Κάποιοι έχουν εγκαταλείψει τα αγωνιστικά μετερίζια…
Βεβαίως το να στέκεσαι όρθιος, ακλόνητος στο χρόνο, σε τέτοιες εποχές τρομοκρατικά ισοπεδωτικές και καταιγιστικά οπισθοδρομικές, δεν είναι και τόσο εύκολο. Θέλει μεγάλο κουράγιο, γενναιότητα και προπαντός Πίστη στις Ιδέες και τις Αξίες, Πίστη στον Άνθρωπο…
Κατανοούμε, συνεπώς, το ΓΙΑΤΙ πολλοί λιγοψυχούν και λυγίζουν…
Αυτό, όμως που είναι ασυγχώρητο, αν και αυτό κατανοητό, είναι ΟΧΙ το «σπάσιμο» (αυτό είναι ανθρώπινο), αλλά η κουτοπόνηρη μετάλλαξη…
Μετάλλαξη που εκφράζεται είτε με τη ΣΙΩΠΗ πάνω στα ζητήματα ζωής και θανάτου που μας κατακλύζουν καθημερινά, είτε με τη διακριτική προσχώρηση στις απόψεις εκείνων τους οποίους έφτυνες μέχρι χθες, είτε με τη δόλια …υιοθέτηση των κροκοδείλιων δακρύων του «ανθρωπισμού»: Του «ανθρωπισμού» των ληστών και δημίων της ανθρωπότητας…
Μετάλλαξη που χρησιμοποιεί για τη συγκάλυψή της τα γνωστά κουτοπόνηρα τεχνάσματα των «άλλοθι», αυτά που χρησιμοποιεί και η βιομηχανία των ΜΜΕ: Χρησιμοποιούμε, δηλαδή, κάποια ΓΕΝΙΚΑ κείμενα αριστερών για να θολώσουμε τα νερά και να επικαλύψουμε τη σκανδαλώδη ΣΙΩΠΗ μας πάνω στα μεγάλα στρατηγικά ζητήματα της εποχής μας, ζητήματα που μέχρι χθες τα είχαμε στην πρώτη γραμμή…
Αυτά που μέχρι χθες τα είχαμε στην πρώτη γραμμή εξαφανίζονται και αρχίζουν να προβάλλονται αστικές ειδησούλες και δειλά-δειλά αντίθετες απόψεις από αυτές που μέχρι χθες είχαμε…
Ακόμα, γινόμαστε και θαυμαστές των πράξεων της «λεπρής καμαρίλας» των εργατοπατέρων της δημοσιογραφίας: Γίνανε και αυτοί διδάκτορες της «δημοσιογραφικής δεοντολογίας» και μας διδάσκουν το τι είναι «είδηση», το τι είναι «σχόλιο», το τι είναι «ψευδείς ειδήσεις»…
Ξέχασαν το σπουδαιότερο: Ότι όλο το σύστημα της δημοσιογραφίας παράγει και αναπαράγει ψεύδη ασύστολα, αλλοιώνοντας και πλαστογραφώντας άγρια την πραγματικότητα…
Θα έπρεπε, λοιπόν, η ΕΣΗΕΑ που το παίζει εισαγγελέας, με το σκεπτικό της «ψευδούς είδησης» να διαγράψει τους ΠΑΝΤΕΣ και τους εαυτούς της, μια και συμμετέχει σε συγκροτήματα παραγωγής ψευδών ειδήσεων…
Αλήθεια ο Ψυχάρης και οι κορυφές του λαμπρακιστάν, όπως και του μπομπολιστάν, γιατί μένουν στο απυρόβλητο: Βιομηχανία παραγωγής ψευδών ειδήσεων δεν είναι;;;
Να θυμίσουμε ότι όλα αυτά τα συγκροτήματα είχαν φέρει στο παρελθόν, ΨΕΥΔΩΣ, τον Ερντογάν στην Αθήνα (σε πρωτοσέλιδο);
Δεν είδαμε τους γραφειοκράτες εργατοπατέρες της ΕΣΗΕΑ, που τώρα μας διδάσκουν τα περί «ψευδών ειδήσεων», να εξεγείρονται για τέτοια χοντρά κρούσματα ψευδών ειδήσεων, να εξεγείρονται εναντίον των δικών τους αφεντικών…
ΤΩΡΑ με τις εισαγγελικές τους επιλεκτικές πολιτικές διώξεις θυμήθηκαν τη «δημοσιογραφική δεοντολογία» και αυτά τα περί «ψευδών ειδήσεων»…
Και βρήκαν υποστηρικτές κάποιους πρώην ορκισμένους «εχθρούς»…
Πριν από δύο μήνες περίπου, στο άρθρο μας «Όταν θέλεις να είσαι αρεστός στα κυρίαρχα περιβάλλοντα…», σκιαγραφούσαμε τη διαλεκτική του συμβιβασμού και της καθεστωτικής ενσωμάτωσης: Το πώς, δηλαδή, οι παλιές σου ανατρεπτικές Ιδέες και Αξίες αρχίζουν να ξεθωριάζουν και να γίνονται ενοχλητικές, ενοχικά απωθητικές.
Το άρθρο μας εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2016/02/blog-post_2.html
Όταν αρχίσεις να βρέχεις τα παπούτσια σου, να μπαίνεις, δηλαδή, στο δρόμο του συμβιβασμού και της ενσωμάτωσης, τότε ο πάτος δεν έχει τέλος…
Σε αυτούς, λοιπόν, όσο ακόμα είναι καιρός και η αμυχή δεν έχει γίνει γάγγραινα, να θυμίσουμε τους παρακάτω στίχους του Καβάφη:
«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις…»
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10207
