Γιάννης Λαθήρας*
2.500 μόνιμοι καθηγητές σε διαθεσιμότητα. 10.000 αναπληρωτές έξω από το σχολείο. Διορισμοί 0.
Για τους άθλιους που μας κυβερνούν είναι άψυχα νούμερα (“θέλουμε άλλους 80…”), στα survey, στα στατιστικά και τα διαγράμματα τους. Αιματηρή «συνεισφορά» των δασκάλων των παιδιών στη ανθρωποθυσία του λαού. Για τους τραπεζίτες, τα χρέη, τα κέρδη του Ρέστη του Μπόμπολα και των άλλων κηφήνων και κροίσων της χώρας και της «ευρωπαϊκής οικογένειας».
Έχουν ονόματα για μας, είναι η Μαρία, ο Παναγιώτης, η Στέλλα, η Κωνσταντίνα, η Χριστίνα… δίπλα μας στο γραφείο, φίλοι, ξέρουμε τα παιδιά τους, είμαστε ένα! Όλους μας απέλυσαν…
Μαζί κάναμε σχέδια, όνειρα, συνεδριάσεις, γιορτές, σεμινάρια, προγράμματα, εκδρομές. Μαζί δίναμε μάχες για τα παιδιά, το σχολειό. Μαζί αγωνιζόμασταν να το αλλάξουμε, να το κάνουμε καλύτερο…
Φοβόμασταν αλήθεια για αυτή τη στιγμή.
«Σοκ και δέος» επί 3 χρόνια και στην εκπαίδευση…
Οι μισθοί μας κατακρεουργήθηκαν. Η νέα γενιά του κλάδου με 600 ευρώ στα βουνά και τα νησιά. Γενοκτονία. Λήστεψαν τα ταμεία μας. Το «εφάπαξ» χάνεται …άπαξ δια παντός!
Έκλεισαν και κλείνουν χιλιάδες σχολεία. Νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια, ΕΠΑΛ. ΕΠΑΣ. ΤΕΙ, Πανεπιστήμια. ΕΕ -ΔΝΤ «διαβήκαν», χαλασμός.
Τα παιδιά στοιβάζονται όπως όπως σε μεγαλύτερα τμήματα. Μας απείλησαν με πειθαρχικά για «ανάρμοστον συμπεριφοράν» Συνέλαβαν τον αγωνιστή δάσκαλο στο σχολείο του. Μέρες χούντας. Σε αργία «δια ασήμαντον αφορμήν» ή «διότι δεν συνεμορφώθην».
Μας συκοφαντούν ασύστολα: «ψυχασθενείς», «ανώμαλοι», «επίορκοι», «τεμπέληδες»…
Μιλάνε για εκατομμύρια δημοσίους υπαλλήλους, όταν μας μετράνε και ξαναμετράνε και δεν ξεπερνούν οι Δ.Υ. τους 600 χιλιάδες, γελοιοποιούνται. Οι «άξιοι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα», λέει ο Σαμαράς την ώρα που απολύει ολόκληρους κλάδους και ειδικότητες! «Για να πάρουμε τη δόση, να πληρώνουμε μισθούς». Ποιους μισθούς; Των απολυμένων;
Η χρηματοδότηση έπεσε στο μισό. Πολιορκία από τους “χορηγούς”... Η Coca Cola δεν ανακατασκευάζει ένα σχολείο! Το σχολείο γίνεται πια «δικό» της… Το σχολείο της αγοράς είναι εδώ!
Υποβαθμίζουν τις ξένες γλώσσες. Καταργούν τις βιβλιοθήκες, τμήματα ένταξης, υποδοχής, ενισχυτική διδασκαλία, την επιμόρφωση, αθλητικά σχολεία.
Καταργούν τη πληροφορική, το δίκαιο τη φιλοσοφία. Τα μουσικά και τα διαπολιτισμικά φυτοζωούν. Τώρα απολύουν τους σχολικούς φύλακες, τους μόνους βοηθούς στο έργο μας, μια που δεν υπάρχουν γραμματείς, επιστάτες. Αφήνουν έκθετα τα σχολεία… Πολλά όπως τα τεχνικά έχουν ακόμα ακριβά μηχανήματα.
Καταργούν τις πιο δημοφιλείς ειδικότητες, υγείας-πρόνοιας, αισθητικής, εφαρμοσμένων τεχνών. Είκοσι χιλιάδες παιδιά καταδικάζονται σε «αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος» και μάλιστα επί πληρωμή ή θα αυξήσουν τα ήδη διογκωμένα ποσοστά σχολικής διαρροής.
