Η «ΜΥΣΤΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ» ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ

(Ἐπετειακὴ ὁμιλία)
 
Μακαριστού π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού

 Η διερεύνηση τῶν συμβάντων στὴν Βοστίτσα στὸ τετραήμερο 26 – 29 Ἰανουαρίου 1821, ποὺ συστηματικότερα αὐτὴ τὴ φορὰ ἐπεχείρησα, μὲ ἔπεισε ὅτι πρόκειται γιὰ πλήρωση τῶν κανόνων τῆς ἑλληνικῆς διαλεκτικῆς καὶ ἐπαλήθευσή της. Ἡ ἑλληνικὴ διαλεκτική, ὡς ἀντιπαραβολὴ τῶν ἀντιθέσεων, μὲ τὴν ἀνάπτυξη τοῦ διαλόγου, ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα ὁδηγεῖ, κατὰ κανόνα, στὴν σύνθεση τῶν ἀντιθέτων (compositio oppositorum) καὶ επίτευξη, μέσω αὐτῆς τῆς ἁρμονίας ὡς ὕψιστης πραγματικότητας. Μέσα ἀπὸ αὐτὸ τὸ πρῖσμα θὰ προσεγγίσουμε τὸ τιμώμενο σήμερα γεγονός.

Λόρδος Βύρων: Μία τριλογία

Α. Το πρόσωπο και η ποίηση 

Ηλίας Λιαμής, Σύμβουλος Ενότητας Πολιτισμού
22/1/2021

Ήταν Ιανουάριος του 1788, 22η ημέρα, 233 χρόνια πριν, όταν γεννήθηκε μία από τις πλέον αντιφατικές προσωπικότητες του ευρωπαϊκού Ρομαντισμού και μία από τις σημαντικότερες,αν όχι η σημαντικότερη ξένη παρουσία κατά τη διάρκεια της Ελληνικής εθνεγερσίας: ο Λόρδος Βύρων.

Στα 34 χρόνια της ζωής του πρόλαβε να σφραγίσει την ευρωπαϊκή ποίηση και να συνδέσει το όνομά του με τα υψηλότερα ιδανικά και αξίες του Ρομαντισμού, με αποκορύφωμα της πνευματικής του διαδρομής την έλευσή του και τον θάνατό του στην πόλη του Μεσολογγίου.

Ο κύκλος των ποιητών του ΄21

 

Γράφει Ο Νίκος Πικρός
 
Τον ξεσηκωμό του ελληνικού λαού για τη λευτεριά του τον είδαν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, χωρίς καμιά εξαίρεση, σαν μια καινούργια φλόγα που άναβε στις καρδιές των υποδουλωμένων λαών, δικών τους και ξένων. Έτσι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις όχι μόνο δεν συνέτρεξαν, αλλά, αφού χαρακτήρισαν εγκληματική την Επανάσταση, βοήθησαν τους Τούρκους με μεταφορικά πλοία, με πολεμικό υλικό, με παραγγελίες στα ναυπηγεία τους και με ειδικούς οργανωτές του στρατού και του ναυτικού τους.

Μέσα σ΄ ένα τέτοιο εχθρικό και σκοτεινό πολιτικό κλίμα ύψωσαν τη σημαία της ελευθερίας οι αγωνιστές του ΄21. Δεν είχαν μόνο να παλέψουν, μια χούφτα αυτοί, ενάντια σε μια αυτοκρατορία, αλλά έπρεπε και να λυγίσουν την εχθρότητα των μεγάλων Δυνάμεων, που καθόριζαν την τύχη της Ευρώπης και του κόσμου ολόκληρου. 

1821-2021:Ο ΑΤΙΜΑΣΜΟΣ ΜΙΑΣ ΦΥΛΗΣ*

(Αφιερωμένο στη μνήμη του τρισμέγιστου δημοσιογράφου πολεμιστή Θύμιου Παπανικολάου).

