Έχουμε αναλύσει διεξοδικά και δείξει ιστορικά τούτο: Η διαφθορά από το 1989 και μετά αποτέλεσε το προνομιούχο «όπλο» των «νταβάδων» στα πολιτικά τους παιχνίδια, όπως η «τρομοκρατία» για τις πλανητικές μυστικές υπηρεσίες…
Τα επιλεκτικά κρούσματα της διαφθοράς που μας πνίγουν με τις ηθικές τους αναθυμιάσεις στοχεύουν στην αναπαλαίωση του σάπιου και καταρρέοντος πολιτικού σκηνικού.
Η κρίση, όμως του καθεστώτος και η σήψη του είναι τόσο βαθιά και αθεράπευτη που προκαλεί διαιρέσεις και ανταγωνισμούς μέσα και στις ίδιες κυρίαρχες ελίτ εξουσίας, συνακόλουθα και στον κρατικό μηχανισμό και τις υπηρεσίες του (και τις μυστικές).
Έτσι το «όχημα» της διαφθοράς αρχίζει να τρέχει σαν τρελό και να γίνεται ανεξέλεγκτο: Ο πόλεμος όλων εναντίον όλων τείνει να γενικευτεί.
Ο ένας αρχίζει να ξεμπροστιάζει τον άλλο και να ξεθάβει τα σκάνδαλα (τα αναλώσιμα υλικά) του άλλου.
Αυτός ο λυσσαλέος πόλεμος των σκάνδαλο-μονομάχων, επειδή ακριβώς γίνεται ανεξέλεγκτος, μπορεί να επεκταθεί και σε ΜΗ «αναλώσιμα υλικά», δηλαδή σε ενεργά υλικά του κυβερνητικού και πολιτικού οικοδομήματος.
Η …αποκάλυψη (τώρα) της φωτογραφίας των σχέσεων Κάντα και Στουρνάρα αποτελεί μια κλιμάκωση του πολέμου των σκάνδαλο-μονομάχων…
Αυτή η σκάνδαλο-μονομαχία θα ενταθεί, θα παιχτούν ακόμα πιο «σκληρά» επεισόδια, ενταγμένα ΟΛΑ στο «ο θάνατός σου η ζωή μου».
Για το καθεστώς δεν έχει μείνει άλλη διέξοδος παρά μόνο το «όχημα» της διαφθοράς, η ανακύκλωση και κερδοσκοπική εκμετάλλευση του βούρκου του.
Μέσω αυτής της βούρκο-μονομαχίας επιδιώκει να διασωθεί και να αναπαλαιώσει το βούρκο του…
Αυτή είναι και η αρένα των κομματικών μονομαχιών.
ΟΛΟΙ επιχειρούν να υπνωτίσουν τον ελληνικό λαό με τη σκάνδαλο-μονομαχία, να τον ποτίσουν με τις πυώδεις φουσκάλες της καρκινώδους σήψης του καθεστώτος, με στρατηγικό στόχο: Την αναπαλαίωση της σήψης και τη διάσωσή του, αλλά και για τη διάσωση των επίλεκτων υλικών του (ανδρεικέλων).
Για αυτήν την ασφυξία από τις νέες αναθυμιάσεις της διαπλεκόμμενης διαφθοράς ετοιμαζόμασταν να γράψουμε πιο αναλυτικά, αλλά μας πρόλαβε ο φίλος της «Κλασσικοπερίπτωσης»:
http://www.klassikoperiptosi.blogspot.gr/2014/01/blog-post_2.html
Παραθέτουμε το εύστοχο κείμενό του:
Όποιος στην ξέρα περπατεί και θάλασσα γυρεύει, ο διάβολος οπίσω του κουκιά του μαγειρεύει.
Απο την πλευρά της καταρρέουσας δεξιάς κάνουν ότι μπορούν για να σταματήσουν το ξήλωμα του πουλόβερ τους και απο την δήθεν αλλη πλευρά τυλίγουν γρήγορα και μεθοδικά το πρασινομπλέ μαλλί στην αντιμνημονιακή καλούμπα της ευρωατλαντικής διαπραγμάτευσης.
Θέμα των ημερών το "καυσόξυλο που μίλησε", δηλαδή ο Κάντας και η φωτογραφία απο μια παρουσίαση βιβλίου του το 2002 , τότε δηλαδή που λειτουργούσε η "εταιρική κοινωνική ευθύνη" της καθεστωτικής ληστοσυμμορίας.
Οι κολοβές αλεπούδες της εξουσίας για να δείξουν ότι και η ουρά της "αριστεράς" είναι και αυτή κολοβή, άρα μην μας πολυκουνιέστε παριστάνοντας τα λιοντάρια, έβγαλαν την φωτογραφία με τον Κωνσταντόπουλο να ποζάρει σαν "ρόζ μαϊντανός" δίπλα στον Κάντα παρουσιάζοντας το βιβλίο του.
Εύλογα ερεθίστηκε ο συνειρμός τόσο των παλιών "αριστερών" όσο και των νέων "επιστράτων" του αριστεροδέξιου αντιμνημονιακού αγώνα της διαπραγμάτευσης.
Θα μου πεί κάποιος ότι ρε αδελφέ ο συνασπισμός άλλαξε και μετά την εποχή του Κωνσταντόπουλου είναι πεντακάθαρος και πως δεν έχει σχέση με το κεφάλαιο και τους κάθε λογής διαπλεκόμενους.
Το ότι "άλλαξε" είναι γεγονός αδιασφησβήτητο.
Δεν είναι πιά ούτε συνασπισμός, ούτε μέτωπο με ημιελεύθερα εκφραζόμενες συνιστώσες.
Είναι πλέον ένα αστικό κόμμα (που εξακολουθεί να καμώνεται το αριστερό) του οποίου ο αρχηγός εξελίχθηκε και αυτός ώστε να μπορεί να πηγαίνει όχι σε παρουσιάσεις βιβλίων εντολοδόχων γυφταραίων αλλά απ ευθείας στα επιτελεία των εντολέων τους και να μιλά για ευρώ , οικονομία, τραπεζικό σύστημα κλπ.
Το ινστιτούτο Brookings, το Τέξας και άλλοι δημοφιλείς προορισμοί του μελλοντικού πρωθυπουργού κ. Τσίπρα, δεν είναι βέβαια στέκια αντιεξουσιαστών, ούτε διεθνή φόρα που οργάνωσαν "της γής οι κολασμένοι", αλλά οι μητροπολιτικοί ναοί και τα ιερά των ιερών του παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής εξουσίας που εξοντώνει συστηματικά και συστημικά το 99% των κατοίκων του πλανήτη.
Μετά απο όλον αυτόν τον κουρνιαχτό που σήκωσαν εντέχνως τα επικοινωνιακά μουλάρια της Συγγρού, η απάντηση ήλθε με την δημοσίευση μιας δεύτερης φωτογραφίας απο εκείνη την παρουσίαση, στην οποία βρίσκεται και ο Στουρνάρας που χαμογελά με ικανοποίηση προς την μεριά του Κάντα και του Κωνσταντόπουλου.
Οι ανόητοι διάδοχοι του Κωνσταντόπουλου πίστεψαν ότι έτσι επανήλθε η ισορροπία στο ισοζύγιο της επικοινωνιακής βλακείας και του κιτς και πως ο νούς των ψηφοφόρων θα εξακολουθεί να παράγει ρόζ όνειρα για την επόμενη μέρα της απαλλαγής απο το success story, στηρίζοντας και ενισχύοντας την ευρωπαϊκή προοπτική του υπερατλαντικού ΣΥΡΙΖΑ.
Ως επιμύθιο του παραπάνω σχολιασμού των γεγονότων διάλεξα μια φράση του Λένιν:
"Στους 100 κομμουνιστές, οι 40 είναι αγύρτες, οι 59 αφελείς και ένας μόνο πραγματικός μπολσεβίκος."
