Διδάγματα από τα 200 χρόνια της Επανάστασης του ’21 και νέα καθήκοντα – Τι να κάνουμε ;

 

Του Ηλία Παπαναστασίου  

Διακόσια χρόνια από την έναρξη της Επανάστασης είναι μια καλή αφορμή για την ανάπτυξη ενός γόνιμου διάλογου και μιας παραγωγικής συζήτησης πάνω στο «δέον γενέσθαι» επ΄ ευκαιρία αυτής της επετείου. Η στρατιωτική παρέλαση της 25ης Μαρτίου, η πρόσκληση εκπροσώπων των τριών Δυνάμεων της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου και οι ανάλογες εκδηλώσεις των επισήμων ήταν θετικές και αναγκαίες αλλά δεν αρκούν. Ουσιαστικά απαιτείται ένα κύμα, γιατί όχι ένα τσουνάμι ενημέρωσης και εκδηλώσεων σε όλη την χώρα αλλά και όπου ζει και εργάζεται ο ελληνισμός της Διασποράς. Οι επίσημες εκδηλώσεις της Επιτροπής Εορτασμού για τα 200 χρόνια, παρόλες τις παρεισφρήσεις «σταγονιδίων» ιδεολογίας Πολιτικής Ορθότητας – Καθηγητής Χατζής– παρουσιάζει και θα παρουσιάσει πολλές δραστηριότητες οι οποίες όμως θα πρέπει να διευρυνθούν, συμπληρωθούν, ανανεωθούν και αναβαπτιστούν στην κολυμβήθρα της Λαϊκής Ελληνικής Αληθείας και Ψυχοσύνθεσης, συνδυάζοντας θεωρητική/επιστημονική γνώση και βιωματικές εμπειρίες των Αγωνιστών του ’21 όπως αναγράφονται στα Απομνημονεύματά τους και όχι όπως «ανακαθαίρονται» από την λογοκρισία της κατεστημένης «γνώσης» δηλαδή της πανεπιστημιακής πολιτικής ορθότητας, τουλάχιστον από ένα μεγάλο ποσοστό των εκπροσώπων της. Προτείνουμε τις παρακάτω δράσεις:

 

