους.
ΠΗΓΗ:
