Άνοιξε ο Ασκός του Αιόλου στο Ιράκ. Εκρηκτικά επαναστατικές οι εξελίξεις. Βαδίζουμε σε τριχοτόμηση του Ιράκ;
Ένα κείμενο του Νίκου Καρατουλιώτη, δημοσιευμένο στο τεύχος-14 του ΡΕΣΑΛΤΟ (Φεβρουάριος 2007), αποκτάει …προφητική αξία και συμβάλει στην κατανόηση αυτών που συμβαίνουν τώρα.
Ο ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΑΝΤΑΜ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟ
ΠΑΙΓΝΙΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Υποστράτηγος ε.α Νίκος Καρατουλιώτης
Μέλος Κ.ΕΘ.Α
Τρεισήμισι χρόνια μετά την επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ και την αποτυχία τους να επιβάλουν ένα σταθερό και ελεγχόμενο καθεστώς τίθενται σε εφαρμογή εναλλακτικά σενάρια (να μην ξεχνάμε και τον πατέρα Μπούς που είχε πει εκείνο το περίφημο: για κάθε περιοχή και χώρα, έχουμε πολλά και εναλλακτικά σχέδια).
Έτσι λοιπόν μέσα σε αυτή τη λογική προχωρούν στο επόμενο βήμα που είναι η ελεγχόμενη αποσταθεροποίηση, ένας όρος γνωστός σε αυτούς που ασχολούνται με την γεωπολιτική.
Κατά την διάρκεια της μιντιακής εκτέλεσης του Σαντάμ, μεταξύ των άλλων ακούσθηκε και η φράση «Αϊ στο διάολο». Εκτός από τον Σαντάμ που ούτως ή άλλως ο μεταθανάτιος προορισμός του ήταν δεδομένος, φοβάμαι ότι όλη η ευρύτερη περιοχή θα πορευθεί προς την κόλαση με απρόβλεπτες συνέπειες ακόμη και για την πατρίδα μας.
Τόσο η όλη διεξαγωγή της δίκης, όσο και ο τρόπος, ο τόπος, και ο χρόνος εκτέλεσης του Σαντάμ δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι πρόκειται για μια πολιτική πράξη έντεχνα σκηνοθετημένη και απόλυτα ελεγχόμενη με σαφείς στόχους και προεκτάσεις.
Και συγκεκριμένα η δίκη του Σαντάμ ήταν μια παρωδία όπου τρεις συνήγοροι υπεράσπισης δολοφονήθηκαν, όσοι δε από τους συνηγόρους του επιβίωσαν έκαναν απεργία πείνας για ελλιπή μέτρα προστασίας. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου αν και κούρδος, αναγκάσθηκε σε παραίτηση για την κατάφωρη παρέμβαση, ο νόμιμος αντικαταστάτης εμποδίστηκε να αναλάβει και αυτός που ανέλαβε ήταν επίσης κούρδος και προσωπικός του αντίπαλος, η δε απόφαση βγήκε με καθυστέρηση μια εβδομάδα πριν από τις αμερικανικές εκλογές.
Το κατηγορητήριο σαθρό για τους παρακάτω λόγους:
Το 1982 και ενώ εμαίνετο ο πόλεμος μεταξύ Ιράκ-Ιράν στην πόλη Ντουζάϊλ πραγματοποιήθηκε δολοφονική απόπειρα εναντίον του Σαντάμ από την οποία γλίτωσε εκ θαύματος. Η συγκεκριμένη πόλη ήταν άντρο ενός παραθρησκευτικού φονταμενταλιστικού κόμματος «νταβά» που ελεγχόταν απόλυτα από την Περσία.
Ύστερα από δίκη που διεξήχθη από τον επικεφαλής του επαναστατικού δικαστηρίου Αουάντ Χαμίντ αλ Μπαντάρ αλ Σαούντ, οι κατηγορούμενοι εκτελέστηκαν το 1985 σύμφωνα με την νόμιμη διαδικασία του Ιράκ.
Ο σημερινός πρωθυπουργός του Ιράκ που εκτέλεσε την θανατική ποινή του Σαντάμ είναι ο επικεφαλής του κόμματος «νταβά».
Έτσι λοιπόν διαπιστώνουμε ότι ο αιμοσταγής δικτάτορας δικάστηκε για μια πράξη που ήταν σύννομη με την νομοθεσία της πατρίδας του, ενώ θα μπορούσε να δικαστεί για άλλα ποινικά αδικήματα όπως π.χ αυτό της χρησιμοποίησης χημικών όπλων εναντίον των Ιρανών και των Κούρδων. Εκεί βεβαίως θα υπήρχε πρόβλημα γιατί όταν ο ΟΗΕ έλαβε την απόφαση επιβολής κυρώσεων εναντίον του Ιράκ για την χρήση χημικών όπλων, οι ΗΠΑ άσκησαν βέτο, μιας και είχαν ανάγκη τον Σαντάμ προκειμένου να κοντύνουν την Περσία.
Ο Σαντάμ απαγχονίστηκε στο παλιό αρχηγείο του πέμπτου κλάδου της μυστικής υπηρεσίας στη σιιτική γειτονιά Καζιμίγια της Βαγδάτης, όπου είχε εκτελεσθεί μεγάλος αριθμός αντιπάλων του και ιδιαίτερα Σιίτες.
Η ημέρα της εκτέλεσης ταπείνωσε τους Σουνίτες γιατί αυτό το Σαββατοκύριακο οι Μουσουλμάνοι γιορτάζουν το «έϊντ αλ-αντά» την ημέρα της θυσίας, για την προθυμία του Αβραάμ να θυσιάσει στο θεό τον ίδιο του το γιο. Οι σουνίτες γιορτάζουν το Σάββατο και οι σιίτες την Κυριακή, ο ισλαμικός νόμος απαγορεύει τις εκτελέσεις σε μεγάλες θρησκευτικές γιορτές.
Ξημερώματα Σαββάτου κρεμάστηκε ο Σαντάμ στην αγχόνη, ο Αλί (αυτόν που θεωρούν νόμιμο διάδοχο του Προφήτη οι σιίτες) ξάδερφος του προφήτη είχε δολοφονηθεί και αυτός τα ξημερώματα, και ως εκ τούτου εύκολα μπορεί να εκληφθεί σαν θρησκευτική πράξη αντεκδίκησης.
΄Έτσι λοιπόν ο μιντιακός τρόπος εκτέλεσης του Σαντάμ εξυπηρετεί τους παρακάτω σκοπούς:
α. Την ελαχιστοποίηση και κάμψη της Ιρακινής αντίστασης που η πλειονότητα της αποτελείται από σουνίτες.
β. Πολιτικούς λόγους εσωτερικής κατανάλωσης μιας και ο Μπούς έχει πιάσει πάτο στις δημοσκοπήσεις.
γ. Με τον θάνατο του Σαντάμ του κλείνουν το στόμα, μια και στις δίκες που θα ακολουθούσαν σχετικά με την γενοκτονία των Κούρδων και τη χρήση των χημικών, ο Σαντάμ θα άνοιγε το στόμα του και οι αμερικανοί θα βρισκόντουσαν κατηγορούμενοι στην διεθνή κοινότητα.
δ. Τελευταίος και κυριότερος λόγος είναι ότι επειδή οι αμερικανοί βαλτώσανε στο Ιράκ το οποίο με την πάροδο του χρόνου τείνει να μεταβληθεί σε ένα νέο Βιετνάμ, θέλουν να επιταχύνουν τις διαδικασίες εμφύλιας σύγκρουσης μεταξύ σιϊτών και σουνιτών προκείμενου να τριχοτομηθεί το Ιράκ σε τρία «ανεξάρτητα» κρατίδια μέσω της «ελεγχόμενης αποσταθεροποίησης» για να μπορέσουν να αποδεσμευτούν μιας και το πρώτο σενάριο που ήταν αυτό της σταθερότητας απέτυχε πλήρως.
Συμπερασματικά θα μπορούσα να πω ότι ο απαγχονισμός του Σαντάμ είναι μία πολιτική πράξη που θα μείνει στην ιστορία σαν μνημείο βαρβαρότητας των ΗΠΑ, με αντικειμενικό σκοπό να οξυνθούν τα θρησκευτικά πάθη στην περιοχή μεταξύ σουνιτών και σιϊτών και να χρησιμοποιηθούν ως καταλύτης προκειμένου να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ελεγχόμενης αποσταθεροποίησης στην περιοχή και να επαναχαραχθούν τα σύνορά της σύμφωνα με τα συμφέροντα των Αμερικανών.
Γιατί αν πραγματικά ήθελαν την απονομή της δικαιοσύνης έπρεπε τόσο το κατηγορητήριο όσο και ο τρόπος εκτέλεσης του Σαντάμ να ήταν διαφορετικός και να μην έριχνε λάδι στην φωτιά της θρησκευτικής διαμάχης. Το θρησκευτικό συναίσθημα έπρεπε να απομονωθεί και να υπερτονισθεί το πολιτικό.
Εξάλλου ο Σαντάμ δεν ήταν καμιά αρσακειάδα, ένας τύραννος του κερατά ήταν, που ακόμη και οι συμπατριώτες του οι σουνίτες υπέστησαν τα πάνδεινα, τους δε κομουνιστές όταν ανέβηκε στην εξουσία, τους έθαβε στην έρημο μέχρι το λαιμό και έβαζε τα γκρέϊντερ να τους αποκεφαλίζουν σαν ραπανάκια.
Η δικαιοσύνη που επιβάλουν οι Αμερικανοί είναι αυτή της κρεμάλας με επιλεκτική μνήμη, γιατί εάν ήταν αντικειμενικοί πρέπει να μας πούνε τι έκαναν στην περίπτωση τόσο του Πινοσέτ όσο και στους στρατοκράτες της Άγκυρας για τα εγκλήματα που διέπραξαν κατά την εισβολή τους στην Κύπρο και εξακολουθούν να διαπράττουν σε βάρος του Κουρδικού λαού αλλά και των Τούρκων κομμουνιστών με μαζικές δολοφονίες.