(1) Οι 332 Δήμοι της χώρας και οι ασύγκριτα περισσότερες Δημοτικές Κοινότητες της χώρας να αναλάβουν μια σειρά εκδηλώσεων – τουλάχιστον πέντε– κατά την διάρκεια όλου του έτους σε δημόσιους χώρους αλλά και στα εκπαιδευτήρια Δημοτικής και Μέσης Εκπαίδευσης με πνεύμα πατριωτικό και επαναστατικής ανάτασης ώστε να διοχετευτεί η «γεύση» του «Αθάνατου Κρασιού του ’21» σε όλα τα στρώματα του πληθυσμού και ηλικίες, ειδικότερα τις νεωτέρες.
Οι εκδηλώσεις δεν πρέπει να διαπνέονται από ένα «ξερό» πνεύμα δήθεν «επιστημονικής καθαρότητας» αλλά να διαχέουν μια αντίληψη συνέχειας, ένα συναίσθημα μέθεξης, συνδυάζοντας επιστημονική και βιωματική γνώση αλλά και βιωματική εμπειρία όπως τουλάχιστον μεταφέρεται σε εμάς μέσα από τα κείμενα των ίδιων των αγωνιστών. Επειδή μάλιστα απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες αλλά κυρίως στους νέους θα πρέπει να προσέξουν τις εθνο–αποδομητικές απόψεις που διαχέονται διαρκώς στο κοινωνικό σώμα τα τελευταία 30–40 χρόνια. Αυτές οι απόψεις φυτρώνουν σαν μανιτάρια και αφομοιώνονται στρεβλά από τις νεαρές ειδικότερα ηλικίες που «ισοπεδώθηκαν» καταλλήλως από τους εκπαιδευτικούς των τελευταίων ετών και οι οποίοι μέσω της Προκρούστειας Κλίνης της Πολιτικής Ορθότητας μετέτρεψαν ένα μεγάλο μέρος της νέας γενιάς σε ιστορικά αναλφάβητα άτομα, με λειψή ή ανύπαρκτη πατριωτική συνείδηση, χαμηλό Δημοκρατισμό – όποιος δεν είναι Πατριώτης δεν είναι και Δημοκράτης, πιστεύουμε– και εθνο–μηδενιστική ή εθνο–αποδομητική προδιάθεση. Το γεγονός πως ένα πολύ μεγάλο ποσοστό νεολαίας ενδιαφέρεται για την καλοπέρασή της αδιαφορώντας για την διασπορά του Κορωνοϊού ή, ακόμη χειρότερα, διαδηλώνοντας για τον Κουφοντίνα και την (υποτιθέμενη) αστυνομική βία, δεν δείχνει μόνο την τεράστια ευθύνη των γονέων αλλά και του εκπαιδευτικού συστήματος.
Όσον αφορά τους γονείς, «πληρώνουν» την κρίση της Ελληνικής Οικογένειας με την διαβρωτική και αρνητική επίδραση της αύξησης των «μονογονεϊκών οικογενειών», της απομείωσης του ρόλου του πατέρα και της αντίστοιχης αύξησης του «προνομιακού δικαιωματισμού» της μητέρας με όλα τα αποτελέσματα της μη υπέρβασης των οιδιπόδειων συμπλεγμάτων και της μετέπειτα υπερβολικής, νοσηρής εξάρτησης από την μητέρα. Με αντίστοιχη υπερτροφική ανάπτυξη του «μαμακισμού», της καθυστερημένης ενηλικίωσης, της χρονικά διευρυμένης εφηβείας και του διαρκώς αυξανόμενου συβαριτισμού νέων που θέλουν πάση θυσία να αποφύγουν τον Στρατό, να εγκαταλείψουν την χώρα για το εξωτερικό αφήνοντάς την στους συνταξιούχους από 70 ετών και άνω. Και φυσικά να «αναλάβουν τις ευθύνες» τους μετά τα 40–50, με αποκλειστικό στόχο την καλοπέραση χωρίς πολύ δουλειά, την άνοδο με κάθε τρόπο και την πιστή στις δηλητηριώδεις, κρεττινοποιητικές ανοησίες των Social Media χωρίς καμία κριτική σκέψη και διάθεση αντίστασης. Μόνο μια ματιά να ρίξει κανείς στα γεγονότα των τελευταίων δυο μηνών θα βγάλει τα ανάλογα συμπεράσματα, αν απλά παρατηρήσει την «άκριτη αφομοίωση» του μύθου περί «υπέρμετρης αστυνομικής βίας» αλλά και των αναπόδεικτων – μέχρι στιγμής– κατηγοριών του λεγομένου «ελληνικού», βαλκανοποιημένου και αμερικανοπροτενσταντικής έμπνευσης, #Metoo που έχουν κατακλύσει τα Μέσα Ενημέρωσης και Κοινωνικής Δικτύωσης. Ελάχιστοι διαφωνούν, λιγότεροι αμφισβητούν και σχεδόν κανένας δεν ζητά αποδείξεις για τα λεγόμενα κάποιας ή κάποιου. Εάν αυτό λέγεται «ανάπτυξη προσωπικότητας της νεολαίας» ή «ανάπτυξη κριτικής σκέψης» τότε οι λέξεις έχασαν την σημασία τους παντελώς και η κατάσταση δεν είναι απλώς «απελπιστική» αλλά κάτι παραπάνω. Είναι ζοφερή.