Τα ιδιωτικά ΙΕΚ οι «έμποροι της Παιδείας» αναμένουν πελατεία, επεκτείνονται με νέες επενδύσεις «τώρα και στο κέντρο του Πειραιά», νέα κτήρια στη Θεσσαλονίκη..
Ο υπουργός δεν πάει βέβαια στην τελετή …κατάργησης ενός σχολείου, εγκαινιάζει όμως το ΙΕΚ ΑΚΜΗ!
«Στο δημόσιο θα μείνει ό,τι δεν μπορεί και δεν θέλει ο ιδιωτικός τομέας». Οι εργαζόμενοι σ΄ αυτό το δημόσιο θα «εξισωθούν» με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. «Θα σας πάρω ωρομίσθιους…».
Το «τεχνικό» σχολείο που ετοιμάζουν θα είναι «κολοβό» και θα στέλνει τα παιδιά από τα 15 στη μαθητεία, ανασφάλιστη και απλήρωτη παιδική εργασία (εδώ ούτε τον ΟΗΕ λογαριάζουν), τζάμπα εργατικό δυναμικό για την «ανάπτυξη».
Το «γενικό» θα γίνει πιο στυγνό εξεταστικό κάτεργο με τα φροντιστήρια σε ανέλιξη, με λιγότερη γνώση, με πανελλαδικές εξετάσεις από τα 15.
Η απεργία που δεν έγινε…
Η αύξηση του ωραρίου πριν 3 μήνες ήταν ολοφάνερα το εργαλείο για τις κατασκευασμένες υπεραριθμίες, τις επικείμενες απολύσεις.
Δημιούργησε προς στιγμή ένα εντυπωσιακό ξέσπασμα των καθηγητών (25 χιλιάδες στις συνελεύσεις, 92% ΝΑΙ στην απεργία) που είχε όλους τους «όρους και προϋποθέσεις» , να απειλήσει την κυβέρνηση με πραγματική απεργία στις εξετάσεις αμφισβητώντας το ολέθριο σχέδιό της.
Η ηγεσία όμως αποδείχθηκε πολύ μικρή για την περίσταση, όπως όλες οι «ηγεσίες» άλλωστε αυτά τα πέτρινα χρόνια της κοινωνικής καταστροφής.
«Ανέκρουσε πρύμναν» πολύ γρήγορα, αφού εν τω μεταξύ η κυβέρνηση έντυσε προληπτικά και αντισυνταγματικά τους καθηγητές στο χακί. Την ίδια στιγμή οι καθηγητές στην Πορτογαλία τόλμησαν ανάλογη απεργία και ανέστειλαν τα μέτρα!
Παρά την απογοήτευση και την αίσθηση της ήττας χωρίς μάχη, οι καθηγητές ανασυντάχθηκαν, αποκαθήλωσαν μετά από πολλά χρόνια τον ένοχο κυβερνητικό συνδικαλισμό.
Το συνέδριο της ΟΛΜΕ στις αρχές Ιούλη όχι μόνο ανέδειξε πλειοψηφικές τις δυνάμεις της Αριστεράς. Το κυριότερο: πήρε σημαντικές αγωνιστικές αποφάσεις ενάντια στην αντιδραστική αναμόρφωση του σχολείου και τις απολύσεις.
Ενώ τις μέρες του Συνεδρίου ο υπεύθυνος για τις απολύσεις υπουργός Μητσοτάκης διαβεβαίωνε ότι δεν θα γίνουν απολύσεις εκπαιδευτικών, οι απολύσεις στο δημόσιο (για πρώτη φορά μετά το 1911) ξεκίνησαν από τους καθηγητές λίγες μέρες μετά!
Ο «ξαφνικός θάνατος» αλά ΕΡΤ, της τεχνικής εκπαίδευσης και των συναδέλφων μας προκάλεσε μια νέα ανταρσία!
Τεράστιες συγκεντρώσεις καθηγητών σε όλη την Ελλάδα, μέσα στο κατακαλόκαιρο, πανελλαδική συγκλονιστική διαδήλωση στη βουλή, καταλήψεις στις διευθύνσεις και τις περιφέρειες, γενικές συνελεύσεις παντού, επιτροπές αγώνα, συντονισμοί με άλλα σωματεία πρωτότυπες μορφές διαμαρτυρίας, πιέσεις σε βουλευτές, υπουργούς, δημάρχους, ενημερωτικές εξορμήσεις. Οι ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης και άλλων περιοχών ανέπτυξαν σημαντικές πρωτοβουλίες. Θερινά μαθήματα αγώνα .