Του Ηλία Σιαμέλα


 


«Ακόμη τούτη η
άνοιξη, τούτο το καλοκαίρι
ραγιάδες – ραγιάδες…»

Κλέφτικο Τραγούδι


Δε σκοπεύω να κάνω κάποια ανάλατη ανάλυση ή μελέτη, γύρω από το νόημα του 21, για να γίνω σκαλιστής ή έστω θηρευτής μιας κάποιας δημοσιότητας,

Ούτε θα προσπαθήσω να εισχωρήσω στη «σκέψη» εκείνων που έχουν βαλθεί να αποδομήσουν ότι ιερό γέννησε η ελληνική ψυχή. Επιθυμία μου είναι να μείνω ένας «αγροίκος» και «άξεστος» χωριάτης, όπου τα πρωτόγονα λόγια μου θα βγαίνουν σαν οξύληκτες σπάθες από μέσα μου. Θέλω οι λέξεις μου να χτίσουν αφρόστεφα ποτάμια, που θα παρασέρνουν άκριτα τα σκουπίδια όλων εκείνων, που είτε «ιστοριογραφούν» ξεδιάντροπα, είτε χλιμιντρίζουν αδιάλειπτα στα κανάλια της τηλεόρασης, προβάλλοντας κάποια «επιχειρήματα» που λάμπουν απατηλά, όπως λάμπουν τα φωσφορούχα εσώρουχα μιας φτηνής χορεύτριας της ανατολής, όταν εστιάζονται πάνω τους οι εκτυφλωτικοί προβολείς του καμπαρέ. 

Το ΄21: Φέτος μια επέτειος τριπλά τραγική…

Επαναδημοσιεύουμε το περσινό αλλά άκρως επίκαιρο άρθρο του
Θύμιου Παπανικολάου για την επέτειο του 1821.

 Άλλη μια επέτειος για την Επανάσταση του ΄21!

Μια επέτειος τριπλά τραγική!

Από τη μια έχουμε μετατραπεί σε αποικία του 4ου Ράιχ και σε μια «χωματερή» νέων δούλων. Δηλαδή από την Επανάσταση του 1821 και την Εθνική Απελευθέρωση φτάσαμε σε μια νέα εθνική υποδούλωση…

Και από την άλλη; Με αφορμή τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 διορίστηκε από την κυβέρνηση, με τη συναίνεση όλων των μνημονιακών κομμάτων, Επιτροπή με πρόεδρο τη Γιάννα Αγγελοπούλου!!! 

Ο Χαρακτήρας του '21

 Το ΄21 σήμερα…

Του 

 

Θύμιου Παπανικολάου
 

 

Στις 25 Μαρτίου του 2011, γράψαμε, το άρθρο: «25 Μαρτίου: Κανένα όπλο δεν είναι τόσο δυνατό όσο η Μνήμη».
Σημειώναμε μεταξύ άλλων:
«Η Ιστορία τιμωρεί τους χλευαστές της!!!
Και τους τιμωρεί σε βαθμό ανάλογο της αυθάδειας και της μοχθηρίας που επιδεικνύουν, αυτοί οι δήμιοι και χλευαστές, εναντίον της Ιστορίας.
Τα καθεστώτα που βρίσκονται σε κατάρρευση, όπως τα καθεστώτα της Νέας Τάξης σήμερα (το δικό μας π.χ.), μέσα στους επιθανάτιους σπασμούς τους, καταλαμβάνονται από υστερική μανία εναντίον της Ιστορίας και της αγωνιστικής μνήμης.
Αυτοί οι επιθανάτιοι σπασμοί κατά της ιστορίας είναι που γεννούν και τον ορμητικό χείμαρρο αναγέννησης της ιστορίας και του βελονιάσματος της αγωνιστικής μνήμης. ..
Χρωστάμε, λοιπόν, στους δημίους μας, στους αποδομητές και δολοφόνους της Ιστορίας μας, μια χειραψία αβρότητας: Κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα χείμαρρο μέσα στην ελληνική κοινωνία ιστορικής ευαισθησίας και λαϊκού πάθους για τις αγωνιστικές μας μνήμες.
Πέτυχαν μεγάλο άθλο: να πυρπολήσουν τον ελληνικό λαό με τη φλόγα της ιστορικής γνώσης και το πάθος αναζήτησης της αγωνιστικής μνήμης.
Ίσως, να μην υπήρξε στο παρελθόν τέτοια παλίρροια από ιστορικά κείμενα και τέτοιος αναβρασμός εκδηλώσεων για τη γνώση της ιστορίας, όσο σήμερα. ..».

Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5498

ΟΙ συνθήκες που ζούμε σήμερα, συνθήκες μιας νέας εθνικής υποδούλωσης καθιστούν το ΄21 δραματικά επίκαιρο: Φωτεινό σύμβολο και πυροδότη της λαϊκής οργής…

Το 1821

Του 

 

Θύμιου Παπανικολάου
 

 Απόσπασμα από το άρθρο:
«Η Επανάσταση του ΄21 υπό διωγμό και η αποδόμηση της Ιστορίας».  

«Η ιστορία γράφεται απ΄ αυτούς που έχουν την εξουσία και το χρήμα. Ούτε οι σκλάβοι ούτε οι φτωχοί άνθρωποι  έγραψαν ποτέ ιστορία. Αυτά που διαβάζουμε ως ιστορία είναι αυτά που κάποιοι αποφάσισαν ότι έπρεπε να διαβάσουμε». ( Σιμόν Περές). 

 

 

  

 

 Έχει ειπωθεί ότι «το σπουδαιότερο γεγονός στην Ιστορία της Γαλλίας ήταν η άλωση της Βαστίλλης». Θα μπορούσαμε να συμπληρώσουμε ότι η Γαλλική Επανάσταση ήταν ιστορική τομή.

Ωστόσο το πιο συγκλονιστικό γεγονός στην Ιστορία του ανθρώπου είναι το ΄21! «Ποτέ τόσο πολύ λίγοι δεν κάμανε για τόσο πολλούς τόσα πολλά» όσα οι Έλληνες.  

Δημιουργική αντιπολίτευση ή Λούμπεν Αντιπολίτευση τύπου ΣΥΡΙΖΑ;

 

Ηλία Παπαναστασίου 

 

 

 

 

Βρισκόμαστε στην κορύφωση της Πανδημίας του Κορωνοϊού με πάνω από επτά χιλιάδες νεκρούς μέχρι στιγμής, με κλειστή την αγορά του Λιανεμπορίου και του Τουρισμού και με τεράστια οικονομικά προβλήματα μπροστά μας. Παρόλα αυτά:

Η οικονομία άντεξε έχοντας βοηθηθεί με 24 δις έως τις 31/12/2020 και άλλα 11,5 δις έως τα τέλη Ιουνίου, η ανεργία βρίσκεται στα ίδια ή και χαμηλότερα επίπεδα από το 2019 και οι Μικρομεσαίες επιχειρήσεις παρόλη την τεράστια κρίση ρευστότητας που έχουν – με δήλωσή τους «40% από αυτές δεν έχουν καθόλου ρευστό» – άντεξαν επιδεικνύοντας μια αξιοθαύμαστη ανθεκτικότητα με λιγότερα (!) λουκέτα από το 2019 και με αξιομνημόνευτη υπομονή, ανθεκτικότητα και αντοχή! Ο καρτερικός ελληνικός λαός έδειξε μια θετική πλευρά του εαυτού του.

Γιατί πρέπει να συντριβεί εκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ

 

Του

Ηλία Παπαναστασίου   

Έχουμε καιρό να αναφερθούμε στον Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑ, τον εκπρόσωπο και εκφραστή της «Αριστερής» Λουμπεναρίας. Ίσως γιατί θεωρούσαμε άλλα θέματα πιο σημαντικά, «σημαίνοντα» και αξιοπρόσεκτα. Φαίνεται όμως πως ήμασταν μάλλον υπέρ του δέοντος αισιόδοξοι.                                                         

 Ο ΣΥΡΙΖΑ, όλο το διάστημα της πανδημίας – από το πρώτο λοκντάουν στις 18/3/2020– τήρησε μια στάση που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε σαν πολιτικά ελεεινή και ιδεολογικά προβοκατόρικη. Εξηγούμαστε:

Από την πρώτη μέρα του Λοκντάουν ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν συμπαραστάθηκε στο επίσημο κράτος – δεν περιμέναμε κάτι παρόμοιο– άλλα αντίθετα, προσπάθησε με κάθε δόλιο και πολιτικά μαφιόζικο τρόπο να υπονομεύσει όχι μόνο το έργο της Κυβέρνησης που προσπαθούσε με «νύχια και με δόντια» να συγκρατήσει τα πράγματα αλλά της ίδιας του της Πατρίδας. Δεν τον ενδιέφεραν οι εκατοντάδες και χιλιάδες νεκροί, οι ανθρώπινες τραγωδίες και το έρεβος της Πανδημίας που απειλούσε και συνεχίζει να απειλεί τους πάντες αλλά προσπαθούσε με ύφος πολιτικού παραχαράκτη και ιδεολογικού διαρρήκτη και μαφιόζου να υπονομεύσει, να σαμποτάρει και να τραβήξει το χαλί από τα πόδια όχι της Κυβέρνησης της χώρας – αυτό θα ήταν το λιγότερο– αλλά της ίδιας της χώρας ! 

Φολκλοροποίηση, Ποινικοποίηση, Αποσιώπηση (Β' Μέρος)

Σύγρονες  Στρατηγικές 

Εξαφάνισης του "Αντίλογου"

Της Ευγενίας Σαρηγιαννίδη

 

 
Αποσιώπηση

 

Η λογοκρισία, συμπεριλαμβανομένης της αυτολογοκρισίας εκείνων των ατόμων των οποίων οι απόψεις, οι ηθικές ή πολιτικές επιφυλάξεις, οι αμφιβολίες ή η κριτική σκέψη τείνουν να υπερβούν τα όρια της ισχύουσας πολιτικής ορθότητας, αλλά που ταυτόχρονα δεν επιθυμούν καθόλου να βρεθούν στο περιθώριο της κοινωνικής ή πολιτικής ζωής, συμβαδίζει με τον συστηματικό στιγματισμό κάθε άποψης ή γνώμης που για κάποιους λόγους ακούγεται ή ταξινομείται ως «αιρετική». Και σήμερα βεβαίως τείνει να ταξινομείται στις απαράδεκτες, οποιαδήποτε άποψη, η οποία λίγο καιρό πριν, ακόμα και πριν λίγες μόλις δεκαετίες, αντιστοιχούσαν σε γενικές γραμμές σε αυτό που οι άνθρωποι αποκαλούσαν απλώς «κοινή λογική». Η πιο συνήθης πρακτική για τον αποκλεισμό τέτοιων «αιρετικών» δεν είναι βέβαια ο πραγματικός διάλογος, αλλά η αποσιώπηση ή η φολκλοροποίηση των απόψεων εκείνων που αποκλίνουν από την πολιτική ορθότητα είτε με ύβρεις, είτε με «επιχειρήματα» τόσο έωλα και παράλογα, τόσο αντιφατικά μεταξύ τους, που δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να τα συστηματοποιήσει ορθολογικά, έτσι ώστε να αντιπαρατεθεί μαζί τους βήμα προς βήμα. Η συγκεκριμένη στρατηγική αφορά 

Φολκλοροποίηση, Ποινικοποίηση, Αποσιώπηση (Α΄Μέρος)

Σύγχρονες Στρατηγικές 

Εξαφάνισης του

«Αντίλογου»

