Το πήραμε από:
http://paganeli.wordpress.com/
Στο βιβλίο του Ιώβ της Παλαιάς Διαθήκης στο κεφάλαιο 40 παρ.15-24 γίνεται αναφορά στο ιερό τέρας, το Λεβιάθαν. Το τέρας Λεβιάθαν ήταν ένας φρικτός θαλάσσιος δράκοντας.
Το ιερό κείμενο προέτρεπε καθαρά τους πιστούς να προσέχουν να μην ξυπνήσουν το ιερό τέρας. Ακολούθησαν και άλλες μυθολογικές προσεγγίσεις που είχαν σαν σκοπό την διαχείριση του κινδύνου.
Έτσι έχουμε τον Οδυσσέα ο οποίος διέφυγε της Σκύλας, που ήταν και αυτή ένα γιγάντιο θαλάσσιο τέρας, τον θησέα που σκοτώνει και αυτός ένα επίσημο (κρατικό) τέρας τον Μινώταυρο, και πάμε σε παραλλαγή του μύθου του Αγίου Γεωργίου, που φονεύει τον δράκο ο οποίος εθρέφετο με νεαρές παρθένες.
Η μορφοποίηση της σχέσης του ανθρώπου με το δαιμονικό σε μύθο ή δοξασία έχει άπειρες εκδοχές.
Το δαιμονικό συχνά λατρευόταν. Ξεκινώντας απο μια άρνηση – διαχείριση του κινδύνου, ο άνθρωπος συχνά περνούσε σε μια συμμαχία με το δαιμονικό ή το φοβερό. Και εδώ πάλι οι αναφορές άπειρες. Ο Φάουστ ίσως η γνωστότερη.
Φτάνουμε λοιπόν στις μέρες μας. Οι προκαταλήψεις τέλειωσαν, οι αφελείς δοξασίες εγκαταλήφθηκαν, η αναφορά στο μυθολογικό υπόστρωμα του πολιτισμού ολοένα και λιγοστεύει.
Όμως κάποιες λέξεις και κάποιοι όροι παραμένουν και αντλούν τη νοηματική τους ενάργεια απο το λησμονημένο μυθολογικό ασυνείδητο ή παρελθόν.
Ένας τέτοιος όρος είναι η φράση “ιερό τέρας”. Αποδίδεται σε προσωπικότητες οι οποίες έχουν σημαδέψει την εποχή τους με το έργο τους και τις πράξεις τους κατά τρόπο τέτοιο, ώστε να έχει δημιουργηθεί μια μυθολογία γύρω απο το άτομό τους. Αλιευσα δυο ορισμούς στο αγγλόφωνο διαδίκτυο.
Ο πρώτος είναι πιο σφαιρικός και ουδέτερος.
a venerable or popular public figure who is considered above criticism or attack despite eccentricity, controversy, etc.
“Μια σεβάσμια ή δημόσια φιγούρα που θεωρείται υπεράνω κριτικής ή επιθέσεων παρά την εκκεντρικότητά της και των αντικρουόμενων απόψεων για αυτήν”.
Ο δεύτερος ορισμός είναι πιο κοντά στην επικοινωνιακή και μιντιακή εκδοχή του σήμερα.
α celebrity whose eccentricities or indiscretions are easily forgiven by admirers.
Μια διασημότητα της οποίας οι εκκεντρικότητες ή ακρότητες συγχωρούνται εύκολα απο τους θαυμαστές.
Καταλαβαίνουμε όλοι ότι υπάρχουν διαβαθμίσεις και προϋποθέσεις στην απόδοση του χαρακτηρισμού. Η Παξινού ήταν ιερό τέρας, η συμπαθής Γεωργία Βασιλειάδου όχι.
Μετά από όλα αυτά διάφορα ερωτήματα ανακύπτουν.
Ποιά η ανάγκη μας, εμάς τον απλών ανθρώπων, να ανατρέχουμε σε ιερά τέρατα;
Εκτός των απλοϊκών ερμηνειών για ταύτιση του άσημου με το διάσημο υπάρχει μια απόδοση αναγνώρισης προσφοράς και σοφίας στο ιερό τέρας. Λειτουργεί σαν σημείο αναφοράς και διαμεσολαβητής μνήμης. Είναι γεγονός ότι χρειαζόμαστε τη μνήμη. Αρκεί να μην συμπορεύεται με μια αδυναμία επεξεργασίας του νέου και καταλήγει να γίνεται “λιβάνισμα”, αναμάσημα και το κυριότερο, να αποτελέσει μηχανισμό αδυναμίας δημιουργίας νέων ζωντανών μύθων.
Το λιβάνισμα έχει μια βασική τραγική συνέπεια.
Είναι ότι το ιερό πρόσωπο δεν προστατεύεται λόγω της υπερκατανάλωσης (κατ΄ουσίαν χρήσης) του μυθικού φορτίου που κουβαλάει απο διάφορους όψιμους συχνά θαυμαστές. Η όποια βαρύτητα της εν ζωή παρουσίας του χάνεται σιγά σιγά.
Διότι ακόμη και εδώ ισχύει “το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι ο παπάς”.
Μια άλλη συνέπεια είναι ότι συχνά τέτοιες προσωπικότητες λειτουργούν σαν τις μαύρες τρύπες στο σύμπαν. Ρουφάνε τα πάντα. Πολλές φορές εν αγνοία τους. Αυτό το τελευταίο το τονίζω.
Και οι δύο συνέπειες ενοχλούν τους θαυμαστές, που σιγά σιγά μετατρέπονται σε απλούς θεατές και καταλήγουν επικριτές.
Η Ελλάδα έχει πολλά ιερά τέρατα. Έχουμε λατρέψει πολλά.
Εγώ πάντως δεν θα ξεχάσω την συγκλονιστική συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στο γήπεδο Καραϊσκάκη μόλις έπεσε η Χούντα.
Επίσης όμως δεν θα σχολιάσω την χθεσινή του δήλωση περί αποχώρησης απο ΔΝΤ-ΕΕ -ΝΑΤΟ κρατικοποίησης μέρους της εκκλησιαστικής περιουσίας και του τραπεζικού συστήματος.
Έχουν περάσει 36 χρόνια. Μέχρι και εγώ άρχισα να ασπρίζω. Και μια και νοιώθω τυχερός που έζησα σε μια εποχή με πολλά ιερά τέρατα, λέω να σταμaτήσω εδώ.
Αυτά τα ολίγα.
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4615
