Τιερί Μεϊσάν, στην Al-Watan (Συρία) (μτφ. Κριστιάν)
Ωστόσο, η χώρα χρεοκόπησε και κανείς απολύτως, οποίος και να είναι, θα καταφέρει να την ανακάμψει γρήγορα. Η Ρωσία μπορεί πλέον να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της, χωρίς να έχει να αναλαμβάνει το παθητικό των προηγουμένων είκοσι ετών διαφθοράς.
Η Ρωσία δεν αντέδρασε στα
ουκρανικά γεγονότα κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι [ 1 ]. Ο τύπος της
συνέχισε να τιτλοφορεί τα κατορθώματα των αθλητών της, ενώ γίνονταν μάχες στο
Κίεβο και σε μερικές επαρχιακές πρωτεύουσες. Το Κρεμλίνο θεωρούσε πράγματι
ότι ανά πάσα στιγμή, οι εχθροί της Ρωσίας θα μπορούσαν ακόμη να μετατρέψουν τη
γιορτή του αθλητισμού της σε αιματοχυσία.
Όπως ήταν
αναμενόμενο, η εξουσία άλλαξε χέρια στο Κίεβο την ώρα που έκλειναν οι Αγώνες.
Οι Δυτικοί, σε μεγάλο
βαθμό παραπληροφορημένοι, είχαν την εντύπωση ότι γινόταν μια φιλο-ευρωπαϊκή
επανάσταση.
Ωστόσο, η αποκάλυψη
μιας τηλεφωνικής συνομιλίας μεταξύ της βοηθού του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ,
Βικτόρια Νούλαντ, και του πρέσβη της, Geoffrey R. Pyatt, δεν άφηνε καμία
αμφιβολία για την αμερικανική συνομωσία [ 2 ].
Με πληθώρα ψευδών
εικόνων, μας πέρασαν μια κυβέρνηση κακοποιών και προβοκατόρων [ 3 ] για μια συμμορία Ρωσόφιλων
βασανιστών [ 4 ].
Όπως και σε όλες τις
«έγχρωμες επαναστάσεις», μυστηριώδεις ελεύθεροι σκοπευτές πυροβόλησαν από τις
στέγες τόσο το πλήθος όσο και την αστυνομία, και θεωρήθηκε η κυβέρνηση υπεύθυνη.
Μέσα στη σύγχυση, οι
Δυτικοί είχαν την εντύπωση ότι «ο λαός» είχε καταλάβει τα εθνικά μέγαρα. Στην
πραγματικότητα, ενώ ακτιβιστές, κυρίως Ναζί πολεμούσαν στη πλατεία Μαϊντάν, σε
ζωντανή διεθνή τηλεοπτική κάλυψη, ορισμένοι
πολιτικοί έπαιρναν διακριτικά τον έλεγχο των εθνικών μεγάρων σε ένα άλλο μέρος
της πόλης.
Από αυτή την άποψη,
οι Ευρωπαίοι μπορούν να καθησυχάσουν, δεν είναι οι Ναζί που πήραν την εξουσία.
Οι Ουκρανοί Ναζί δεν
έχουν καμία σχέση με την δυτικοευρωπαϊκή ακροδεξιά, που είναι συνήθως ανοιχτά
σιωνιστική (εκτός από το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο).
Ενσωματώθηκαν κατά τη
διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου στα δίκτυα stay-behind του ΝΑΤΟ για να
σαμποτάρουν την σοβιετική οικονομία, και μετά διατηρήθηκαν από την Πολωνία
[ 5 ] και τη
Λιθουανία.
Κατά τη διάρκεια των
τριών μηνών διαδηλώσεων, ενώθηκαν με Τατάρους ισλαμιστές που γύρισαν ειδικά από
τη Συρία, όπου ασκούνταν στη τζιχάντ [ 6 ]. Οι Τάταροι,
ιστορικοί κάτοικοι της Κριμαίας, που διασκορπίστηκαν από τον Στάλιν επειδή
υποστήριζαν τους Ναζί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, έχουν πλέον
εξαπλωθεί κυρίως στην Ουκρανία και στη Τουρκία. Στη πλατεία Μαϊντάν, έδειξαν
την ειδική τεχνογνωσία που έχουν αποκτήσει στη Συρία: τρύπωσαν τα μάτια
αστυνομικών και τους ακρωτηριάσαν [ 7 ].
