Δεν υπάρχουν πλέον άλλα περιθώρια για ειρηνοφιλίες, δημοκοπίες, εκλογικά λόγια και κομματικές παρελάσεις…
Δεν γλιτώνουμε έτσι από το ΘΑΝΑΤΟ…
Αυτού του τύπου οι «Γενικές Απεργίες», απεργίες κομματικών και εργατοπατερικών παρελάσεων αποφορτίζουν τη λαϊκή ΟΡΓΗ, γίνονται για το θεαθήναι…
Έχει αηδιάσει και κουραστεί ο λαός να βλέπει θεαματικές, ειρηνόφιλες καθόδους στο δρόμο και εξίσου θεματικές ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ στο σπίτι…
Ο λαός θέλει ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΓΩΝΑ: Ένα Ξεσηκωμό χωρίς όρια, ένα ξεσηκωμό που θα συγκρουστεί ΜΕΤΩΠΙΚΑ με το κατοχικό καθεστώς.
Οι ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ που δεν θέτουν άμεσα και συγκρουσιακά το θέμα της ανατροπής αυτής της κυβέρνησης, που δεν θέτουν δηλαδή το θέμα της ΕΞΟΥΣΙΑΣ, που δεν προχωρούνε σε μια ΓΕΝΙΚΗ ΕΦΟΔΟ, με όλα τα μέσα, εναντίον των κατοχικών ανδρεικέλων, δεν είναι Γενικές Απεργίες, είναι θεατρινισμοί, βαλβίδες εκτονωτικές, ασφαλιστικές δικλίδες του καθεστώτος…
Δεν φταίει, συνεπώς, ο λαός που δεν πιστεύει αυτές τις απεργιακές φιέστες και τις ακολουθεί προοδευτικά μειωμένα (το χθεσινό συλλαλητήριο της ΑΔΕΔΥ στο Σύνταγμα ήταν απογοητευτικό).
Είναι τα κόμματα (της «αριστεράς» και οι εργατοπατέρες) που τον κρατάνε στο σπίτι. Γιατί, αυτά τα κόμματα και οι συνδικαλιστικές καμαρίλες) δεν έχουν ΚΑΜΙΑ, απολύτως καμία, διάθεση να σπάσουν την κατοχική «νομιμότητα», να συγκρουστούν στο δρόμο με το καθεστώς και να δώσουν ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ προοπτική στη λαϊκή ΟΡΓΗ…
Αν ο ελληνικός λαός, διακρίνει και ελάχιστα ίχνη τέτοιας αγωνιστικής, συγκρουσιακής προοπτικής θα ξεχυθεί, σαν χείμαρρος, στο ΔΡΟΜΟ…
Από σήμερα αρχίζει ένας νέος κύκλος απεργιακών κινητοποιήσεων.
Ο στόχος είναι ένας:
Να σπάσουμε τα κάγκελα των εργατοπατέρων και τις αλυσίδες των κομματικών γραφειοκρατών: Αυτοί είναι οι έμποροι και κερδοσκόποι των αγώνων, τα «άλλοθι» των κατοχικών ανδρείκελων…
Έτσι ΜΟΝΟ η λαϊκή ΟΡΓΗ θα βρει πολιτική και οργανωτική διέξοδο, έτσι ΜΟΝΟ ο αγώνας θα γίνει ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ, που συγκεκριμένα σημαίνει: ΔΙΑΡΚΗΣ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ και ασυμφιλίωτη και μετωπική ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ με το κατοχικό καθεστώς.
Η κυβέρνηση των ανδρεικέλων παραπαίει. Θα πέσει σαν σκουληκιασμένος καρπός, από τη στιγμή που συγκρουστεί ο ελληνικός λαός μαζί της, χωρίς να υποκλιθεί στη «νομιμότητά» της, ΔΥΝΑΜΙΚΑ στο ΔΡΟΜΟ…
Καιρός να σπάσουμε τα κιγκλιδώματα των ειρηνόφιλων «αριστερών» πτωμάτων και των κρατικών συνδικαλιστών…
Μπορούμε με ένα αγωνιστικό κτύπημα, με τις συγκρούσεις μας στο δρόμο, να ρίξουμε αυτήν την κυβέρνηση και να ανοίξουμε το δρόμο σε επαναστατικές διαδικασίες και προοπτικές.
ΟΧΙ στις φιέστες των κομματικών και εργατοπατερικών δεκανικιών…
