Τρίτη 21 Μαΐου 2013

Η ήττα των εκπαιδευτικών ήταν ο αναπόφευκτος «κρίκος» για να ζωντανέψει ξανά η φλόγα των ιστορικών μας αγώνων



Δεν υπάρχουν πλέον άλλα περιθώρια για ειρηνοφιλίες, δημοκοπίες, εκλογικά λόγια και κομματικές παρελάσεις…
Χωρίς αγωνιστικές κινητοποιήσεις και οργάνωση στο δρόμο, χωρίς ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ με τα ευρω-ανδρείκελα και τους μηχανισμούς τους δεν γίνεται τίποτα.
Η ΟΡΓΗ του λαού, όπως έχουμε επισημάνει πολλές φορές, για να ξεχυθεί στο δρόμο και να γίνει χείμαρρος ανατρεπτικός πρέπει να υπάρξουν τα «πολιτικά έμβολα» και οι «οργανωτικοί ιμάντες» του ΓΕΝΙΚΟΥ ξεσηκωμού και της ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ με το δικτατορικό καθεστώς των ευρω-ανδρεικέλων.


Αυτοί οι «ιμάντες» και τα «έμβολα» παλιότερα (ακόμα και στα πρώτα μεταδικτατορικά χρόνια) υπήρχαν μέσα στους οργανωμένους «ιστούς» του εργατικού κινήματος, του φοιτητικού κινήματος, καθώς και μέσα στα ίδιες τις αριστερές οργανώσεις.

Σήμερα, με τις ευλογίες, αλλά και τις συστηματικές, χρόνιες και εναγώνιες προσπάθειες της ενσωματωμένης «αριστεράς», τα ΠΑΝΤΑ έχουν καταλυθεί και ισοπεδωθεί.

Ο λαός κοχλάζει από ΟΡΓΗ, αλλά αυτός ο βρασμός της ΟΡΓΗΣ δεν βρίσκει το «έμβολο» και τον «κύλινδρο» να κινηθεί και να ξεχυθεί ανατρεπτικά στο δρόμο.

Παλιότερα, ισχυρές οργανωτικά και δυναμικές «πρωτοπορίες» μέσα στο εργατικό και φοιτητικό κίνημα αποτελούσαν τους καταλύτες της λαϊκής αγανάκτησης, καταλύτες που υπερφαλάγγιζαν τις γραφειοκρατικές ηγεσίες των συνδικάτων και των κομμάτων ή τις εξανάγκαζαν να συμμετέχουν στους άγριους και βίαιους λαϊκούς αγώνες…

Φυσικά ΤΟΤΕ και η «αριστερά» δεν ήταν ακόμα ολοκληρωτικά ενσωματωμένη, όπως σήμερα. Ήταν ατελώς προσαρμοσμένη και διατηρούσε σε σημαντικό βαθμό τους ρεφορμιστικούς της προσανατολισμούς.

Η ενσωμάτωση αυτής της παραδοσιακής αριστεράς, αλλά και η μετάλλαξή της σε εμπροσθοφυλακή της παγκοσμιοποίησης, πήρε πυρετικούς ρυθμούς μετά την πτώση της ΕΣΣΔ.

Και αυτό δεν αφορά μόνο τη σοσιαλδημοκρατία (ήδη ενσωματωμένη), αλλά και τα σταλινικά κόμματα της Ευρώπης τα οποία ήδη βρίσκονταν σε ένα προχωρημένο στάδιο σοσιαλδημοκρατικοποίησής τους…

Έτσι στη δεκαετία του 1960, ιδιαίτερα μετά τις εκλογές της βίας και νοθείας του 1961, η Ελλάδα βρισκόταν σε καθολικό αγωνιστικό αναβρασμό και ο λαός έγραψε λαμπρές ιστορίες αγωνιστικού ηρωισμού και σύγκρουσης με το τότε κράτος και παρακράτος της Δεξιάς…

Η αντιδικτατορική πάλη ήταν η συνέχεια και ο επόμενος διαλεκτικός κύκλος της αγωνιστικότητας και του ηρωισμού του ελληνικού λαού…

Το ίδιο και στα πρώτα μεταδικτατορικά χρόνια: Το αγωνιστικό νήμα δεν ανακόπηκε, και παρά τα πυροσβεστικά παιχνίδια της ειρηνόφιλης «αριστεράς», ο ελληνικός λαός με πρωτοπόρους τους εργαζόμενους και τους φοιτητές ΣΥΓΚΡΟΥΣΤΗΚΕ, πολλές φορές (σχεδόν καθημερινά) και βίαια με τις «αύρες» του Κωνσταντίνου Καραμανλή και το κράτος καταστολής του…

Μετά ήρθε το κράτος του ΠΑΣΟΚ το οποίο αξιοποιώντας τα εγκλήματα του δεξιού κράτους και τα «αντιδεξιά» σύνδρομα, ευνούχισε, διέφθειρε και ισοπέδωσε τα ΠΑΝΤΑ: Ήταν η εποχή που η Νέα Τάξη Πραγμάτων εφορμούσε (χωρίς το αντίπαλο δέος της Σοβιετικής Ένωσης), υπονόμευε τις εσωτερικές εθνικές μας λειτουργίες (σταθερά και ανεπαίσθητα στην αρχή) και καθιστούσε το ΠΑΣΟΚ την αιχμή του νεοταξικού δόρατος στον τόπο μας.

