Η Ρωσική Επανάσταση του 1917 δεν ήταν μια κοινή επανάσταση. Ήταν το κορυφαίο γεγονός του 20ου αιώνα. Η θέση της Οκτωβριανής Επανάστασης είναι κεντρική όχι μονάχα μέσα στην ιστορία της Ρωσίας, αλλά μέσα στην ιστορία του Κόσμου.
Το μήνυμά της παραμένει και σήμερα ζωντανό γιατί είναι το ιδανικό της καινούργιας κοινωνίας: της σοσιαλιστικής.
Βεβαίως, η σημερινή «αριστερά»
έχει μεταλλαχτεί σε υπηρέτη της Νέας Τάξης, του υπέρ-εθνικού ιμπεριαλισμού.
Άλλαξε τραίνο και αποσκευές…
Όσο, όμως, και αν ενσωματώθηκε στις επιταγές της Παγκοσμιοποίησης δεν κατόρθωσε να εξαφανίσει τις Ιδέες και τα διδάγματα της Επανάστασης…
Η Οκτωβριανή Επανάσταση δεν μπορεί να σβήσει διότι καταγράφει ΟΧΙ μόνο το τραγικό μεγαλείο και την ποίηση του 20ου αιώνα, αλλά και την ελπίδα της ανθρωπότητας…
Στη συνέχεια θα αναδημοσιεύσουμε κάποια κείμενά μας από τα άπειρα που έχουμε γράψει…
Θα αρχίσουμε αυτό το αφιέρωμα για τα 100 χρόνια, με μια συλλογική εργασία:
Η Οκτωβριανή Επανάσταση και ο πρώιμος σοσιαλισμός στη λογική της Ιστορίας
Ζητήματα επαναστατικής θεωρίας, μεθοδολογίας και πρακτικής
Η εργασία περιέχει κείμενα των Βίκτωρ Αλεξέγιεβιτις Βαζιούλιν, Μανόλη Δαφέρμου, Γιώργου Κακαρίνου, Δημήτρη Κούλου και Δημήτρη Πατέλη.
Εκδοτικός οίκος: ΚΨΜ
http://www.kapsimi.gr/i-oktobriani-epanastasi-kai-o-proimos-sosialismos-sti-logiki-tis-istorias
Από το δελτίο παρουσίασης:
Ο παρόν συλλογικός τόμος εκκινεί από τη θέση ότι είναι αδύνατον να εξηγηθεί επαρκώς η νίκη της Οκτωβριανής επανάστασης και η ιστορική εμπειρία της ΕΣΣΔ, δίχως ουσιαστική ανάπτυξη της επαναστατικής θεωρίας και μεθοδολογίας.
Έναν αιώνα μετά την Οκτωβριανή επανάσταση το φάντασμά της συνεχίζει να πλανιέται στις γειτονιές του κόσμου.
Ακόμα και μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και την επικράτηση της αστικής αντεπανάστασης η Οκτωβριανή επανάσταση συνεχίζει να προκαλεί το φόβο και το μένος των κυρίαρχων τάξεων. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στην απέχθειά τους προς το κορυφαίο ιστορικό γεγονός του 20ου αιώνα, γεγονός που σηματοδότησε την έναρξη της διαδικασίας ανατροπής και άρσης του παγκόσμιου κεφαλαιοκρατικού συστήματος, αλλά και στο φόβο των νικητών του ψυχρού πολέμου για τις επικείμενες νικηφόρες επαναστατικές εκρήξεις, που θα ανατρέψουν την παγκόσμια κυριαρχίας τους.
Όμως, η Οκτωβριανή επανάσταση και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ προκαλεί αμηχανία και σύγχυση ακόμα και στο στρατόπεδο των δυνάμεων που αντιμάχονται την κεφαλαιοκρατία, λόγω της αδυναμίας τους να εξηγήσουν τις βαθύτερες αιτίες της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ και της επικράτησης της αστικής αντεπανάστασης.
Ιδιαίτερα ισχυρή γίνεται η τάση μετάβασης από μια εξωραϊστική αντιμετώπιση της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ προς μια απαξιωτική αντιμετώπιση του κορυφαίου ιστορικού εγχειρήματος υπέρβασης των κεφαλαιοκρατικών σχέσεων παραγωγής στην ιστορία της ανθρωπότητας.
