Του Γιάννη Παπαμιχαήλ, καθηγητή Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας Παντείου Ο Θύμιος ήταν «σύντροφος», όχι όμως μόνον με την έννοια του συναγωνιστή...
Τρίτη 13 Ιουλίου 2010
Κωνσταντόπουλος: Από τον ορνιθώνα της Βουλής στη «μπάλα» των επιχειρηματιών
Ο Βαρδινογιάννης, είτε συνειδητά, είτε όχι (το δεύτερο πιθανότερο) έκανε την πλέον πετυχημένη και την πλέον συμβολική επιλογή: Διόρισε για πρόεδρο του Παναθηναϊκού τον «αστραφτερό» πολιτικό της «αριστεράς»!!!
Πετυχημένη και συμβολική γιατί σχίζει το πέπλο της υποκρισίας και δείχνει ότι Βουλή και «μπάλα» είναι το ίδιο πράγμα.
Δείχνει ότι η πολιτική ζωή και τα κοινοβούλια είναι μια μπάλα που την παίζουν οι επιχειρηματίες. Μια «μπάλα» κεφαλαίου που γύρω της χορεύουν οι πολιτικοί και τα κόμματα.
Εμείς δεν είχαμε ποτέ αυταπάτες για τους πολιτικούς και αυτούς τους πολιτικούς της δήθεν αριστεράς: Πιόνια στο παιχνίδι του κεφαλαίου ήταν.
Η πολιτική πραγματικότητα το έχει αποδείξει περίτρανα και σήμερα βιώνουμε την αυθάδεια των φαρισαίων του κομματικού τοπίου που το παίζουν «ανεξάρτητοι» και εκτελούν «εντολές» των ισχυρών κέντρων εξουσίας και των ποικίλων «νταβάδων».
Δεν καταλαβαίνουμε, συνεπώς, και τους υποκριτικούς θρήνους για την εκλογή του Κωνσταντόπουλου στην προεδρία του Παναθηναϊκού.
Δηλαδή η κυβέρνηση και τα κόμματα δεν έχουν πάτρωνες και μάλιστα υπερατλαντικούς;
Υποτελείς στους διεθνείς μαφιόζους του χρήματος δεν είναι;
Τη δικτατορία των μαφιόζων του χρήματος και των δολοφόνων της Ελλάδας δεν υπέγραψαν;
Ο Κωνσταντόπουλος τους μάρανε;
Εμείς, απεναντίας, συγχαίρουμε τον Βαρδινογιάννη και τον Κωνσταντόπουλο διότι σχίζουν το πέπλο της υποκρισίας και αποκαλύπτουν ΚΑΘΑΡΑ και ΚΥΝΙΚΑ ότι ποδόσφαιρο και πολιτική πάνω στην ίδια «μπάλα» ισορροπούν και παίζουν…
Καιρός να γκρεμιστούνε οι αυταπάτες περί δήθεν «ανεξαρτησίας» της πολιτικής, της «ενημέρωσης» και λοιπών ηχηρών και ωραίων λέξεων.
Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο μια τεράστια βιομηχανία, αλλά και μια τεράστια εστία πολιτικής χειραγώγησης, ένα πολιτικό παιχνίδι άμεσα συνδεδεμένο με τα παιχνίδια των πολιτικών και των κομμάτων, ακριβώς γιατί οι σπόνσορες και οι στρατηγοί αυτών των παιχνιδιών είναι οι ίδιοι: Το επιχειρηματικό και χρηματιστικό κεφάλαιο.
Γι’ αυτό και ο Βγενόπουλος έφαγε τα λυσσακά του να βάλει στο χέρι τον Παναθηναϊκό και χρησιμοποίησε ΚΑΙ θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσον και προβοκάτσια για το «παιχνίδι» του: Πάντα στο όνομα της λατρείας για την ομάδα…
Ας σταματήσουν, λοιπόν, οι φαρισαϊσμοί για την επιλογή Βαρδινογιάννη!
Εξάλλου τα ίδια τα κόμματα, οι πολιτικοί και οι ποικιλόχρωμοι «αριστεροί» δεν είναι εκείνοι που ακατάπαυστα, σταθερά και συχνά υστερικά, υμνολογούν τη μπάλα και το υπερθέαμα του ποδοσφαίρου;
Τώρα σχίζουν τα ιμάτιά τους;
Δικαιολογημένα βεβαίως!
Θα προτιμούσαν οι επαφές και οι εξαρτήσεις από τη «μπάλα» των επιχειρηματιών να μένουν κρυφές, μέσα στο σκοτάδι…
Θα προτιμούσαν δηλαδή την υποκρισία και την απάτη.
Θα προτιμούσαν τη διπλή συνείδηση:Η μία για την «αξιοπρέπεια» καθημερινής χρήσης, η άλλη βουτηγμένη μέσα στη «γοητεία της μπουρζουαζίας».
Με πιο απλά λόγια: Πόρνες τη νύχτα και παρθένες τη μέρα…
Εμείς, όμως προτιμούμε το φως που σκοτώνει από το σκότος που κουκουλώνει…