Έχουμε αναλύσει πολλές φορές ότι το ποδόσφαιρο αποτελεί το πιο σάπιο κομμάτι του καθεστώτος: Αποτυπώνει πιο «φανταχτερά» όλη την αυθάδη αθλιότητα, τη ΒΙΑ και τη σήψη του… Σήμερα, ακόμα χειρότερα και από τον τομέα της πολιτικής, το ποδόσφαιρό καταδυναστεύεται από τους «νονούς» του χρήματος, τους ποικίλους μαυραγορίτες και «τραμπούκους» της νύχτας, οι οποίοι μάλιστα διαλαλούν το μαφιόζικο τσαμπουκά τους και αλωνίζουν ανενόχλητοι…
Όλο το ιεραρχικό οικοδόμημα του ποδοσφαίρου (κράτος, παρακράτος, ΕΠΟ, διαιτησία, παράγοντες κ.λπ) είναι μια άγρια «Μαφία». Εντός αυτού του οικοδομήματος αλληλοσπαράσσονται τα μεγάλα αφεντικά του χρήματος με το πολυπλόκαμο δίκτυο των «μπράβων» τους.
Όλο αυτό το σκυλολόι θρηνεί σπαρακτικά για τα έκτροπα του Ολυμπιακού σταδίου: Παράνοια υποκρισίας!!!!
Όλο αυτό το οικοδόμημα της μαφιόζικης σήψης καλλιεργεί καθημερινά τις ψυχώσεις της βίας, αφιονίζει το ποδοσφαιρικό «πλήθος», προκαλεί με τη δικτατορική αυθάδεια των αποφάσεων και των πρακτικών του, και τώρα χύνει τα κροκοδείλια δάκρυά του για αυτά που έσπειρε και για τις συγκρούσεις (παιχνίδια) των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών του.
Καμώνεται ότι αγνοεί ότι μέσα στις στρατιές των χούλιγκαν και πάνω στο παχνί των ποδοσφαιρικών ΨΥΧΩΤΙΚΩΝ φανατισμών έχουν οργανωθεί δίκτυα παρακρατικών ομάδων και δοκιμάζονται οι πρακτικές των παρακρατικών προβοκατσιών…
Κάνουν ότι αγνοούν όλοι αυτοί οι υποκριτές φαρισαίοι της ποδοσφαιρικής σαπίλας και βαρβαρότητας ότι οι ποδοσφαιρικές αρένες και ψυχώσεις «λεηλατούνται» και καταδυναστεύονται από τους καθεστωτικούς μηχανισμούς προβοκάτσιας, των κουκουλοφόρων και των «ομάδων κρούσης» που χρησιμοποιούνται στα πολυεδρικά παιχνίδια των «νονών» του ΧΡΗΜΑΤΟΣ, της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ και του Ποδοσφαίρου…
Κάνουν ότι αγνοούν οι υποκριτές φαρισαίοι ότι εδώ και πολλά χρόνια οργανώνονται, πυροδοτούνται και «εκπαιδεύονται» οι ποδοσφαιρικές ψυχώσεις, καθώς και «εξασκούνται» πρακτικά σε άπειρο πλήθος ποδοσφαιρικών εκτροπών και βίαιων εκδηλώσεων.
Η αλυσίδα των αγριοτήτων στα γήπεδα από τις οργανωμένες στρατιές των οπαδών, τους παράγοντες του ποδοσφαίρου, τους στημένους αγώνες και τις στημένες διαιτητικές αποφάσεις, είναι μια αλυσίδα δίχως τέλος…
Και κάθε φορά χύνουν ΟΛΟΙ τα ίδια μελοδραματικά και κροκοδείλια δάκρυα, σκούζοντας για «εξυγίανση»: ΤΕΤΟΙΟ ΔΟΥΛΕΜΑ…
Για όλο αυτό το ποδοσφαιρικό «σώμα» της σήψης και της μαφιόζικης αυθάδειας έχουμε γράψει πολλές φορές. Μπορεί να αναζητήσετε τα άρθρα μας εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewforum.php?f=43
Διαβάστε και το πολύ εύστοχο, σημερινό, κείμενο του Νίκου Μπογιόπουλου.
Η μπάλα βρωμάει από... το κεφάλι
Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος
http://www1.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=20/3/2012&columnId=1821
Η μια όψη είναι τα όσα έγιναν προχτές στο Ολυμπιακό Στάδιο. Η άλλη όψη είναι τα όσα είχαν γίνει πέρσι στο Καραϊσκάκη, αντιπρόπερσι στη Λαυρίου, παραπρόπερσι σε αγώνα... βόλεϊ στη Λαμία κ.ο.κ.
Πρόκειται για τις πολλές όψεις
της ίδιας αθλιότητας,
της ίδιας εξαχρείωσης,
της ίδιας ατομικής και οπαδικής αλλοτρίωσης,
της ίδιας επιχειρηματικής μπίζνας
που ονομάζεται «επαγγελματικό ποδόσφαιρο».
*
Το «επαγγελματικό ποδόσφαιρο» δεν θα μπορούσε παρά να παίζεται - μέσα και έξω από τα γήπεδα - σύμφωνα με τους κανόνες, τα ήθη και τις μεθόδους που επικρατούν σε μια κοινωνία που έχει ως θεότητα τον «ανταγωνισμό»,
σε μια κοινωνία που ως βασικός της νόμος διδάσκεται η πάση θυσία «επικράτηση» του ενός εις βάρος του άλλου με συνέπεια την - κατά Λοκ - μετατροπή του ανθρώπου σε «λύκο για τον άνθρωπο».
*
Αυτή η κοινωνία, που στα γήπεδά της παίζεται το επαγγελματικό ποδόσφαιρο των Ανωνύμων Εταιρειών με τα τρανταχτά επώνυμα των VIP και των μεγαλομετόχων που τις κατέχουν, δεν είναι παρά η κοινωνία που ελέγχεται από
τους ανταγωνιζόμενους πετρελαιάδες - προέδρους,
τους αντιπαρατιθέμενους τραπεζίτες - προέδρους
τους «εμπόλεμους» εφοπλιστές - προέδρους,
τους ασυμφιλίωτους βιομηχάνους - προέδρους και
τους θαμώνες - προέδρους (ενίοτε) του Κορυδαλλού.
*
Το πρώτο θύμα τούτης της αδυσώπητης αρένας συμφερόντων και ανταγωνισμών είναι το ίδιο το ποδόσφαιρο.
Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφ' ης στιγμής η μπάλα ελέγχεται και ποδηγετείται από τους πετρελαιάδες, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές, τους βιομήχανους και τους θαμώνες - ενίοτε - του Κορυδαλλού.
*
Δικό τους είναι, λοιπόν, το σάπιο αυτό «εμπόρευμα» που παράγεται μέσα και έξω από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου.
Σάρκα εκ της σαρκός τους.
Γέννημα κατ' εικόνα και καθ 'ομοίωση των «αφεντικών» του.
Αυτού του ποδοσφαίρου που βρωμάει
(και βρωμάει όπως ακριβώς το ψάρι: από το κεφάλι)
η «βιτρίνα» του κάθε τρεις και λίγο θρυμματίζεται.
Χάσκοντας, τελικά, το θέαμα της χρεοκοπίας - ποιων άλλων; - των «αφεντικών» του.
