Του Γιάννη Παπαμιχαήλ, καθηγητή Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας Παντείου Ο Θύμιος ήταν «σύντροφος», όχι όμως μόνον με την έννοια του συναγωνιστή...
Τρίτη 25 Μαΐου 2010
ΠΑΟ: Ο πόλεμος των «αρπαχτικών»
Τα μαχαίρια τα οποία τρόχιζαν εδώ και πολύ καιρό βγήκαν στον Παναθηναϊκό μεταξύ των στυγνών διαχειριστών και κερδοσκόπων των φίλαθλων αισθημάτων, αλλά και της αγωνίας τους: Φυσικά είναι αθεράπευτα ρομαντικοί όσοι αγωνιούν για την ομάδα των πολυμετοχικών «αρπαχτικών»… Την αλήθεια δεν μπορεί να τη μάθει κανείς. Οι μεγάλες δυνάμεις των «αρπαχτικών» λένε, η κάθε μια, τη δική της αλήθεια. Το βάθος της δεν θα βγει ποτέ. Και το βάθος της είναι: Η πλήρης οικονομική διαφάνεια και οι αποκάλυψη των σχεδιασμών του κάθε ενός.
Το ψέμα, λοιπόν, και η παραπληροφόρηση θα είναι το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του πολέμου.
Το δεύτερο που πρέπει να έχουμε καθαρό είναι τούτο:ΟΛΟΙ θα κόπτονται για τον ΚΑΛΟ του Παναθηναϊκού, για την φανατική διάδεσή τους να δώσουν εκατομμύρια για την ομάδα!!!
ΑΠΑΤΗ ΜΕΓΑΛΗ και ΑΝΥΠΟΦΟΡΗ: ΚΑΝΕΝΑΣ δεν προφέρει εκατομμύρια για τα παναθηναϊκά αισθήματα και από αγάπη, ιδιαίτερα οι μεγαλοκαρχαρίες, σε εποχές, μάλιστα κρίσεων.
ΟΛΑ αυτά που λέει ο Βγενόπουλος και θα πούνε και οι άλλοι είναι μπούρδες για την εξαπάτηση των αφελών.
Και οι οικονομικές «τρύπες» τώρα ανακαλύφτηκαν. ΟΤΑΝ συγκροτούσαν τη λυκόφιλη πολυμετοχικότητα στα τυφλά πήγαιναν οι ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ;
ΚΑΤΙ άλλο παίζεται εδώ το οποίο δεν έχει καμία, απολύτως καμία σχέση, με αγάπες για την ομάδα.
Και αυτό που παίζεται είναι ένας αδυσώπητος οικονομικός πόλεμος μεταξύ των επιχειρηματιών, και ΠΟΛΙΤΙΚΑ σχέδια…
Τα χαρτιά ακόμα είναι κρυμμένα…
Μόνο αφελείς μπορεί να πιστεύουν ότι δεν παίζονται παιχνίδια στον Παναθηναϊκό μεταξύ των μεγαλομετόχων.
Το ίδιο το άθλημα είναι πλέον μια αρένα ποικίλων παιχνιδιών: Από οικονομικά παιχνίδια μέχρι πολιτικά…
Όλοι οι μεγαλοπαράγοντες του ποδοσφαίρου, ιδιαίτερα των μεγάλων ομάδων, παίζουν ποικίλα και βρώμικα παιχνίδια. Χρησιμοποιούν τη μαζική ποδοσφαιρική χειραγώγηση και το ποδοσφαιρικό θέαμα για την προώθηση των συμφερόντων τους και των διαπλοκών τους. Στο βωμό αυτών των «φιλοδοξιών» η αγάπη για την ομάδα είναι μια σκέτη υποκρισία και απάτη…
Στον Παναθηναϊκό αυτό το παιχνίδι έχει χοντρύνει. Κάθε μεγαλομέτοχος έχει το δικό του σχέδιο και επιχειρεί να «εκθέσει» και να «εξοντώσει» τους ανταγωνιστές.