Ο επιθανάτιος ρόγχος του καταρρέοντος πολιτικού καθεστώτος αναδίδει όλα τα εκκρίματα του «πολιτισμού» του: Την απάτη, την ανοησία, τη βαρβαρότητα.
Καθημερινά από παντού (κόμματα, ΜΜΕ, καθεστωτικά είδωλα, πνευματικά ιερατεία κ.λπ.) ανακηρύσσεται η επίσημη κηδεία της Ιστορίας, της Κοινωνικής και Πολιτικής Επιστήμης, των Ιδεών, της Γνώσης και της Σκέψης γενικά.
Το χειρότερο: Κάθε κοινοτυπία ή καραμπινάτη πολιτική ανοησία προβάλλονται σαν ρηξικέλευθη σκέψη, σαν «νέα ιδέα», σαν «σοφία».
Η κατάλυση και των απομειναριών της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας (της αστικής) προσλαμβάνεται και προπαγανδίζεται μανιωδώς σαν «διεύρυνση της δημοκρατίας».
Η κακοποίηση των εννοιών και των λέξεων διαπράττεται πλέον χωρίς όρια, χωρίς συστολές, χωρίς προσχήματα.
Στην ημερησία διάταξη της κακοποίησης βρίσκονται οι έννοιες της «αυτο-οργάνωσης» και της «άμεσης δημοκρατίας»!!!
Μια και το κλασσικό πρότυπο της αστικής, κοινοβουλευτικής δημοκρατίας αποσυντίθεται και καταρρέει, προκαλώντας την οργή και την αηδία των λαϊκών στρωμάτων, οι αλχημιστές του καθεστώτος και οι χρηματιστηριακοί σπόνσορες λανσάρουν τις έννοιες (κακοποιώντας τες βάναυσα) της «άμεσης δημοκρατίας» και της «αυτό-οργάνωσης»…
Ρίχνονται, λοιπόν, τα δίκτυα της «άμεσης δημοκρατίας» και της «αυτό-οργάνωσης» για να τσιμπήσουν οι απελπισμένοι χάνοι…
Ακόμα και ο σημερινός κατοχικός πρωθυπουργός μας είχε πλειοδοτήσει πάνω στην «άμεση Δημοκρατία» ή στο σοφιστικό ψευδώνυμο, «συμμετοχική δημοκρατία».
Θυμάστε, όταν πήρε το δακτυλίδι από το Σημίτη, την γενική υστερία περί «άμεσης δημοκρατίας»!!!
Ας δούμε συνοπτικά το ζήτημα.
Προκαταβολικά πρέπει να διευκρινιστεί ότι η δημοκρατία γενικά είναι μια μορφή άσκησης της εξουσίας. Στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία (την έμμεση) η εξουσία ασκείται μέσω των αντιπροσώπων και των οργάνων τους.
Τα όργανα της έμμεσης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας υπερασπίζονται απελπισμένα το μονοπώλιο της κυριαρχίας τους, το τελεσίδικο δικαίωμα της απόφασης και το «κύρος» της κυβέρνησης που προέρχεται από αυτά.
Εδώ ο πολίτης δεν είναι ούτε πρωταγωνιστής, ούτε ηθοποιός του πολιτικού δράματος. Είναι απλώς ένας κομπάρσος.
Αυτό είναι το κλασικό πρότυπο της «δημοκρατίας», όπως είπαμε, σήμερα έχει αποσυντεθεί και προκαλεί αλλεργία: Τα μεγάλα ποσοστά της αποχής το έχουν επιβεβαιώσει τελεσίδικα…
Τι είναι η «άμεση δημοκρατία»;
Η «άμεση δημοκρατία» είναι η δημοκρατική αυτό-οργάνωση και αυτοδιαχείριση των πολιτών.
Η άμεση δημοκρατία στηρίζεται (θεμελιώδης προϋπόθεση) στη συνειδητή δράση των λαϊκών μαζών, στο πλάτεμα των αγωνιστικών κινητοποιήσεων που γεννούν και τις ανάλογες μορφές εξουσίας: Από τον εργατικό έλεγχο στην επιχείρηση έως την οργάνωση «λαϊκών αγορών», από την ανάληψη πρωτοβουλιών κοινής ωφελείας ως την εγκαθίδρυση πολιτιστικών θεσμών.
Η «άμεση δημοκρατία», συνεπώς είναι η εξουσία των πολιτών μέσω της αυτό-οργάνωσής τους.
Στην «άμεση δημοκρατία» ο πολίτης δεν περιορίζεται να ρήξει ένα ψηφοδέλτιο στην κάλπη. Παίρνει μέρος μέσα από τα συλλογικά όργανα της δράσης του στη διαδικασία της απόφασης, στην εφαρμογή αυτών των αποφάσεων και στην επαλήθευση της εφαρμογής τους.
Γι΄ αυτό, συστατικό στοιχείο της «άμεσης δημοκρατίας» δεν είναι μόνο η εκλογή, αλλά και η άμεση ανακλητότητα.
Συνεπώς, ένα πολιτικό Κίνημα «Άμεσης Δημοκρατίας» είναι το ΚΙΝΗΜΑ των αυτό-οργανωμένων ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ οργάνων δράσης, οργάνων τα οποία ΕΚΛΕΓΟΥΝ τους ΑΝΑΚΛΗΤΟΥΣ πολιτικούς εκφραστές τους, που παίρνουν τις ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ και ελέγχουν την ΕΦΑΡΜΟΓΗ τους.
Γίνεται φανερό ότι οι μηχανισμοί της «άμεσης δημοκρατίας», πρακτικά και θεσμικά, συγκρούονται με τους μηχανισμούς της έμμεσης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας καθώς και με κάθε καθεστωτική λογική ΔΟΤΩΝ «ηγετικών» οργάνων και ηγεμόνων-ειδώλων…
Γίνεται λοιπόν σαφές, σαφέστατο, ότι όλα αυτά που μας πλασάρονται σαν «άμεση δημοκρατία» δεν έχουν καμιά σχέση με τις πραγματικές μορφές της «άμεσης δημοκρατίας»: Είναι ένα σοφιστικό τέχνασμα απάτης που επιχειρεί να καταλύσει και τα υπολείμματα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και να τα αντικαταστήσει με τα νεοταξικά, ισοπεδωτικά ιδεολογήματα του ολοκληρωτισμού.
Η «άμεση δημοκρατία» των Μεσσιών και εθνοσωτήρων, με ακριβείς επιστημονικούς όρους, είναι η υποκατάσταση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας με τη «δημοκρατία» του ανελέητου καταναλωτικού τηλεοπτικού θεάματος (κατασκευές ειδώλων).
Είναι η υποταγή στα «είδωλα» των «αρίστων», συνακόλουθα είναι η πλήρης υποταγή στα ισχυρά οικονομικά κέντρα εξουσίας.
Είναι πράγματι «άμεση» αλλά από την αντίθετη κατεύθυνση. Άμεσα και όχι έμμεσα επιβάλλουν τις επιλογές τους τα υπερεθνικά μονοπώλια, η κακουργία των αρπακτικών και του χρήματος…
Είναι η ειδωλολατρική αυθάδεια του νεοταξικού ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ, με νόστιμα μπαχαρικά: Αοριστίες και ρητορικές κορώνες εναντίον του καθεστώτος…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5423
