Του Θύμιου Παπανικολάου
ΟΤΑΝ ακούει κανείς τον κ. Σημίτη και τους αξιωματούχους της κυβέρνησης να λένε ότι είναι αντίθετοι με την αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια σκέφτεται ότι είναι ή πωρωμένοι ψεύτες και υποκριτές ή ηλίθιοι. Φυσικά είναι από όλα: και ψεύτες και υποκριτές και βλάκες…
ΟΙ «ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΕΣ» ψεύδονται και υποκρίνονται ασυστόλως όταν προσπαθούν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι είναι αντίθετοι στην αλλαγή συνόρων.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Σημίτη συμμετέχει ενεργά και συνειδητά στη διαλεκτική της αλλαγής συνόρων. Είναι υποταγμένη πλήρως στους αμερικανικούς σχεδιασμούς που προωθούν σταδιακά, αλλά σταθερά την αναδιάταξη των συνόρων και των γεωπολιτικών ισορροπιών στα Βαλκάνια, με τη δημιουργία αμερικανικών προτεκτοράτων.
Σε αυτή τη δουλική υποταγή στη λογική των αμερικανικών συμφερόντων αναδεικνύεται δραματικά και η ηλιθιότητα της κυβέρνησης Σημίτη. Ηλιθιότητα διπλή.
Πρώτον, δεν αντιλαμβάνεται ότι έχει μετατραπεί σε εξάρτημα της αμερικανικής πολιτικής και ότι το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών (Γεωργάκης) έχει γίνει παράρτημα των ΗΠΑ.
Δεύτερον, δεν αντιλαμβάνεται ότι η διαλεκτική της αλλαγής συνόρων «διεισδύει» και στην Ελλάδα. Δεν αντιλαμβάνεται ότι η μεταβολή των υφιστάμενων συνόρων θίγει άμεσα την Ελλάδα, η οποία μέσα στα προσεχή χρόνια θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα και της αλλαγής των δικών της συνόρων στο βορειο-ανατολικό και βορειο-δυτικό ηπειρωτικό τμήμα της, όσο και στο Αιγαίο.
Η ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ υπήρξε το πρώτο θύμα των νεοταξικών σχεδιασμών: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΙΛΟΤΟΣ. Αλλαγή συνόρων δεν ήταν η αναγνώριση της Σλοβενίας, της Κροατίας και της Βοσνίας; Αλλαγή συνόρων δεν ήταν η απόσχιση του Κοσόβου και του Μαυροβουνίου που ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ Με το θηριώδη βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας;
Τώρα το θύμα είναι η Κύπρος. Αύριο το Αιγαίο, η Μακεδονία, η Θράκη… Και είναι να απορεί κανείς με την πολιτική μυωπία και ηλιθιότητα κάποιων «μαρξιστών» και των δήθεν «διεθνιστών». Γιατί οι «εκσυγχρονιστές» και τα «αριστερά» τους δεκανίκια εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία, «μεταλλάσσονται» σε Γιωργάκηδες!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά, για τους καλόπιστους αριστερούς αγωνιστές που παρασύρονται από τα «ξύλινα» ταξικά δόγματα και τους επαναστατικούς «ήχους» των λέξεων (που βρίσκονται, σήμερα, στη φαρέτρα του νεοταξικού οπλοστασίου), και δεν αντιλαμβάνονται ότι η ιμπεριαλιστική διαλεκτική της αλλαγής συνόρων «διεισδύει» και στην Ελλάδα..
Για να αντιληφτούμε την πλανητική στρατηγική πρέπει να θέσουμε εξαρχής το όλο ζήτημα ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΚΑ.
Πώς είναι δυνατόν σε μια εποχή που τα υπερεθνικά μονοπώλια υπονομεύουν την ύπαρξη των εθνικών κρατών και επιβάλλουν τον ολοκληρωτισμό της παγκόσμιας αγοράς, να ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ καινούρια κράτη.
Πώς είναι δηλαδή δυνατόν να γυρίζουμε πίσω στο ιστορικό στάδιο συγκρότησης του καπιταλισμού;
Αυτή η αντίφαση εύκολα μας οδηγεί σε τούτο: Ότι αυτά τα κράτη δεν έχουν τίποτα το κοινό με τα εθνικά κράτη της καπιταλιστικής συγκρότησης.
Τα κράτη της καπιταλιστικής συγκρότησης στηριζόντουσαν πάνω σε μια ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ.
Τα καινούρια κράτη που δημιουργούνται είναι κράτη χωρίς τάξη. ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΑ του πλανητικού κεφαλαίου, μαφιόζικοι μηχανισμοί-γρανάζια του πλανητικού ιμπεριαλιστικού κράτους. Και μέσα σε τέτοια προτεκτοράτα της πιο ασύλληπτης ιμπεριαλιστικής εκμετάλλευσης και κτηνωδίας ΚΑΝΕΝΑ δικαίωμα των πολιτών (ούτε καμιάς μειονότητας) μπορεί να υπάρξει.
Τα αιτήματα για «εθνική αυτοδιάθεση» δεν οδηγούν σήμερα σε εθνικά κράτη. Αυτή η διαδικασία συγκρότησης κρατών ανήκει στο αγύριστο παρελθόν. Όλοι λοιπόν αυτοί που κουδουνίζουν δημοκρατικές φράσεις περί αυτονομίας των εθνοτήτων και δικαιωμάτων των μειονοτήτων δεν αντιλαμβάνονται (δεν θέλουν να αντιληφτούν) ότι οι φράσεις αυτές δεν είναι απλώς ήχοι χωρίς περιεχόμενο, αλλά και αντιδραστικά οχήματα για τη διάλυση των υφιστάμενων «ενιαίων κοινωνιών», (εθνικών κρατών) και τον αλληλοσπαραγμό των λαών.
Η ΕΠΙΚΛΗΣΗ στα «ανθρώπινα δικαιώματα» και την «εθνική αυτοδιάθεση» αποτελεί σήμερα τη μεγάλη απάτη της Νέας Τάξης, τον ιδεολογικό εκείνο μύθο (με σημαιοφόρους κάποιους αξιοθρήνητους «αριστερούς» και «αριστεριστές») που προλειαίνει το έδαφος για το νεοταξικό Μεσαίωνα.
Και το σχέδιο επίλυσης του «κυπριακού προβλήματος» ακριβώς αυτό προωθεί. Αντί ενός ενιαίου κράτους, το διαμελισμό της Κύπρου σε δύο «δουκάτα»: Προοίμιο για την προώθηση ΚΑΤΑΤΜΗΣΗΣ του ελληνικού κράτους.
Αυτό που επιδιώκεται είναι ο διαμελισμός των εθνικών κρατών, με λάβαρα τα «ανθρώπινα δικαιώματα», τις εθνότητες και τις μειονότητες: Μια εφιαλτική ιστορική οπισθοδρόμηση που η λογική της οδηγεί ακόμα και στην πόλη-κράτος.
25 Μαρτίου 2001
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4667
