Του Γιάννη Παπαμιχαήλ, καθηγητή Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας Παντείου Ο Θύμιος ήταν «σύντροφος», όχι όμως μόνον με την έννοια του συναγωνιστή...
Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
Αλληλεγγύη: το νέο εφεύρημα ανοησίας του ΓΑΠ
Αυτό που συντελείται σήμερα είναι η «επέλαση» της νεοταξικής βαρβαρότητας: Μια «επέλαση» ασύλληπτη, σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς τομείς, μια «επέλαση» χωρίς ιστορικό προηγούμενο. Τα πάντα ισοπεδώνονται! Η Ιστορία, η Πολιτική, η Αισθητική κάθε κοινωνική Επιστήμη βρίσκονται υπό διωγμό. Η θεωρητική γνώση χλευάζεται και έχει ανακηρυχθεί, επίσημα, η κηδεία της από τους άμβωνες της νεοταξικής βαρβαρότητας: Κόμματα και ΜΜΕ. Μέσα σε αυτή την ασύλληπτη κατάπτωση των ιδεών και αξιών, της γνώσης και της σκέψης, εκκολάπτεται η αυθάδεια της ανοησίας. Και αυτό γιατί τέτοιες καταστάσεις σήψης και παρακμής δημιουργούν ένα πλατύ κοινωνικό στρώμα χωρίς πεποιθήσεις και συγκροτημένες αξίες, χωρίς σκέψη και πολιτική συνείδηση, στρώματα εξαθλιωμένα οικονομικά, πολιτικά και ψυχολογικά, στρώματα ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΑ και ακραίως ΑΛΛΟΤΡΙΩΜΕΝΑ τα οποία τρέφονται από την κακοπιστία, τα «κόπρανα» των ΜΜΕ, την παραπολιτική παραφιλολογία και όλων των ειδών τις χυδαιότητες των μηχανισμών εξουσίας.
Μόνο σε μια τέτοια εποχή θα μπορούσαν να «ανθίσουν» προσωπικότητες σαν τον ΓΑΠ, τον Καρατζαφέρη, τον Πάγκαλο, τον Πεταλωτή, το Χρυσοχοΐδη και τους λοιπούς «στρατάρχες» της ανοησίας και της χυδαιότητας.
Μόνο σε μια τέτοια εποχή γιγάντιας ιστορικής κατάπτωσης θα είχε ανακηρυχθεί ο δωσιλογισμός σε «αρετή», η βαρβαρότητα σε «πρόοδο», η κοινωνική και εθνική καταστροφή σε «ανάπτυξη», ο νεοφιλελεύθερος φασισμός σε «επανάσταση του αυτονόητου», ο ακρωτηριασμός των λαϊκών εισοδημάτων και η ισοπέδωση των λαών σε «αλληλεγγύη», η δολοφονία της ελπίδας σε «όραμα», η κόλαση σε «παράδεισο» κ.λπ…
Μόνο σε μια τέτοια νεοταξική αυθάδεια ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας θα είχαμε πρωθυπουργό τον ΓΑΠ: Το κενό αυτό δοχείο το οποίο θορυβεί, δολοφονώντας, δίχως έλεος και συναίσθηση, κάθε έννοια και λέξη, κάθε ιδέα και αντίληψη, τα πάντα, ακόμα και τους κανόνες της τυπικής λογικής.
Ένα αλαλάζον κύμβαλο που έχει κονιορτοποιήσει τη σημασία των λέξεων, που περιφέρεται, σαν ομιλούσα μακέτα, δίχως να ξέρει το τι κοτσάνες «ξερνάει», ανάγοντας το γελοίο σε πολιτικό λόγο…
ΟΤΑΝ η ιστορική εξέλιξη τον ξεράσει (γρήγορα θα πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων),τότε ΟΛΟΙ αυτοί που σήμερα ΣΙΩΠΟΥΝ ή ακόμα και τον υμνολογούν, θα «ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΝ» τις γελοίες, τις γλοιώδεις και τις δραματικά βλακώδεις ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ του…
Η νέα μοχθηρή αυθάδεια της ανοησίας του είναι η «αλληλεγγύη». Την εκτέλεση του λαού την βαπτίζει «αλληλεγγύη». Τη βαρβαρότητα της νεοταξικής «αλληλεγγύης» την ταυτίζει με την κοινωνική ιστορική έννοια της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, μαγαρίζοντάς την και δολοφονώντας την…
Παραθέτουμε ένα μικρό, αλλά πολύ εύστοχο σχόλιο, από το «Ρ», ανώνυμο, αλλά η πένα φωτογραφίζει τον εξαίρετο Νίκο Μπογιόπουλο…
Σατανικό σχέδιο!
Ο Γ. Παπανδρέου είπε προχτές ότι οι φόροι - για την κυβέρνησή του - ισοδυναμούν με... «αλληλεγγύη»!
Την ίδια ώρα, το οικονομικό του επιτελείο σχεδιάζει να μειώσει τη φορολογία για τα διανεμόμενα κέρδη των επιχειρήσεων από το 40% στο 24% (!) και ταυτόχρονα να μειώσει το φορολογικό συντελεστή των κερδών από το 24% κατευθείαν στο 20%!
Αλλά ο Παπανδρέου είναι... «σοσιαλιστής». Πώς γίνεται να φορο-ρημάζει τα λαϊκά στρώματα (για λόγους «αλληλεγγύης») και την ίδια ώρα να χαρίζει φόρους στους έτσι κι αλλιώς «φορο-χαϊδεμένους» της ολιγαρχίας; Πρόκειται για αντίφαση. Αλλά μόνο κατ' όψιν! Διότι στην πρωθυπουργική σκέψη, υπάρχει... βάθος.
Υπάρχει... σατανικό σχέδιο!
Προσέξτε:
Ο Παπανδρέου, μειώνοντας τους φόρους στους βιομήχανους, στους τραπεζίτες, στους εφοπλιστές, στους εργολάβους, τι κάνει; Η προφανής απάντηση είναι ότι τους θέτει έξω από τη χωρία εκείνων (μισθωτοί, υπάλληλοι, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι κ.λπ.), που τους φορο-μαδίζει η κυβέρνηση ένεκα... «αλληλεγγύης».
Ιδού, τώρα, το σχέδιο:
Με αυτόν τον τρόπο, καταδεικνύοντας στη συνείδηση των εργαζομένων ότι οι (αφορολόγητοι) κεφαλαιοκράτες δεν επιδεικνύουν κοινωνική αλληλεγγύη, το ΠΑΣΟΚ πιάνει εξ απήνης το μεγάλο κεφάλαιο και του επιφέρει ένα αποφασιστικό πλήγμα, αφού η πλουτοκρατία, ντροπιασμένη που αυτή δεν πληρώνει φόρους, ενώ οι εργάτες πληρώνουν, θα υποστεί μέγιστη... ηθική απαξία και θα... εκτεθεί ανεπανόρθωτα στα μάτια του λαού! Με δυο λόγια, το ΠΑΣΟΚ μειώνει τους φόρους στην ολιγαρχία για να την... ξεφτιλίσει!
Τέτοια «τιμωρία» - «σοσιαλιστική» - κατά των πλουτοκρατών μόνο ένας πρόεδρος της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» θα μπορούσε να σκεφτεί...