Χώρος, Χωράφι, Χωριό, Χώρα: Κοινή ρίζα που ξεριζώνεται.

 

Της 

 

Ευγενίας Σαρηγιαννίδη

 

Για την σφαγή των αμνών…

 

Τ’ ακούσαταν τι γένηκε στου Κώστα τα χειμάδια;

 

Μπήκαν φονιάδες στα μαντριά και πήραν τα κοπάδια.

 

Τις προβατίνες με τ’ αρνιά και τα τρανά κριάρια.

 

Σκοτώσανε τα πρόβατα με την αράδα όλα.

 

Σφάξαν το Νιάγγρο τον τρανό, τον Μπέλο τον γκεσέμι.

 

Σφάξαν την στρεφοκάλεσα με το λαμπρό κουδούνι.

 

Ρημάξαν έτσι τα μαντριά, ρημάξανε κι’ οι στρούγγες…

 

(Παράφραση δημοτικού τραγουδιού της Ηπείρου. Παραλλαγή επικαιροποιημένη μετά από  την εξόντωση του κοπαδιού του Κώστα Θεοφίλου στο Μικρό Μοναστήρι Μακεδονίας στις 10/12/2025)

 

Όπως διαβάζουμε στο προφίλ της κ. Μαίρης Θεοφίλου (κόρης του τσέλιγκα Κώστα Θεοφίλου) στο facebook: «Το αρνάκι στη φωτογραφία γεννήθηκε το βράδυ 8 Δεκεμβρίου 2025. Η φωτογραφία τραβήχτηκε το πρωί της ενάτης Δεκεμβρίου, όπου ο πατέρας μου το βοηθά να πιει γάλα. Στις 10 Δεκεμβρίου η μαμά και το κοριτσάκι της θανατώθηκαν μαζί με τα υπόλοιπα ζώα μας.» Και συνεχίζει λίγο πιο κάτω: «Αυτά είναι μερικά από όσα κάναμε ως διατηρητές της φυλής ρουμλουκίου αλλά υπάρχουν και άλλα πολλά. Κλείνοντας, θα αναφερθώ και στη φυλή η οποία μετά από τόσα χρόνια ΞΑΦΝΙΚΑ παύει να υφίσταται επειδή, μάλλον, δεν εξυπηρετεί συμφέροντα. Η φυλή υπάρχει, ή μάλλον υπήρχε και είχε αναγνωριστεί από τους αρμόδιους φορείς σύμφωνα με οδηγίες του υπουργείου. Αν τώρα το αρνείται, το υπουργείο αναιρεί τον ίδιο τον εαυτό του. Αυτά είχα να πω. Και κάτι τελευταίο. Δεν δώσαμε τα πρόβατα, μας τα πήραν.

 Δεν υπογράψαμε ποτέ, δεν συμφωνήσαμε ποτέ και δεν τα παραδώσαμε ποτέ. Ήρθαν με εισαγγελική εντολή, μπήκαν στο μαντρί μας, τα κυνήγησαν μόνοι τους, τα πυροβόλησαν και τα φόρτωσαν πεθαμένα στα φορτηγά.»

Αυτοοργάνωση ή και άλλα ακόμη Ψέμματα του Αλέξη Τσίπρα

 

Του Δημήτρη Μπελαντή 

 

Ο Αλέξης φέρνει  στο παρόν από το  πασοκικό παρελθόν  του 1974 την λέξη " αυτοοργάνωση" και τον όρο " κίνημα πολιτών"

 Αν κάποιος όντως θέλει αυτοοργάνωση, δεν βάζει να προλογίσουν το βιβλίο του ένας πρώην σημιτικός διανοούμενος  at high places όπως ο  καθηγητής κ.Λιάκος η ένας τραπεζίτης ουσιαστικά που υπέγραψε το τρίτο  μνημόνιο όπως ο Γιώργος Χουλιαράκης .Φέρνεις έναν ή μια  γονέα των Τεμπών, μια καθαρίστρια, έναν εργαζόμενο στην όποιαν βιομηχανία έχει μείνει,μια αγρότισσα από τα μπλόκα, πιθανόν έναν φτωχό μετανάστη που ζει χρόνια στην χώρα,μια λαντζέρισσα, έναν  κατώτερο δημοτικό υπάλληλο, κάποιον δηλαδή που ασκεί μια καταπιεσμένη  και εκμεταλλευόμενη δραστηριότητα και δεν μπορεί να το βγάλει πέρα οικονομικά  στο τέλος κάθε μήνα. Που όντως θέλει ένα καλύτερο μέλλον για την χώρα.

Tι είναι η Ελλάδα τελικά;

 Του  

 Ηλία Παπαναστασίου 

 

 

Δεν απαιτείται ιδιαίτερη προσπάθεια για την απάντηση. Η Ελλάδα είναι πλέον μια «ολοκληρωμένη» Αποικία της Αμερικής, μια Αμερικανική Αποικία που θυμίζει Πόρτο Ρίκο. Γιατί αυτό είναι ουσιαστικά, το Πόρτο Ρίκο της Ευρώπης. Αυτό επιβεβαιώνεται και με την τελευταία συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ μέσω της Αμερικανίδας Πρέσβειρας για την δημιουργία ενεργειακού κόμβου (Hub) στον Πειραιά όπου το αμερικανικό LNG με την αμέριστη συμπαράσταση του στόλου των Ελλήνων εφοπλιστών θα εφοδιάζει την Ουκρανία του γνωστού Ζελένσκυ στον πόλεμο του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας.

Καμμιά μεταπολεμική κυβέρνηση δεν έφερε την χώρα σε τέτοιο επίπεδο γλοιώδους αμερικανοφιλίας και Αμερικανοδουλείας όσο η σημερινή, χωρίς φυσικά να απαλλάσσονται των ευθυνών τους και όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις. Η Ελλάδα μετατράπηκε από χώρα σε χώρο όπου σταθμεύουν όλες οι στρατιωτικές και οικονομικές δυνάμεις των ΗΠΑ αλλά και των υπολοίπων Νατοϊκών χωρών μεταλλάσσοντας το προφίλ και την εικόνα της χώρας «επί το αμερικανικότερον» αλλά και «επί το δουλοπρεπέστερον». Μια χώρα με ένδοξο παρελθόν έχει «μετασχηματισθεί» σε απέραντο εργοστάσιο παραγωγής δουλοπρεπών και γραικύλων πολιτικών, επιχειρηματιών αλλά και σημαντικών στρωμάτων του ελληνικού λαού. Ο όρος Graeculus του Κικέρωνα επανήλθε –ουσιαστικά ποτέ δεν λησμονήθηκε στην χώρα μας– και το είδος των Graeculi κοντεύει να λάβει τις ποσοτικές και ποιοτικές διαστάσεις ενός ολοκλήρου έθνους.

 

 Ας παρατηρήσουμε χαρακτηριστικά του νεοελληνικού χαρακτήρα και μαζικής ψυχολογίας των τελευταίων 30-40 ετών.

Οφείλουμε να χτυπήσουμε το κακό στη ρίζα του ...

 

Της

Μαρίας Καρυστιανού 

Οι αγρότες στους δρόμους, φωνάζουν απεγνωσμένα για την επιβίωση και για τα αφανισθέντα ζώα τους. 

Όμως όλες αυτές οι  διαμαρτυρίες στους δρόμους καταλήγουν  κάθε φορά σε μία άκαρπη εκτόνωση: 

η κυβέρνηση προσφέρει ψίχουλα σε σχέση με όσα χρωστάει,  η αντιπολίτευση «στηρίζει» με παχιά λόγια, και τελικά ΚΑΜΙΑ ουσιαστική λύση στις παθογένειες που πληγώνουν τη χώρα.

Η ρίζα του κακού είναι σαφής: 

οι πολιτικοί υπεύθυνοι παραμένουν ΠΑΝΤΑ εκτός κάδρου, ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΙ!, προστατευμένοι από το άρθρο 86 του Συντάγματος, ενώ πλέον εντείνεται και η επίσημη τρομοκρατία κατά των μαρτύρων που καταγγέλουν πολιτικούς.

Για αυτό οφείλουμε να χτυπήσουμε το κακό στη ρίζα του, 

να φωνάξουμε για την ουσία και την οριστική λύση στα προβλήματά μας. 

Δεν θα ξεγελαστούμε πάλι από υποσχέσεις και ψίχουλα.

Για αυτό απαιτούμε: