Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη
Είναι
ολοφάνερο. Ο Σαμαράς το έλαβε το μήνυμα των ευρωεκλογών. Γι΄ αυτό, πριν
καλά-καλά ολοκληρωθεί η ορκωμοσία των νέων υπουργών οι σιδερογροθιές
μπήκαν στα «ανδρικά» χέρια των ματατζήδων για να δώσουν ένα μάθημα στις
απολυμένες καθαρίστριες που δικαιώθηκαν με δικαστική απόφαση μέχρι που
ήρθε μια άλλη δικαστική απόφαση που έκρινε ότι κακώς τους δικαίωσε η
προηγούμενη δικαστική απόφαση.
Πέρασε άραγε από το μυαλό του «σιδεροδάκτυλου» ότι απέναντί του θα μπορούσε να έχει τη μάνα του, την κόρη του, την αδελφή του, τη γυναίκα του και τελικά, τον εαυτό του τον ίδιο;
Το ερώτημα θα έπρεπε να απευθυνθεί στον ίδιο τον πρωθυπουργό, την κυβέρνησή του και όσους υποστηρίζουν τις πολιτικές πρακτικές που ακολουθεί.
Βέβαια, η απάντηση είναι εύκολη. Κανένας συγγενής των φιλεύσπλαχνων κυβερνητικών αρχόντων δεν μπήκε σε διαθεσιμότητα, κανένας δεν απολύθηκε, κανένας δεν πείνασε, κανένας δεν κρύωσε, κανένας δεν αυτοκτόνησε, κανένας δεν έπαθε κατάθλιψη.
Αυτό, αποτελεί τον ορισμό της κοινωνικής αδικίας και όπως κάθε κοινωνική αδικία έχει ημερομηνία λήξης.
Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης αποκαλούνται οι πάνοπλοι αστυνομικοί που είναι παρόντες σε κάθε λαϊκή διεκδίκηση.
Μονάδες Διασάλευσης Τάξης θα έπρεπε να αποκαλούνται γιατί αυτοί είναι που διασαλεύουν την «τάξη», κατόπιν εντολών των πολιτικών τους προϊσταμένων, οι οποίοι πολιτικοί προϊστάμενοι θεωρούν τη διεκδίκηση του δικαιώματος της εργασίας ή της εφαρμογής των αποφάσεων της δικής τους Δικαιοσύνης, ως «αταξία» και «παρανομία».
Αυτό σημαίνει διαστρέβλωση της κοινής λογικής και όπως κάθε τέτοια διαστρέβλωση έχει ημερομηνία λήξης.
Μας ζάλισε ο πρωθυπουργός πριν τις εκλογές ότι αρχίζει η ανάπτυξη, ότι πιάστηκε το χέρι του να σχίζει τα μνημόνια (αλήθεια, πόσα έχουν υπογράψει οι αθεόφοβοι που όλη την ώρα σχίζει μνημόνια), ότι με τις 770.000 θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσει, σε λίγα χρόνια θα βλέπουμε Γερμανούς μετανάστες στη χώρα μας.
Αυτό που είδαμε ήταν ότι έρχεται νέο μνημόνιο το οποίο, μετά χαράς, η κυβέρνησή του θα κάνει το παν για να το υλοποιήσει. Όσο για την ανεργία, προς το παρόν την καταπολέμησε αυξάνοντας κατά τέσσερις τις θέσεις εργασίας στο υπουργικό του συμβούλιο.
Αυτό αποτελεί πολιτικό ψέμα και υποκρισία και ως τέτοιο έχει ημερομηνία λήξης.
Όταν μία κυβέρνηση, απέναντι σε μια χούφτα αποφασισμένες και ανυποχώρητες εργαζόμενες που έχουν το δίκιο με το μέρος τους και παλεύουν για το ψωμί τους, επιστρατεύει πάνοπλους «υπηρέτες των πολιτών» για να τις χτυπάνε πισώπλατα με γκλομπς και σιδερογροθιές, σημαίνει ότι έχει χάσει τον έλεγχο και δεν μπορεί πλέον να ξεγελάει τους πολίτες.
Τέτοιες ενέργειες, το ξέρουν πως δηλώνουν αδυναμία και όχι δύναμη.
