Το να γράφεις, σήμερα που η Ελλάδα και ο λαός της δολοφονούνται αγρίως από τις χρηματιστηριακές χούντες και τα δωσίλογα ανδρείκελά τους, για τον Παναθηναϊκό και γενικά για τους «μαφιόζους» του ποδοσφαίρου, είναι πολυτέλεια «φυγής», είναι σαν αφήνεις το γάμο και πηγαίνεις για πουρνάρια…
Ωστόσο, θα ασχοληθούμε για λίγο με τον Παναθηναϊκό.
Όχι επειδή διακατεχόμαστε από το παναθηναϊκό «αίσθημα» (αυτό, στις παρούσες συνθήκες του ποδοσφαίρου το θεωρούμε βλαβερό ναρκωτικό), αλλά διότι το οικτρό ναυάγιο αυτής της ομάδας, αποτυπώνει τη γενικότερη οικονομική κρίση και κοινωνική παρακμή, ΚΑΙ «ξερνάει» όλα τα εκκρίματα του «πολιτισμού» της αγοράς, των ποικίλων αρπακτικών της και «νταβάδων» της…
Στον ΠΑΟ «συνωστίστηκαν» στην αφετηρία της οικονομικής κρίσης πολλά «αρπακτικά», τα οποία ΟΛΑ ένα και μόνο στόχο είχαν: Να εμπορευτούν τους φιλάθλους της ομάδας και να την χρησιμοποιήσουν σαν «όχημα» των συμφερόντων και των κερδών τους: Από οικονομικά κέρδη μέχρι κοινωνικά και κυρίως πολιτικά κέρδη…
Αυτή η λυκοφιλία των «αρπακτικών» δεν άντεξε για πολύ διότι η καταιγιστική κρίση και η πραγματική χρεοκοπία της χώρας όξυνε τους ανταγωνισμούς και τίναξε στον αέρα τις συμμαχίες των «νονών»…
Ένα βήμα πριν την «επίσημη» χρεοκοπία του Παναθηναϊκού εμφανίστηκε ο «Μεσσίας», ο Αλαφούζος, ένα άλλο θηριώδες «αρπακτικό», από τα πλέον ΚΥΝΙΚΑ, σήμερα…
Αυτός ο νέος «νταβάς» σκέφτηκε ότι θα ήταν δυνατόν να εμπορευτεί στο έπακρον τους αφελείς φιλάθλους (τους «χρήσιμους ηλίθιους») και να πάρει την ομάδα χωρίς να βάλει φράγκο.
Εδώ έχουμε μια πανομοιότυπη «τακτική» σαν και αυτή των διεθνών, χουντικών μαφιών του χρήματος: Λεηλατούν βάρβαρα τον ελληνικό λαό και ταυτόχρονα αρπάζουν, δια πινακίου φακής, τον πλούτο της χώρας…
Αυτό κάνει, σε μικρογραφία και ο Αλαφούζος: Επιχειρεί να «συλλέξει» (λεηλατήσει) το «λαϊκό εισόδημα» των φιλάθλων και ταυτόχρονα να «αρπάξει» τον Παναθηναϊκό τσάμπα…
Και σε αυτή την κακουργηματική του απληστία έχει φτιάξει και τον «συναινετικό» του θώρακα από όλες τις δυνάμεις του πολιτικού και κοινωνικού φάσματος.
Ακόμα και η «κομμουνίστρια» βουλευτίνα, Λιάνα Κανέλλη, ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ, και μάλιστα μαχητικά, τη «μαφιόζικη» ΑΠΑΤΗ του Αλαφούζου…
Νομιμοποιούν ΟΛΟΙ (πολιτικοί, καλλιτέχνες και δημοσιογράφοι, κυρίως αυτοί) όλη την κακουργηματική ΑΠΑΤΗ και ΚΟΡΟΪΔΙΑ του νέου μαθητευόμενου μάγου (στα ποδοσφαιρικά): Του Αλαφούζου…
Δεν θα μπορούσε, συνεπώς, να περιμένει κανείς τίποτε περισσότερο, στο αγωνιστικό κομμάτι, από αυτή την κατάσταση και κυρίως από το νέο «μαθητευόμενο μάγο», παρά μόνο την ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ χρεοκοπία, το τελικό ναυάγιο της ομάδας, αυτού του ήδη κλυδωνισμένου σκάφους…
Όλα όσα ισχυρίζονται γι αυτό το αγωνιστικό Βατερλό, είναι κουτόχορτο για τους αφελείς (τους «χρήσιμους ηλίθιους»).
Όταν με τις τέσσερες πρώτες αγωνιστικές, με επαρχιακές και συνοικιακές ομάδες μέτριου βεληνεκούς, έχεις χάσει το πρωτάθλημα (δύο ισοπαλίες εντός έδρας και μία ήττα εκτός), όλα τα άλλα είναι περιττά…
Και οι δικαιολογίες των διοικούντων και ιδιαίτερα του «μαθητευόμενο μάγου» (Αλαφούζου), καθώς και τα καραγκιοζιλίκια του προπονητή (αυτός έχει απογειωθεί σε άλλο πλανήτη), όλα αυτά τα κυνικά και ευτράπελα αποτελούν τη φρενοβλάβεια της κοροϊδίας σε βάρος των φιλάθλων…
Ένα όπλο υπάρχει, αυτό που πρέπει κάθε λαός να χρησιμοποιεί: Να πάψει να αποτελεί το «εμπορεύσιμο υλικό» των ληστών και δημίων μας, να δραπετεύσει από την κατάσταση του «χρήσιμου ηλίθιου»…