(2) Όμως, εκτός από τους εκπαιδευτικούς Δημοτικής και Μέσης εκπαίδευσης, οι εκπαιδευτικοί της Ανώτατης Εκπαίδευσης απαλλάσσονται των ευθυνών τους; Και οι πρώτοι αλλά και δεύτεροι, έχουν κάνει παρεμβάσεις στους εκπαιδευομένους τους για το 1821; Πότε και με ποιο τρόπο; Έχουν σκεφτεί ποτέ τις ευθύνες τους για το γεγονός πως «παράγουν» μια γενιά εθνοαποδομητών και εθνομηδενιστών; Ουσιαστικά δηλαδή, μια γενιά Μισελλήνων και Ανθελλήνων; Πόσες φορές τον χρόνο υπάρχουν στο λεξιλόγιό τους οι λέξεις Πατριωτικός, Πατρίδα, Έθνος, Εθνικός, Αγωνιστές του 1821; Ή μήπως από το πρωί μέχρι το βράδυ, βομβαρδίζουν το μυαλό των μαθητών και φοιτητών τους με φράσεις κλισέ της Πολιτικής Ορθότητας και της λεγόμενης «Φαντασιακής Θεώρησης του Έθνους» πως δεν υπήρξε «Κρυφό σχολειό,» «Ζούσαμε ειρηνικά με τους Οθωμανούς», «Ελευθερωθήκαμε λόγω ναυμαχίας του Ναυαρίνου», «Οι μισοί οπλαρχηγοί του ’21 ήταν Αρβανίτες» και ο «Κλήρος ήταν συνεργάτης των Τούρκων»; Και απαντάμε εμείς:
(α) Στους λίγους ή πολύ λίγους που υποστηρίζουν την ανυπαρξία του Κρυφού Σχολειού υπάρχουν δεκαπλάσιοι που υποστηρίζουν το αντίθετο, δηλαδή την ύπαρξή του. Γιατί να έχουν δίκιο οι ελάχιστοι πρώτοι και όχι οι δεύτεροι, καταφανώς περισσότεροι;
(β) Ο μεγάλος ιστορικός Σάθας στην «Ιστορία της Τουρκοκρατίας» αναφέρει πως οι Έλληνες μετά την Άλωση της Πόλης επαναστάτησαν 123 (!) φορές και το 1821 ήταν η 124η φορά! Δηλαδή κάθε 3–4 χρόνια κατά μέσον όρο, οι Έλληνες επαναστατούσαν ! Εμείς δεν θεωρούμε και «πολύ ειρηνική» τέτοια συμβίωση. Δεν νομίζετε και σεις;
(γ) Η Ναυμαχία του Ναυαρίνου ακολούθησε και δεν προϋπήρχε του 1821. Αν δεν υπήρχε η Επανάσταση του 1821 δεν θα είχαμε Ναυμαχία, όπως δεν θα υπήρχε Ναυμαχία εάν τα Συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων – ειδικότερα της Μεγάλης Βρετανίας – δεν ευνοούσαν την ύπαρξη ανεξάρτητου ελληνικού κράτους στην Βαλκανική Χερσόνησο. Η Επανάσταση του 1821 ξεκίνησε 6,5 χρόνια πριν το Ναυαρίνο, χύνοντας ποταμούς αίματος ! Δεν καθόντουσαν «στα αυγά τους» οι Έλληνες και ξαφνικά οι Μεγάλες Δυνάμεις τους έφεραν ένα κράτος στο πιάτο. Σαν ανέκδοτο δεν ακούγεται; Μήπως και οι Γάλλοι δεν βοήθησαν με στρατό και ναυτικό την Αμερικανική Επανάσταση; Αυτό τι σημαίνει, πως οι Αμερικανοί έγιναν ανεξάρτητο κράτος λόγω της «επέμβασης» των Γάλλων;
(δ) Οι αρβανίτικης καταγωγής οπλαρχηγοί – και ήταν πολλοί– είχαν ελληνική εθνική συνείδηση και ήταν πιστοί χριστιανοί. Πολεμήθηκαν από τους Αρβανίτες Μουσουλμάνους – Τουρκαλβανοί– οι οποίοι ήσαν Μουσουλμάνοι, στρατιώτες του Οθωμανού Σουλτάνου και υποχείρια των Οθωμανών. Ίδια λοιπόν προέλευση – Αρβανίτες– αλλά με εχθρικές εθνικές συνειδήσεις και αντίπαλες θρησκείες. Αλλά και ο Πορθητής της Πόλης, Μωάμεθ ο Β’ φημολογείτο πως έχει ελληνική καταγωγή από την μητέρα του, το ίδιο και ο πειρατής Μπαρμπαρόσα. Όμως τι σημαίνει αυτό; Έπαυαν να θεωρούνται Οθωμανοί, δηλαδή σημερινοί Τούρκοι; Αλήθεια, είναι πολύ παράξενο πως οι λεγόμενοι «προοδευτικοί» και οι (δήθεν) αριστεροί ενώ παθαίνουν αλλεργία και μόνο στο άκουσμα της φράσης «φυλετική προέλευση» και «DNA», την ίδια στιγμή τις χρησιμοποιούν όταν είναι να «στηρίξουν» τα επιχειρήματά τους !
(ε) Όσον αφορά στον κλήρο, απλά αναφέρουμε πως στον Αγώνα έπεσαν 6.000 ιερείς και 70 αρχιερείς και μητροπολίτες. Μόνο τον ηρωικό Παπαφλέσσα και τον μυθικό Αθανάσιο Διάκο να αναφέρουμε σαν εκπροσώπους του κλήρου, νομίζουμε αρκεί! 