ΠΗΓΗ:
http://kyrgiakischristos.wordpress.com/
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=8969
Είναι
ολοφάνερο. Ο Σαμαράς το έλαβε το μήνυμα των ευρωεκλογών. Γι΄ αυτό, πριν
καλά-καλά ολοκληρωθεί η ορκωμοσία των νέων υπουργών οι σιδερογροθιές
μπήκαν στα «ανδρικά» χέρια των ματατζήδων για να δώσουν ένα μάθημα στις
απολυμένες καθαρίστριες που δικαιώθηκαν με δικαστική απόφαση μέχρι που
ήρθε μια άλλη δικαστική απόφαση που έκρινε ότι κακώς τους δικαίωσε η
προηγούμενη δικαστική απόφαση.Πέρασε άραγε από το μυαλό του «σιδεροδάκτυλου» ότι απέναντί του θα μπορούσε να έχει τη μάνα του, την κόρη του, την αδελφή του, τη γυναίκα του και τελικά, τον εαυτό του τον ίδιο;
Το ερώτημα θα έπρεπε να απευθυνθεί στον ίδιο τον πρωθυπουργό, την κυβέρνησή του και όσους υποστηρίζουν τις πολιτικές πρακτικές που ακολουθεί.
Βέβαια, η απάντηση είναι εύκολη. Κανένας συγγενής των φιλεύσπλαχνων κυβερνητικών αρχόντων δεν μπήκε σε διαθεσιμότητα, κανένας δεν απολύθηκε, κανένας δεν πείνασε, κανένας δεν κρύωσε, κανένας δεν αυτοκτόνησε, κανένας δεν έπαθε κατάθλιψη.
Αυτό, αποτελεί τον ορισμό της κοινωνικής αδικίας και όπως κάθε κοινωνική αδικία έχει ημερομηνία λήξης.
Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης αποκαλούνται οι πάνοπλοι αστυνομικοί που είναι παρόντες σε κάθε λαϊκή διεκδίκηση.
Μονάδες Διασάλευσης Τάξης θα έπρεπε να αποκαλούνται γιατί αυτοί είναι που διασαλεύουν την «τάξη», κατόπιν εντολών των πολιτικών τους προϊσταμένων, οι οποίοι πολιτικοί προϊστάμενοι θεωρούν τη διεκδίκηση του δικαιώματος της εργασίας ή της εφαρμογής των αποφάσεων της δικής τους Δικαιοσύνης, ως «αταξία» και «παρανομία».
Αυτό σημαίνει διαστρέβλωση της κοινής λογικής και όπως κάθε τέτοια διαστρέβλωση έχει ημερομηνία λήξης.
Μας ζάλισε ο πρωθυπουργός πριν τις εκλογές ότι αρχίζει η ανάπτυξη, ότι πιάστηκε το χέρι του να σχίζει τα μνημόνια (αλήθεια, πόσα έχουν υπογράψει οι αθεόφοβοι που όλη την ώρα σχίζει μνημόνια), ότι με τις 770.000 θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσει, σε λίγα χρόνια θα βλέπουμε Γερμανούς μετανάστες στη χώρα μας.
Αυτό που είδαμε ήταν ότι έρχεται νέο μνημόνιο το οποίο, μετά χαράς, η κυβέρνησή του θα κάνει το παν για να το υλοποιήσει. Όσο για την ανεργία, προς το παρόν την καταπολέμησε αυξάνοντας κατά τέσσερις τις θέσεις εργασίας στο υπουργικό του συμβούλιο.
Αυτό αποτελεί πολιτικό ψέμα και υποκρισία και ως τέτοιο έχει ημερομηνία λήξης.
Όταν μία κυβέρνηση, απέναντι σε μια χούφτα αποφασισμένες και ανυποχώρητες εργαζόμενες που έχουν το δίκιο με το μέρος τους και παλεύουν για το ψωμί τους, επιστρατεύει πάνοπλους «υπηρέτες των πολιτών» για να τις χτυπάνε πισώπλατα με γκλομπς και σιδερογροθιές, σημαίνει ότι έχει χάσει τον έλεγχο και δεν μπορεί πλέον να ξεγελάει τους πολίτες.
Τέτοιες ενέργειες, το ξέρουν πως δηλώνουν αδυναμία και όχι δύναμη.
ΠΗΓΗ:
http://kyrgiakischristos.wordpress.com/
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=8969