Της Ευγενίας Σαρηγιαννίδη

Ο συστημικός λόγος, ως κυρίαρχος λόγος, λόγος εξουσίας, από όπου κι αν εκπορεύεται κάθε φορά, επιδιώκει αφενός να ασκεί τη μέγιστη δυνατή κοινωνική επιρροή, αφετέρου επιχειρεί την εξαφάνιση οποιασδήποτε τάσης, άποψης, θέσης ή ακόμα και ομάδας που παράγει αντίλογο και επιδιώκει να αποτελέσει το ανάχωμα σε αυτήν την επιρροή. Βεβαίως, ο πόλεμος σε επίπεδο ρητορικής και προπαγάνδας κατέχει εξέχουσα θέση μέσα στην εργαλειοθήκη της εκάστοτε εξουσίας, πολλώ δε μάλλον σήμερα, που τα όπλα (με την κυριολεκτική και όχι μεταφορική σημασία τους), περισσότερο χρησιμοποιούνται σαν επιχειρήματα στα πλαίσια μιας προπαγάνδας – διαφήμισης ισχύος, παρά για τη διεξαγωγή πραγματικών αναμετρήσεων. (Η τεράστια ισχύς των σύγχρονων όπλων αποτελεί το κύριο επιχείρημα της αποτροπής των πραγματικών πολεμικών συρράξεων).

Ποιες είναι λοιπόν οι στρατηγικές που εφαρμόζει ο λόγος της εξουσίας για να αποδομήσει τον αντίλογο απ’ όπου και απ’ όποιον κι αν εκφέρεται; 

“We can’t breathe”, but κι αυτό συνηθίζεται…

 

Του Γιάννη Παπαμιχαήλ,

καθηγητή Εκπαιδευτικής

Ψυχολογίας Παντείου

  

Η κατάσταση με την αυτοτροφοδοτούμενη επιδημία ιών, μεταλλάξεων της κοινής λογικής και των ανθρωπολογικών δεδομένων, την πολιτική αξιοποίηση της ιατρικής για την βίαιη αλλαγή ηθών, εθίμων, παραδόσεων, τρόπων σκέψης και συμπεριφοράς, την περαιτέρω χαλάρωση των συνεκτικών δεσμών που οργάνωναν τη ζωή των ανθρώπων και των συλλογικών τους υποκειμένων, φαίνεται πλέον πως έχει ξεφύγει από κάθε κοινωνικό έλεγχο. Υπό το πρόσημο του ορθού λόγου και της διαπιστωτικής επιστήμης, όλα τα αστυνομικά μέτρα που απαιτούνται για τον πειθαναγκασμό και την εξατομίκευση της υγειονομικώς τρομοκρατημένης κοινής ευρωπαϊκής γνώμης, φαίνεται πλέον ότι μπορούν να ληφθούν και να εφαρμοστούν από τα μεταδημοκρατικά, αυταρχικά καθεστώτα του διεθνοποιημένου καπιταλισμού, χωρίς ιδιαίτερες κοινωνικές αντιστάσεις που θα αποδομούσαν εν τοις πράγμασι τα κάθε λογής καθεστωτικά, υγειονομικά «αφηγήματα». Ο συνήθης αντίλογος στα κυβερνητικά μέτρα περιορίζεται σε κάποιες αμφιβολίες για την θνησιμότητα ή την μεταδοτικότητα του ιού σε κάποιες κατηγορίες πληθυσμού ή σε κάποιες γκρίνιες για τις ανεπάρκειες του συστήματος της δημόσιας υγείας. Όσοι από την άλλη επιμένουν να καταγγέλουν την πολιτική αξιοποίηση της πανδημίας για την κυνική επιβολή μιας υγειονομικά συγκαλυμμένης δικτατορίας, στιγματίζονται συλλήβδην από τους εγκάθετους συστημικούς συνομωσιολόγους που δηλώνουν ορθολογιστές και «αντισυνομωσιολόγοι» (δημοσιογράφους, γιατρούς, νομικούς, πολιτικούς κλπ.), όχι μόνο ως «ψεκασμένοι», αλλά και ως σκοταδιστές, ίσως ακόμα και… ακροδεξιοί!

Ορθολογισμοί και πολιτικές ορθότητες υπό το πρίσμα της ιστορίας