Η επανάσταση της
πλατείας Μαϊντάν κρύβει ένα εξαιρετικά κλασικό πραξικόπημα [ 8 ].
Με την παρουσία Αμερικανών
«διπλωματών», η Ράντα παραβίασε το σύνταγμα που κατάργησε χωρίς δημοψήφισμα. Απέπεμψε,
χωρίς συζήτηση ή δίκη, τον νόμιμο πρόεδρο και παρέδωσε τις νομοθετικές και
εκτελεστικές εξουσίες στον Oleksandr Turchinov, τον πρώην επικεφαλής των
μυστικών υπηρεσιών.
Ο νέος δικτάτορας
διόρισε ως πρωθυπουργό τον Arseniy Yatsenyuk, γεγονός που αντιστοιχεί -οοο
θαύμα!!- στις εκ των προτέρων επιθυμίες που εκφράσθηκαν από τη Victoria
Nuland.
Ο νέος Πρωθυπουργός όρισε
το υπουργικό συμβούλιο και πήγε να το παρουσιάσει στους διαδηλωτές στη Μαϊντάν.
Οι τελευταίοι, που είχαν πολλαπλασιαστεί εν τω μεταξύ, και μεταξύ των οποίων οι
Ναζί δεν αντιπροσώπευαν περισσότερο από το ένα τρίτο, αποδοκίμασαν ορισμένους από
αυτούς, επειδή ήταν Εβραίοι.
Στη Κριμαία, όπου η
πλειοψηφία του πληθυσμού είναι ρωσικό και όπου σταθμεύει το Ρωσικό Ναυτικό, το
Περιφερειακό Κοινοβούλιο, και αυτό πιασμένο από «επαναστατική θέρμη», ανέτρεψε
την τοπική κυβέρνηση (πιστή στο Κίεβο) και διόρισε τη δική του (προ-ρώσικη).
Ταυτόχρονα, ένστολοι στρατιωτικοί,
αλλά χωρίς σημαία ή διακριτικά, κατέλαβαν τα κυβερνητικά κτίρια και το
αεροδρόμιο, εμποδίζοντας τη νέα κυβέρνηση του Κίεβου να στείλει τις δυνάμεις της.
Στο Κίεβο, η Rada
κατήγγειλε την ανάμιξη της Ρωσίας και έκανε έκκληση για σεβασμό του Μνημονίου
της Βουδαπέστης.
Το 1994, οι Ηνωμένες
Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ρωσία είχαν υπογράψει μια συμφωνία για το πάγωμα
της Ουκρανίας, σε αντάλλαγμα για την εγκατάλειψη των πυρηνικών όπλων [ 9 ]. Αλλά για τη Μόσχα αυτό
το μνημόνιο δεν ισχύει πλέον, διότι έχει παραβιαστεί από την
Ουάσιγκτον και το Λονδίνο μετά την «Πορτοκαλί Επανάσταση» του 2004 [ 10 ] και ακόμη
περισσότερο από το πραξικόπημα της περασμένης εβδομάδας.
Τι πρόκειται να
συμβεί τώρα;
Στις
25 Μαΐου, οι
Βρυξέλλες διοργανώνουν εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Κίεβο
διοργανώνει
προεδρικές εκλογές, ενώ η Κριμαία θα διεξαγάγει δημοψήφισμα για
αυτοδιάθεση. Μόλις ανεξαρτητοποιηθεί η Κριμαία, θα μπορεί πάντα να
επιλέξει
να συνδεθεί με τη Ρωσία, στην οποία ανήκε μέχρι το 1954.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, με
τη σειρά της, θα πρέπει να απαντήσει στις ελπίδες που προκάλεσε και επομένως να
πληρώσει, με ποιος ξέρει τι χρήματα, μέρος των 35 δισεκατομμυρίων δολαρίων του
ουκρανικού χρέους. Οι Ναζί της πλατείας Μαϊντάν δεν θα επιστρέψουν στη
παρανομία, αλλά θα διεκδικήσουν το μερίδιό τους στην κυβέρνηση.
Αλλά η ιστορία δεν θα
τελειώσει με αυτά, εφόσον θα εξακολουθούν να υπάρχουν προβλήματα για το
Κρεμλίνο με το ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας (το οποίο στεγάζει ρωσικό πληθυσμό
και την αμυντική βιομηχανία) και με την Υπερδνειστερία (πρώην Βεσσαραβία, που
κάποτε ήταν το ερευνητικό κέντρο για τους σοβιετικούς πυραύλους).
