Ένα τέχνασμα του Λόγου είναι η μέθοδος που διαπιστώνει, αλλά δεν εξηγεί. Οι πολιτικοί χρησμοί είναι τέτοια τεχνάσματα κατηγορηματικών διαπιστώσεων τα οποία αρνούνται κάθε εξήγηση…
Οι πολιτικοί χρησμοί και γενικά ο αποφθεγματικός Λόγος καταναλώνονται, κατά τρόπο καταχρηστικό, από τους κυρίαρχους και το κατεστημένο των εξουσιών τους.
Ιδιαίτερα, οι θεσμικές αυθεντίες προβαίνουν σε κατηγορηματικές διαπιστώσεις και στον ολοκληρωτικό αφανισμό κάθε εξήγησης.
Οχυρώνουν την «αλήθεια» τους πίσω από τις μυθικές παραστάσεις διαπιστώσεων και αντί-εξηγήσεων: Πίσω από τεχνάσματα πολιτικών χρησμών…
Αυτό το καταστροφικό τέχνασμα του Λόγου που διαπιστώνει, αλλά δεν εξηγεί (η ακραία μορφή της τυπικής σκέψης και των δημοσιογραφικών πολιτικών χρησμών), έχει εισχωρήσει και στον αριστερό Λόγο…
Δεν μιλάμε για τον «αριστερό» Λόγο της κυβερνώσας «αριστεράς» (δεν διαφέρει σε τίποτα από το Λόγο των κατεστημένων εξουσιών), αλλά για το Λόγο πολλών αριστερών που κτυπούν φαινομενικά το σύστημα, αλλά επί της ουσίας βρίσκονται σε «διαδικασία» ενσωμάτωσης: Είναι οι ατελώς ενσωματωμένοι «αριστεροί»…
Ο ίδιος ο τυπικός Λόγος της διαπίστωσης, αλλά όχι της εξήγησης, αποτελεί αλάθευτο σημάδι της διαλεκτικής «κίνησης» προς την ενσωμάτωση…
ΟΛΟΙ αυτοί διαπιστώνουν το «κακό», αλλά δεν το εξηγούν. Στην καλύτερη περίπτωση να το εξηγήσουν με μια «διαπίστωση» αφαίρεσης: Φταίει ο καπιταλισμός, η κρίση, η σήψη και η παρακμή, οι πόλεμοι κλπ…
Έξω από αυτές τις γενικές αφαιρέσεις (λογικές πολιτικών χρησμών είναι και αυτές), καμία συγκεκριμένη εξήγηση και ανάλυση για το «κακό», την πολυεδρικότητα των επιπτώσεων, τη «διαπλοκή» των πολιτικών ευθυνών, το ρόλο της Αριστεράς και της «αριστεράς» και πολλά άλλα…
Στο «προσφυγικό» π.χ.: Διαπιστώνουμε τις καταιγιστικές ροές, το μεγάλο πρόβλημα (στην καλύτερη περίπτωση), αλλά δεν το αναλύουμε συγκεκριμένα. Η ανάλυση υποκαθίσταται από τη «διαπίστωση» και τα αναθέματα ηθικών αφαιρέσεων: Ο Πόλεμος φταίει, ο Ιμπεριαλισμός και τα τοιαύτα…
Έτσι, με τέτοιου είδους αντί-εξηγήσεις συγκαλύπτουμε:
α). Το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ, οργανωμένο και σκηνοθετημένο ΕΓΚΛΗΜΑ της πλανητικής εξουσίας και όλο το «ανθρωπιστικό» θέαμα που παίζεται πάνω σ’ αυτό το ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ και ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ οργανωμένο έγκλημα, από τους ίδιους τους παραγωγούς και σκηνοθέτες του εγκλήματος…
Διαπιστώνουμε το «προσφυγικό», αλλά συγκαλύπτουμε το τι παίζεται με αυτό το στρατήγημα της πλανητικής εξουσίας. Ούτε καν αναρωτιόμαστε το ΓΙΑΤΙ όλες αυτές οι στρατιές των «προσφύγων» δεν έχουν τη «διαλεκτική κίνηση» των Προσφύγων: Κινήσεις και ροές στις γειτονικές χώρες…
Δεν αναρωτιόμαστε καν το ΓΙΑΤΙ έχουν μια ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ κατεύθυνση, το ΠΩΣ οργανώνονται προς αυτήν την κατεύθυνση, με μεταφορείς κερδοσκοπικές ιδιωτικές εταιρείες δουλεμπόρων και άπειρες ΜΚΟ.