Δυστυχώς, αργήσαμε να συνειδητοποιήσουμε αυτή τη νέα κατάσταση της πλανητικής, ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας: Μια βαρβαρότητα που έλαμψε εκτυφλωτικά, επί Σημίτη, με το «εκσυγχρονιστικό» κράτος και παρακράτος…

Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια της νεοταξικής επέλασης και του πράσινου παρακράτους και με τις ευλογίες της ολοκληρωτικά, πλέον, μεταλλαγμένης «αριστεράς», δεν έμεινε ΤΙΠΟΤΑ ΟΡΘΙΟ.

Κονιορτοποιήθηκαν, ιδιαίτερα οι κοινωνικοί και εθνικοί αρμοί, οι οργανωτικές δομές των λαϊκών κινημάτων, οι αγωνιστικές τους παραδόσεις, καθώς και το ιστορικό πνεύμα της λαϊκής ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ…

Παλιά για κάθε διεκδίκηση δίναμε μεγάλες αγωνιστικές μάχες και συγκρουόμασταν ρωμαλέα και ηρωικά με τις καθεστωτικές δυνάμεις: Π.χ το 114, τα Ιουλιανά, ιστορικοί απεργιακοί αγώνες, Πολυτεχνείο, κ.λπ αποτελούν ιστορικά ορόσημα λαϊκών αγώνων…

ΣΗΜΕΡΑ μας ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ολοκληρωτικά, αλώνουν και ξεπουλούν την Ελλάδα, μας έχουν βάλει στο φέρετρο και ετοιμάζονται να μας θάψουν και ΑΚΟΜΑ να ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ…

ΣΗΜΕΡΑ η λαϊκή ΟΡΓΗ είναι χίλιες φορές μεγαλύτερη, πιο διογκωμένη και συμπιεσμένη από τότε και ΕΜΕΙΣ ακόμα να ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ…

Φυσικά δεν φταίει ο λαός. Φταίει η ολοκληρωτική ΑΠΟΥΣΙΑ εκείνων των πολιτικών και οργανωτικών συντελεστών που θα ΠΥΡΟΔΟΤΗΣΟΥΝ τη λαϊκή ΟΡΓΗ…


ΣΗΜΕΡΑ απουσιάζουν δραματικά τα «πολιτικά έμβολα» και οι «οργανωτικοί ιμάντες» της Κίνησης και της ΑΝΑΦΛΕΞΗΣ της κοινωνικής οργής…

Τα «αριστερά» κόμματα και οργανώσεις, τα Συνδικάτα και οι παρατάξεις της Νεολαίας, ΣΗΜΕΡΑ αποτελούν τους άθλιους εμπόρους της λαϊκής εξαθλίωσης και αγανάκτησης, τα πυροσβεστικά, αλλά προδοτικά «όργανα» του καθεστώτος, γι αυτό ο κόσμος τα σιχαίνεται, τα έχει γνωρίσει πολύ καλά…

Η κατάσταση, βεβαίως, δεν είναι αδιέξοδη και απελπιστική. Αργά ή γρήγορα ο λαός θα εκραγεί και θα συνδεθεί, έστω με μεγάλο κόστος, με τις αγωνιστικές και επαναστατικές μας παραδόσεις.

Ένας άλλος αισιόδοξος παράγοντας
είναι ότι αρχίζει να εκκολάπτεται και να αναπτύσσεται ένα φάσμα οργανωμένων δυνάμεων σε όλο το κοινωνικό και πολιτικό «στερέωμα» που συνειδητοποιούν τη στρατηγική κατεύθυνση: Τον αγώνα και τη σύγκρουση στο δρόμο…

Η ολοκληρωτική κατάρρευση των ευρω-ανδρεικέλων, αλλά και ο εκλογικός κρετινισμός και η αθεράπευτη σήψη των «αριστερών» ηγεσιών θα θρέψουν και θα γιγαντώσουν τα νέα πολιτικά και οργανωτικά «έμβολα» των αγώνων και των συγκρούσεων του λαού στο ΔΡΟΜΟ…

Ήδη οι απεργίες και οι επιστρατεύσεις εκκολάπτουν τη μαγιά που πάνω της θα «ζυμωθούν» οι νέοι «ιμάντες» της επαναστατικής κίνησης.

Ιδιαίτερα η απεργία των εκπαιδευτικών που δεν έγινε ΠΟΤΕ προκάλεσε μεγάλες ρωγμές στη σκέψη, ρωγμές που θα γονιμοποιήσουν τα νέα πολιτικά και οργανωτικά έμβρυα του Αγώνα.

ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι όπως πρώτα. Η ήττα των εκπαιδευτικών, χωρίς να δοθεί καν η μάχη, είναι από αυτές τις ήττες που προετοιμάζουν τους πολιτικούς και οργανωτικούς όρους για τις αυριανές νικηφόρες μάχες…

ΓΡΗΓΟΡΑ θα ηχήσουν και πάλι οι σάλπιγγες της αγωνιστικής ιστορίας μας και θα πιάσουμε τα επαναστατικά νήματα των παραδόσεών μας…

  © Blogger templates Newspaper by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP