Ο Βενιζέλος, όπως έχουμε αναλύσει πολλές φορές, συνθέτει και συμπυκνώνει, βοερά, ΟΛΑ τα μακάβρια χαρακτηριστικά της καθεστωτικής αποσύνθεσης και της δωσίλογης κακουργίας.
Πολλοί, βεβαίως, από το θίασο των κυβερνητικών ανδρεικέλων, αποτυπώνουν αυτά τα χαρακτηριστικά. Η ιδιαιτερότητα του Βενιζέλου είναι ότι δίνει σ’ αυτά τα χαρακτηριστικά και την ανάλογη φόρμα:
Την έπαρση της μπουρδολογίας, του ψεύδους, του αποτρόπαιου αμοραλισμού, της στραταρχικής αυθάδειας, της αχαλίνωτης φαυλοηλιθιότητας και μοχθηρίας…
Ο Βενιζέλος είναι «καλλιτέχνης»! Ο «ποιητής» της σήψης και της δωσίλογης εξαχρείωσης: Σ’ αυτόν το περιεχόμενο αποτυπώνεται και με την ανάλογη μορφή…
Δεν θα μείνουμε στην αυθάδεια της μπουρδολογίας του «καλλιτέχνη»: «Αν δεν σταθεί η κεντροαριστερά δεν θα σταθεί Ελλάδα»!!!
Εδώ η κοτσάνα του πανικόβλητου «ποιητή» είναι εμφανής.
Κοτσάνα: «κεντροαριστερά» είναι πλέον ένα ψόφιο άλογο…
Πανικός: Οι επιθανάτιοι σπασμοί του τον τυφλώνουν τόσο που ταυτίζει τη δική του σωτηρία με το ψόφιο άλογο και κατ’ επέκταση με τη σωτηρία της Ελλάδας!!!
Μπουρδολογία φαυλοηλιθιότητας…
Μας παρέσυρε, όμως, ο ταχυδακτυλουργός και ξεφύγαμε από το θέμα: Αυτό είναι η έπαρση του δωσιλογισμού του, όπως αποτυπώθηκε στο ταξίδι του στην Ουκρανία.
Ζήτημα 1ον
Έσπευσε, πρώτος και με ταχύτητα αστραπής, να δηλώσει τη «νομιμότητά» του και την υποταγή του στο πραξικόπημα του 4ου Ράιχ: Ούτε τα προσχήματα δεν κράτησε ο γλοιώδης δούλος των διεθνών ληστών και δημίων…
Ζήτημα 2ον
Ο δωσίλογος οίστρος τού ανδρεικέλου αποκαλύπτει ολοκάθαρα το περιεχόμενο των ιδεών του, ιδιαίτερα την ΠΙΣΤΗ του στα πραξικοπήματα.
Εδώ δεν επιβεβαιώνει, απλώς, τον πραξικοπηματικό χαρακτήρα της κυβέρνησής του (αλυσιδωτά είναι τα «θεσμικά» πραξικοπήματά της), αλλά αποκαλύπτει και τον πραξικοπηματικό «καημό» ή το όνειρο αυτής της κυβέρνησης: Τη διάσωσή της μέσω τέτοιων «επαναστατικών» πραξικοπημάτων.
Χειροκρότησε, ο Βενιζέλος, πρώτος και με υπερβάλλοντα ζήλο το «επαναστατικό» ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ του 4ου Ράιχ στην Ουκρανία, διότι βλέπει τη σωτηρία του μόνο μέσα από ένα τέτοιο πραξικόπημα…
Ζήτημα 3ον
Ο «ποιητής», βεβαίως, μας απαγγέλει και άλλες μακάβριες πτυχές της πολιτικής του υπόστασης: Την περιφρόνησή του απέναντι και στις αντιλήψεις του αστικού κοινοβουλευτισμού, απέναντι στις αντιλήψεις των ίδιων, δικών τους, δημοκρατικών λειτουργιών, που τόσο κόπτονται: Αβυσσαλέα ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ…
Εάν πίστευε και στο ελάχιστο στο Κοινοβούλιο (το δικό τους αστικό θεσμό) δεν θα έσπευδε, με τέτοιο ζήλο, να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στο καθεστώς της Ουκρανίας που κατέλυσε ΕΞΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΑ έναν Πρόεδρο που είχε βγει μέσα από τη ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ των εκλογικών διαδικασιών.
Η διπροσωπία του «ποιητή» σε μορφές μακιαβελικής παράνοιας: Από τη μία στιγματίζει κάθε αγωνιστική, αυθεντική λαϊκή έξαρση, σαν κατάλυση της «κοινοβουλευτικής νομιμότητας» και από την άλλη επικυρώνει την πραξικοπηματική κατάλυση της «κοινοβουλευτικής νομιμότητας».
Από τη μια επιβάλλουν στρατιωτικούς νόμους στις απεργίες, διότι απειλούν τη «δημοκρατία» (την «κοινοβουλευτικής ομαλότητα») και από την άλλη χειροκροτούν την «επανάσταση» του 4ου Ράιχ (ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ) που καταλύει την «κοινοβουλευτική τάξη» και επιβάλει τα ανδρείκελά της!!!
Φυσικά είναι περιττό να πούμε ότι αν στην Ουκρανία είχαμε μια κυβέρνηση, ΟΧΙ μαϊμού, αλλά βγαλμένη μέσα από αυθεντικές επαναστατικές διαδικασίες, ΤΟΤΕ θα είχανε πέσει πάνω της όλοι οι κεραυνοί του 4ου Ράιχ και των ανδρεικέλων τους.
Ζήτημα 4ον
Το απόγειο της υποκριτικής μοχθηρίας του δωσίλογου «ποιητή» είναι η «αντιφασιστική» του ρητορεία!!!
Εδώ στην Ελλάδα μας έχουν γανώσει τα αυτιά για το ναζιστικό κίνδυνο και θέτουν εκτός «νομιμότητας», με κοινοβουλευτικά τεχνάσματα, τη Χρυσή Αυγή και στην Ουκρανία επικυρώνουν μια κυβέρνηση με ναζιστές, οι οποίοι αποτελούσαν και τις ένοπλες δολοφονικές ορδές της «επανάστασης» του 4ου Ράιχ και τις ομάδες περιφρούρησης του τωρινού πραξικοπηματικού καθεστώτος…
Και μόνο αυτό δείχνει περίτρανα τον «αντιφασισμό» του ΦΑΣΙΣΜΟΥ που ζούμε, τον «αντιφασισμό» των ανδρεικέλων του 4ου Ράιχ…
Αλλά και το ρόλο και χαρακτήρα αυτών των ακροδεξιών και ναζιστικών ομάδων. Ένας ρόλος και χαρακτήρας μπράβων-δολοφόνων του πλανητικού ΦΑΣΙΣΜΟΥ, ένας ρόλος και χαρακτήρας σκυλιών που χρησιμοποιούνται, από τα μεγάλα αφεντικά και τα πολιτικά τους επιτελεία, ανάλογα με τις περιστάσεις και τις ανάγκες της συγκυρίας…
Η «ποιητική», δωσίλογη έπαρση του Βενιζέλου μας τα αποκαλύπτει ΟΛΑ…
