Οι προτάσεις δυσπιστίας είναι η πρέφα της κοινοβουλευτικής αλλοτρίωσης. Δηλαδή είναι το σώου του εκλογικού τζόγου…
Την αυλαία ενός τέτοιου εκλογικού σώου ανοίγει η πρόταση δυσπιστίας του Τσίπρα εναντίον του Στουρνάρα.
Τζογάρει εκλογικά ο Τσίπρας πάνω σε ένα μισητό πρόσωπο της κυβέρνησης.
Όμως, ακόμα και αυτή η εκλογική κερδοσκοπία του Τσίπρα είναι άκρως παραπλανητική: Εστιάζει σε μια πυώδη φουσκάλα και ΟΧΙ στην καρκινώδη εστία: Το σύνολο της δωσίλογης κυβέρνησης.
Ας το παρακάμψουμε, όμως, αυτό και ας δούμε τη «λογική» αυτής της πρότασης, τις «ανάγκες» που οδήγησαν τον Τσίπρα σε αυτό το κοινοβουλευτικό χαρτοπαίγνιο.
Η «λογική» και οι «ανάγκες» είναι υποταγμένες στο προεκλογικό πρόσταγμα της συγκυρίας.
Σε αυτήν την προεκλογική περίοδο η κυβέρνηση των δωσίλογων ανδρεικέλων κλιμακώνει και κορυφώνει, με απύθμενο κυνισμό και ωμούς εκβιασμούς, το κακουργηματικό της έργο, με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου: Ένα νέο θηριώδες έγκλημα εναντίον της ελληνικής κοινωνίας και του λαού της…
Ένα έγκλημα που ξαπλώνει και διογκώνει περαιτέρω τη λαϊκή ΟΡΓΗ. Προκαλεί ακόμα και «ανταρσίες» στο εσωτερικό της, έστω και αν αυτές είναι για το θεαθήναι…
Είναι η κατάλληλη, συνεπώς, στιγμή να κερδοσκοπήσει εκλογικά (προεκλογικά) ο ΣΥΡΙΖΑ πάνω στον παλλαϊκό θυμό και τις ίδιες εσωτερικές έριδες της κυβέρνησης.
Είναι η κατάλληλη στιγμή να συνεχίσει η θεατρική παράσταση στη Βουλή, γιατί από αυτήν την παράσταση κερδισμένος βγαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας σύμμαχο τη διάχυτη και πολύμορφη αγανάκτηση που το πολυνομοσχέδιο πυροδότησε…
Γι αυτό και η πρόταση δυσπιστίας αναδεικνύει τις πιο φρικώδεις διατάξεις του πολυνομοσχεδίου και τις πιο μοχθηρές μεθόδους του δωσιλογισμού της
Σε επίπεδο, συνεπώς, εκλογικής τσόχας κερδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ…
Υπάρχει όμως και ένας ακόμη ειδικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ με αυτήν την πρόταση μομφής: Να σύρει την Αντιπολίτευση στο άρμα του.
Ιδιαίτερα «στριμώχνει» το ΚΚΕ: Αν την ψηφίσει σέρνεται πίσω από το ΣΥΡΙΖΑ, με οποιαδήποτε άλλη θέση βρίσκεται απέναντι, με την κυβέρνηση…
Ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ κάνει ματ στο ΚΚΕ. Αν ακολουθήσει την ίδια πολιτική των «ίσων αποστάσεων», που έχει στις δημοτικές εκλογές, ξεμασκαρεύεται τελείως…
Τέλος με την πρόταση αυτή, ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί να διασώσει και τον εαυτό: Να δείξει ότι αγωνίζεται σθεναρά εναντίον της κυβέρνησης, επικαλύπτοντας έτσι την πλέρια ανικανότητα του για εξωκοινοβουλευτική δράση, για αγώνες στο δρόμο.
Επικαλύπτοντας την ενσωμάτωσή του στο κατοχικό καθεστώς, αλλά και τη βροντώδη υποκρισία του.
Γιατί όταν λέει ο Τσίπρας ότι «Έχουμε υποχρέωση απέναντι στον ελληνικό λαό και τη χώρα να μην ολοκληρώσετε αυτό το έργο», και επιχειρεί με εκλογικό τζόγο να το πετύχει, αυτό αποτελεί μέγιστη ΑΠΑΤΗ και ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ πράγματι ήθελε να μην ολοκληρώσει η κυβέρνηση τα εγκλήματά της δεν θα εμπορευόταν, στη Βουλή, τη λαϊκή ΟΡΓΗ αλλά θα την πυροδοτούσε και θα την οργάνωνε στο δρόμο…
Και στο δρόμο την κυβέρνηση αυτή θα την είχαν γκρεμίσει προ πολλού…
Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και το ΚΚΕ, περιμένουν να ολοκληρώσει το εγκληματικό της έργο και να εισπράξουν κατόπιν τα εκλογικά κέρδη της αποσυνθετικής της πτώσης: Του σκουληκιασμένου καρπού που πέφτει μόνος του…