Αυτή η μικρή χώρα, με
ρωσικό πληθυσμό, η οποία δεν εμφανίζεται σε κανένα χάρτη διότι δεν εδράζεται
στον ΟΗΕ, πήρε την ανεξαρτησία της μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά
θεωρείται μέρος της Μολδαβίας.
Αντιστάθηκε γενναία
σε ένα πόλεμο που της έκαναν η Μολδαβία, η ρουμανική αεροπορία και οι σύμβουλοι του ΝΑΤΟ το 1992
[ 11 ].
Κατάφερε να
κρατήσει το σοβιετικό κοινωνικό μοντέλο, ενώ υιοθέτησε δημοκρατικούς θεσμούς. Η
ασφάλεια της εξασφαλίζεται από μια ρωσική «ειρηνευτική δύναμη» [ 12 ].
Τουλάχιστον
είκοσι τετραγωνικά χιλιόμετρα της Ουκρανίας μπορούν να ξεσηκωθούν και να
ενταχθούν στην Υπερδνειστερία για να της προσφέρει μια έξοδο προς τη Μαύρη
Θάλασσα, αλλά η Ουκρανία θα αποκοπεί τότε από το δυτικό προσάρτημα αυτό.
Στην καλύτερη
περίπτωση, το να συνδεθεί η Κριμαία με τη Υπερδνειστερία προϋποθέτει τη κατάληψη
μερικών εκατοντάδων χιλιόμετρων της ακτογραμμής, συμπεριλαμβανομένης της πόλης
της Οδησσού.
Ως εκ τούτου, οι διαταραχές
θα συνεχιστούν στην Ουκρανία, αλλά θα ανήκει στους ποτισμένους ποτιστές -οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή
Ένωση- την υποχρέωση να φέρουν το βάρος.
Εκτός από το
οικονομικό βάρος, πώς θα διαχειριστούν τους νικηφόρους συμμάχους Ναζί και
τζιχαντιστές τους;
Η επίδειξη δύναμης της
Ουάσιγκτον στράφηκε σε φιάσκο [ 13 ].
Thierry Meyssan
Πηγή Al-Watan (Συρία)
[1] « Après la Yougoslavie, l’Ukraine ? », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 5 février 2014.
[2] « Conversation entre
l’assistante du secrétaire d’État et l’ambassadeur US en Ukraine », Oriental Review,
Réseau Voltaire, 7 février 2014.
[3] « L’Ukraine brade son secteur
énergétique aux Occidentaux », par Ivan Lizan, Traduction Louis-Benoît
Greffe, Однако, Réseau Voltaire, 2 mars 2013.
[4] « Fausses images en Ukraine », Réseau Voltaire, 6
février 2014.
[5] « La Pologne, nouvelle tête de
pont d’un plan de déstabilisation de l’Otan », par Andrew Korybko, Traduction Gérard
Jeannesson, Oriental Review, Réseau Voltaire, 26 février 2014.
[6] « Des jihadistes assurent le
service d’ordre des manifestations à Kiev », Réseau Voltaire, 4 décembre 2013.
[7] « Евротвари выкололи глаз и отрубили руку пленному бойцу », YouTube, 21 février 2014.
[8] « Coup d’État pro-US en Ukraine », Réseau Voltaire, 23
février 2014.
[9] “Memorandum on Security
Assurances in connection with Ukraine’s accession to the Treaty on the
Non-Proliferation of Nuclear Weapons”, Voltaire Network, 5 December 1994.
[10]
« Washington et
Moscou se livrent bataille en Ukraine », par Emilia Nazarenko et la rédaction,
« Ukraine : la
rue contre le peuple », Réseau Voltaire, 1er et 29 novembre 2004.
[11]
« En 1992, les
États-Unis tentèrent d’écraser militairement la Transnistrie », par Thierry Meyssan,
Réseau Voltaire, 17 juillet 2007.
[12]
« Tiraspol, base
avancée de l’armée russe ? », par Arthur Lepic, Réseau Voltaire, 15
août 2007.
[13]
« Washington peut-il
renverser trois gouvernements à la fois ? », par Thierry Meyssan,
Al-Watan (Syrie), Réseau Voltaire, 23 février 2014.
