Αντώνης Κακαράς
ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ!!!
Οι «σωτήρες» φτάσανε με εμπλουτισμένα κουφέτα από τον ουρανό.
Φτάσανε με χαρούμενες κραυγές γιατί, λέει, θα σώσουνε και αυτόν το λαό.
Γέρνουν οι «βετεράνοι» το γρήγορο όχημά τους και σφυρίζοντας κάπως σαν δαιμονισμένοι, κάπως σαν βιαστικοί ώστε να ξεμπερδέψουν, να επιστρέψουν, να διηγηθούν στο μπαρ τις σκηνές τούτες, σκίζουν λοιπόν τον ουρανό, κάνουν ένα τέλειο στην τροχιά του ημικύκλιο κατεβαίνοντας και μόλις βρίσκονται πιο κοντά στη γη αφήνουν τα «δώρα» τους απόδειξη των καλών προθέσεων.
Σφυρίζοντας και κείνα ορμούν με λαχτάρα να βρουν τον προορισμό τους, όχι πάντα πάνω σε κάτι σαν τεθωρακισμένο, όχι πάντα σε κάτι που θα μοιάζει με πυροβόλο, όχι απαραίτητα, ίσως πάνω και σε κεφάλια ανθρώπων που κοιτάζουν μαρμαρωμένοι ψηλά, ενώ κάποιοι νομίζουν πως θα ξεφύγουν απ’ τη «σωτηρία», επειδή τρέχουν όπως ποτέ μέχρι τότε στη μίζερη ζωή τους. Είναι όμως δικιά τους και την απολαμβάνουν μέσα από μια κελεμπία, όχι απαραίτητα ξυπόλυτοι, όχι πάντα πεινασμένοι, αλλά είναι δικιά τους η ζωή, δεν τη χρωστούν παρά στη μάνα τους.
Ύστερα απομακρύνονται για να ξαναγυρίσουν τα χαρούμενα παιδιά, που αργότερα θα διηγούνται τούτα τα συμβάντα με το πούρο στο στόμα, έτσι στο ανέμελο, εκπέμποντας με σαφήνεια μια αύρα ενός σωτήρα εξ ουρανού προερχόμενου και "δώρα" φέροντος.
Κάποιοι απ’ αυτούς -δεν μας εντυπωσιάζει δα και τούτη η διαπίστωση- δεν ξέρουν καν για πού προορίζονται τα εμπλουτισμένα, με εντολή των Ηνωμένων Εθνών, πυρά.
Τους το ’χουν πει, μα δεν έτυχε να ξέρουν για κείνο το λαό κάτι παραπάνω, για ποιο λόγο άλλωστε άξιζε να θυμούνται και αυτούς τους φτωχοδιάβολους; Άσε που δεν είναι μία αλλά πάμπολλες φυλές, πού να τις θυμάσαι, αδερφέ, μοιάζουν όλοι μεταξύ τους, κανέναν δε μπορείς να ξεχωρίσεις, έτσι ο καθένας μπορεί να είναι και ένας τρομοκράτης της Αλ Κάιντα, το είπε μάλιστα και ο πρόεδρός τους να φανταστείτε, όχι τόσο για τους δικούς του αλλά για τους άλλους τους εξεγερμένους.
Μας είναι απαραίτητοι αυτοί οι τύποι λοιπόν, τους χρειαζόμαστε και τους μεν και τους δε, ρωτούν οι «βετεράνοι» πιλότοι ύστερα την παρέα τους, Όχι συμπεραίνουν μόνοι τους, από κακή τύχη ζουν πάνω από πετρέλαιο που χρειαζόμαστε για να γεμίζουμε τις δεξαμενές των αεροσκαφών μας, για να γεμίζετε και σεις οι φίλοι μας τη δεξαμενή του αυτοκινήτου σας φτηνά, πιο φτηνά απ’ όλον τον κόσμο, Δεν αξίζει λοιπόν να τους απαλλάξουμε και από τους τυράννους τους;
Αυτοί βέβαια οι τελευταίοι ήταν μέχρι χθες και δικοί μας σύμμαχοι, αλλά βρε αδερφέ το παράκαναν, νόμισαν πως μπορούν αιώνια να κυβερνούνε, νισάφι πια! Άσε που με τον τρόπο αυτόν ανάγκασαν και τους δικούς τους να ξεσηκωθούν, εμείς τώρα ως καταναλωτές του πετρελαίου, που λέγαμε, τί φταίμε να ρισκάρουμε τη σταθερότητα στην αγορά και τα κέρδη, εν πάσει περιπτώσει, των εταιρειών μας που δουλεύουν μέσα στην έρημο και τον καύσωνα για να προμηθεύουν ενέργεια τον πολιτισμό και την κατανάλωση;
Επομένως ιδού η ευκαιρία να τους απαλλάξουμε από τέτοιους ηγέτες, το αξίζουν με κάθε θυσία δικιά τους βεβαίως, έτσι δεν είναι; Ρωτούν τα νταβραντισμένα παιδιά με το πούρο.
Βεβαίως και το αξίζουν, απαντούν οι ίδιοι, και μάλιστα για να μην έχουμε και μελλοντικά κανένα πρόβλημα, θα τους βοηθήσουμε να βρουν έναν ηγέτη που να αξίζει και την δικιά μας τη συμπάθεια και την δικιά τους την σύμφωνη γνώμη. Έτσι απλά!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=26679#26679