Το μέγα ερώτημα είναι: τώρα τι κάνουμε;
Πώς απαντάμε στον θυμό, την οργή, αλλά και την απελπισία που σφίγγει τους υπό απόλυση συναδέλφους μας; Χθες χάσαμε την Κλαίρη, δεν άντεξε η καρδιά της…
Το πρόβλημα είναι για όλους και όχι μόνο για αυτούς που αρχικά «διατίθενται για τις ανάγκες» της ΕΕ του ΔΝΤ και του Σάλλα.
Ξέρουμε ότι στην επετηρίδα των απολύσεων περιμένουν κι άλλοι. Δεν έχει νόημα να στοιχηματίζουμε ποιοι, πότε, πώς... Οι κυβερνώντες είναι «Άντρες(; )Έτοιμοι για όλα» . Δεν θα τραγουδάμε «να δούμε ποιος- ποιος θα φαγωθεί». Δεν μας αρμόζει ο κοινωνικός κανιβαλισμός που μας ωθούν! Τώρα θα δώσουμε το πιο μεγάλο μάθημα της ζωής μας. Θα συνεχίσουμε! Θα κάνουμε και τον Αύγουστο κέντρα αγώνα τα σχολεία. Θα ενημερώνουμε την κοινωνία, τους γονείς, τους μαθητές μας.
Θα συμβάλλουμε όλοι με ένα μικρό ποσό κάθε μήνα για τη στήριξη των απολυμένων. Κανένας μόνος του! Δεν υπάρχουν για μας απολυμένοι! Οι συνάδελφοι και οι μαθητές μας θα πάνε κανονικά στο σχολείο τους!
Υπογράφουμε, όχι μόνο συμβολικά, το συμβόλαιο τιμής και αγώνα!
Σ’ αυτό το σχολείο που ετοιμάζουν δεν θα μπούμε! ΔΕΝ μπορούμε να ξεκινήσουμε τα μαθήματα χωρίς τους Συναδέλφους μας!
Έχουμε ήδη αποφασίσει ότι αρχές Σεπτέμβρη και θα το επιβεβαιώσουμε στις γενικές συνελεύσεις, θα ξεκινήσουμε μια μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση έναν ανυποχώρητο αγώνα διαρκείας.
Η ΟΛΜΕ οφείλει να κινήσει από τώρα τις διαδικασίες σύγκλησης του Διαρκούς Συνεδρίου να διαμορφώσει εισήγηση στις γενικές συνελεύσεις. Χρειαζόμαστε αυτοπεποίθηση, προετοιμασία πολιτική, οργανωτική, κοινωνικές συμμαχίες, αιτήματα που θα μας συνδέουν με τους άλλους εργαζόμενους και θα δίνουν την προοπτική ενός άλλου σχολείου.
Φιλοδοξούμε να πετύχουμε μια απεργία που θα συγκλονίσει τη χώρα με σύνθημα: ή τα τοκοχρεολύσια, τα κέρδη και το νόμισμά τους ή το Ψωμί η Παιδεία και η Ελευθερία του λαού.
Θα καλέσουμε, το κάναμε ήδη και τους άλλους εργαζόμενους σε κοινό αγώνα.
Τα συνδικάτα και η Αριστερά κάτω από την πίεση του παλλόμενου κόσμου μπορούν να απαγκιστρωθούν από την ηττοπάθεια, τις αναλύσεις, τα υπομνήματα, τις διαπιστώσεις και τις περιγραφές, τη διάσπαση, τις αποσπασματικές κινήσεις διαμαρτυρίας.
Δεν θέλουμε να βγάλουμε άλλα «συμπεράσματα» δεν περιμένουμε» σωτήρες» Θέλουμε να νικήσουμε!
ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!
Δεν θα τρώμε τις σάρκες μας ποιος θα διδάξει την ιστορία (τους) στο σχολείο, ήρθε ή ώρα να γράψουμε ιστορία!
* Ο Γιάννης Λαθήρας είναι αντιπρόεδρος της Γ' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
αναδημοσίευση από το alterthess
H φωτογραφία είναι του Μάριου Λώλου από την κινητοποίηση της ΟΛΜΕ την Παρασκευή 26.7.13 στην Αθήνα
Το διαβάσαμε ΕΔΩ:
http://aristeroblog.gr/node/1839
2.500 μόνιμοι καθηγητές σε διαθεσιμότητα. 10.000 αναπληρωτές έξω από το σχολείο. Διορισμοί 0.