Εάν λοιπόν στην μαθητιώσα και φοιτητική νεολαία θέλουμε να τους ενσταλάξουμε Δημοκρατισμό, Επαναστατικό Πατριωτισμό και Εθνική Συνείδηση θα πρέπει κυριολεκτικά να κατακλύσουμε τον χώρο της εκπαίδευσης με μηνιαίες – τουλάχιστον – εκδηλώσεις αλλά και φεστιβάλ μουσικής και χορού που αναφέρονται στην Επανάσταση του 1821. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης – ειδικότερα τα «μεγάλα» – που ασχολούνται αυθημερόν με τις θρηνολογείες κάθε πικραμένης και πικραμένου πως «κάποιος» ή «κάποια» τους έπιασε τον μηρό, τους χάιδεψε το στήθος ή τους βίασε αβλεπτί και αμελλητί κάποιες δεκαετίες πριν (καταγγελίες που πρέπει να αποδειχτούν για να γίνουν «αποδείξεις» και μην μείνουν απλώς «καταγγελίες») γνωρίζουμε πως δεν θα κάνουν κάποια εκδήλωση για το 1821 ούτε φυσικά θα «βγάλουν άχνα» για την συνεχή μείωση του ελληνικού πληθυσμού που κινδυνεύει να «κατέβει στα 7,5 εκατομμύρια σε μερικές δεκαετίες, εκτός αν είναι να μιλήσουν για τον «σεξισμό» του Καραϊσκάκη ή για κάποια καταγγελία για «σεξουαλική παρενόχληση» της Μπουμπουλίνας από τον ζωηρό Κολοκοτρώνη. Όταν εξευτελίζεις τα πάντα –αγαπητή Τηλεόραση !– μην περιμένεις να σε αντιμετωπίσουμε με γαλατική ευγένεια. Και μην ξεχνάμε, πως αν ο Ερντογάν το «τραβήξει το σχοινί» με την Ελλάδα ως το τέλος –μιλάμε για πιθανή σύρραξη– και πολύ περισσότερο εάν τμήμα του ελληνικού εδάφους καταληφθεί από τους Τούρκους, πολλές από αυτές τις κυρίες των πρωινάδικων θα φοράνε μαντήλες ή τσαντόρ χωρίς δεύτερη λέξη. Ειδικότερα, αν η Τουρκική εισβολή συμπληρωθεί και με εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών όπως παραλίγο να γίνει τον Μάρτιο του 2020 στον Έβρο ! Ας το έχουν υπόψη τους οι «αριστεροί» εθνομηδενιστές που δεν έχουν κουνήσει ούτε το δαχτυλάκι τους για την επέτειο της Επανάστασης του 1821, άλλωστε είναι σίγουρο πως δεν αισθάνονται ιδιαίτερα άνετα μαζί της. Ας μην ξεχνάμε, πως η «Δεξιά», «Κεντροδεξιά/Κεντρώα» πλευρά του ελληνικού λαού – και όχι μόνο– είχαν και έχουν ένα σύστημα αξιών, περιστρεφόμενο σταθερά γύρω από αξίες όπως η Πατρίδα, η Οικογένεια και η Θρησκεία. Η «Αριστερά» αφού αποδόμησε όλο το παραπάνω σύστημα προσπαθώντας να το εκμηδενίσει τελείως δεν έβαλε απολύτως τίποτε στην θέση του παρά μόνο έναν καθαρόαιμο Μηδενισμό με κύριες συνιστώσες τον Εθνο–μηδενισμό και τον Εθνο–αποδομητισμό. Σχεδόν όλοι που μιλούσαν για Πατριωτισμό και Πατρίδα ή Έθνος θεωρούντο – και θεωρούνται ακόμη – σαν «Εθνίκια», «Ακροδεξιοί» και «Φασίστες» από την «Αριστερά», εντός εισαγωγικών. Όμως στην Ιστορία δεν υπάρχει κενό. Έτσι, όταν πετάς ένα βάζο στο πάτωμα και το κάνεις χίλια κομμάτια – όπως έκανε η «Αριστερά» – και δεν βάζεις τίποτε άλλο στην θέση του, διασπείρεις παρακμή συν εκφυλισμό και εισπράττεις γενική διάλυση. Όπως και έγινε !

Για να σταματήσουμε τον συνολικότερο κατήφορο και επανερχόμενοι στις προτάσεις μας, θα πρέπει οι φορείς των εκπαιδευτικών, ανεξάρτητοι φορείς αλλά και τοπικά ή περιφερειακά Τηλεοπτικά και Ραδιοφωνικά δίκτυα να αναλάβουν την διοργάνωση αυτής της ενημερωτικής/διαφωτιστικής εκστρατείας για το 1821. Γιατί χωρίς Πατρίδα δεν υπάρχει Δημοκρατία ούτε Σοσιαλισμός, χωρίς Έθνος δεν υπάρχει επιβίωση και χωρίς Εθνική Συνείδηση δεν υπάρχει μέλλον !

(3) Μέσω τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών πανελλαδικά, εκατοντάδων εκδηλώσεων ανά την επικράτεια, συνεχούς αρθρογραφίας, καλλιτεχνικών και φεστιβαλικών εκδηλώσεων με επίκεντρο το 1821 ίσως καταφέρουμε να περιορίσουμε το κλίμα παρακμής και το κύμα εθνο-αποδομητισμού που κατακλύζει την χώρα. Ας αποτελέσει αυτή η προσπάθεια παρακαταθήκη για την νέα γενιά και τις επόμενες, μιας προσπάθειας επαναθεμελίωσης της εθνικής συνείδησης στην Ελλάδα. Σαν όρο επιβίωσης του μεγάλου έθνους των Ελλήνων. Γιατί όπως έγραψε και η Γιουρσενάρ «Ο κόσμος αρχίζει την ύπαρξή του αφότου ξεκινά η αρχαία ελληνική σκέψη» !