Δεν αναρωτιόμαστε για πολλά, ούτε καν ΠΩΣ αυτοί οι κατεστραμμένοι που εγκαταλείπουν τη χώρα τους κινούνται με τόσο χρήματα και με τόσο ακριβά κινητά…
Διαπιστώνουμε το «προσφυγικό», αλλά πέραν τούτης της διαπίστωσης δεν αναλύουμε ούτε εξηγούμε ΤΙΠΟΤΑ…
β). Συγκαλύπτουμε επίσης και τις ολέθριες και πολυσύνθετες επιπτώσεις αυτών των λαθρομεταναστευτικών («προσφυγικών») καταιγίδων: Σε εθνικό επίπεδο, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σε κοινωνικό επίπεδο, σε ταξικό επίπεδο (αντικατάσταση των ντόπιων εργατών και πλήρης ισοπέδωση των εργατικών κατακτήσεων) και πολλά άλλα: Τα έχουμε αναλύσει διεξοδικά σε πολλά κείμενά μας.
Κλείνουμε, εδώ, πεισματικά τα μάτια, στη νεοταξική στρατηγική της νέας αποικιοκρατίας και στην επιβολή ενός νέου σύγχρονου δουλοκτητικού καθεστώτος (τα έχουμε αναλύσει λεπτομερειακά).
γ). Συγκαλύπτουμε και τους ορατούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς της Τουρκίας που προωθούνται μέσω τέτοιων μαζικών ισλαμικών ροών και εποικιστικών πλημμυρίδων…
δ). Συγκαλύπτουμε, ακόμα και τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ: Την νατοϊκή στρατικοποίηση του Αιγαίου με πρόσχημα το «προσφυγικό».
Αυτά και πολλά άλλα δευτερευούσης σημασίας συγκαλύπτονται με το τέχνασμα των διαπιστώσεων που δολοφονούν κάθε ανάλυση και εξήγηση, κάθε διαλεκτική προσέγγιση…
Το χειρότερο: Αυτοί οι «αριστεροί» των «διαπιστώσεων» κατακεραυνώνουν, ως «ρατσιστές», «εθνικιστές» και «φασίστες», όσους τολμούν να προσεγγίσουν και να αναλύσουν αυτά τα ζητήματα διαλεκτικά.
Η τραγική ειρωνεία: Αυτοί οι «αριστεροί» των διαπιστώσεων» συμβάλλουν στην ακροδεξιά συντήρηση, ανακύκλωση και αναπαλαίωση…
Έτσι τα τεχνάσματα των διαπιστώσεων καταλήγουν στην ακραία ΛΟΓΙΚΗ της καπιταλιστικής εξουσίας:
α). Στην ιδεολογική και πολιτική αστυνομία (από «αριστερούς») εναντίον εκείνων που υποσκάπτουν την ακινησία των «κατηγορικών προσταγών»: Των κατηγορηματικών διαπιστώσεων.
β). Στην εκτροφή, συντήρηση και ανακύκλωση της ακροδεξιάς βαρβαρότητας…
Θα συνεχίσουμε ακριβώς με αυτό: Στις διαπιστώσεις και όχι εξηγήσεις της ακροδεξιάς ανακύκλωσης και αναπαλαίωσης: Όλες οι ποικιλίες της «αριστεράς» διαπιστώνουν και εδώ το «κακό», αλλά το ΓΙΑΤΙ το «κακό» αυτό ανακυκλώνεται δεν το εξηγούν, όπως δεν εξηγούν τις ΜΕΓΑΛΕΣ ευθύνες της Αριστεράς…