Για τους άθλιους που μας κυβερνούν είναι άψυχα νούμερα (“θέλουμε άλλους 80…”), στα survey, στα στατιστικά και τα διαγράμματα τους. Αιματηρή «συνεισφορά» των δασκάλων των παιδιών στη ανθρωποθυσία του λαού. Για τους τραπεζίτες, τα χρέη, τα κέρδη του Ρέστη του Μπόμπολα και των άλλων κηφήνων και κροίσων της χώρας και της «ευρωπαϊκής οικογένειας».
Έχουν ονόματα για μας, είναι η Μαρία, ο Παναγιώτης, η Στέλλα, η Κωνσταντίνα, η Χριστίνα… δίπλα μας στο γραφείο, φίλοι, ξέρουμε τα παιδιά τους, είμαστε ένα! Όλους μας απέλυσαν…
Μαζί κάναμε σχέδια, όνειρα, συνεδριάσεις, γιορτές, σεμινάρια, προγράμματα, εκδρομές. Μαζί δίναμε μάχες για τα παιδιά, το σχολειό. Μαζί αγωνιζόμασταν να το αλλάξουμε, να το κάνουμε καλύτερο…
Φοβόμασταν αλήθεια για αυτή τη στιγμή.
«Σοκ και δέος» επί 3 χρόνια και στην εκπαίδευση…
Οι μισθοί μας κατακρεουργήθηκαν. Η νέα γενιά του κλάδου με 600 ευρώ στα βουνά και τα νησιά. Γενοκτονία. Λήστεψαν τα ταμεία μας. Το «εφάπαξ» χάνεται …άπαξ δια παντός!
Έκλεισαν και κλείνουν χιλιάδες σχολεία. Νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια, ΕΠΑΛ. ΕΠΑΣ. ΤΕΙ, Πανεπιστήμια. ΕΕ -ΔΝΤ «διαβήκαν», χαλασμός.
Τα παιδιά στοιβάζονται όπως όπως σε μεγαλύτερα τμήματα. Μας απείλησαν με πειθαρχικά για «ανάρμοστον συμπεριφοράν» Συνέλαβαν τον αγωνιστή δάσκαλο στο σχολείο του. Μέρες χούντας. Σε αργία «δια ασήμαντον αφορμήν» ή «διότι δεν συνεμορφώθην».
Μας συκοφαντούν ασύστολα: «ψυχασθενείς», «ανώμαλοι», «επίορκοι», «τεμπέληδες»…
Μιλάνε για εκατομμύρια δημοσίους υπαλλήλους, όταν μας μετράνε και ξαναμετράνε και δεν ξεπερνούν οι Δ.Υ. τους 600 χιλιάδες, γελοιοποιούνται. Οι «άξιοι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα», λέει ο Σαμαράς την ώρα που απολύει ολόκληρους κλάδους και ειδικότητες! «Για να πάρουμε τη δόση, να πληρώνουμε μισθούς». Ποιους μισθούς; Των απολυμένων;
Η χρηματοδότηση έπεσε στο μισό. Πολιορκία από τους “χορηγούς”... Η Coca Cola δεν ανακατασκευάζει ένα σχολείο! Το σχολείο γίνεται πια «δικό» της… Το σχολείο της αγοράς είναι εδώ!
Υποβαθμίζουν τις ξένες γλώσσες. Καταργούν τις βιβλιοθήκες, τμήματα ένταξης, υποδοχής, ενισχυτική διδασκαλία, την επιμόρφωση, αθλητικά σχολεία.
Καταργούν τη πληροφορική, το δίκαιο τη φιλοσοφία. Τα μουσικά και τα διαπολιτισμικά φυτοζωούν. Τώρα απολύουν τους σχολικούς φύλακες, τους μόνους βοηθούς στο έργο μας, μια που δεν υπάρχουν γραμματείς, επιστάτες. Αφήνουν έκθετα τα σχολεία… Πολλά όπως τα τεχνικά έχουν ακόμα ακριβά μηχανήματα.
Καταργούν τις πιο δημοφιλείς ειδικότητες, υγείας-πρόνοιας, αισθητικής, εφαρμοσμένων τεχνών. Είκοσι χιλιάδες παιδιά καταδικάζονται σε «αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος» και μάλιστα επί πληρωμή ή θα αυξήσουν τα ήδη διογκωμένα ποσοστά σχολικής διαρροής.
Τα ιδιωτικά ΙΕΚ οι «έμποροι της Παιδείας» αναμένουν πελατεία, επεκτείνονται με νέες επενδύσεις «τώρα και στο κέντρο του Πειραιά», νέα κτήρια στη Θεσσαλονίκη..
Ο υπουργός δεν πάει βέβαια στην τελετή …κατάργησης ενός σχολείου, εγκαινιάζει όμως το ΙΕΚ ΑΚΜΗ!
«Στο δημόσιο θα μείνει ό,τι δεν μπορεί και δεν θέλει ο ιδιωτικός τομέας». Οι εργαζόμενοι σ΄ αυτό το δημόσιο θα «εξισωθούν» με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. «Θα σας πάρω ωρομίσθιους…».
Το «τεχνικό» σχολείο που ετοιμάζουν θα είναι «κολοβό» και θα στέλνει τα παιδιά από τα 15 στη μαθητεία, ανασφάλιστη και απλήρωτη παιδική εργασία (εδώ ούτε τον ΟΗΕ λογαριάζουν), τζάμπα εργατικό δυναμικό για την «ανάπτυξη».
Το «γενικό» θα γίνει πιο στυγνό εξεταστικό κάτεργο με τα φροντιστήρια σε ανέλιξη, με λιγότερη γνώση, με πανελλαδικές εξετάσεις από τα 15.
Η απεργία που δεν έγινε…
Η αύξηση του ωραρίου πριν 3 μήνες ήταν ολοφάνερα το εργαλείο για τις κατασκευασμένες υπεραριθμίες, τις επικείμενες απολύσεις.
Δημιούργησε προς στιγμή ένα εντυπωσιακό ξέσπασμα των καθηγητών (25 χιλιάδες στις συνελεύσεις, 92% ΝΑΙ στην απεργία) που είχε όλους τους «όρους και προϋποθέσεις» , να απειλήσει την κυβέρνηση με πραγματική απεργία στις εξετάσεις αμφισβητώντας το ολέθριο σχέδιό της.
Η ηγεσία όμως αποδείχθηκε πολύ μικρή για την περίσταση, όπως όλες οι «ηγεσίες» άλλωστε αυτά τα πέτρινα χρόνια της κοινωνικής καταστροφής.
«Ανέκρουσε πρύμναν» πολύ γρήγορα, αφού εν τω μεταξύ η κυβέρνηση έντυσε προληπτικά και αντισυνταγματικά τους καθηγητές στο χακί. Την ίδια στιγμή οι καθηγητές στην Πορτογαλία τόλμησαν ανάλογη απεργία και ανέστειλαν τα μέτρα!
Παρά την απογοήτευση και την αίσθηση της ήττας χωρίς μάχη, οι καθηγητές ανασυντάχθηκαν, αποκαθήλωσαν μετά από πολλά χρόνια τον ένοχο κυβερνητικό συνδικαλισμό.
Το συνέδριο της ΟΛΜΕ στις αρχές Ιούλη όχι μόνο ανέδειξε πλειοψηφικές τις δυνάμεις της Αριστεράς. Το κυριότερο: πήρε σημαντικές αγωνιστικές αποφάσεις ενάντια στην αντιδραστική αναμόρφωση του σχολείου και τις απολύσεις.
Ενώ τις μέρες του Συνεδρίου ο υπεύθυνος για τις απολύσεις υπουργός Μητσοτάκης διαβεβαίωνε ότι δεν θα γίνουν απολύσεις εκπαιδευτικών, οι απολύσεις στο δημόσιο (για πρώτη φορά μετά το 1911) ξεκίνησαν από τους καθηγητές λίγες μέρες μετά!
Ο «ξαφνικός θάνατος» αλά ΕΡΤ, της τεχνικής εκπαίδευσης και των συναδέλφων μας προκάλεσε μια νέα ανταρσία!
Τεράστιες συγκεντρώσεις καθηγητών σε όλη την Ελλάδα, μέσα στο κατακαλόκαιρο, πανελλαδική συγκλονιστική διαδήλωση στη βουλή, καταλήψεις στις διευθύνσεις και τις περιφέρειες, γενικές συνελεύσεις παντού, επιτροπές αγώνα, συντονισμοί με άλλα σωματεία πρωτότυπες μορφές διαμαρτυρίας, πιέσεις σε βουλευτές, υπουργούς, δημάρχους, ενημερωτικές εξορμήσεις. Οι ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης και άλλων περιοχών ανέπτυξαν σημαντικές πρωτοβουλίες. Θερινά μαθήματα αγώνα .
Το μέγα ερώτημα είναι: τώρα τι κάνουμε;
Πώς απαντάμε στον θυμό, την οργή, αλλά και την απελπισία που σφίγγει τους υπό απόλυση συναδέλφους μας; Χθες χάσαμε την Κλαίρη, δεν άντεξε η καρδιά της…
Το πρόβλημα είναι για όλους και όχι μόνο για αυτούς που αρχικά «διατίθενται για τις ανάγκες» της ΕΕ του ΔΝΤ και του Σάλλα.
Ξέρουμε ότι στην επετηρίδα των απολύσεων περιμένουν κι άλλοι. Δεν έχει νόημα να στοιχηματίζουμε ποιοι, πότε, πώς... Οι κυβερνώντες είναι «Άντρες(; )Έτοιμοι για όλα» . Δεν θα τραγουδάμε «να δούμε ποιος- ποιος θα φαγωθεί». Δεν μας αρμόζει ο κοινωνικός κανιβαλισμός που μας ωθούν! Τώρα θα δώσουμε το πιο μεγάλο μάθημα της ζωής μας. Θα συνεχίσουμε! Θα κάνουμε και τον Αύγουστο κέντρα αγώνα τα σχολεία. Θα ενημερώνουμε την κοινωνία, τους γονείς, τους μαθητές μας.
Θα συμβάλλουμε όλοι με ένα μικρό ποσό κάθε μήνα για τη στήριξη των απολυμένων. Κανένας μόνος του! Δεν υπάρχουν για μας απολυμένοι! Οι συνάδελφοι και οι μαθητές μας θα πάνε κανονικά στο σχολείο τους!
Υπογράφουμε, όχι μόνο συμβολικά, το συμβόλαιο τιμής και αγώνα!
Σ’ αυτό το σχολείο που ετοιμάζουν δεν θα μπούμε! ΔΕΝ μπορούμε να ξεκινήσουμε τα μαθήματα χωρίς τους Συναδέλφους μας!
Έχουμε ήδη αποφασίσει ότι αρχές Σεπτέμβρη και θα το επιβεβαιώσουμε στις γενικές συνελεύσεις, θα ξεκινήσουμε μια μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση έναν ανυποχώρητο αγώνα διαρκείας.
Η ΟΛΜΕ οφείλει να κινήσει από τώρα τις διαδικασίες σύγκλησης του Διαρκούς Συνεδρίου να διαμορφώσει εισήγηση στις γενικές συνελεύσεις. Χρειαζόμαστε αυτοπεποίθηση, προετοιμασία πολιτική, οργανωτική, κοινωνικές συμμαχίες, αιτήματα που θα μας συνδέουν με τους άλλους εργαζόμενους και θα δίνουν την προοπτική ενός άλλου σχολείου.
Φιλοδοξούμε να πετύχουμε μια απεργία που θα συγκλονίσει τη χώρα με σύνθημα: ή τα τοκοχρεολύσια, τα κέρδη και το νόμισμά τους ή το Ψωμί η Παιδεία και η Ελευθερία του λαού.
Θα καλέσουμε, το κάναμε ήδη και τους άλλους εργαζόμενους σε κοινό αγώνα.
Τα συνδικάτα και η Αριστερά κάτω από την πίεση του παλλόμενου κόσμου μπορούν να απαγκιστρωθούν από την ηττοπάθεια, τις αναλύσεις, τα υπομνήματα, τις διαπιστώσεις και τις περιγραφές, τη διάσπαση, τις αποσπασματικές κινήσεις διαμαρτυρίας.
Δεν θέλουμε να βγάλουμε άλλα «συμπεράσματα» δεν περιμένουμε» σωτήρες» Θέλουμε να νικήσουμε!
ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!
Δεν θα τρώμε τις σάρκες μας ποιος θα διδάξει την ιστορία (τους) στο σχολείο, ήρθε ή ώρα να γράψουμε ιστορία!
* Ο Γιάννης Λαθήρας είναι αντιπρόεδρος της Γ' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
αναδημοσίευση από το alterthess
H φωτογραφία είναι του Μάριου Λώλου από την κινητοποίηση της ΟΛΜΕ την Παρασκευή 26.7.13 στην Αθήνα
Το διαβάσαμε ΕΔΩ:
http://aristeroblog.gr/node/1839
