ΡΕΣΑΛΤΟ: τεύχος-31
Από:
http://www.voltairenet.org
ΤουF. William Engdahl, Μετάφραση-Επιμέλεια: Κλεοπάτρα Κατακάλου
H έριδα που προκλήθηκε από την αιφνιδιαστική στρατιωτική επίθεση της Γεωργίας στη Νότια Οσσετία και την Aμπχαζία, στις 8 Αυγούστου 2008, καθιστά σημαντική μια πιο στενή παρατήρηση του Γεωργιανού αμφισβητούμενου Προέδρου και αυτών που κινούν τα νήματα στο παρασκήνιο.
Μία έρευνα παρουσιάζει τον 41χρονο Μιχαήλ Σαακασβίλι έναν ανελέητο και διεφθαρμένο δικτάτορα, ο οποίος έχει δεσμούς με το αμερικάνικο ΝΑΤΟ αλλά και με τον ισραηλινό στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες πληροφοριών. Η περίφημη «Επανάσταση των Ρόδων» του Νοέμβρη του 2003, που κατέβασε βίαια τον γηρασμένο Έντβαρντ Σεβαρντνάτζε από την εξουσία και τοποθέτησε στη θέση του τον τότε 36άχρονο αμερικανοσπουδαγμένο Σαακασβίλι, κινήθηκε και χρηματοδοτήθηκε από το Στέιτ Ντηπάρτμεντ των ΗΠΑ, τα ιδρύματα του Σόρος και πρακτορικές υπηρεσίες συνδεδεμένες με το Πεντάγωνο και τις αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες πληροφοριών.
Ο Μιχαήλ Σαακασβίλι τοποθετήθηκε σκόπιμα στην εξουσία, σε μία από τις πιο εξεζητημένες επιχειρήσεις των ΗΠΑ, επιχείρηση αλλαγής καθεστώτος. Χρησιμοποιήθηκαν φαινομενικά ιδιωτικές ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις) προκειμένου να δημιουργηθεί ένα κλίμα λαϊκής διαμαρτυρίας ενάντια στο υπάρχον καθεστώς του πρώην σοβιετικού Υπουργού Εξωτερικών, Σεβαρντνάτζε, ο οποίος ήταν πλέον άχρηστος στην Ουάσιγκτον, μόλις άρχισε να διαπραγματεύεται με τη Μόσχα αγωγούς ενέργειας και ιδιωτικοποιήσεις.
Ο Σαακασβίλι έλαβε την εξουσία με ένα πραξικόπημα που καταστρώθηκε από τις ΗΠΑ και υλοποιήθηκε από ΜΚΟ επιδοτούμενες από τις ΗΠΑ, κατ’ εφαρμογή μιας νέας μεθόδου αποσταθεροποίησης καθεστώτων, τα οποία έκρινε η Αμερική εχθρικά προς την εξωτερική της πολιτική. Το Wall Street Journal της 24ης Νοεμβρίου 2003 χρέωσε ρητά την ανατροπή της κυβέρνησης Σεβαρντνάτζε στις επιχειρήσεις «μιας φουρνιάς μη κυβερνητικών οργανώσεων….…που στηρίζονται από αμερικάνικα και άλλα δυτικά Ιδρύματα». «Αυτές οι ΜΚΟ», αναφέρει το έντυπο, «δημιούργησαν μια τάξη από αγγλομαθείς διανοούμενους που διψούσαν για φιλοδυτικές μεταρρυθμίσεις κι οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν ως εργαλείο για μια αναίμακτη ανατροπή του καθεστώτος.
Πραξικόπημα από τις ΜΚΟ
Δεν είναι, όμως, μόνο αυτά. Οι ΜΚΟ είχαν οργανωθεί από τον αμερικανό Πρέσβη στη Γεωργία, Richard Miles, ο οποίος είχε μόλις αφιχθεί από το Βελιγράδι στην Τιφλίδα, φρέσκος από την επιτυχία της ανατροπής του Slobodan Milosevic, ανατροπή που είχε στηρίξει η CIA, με τη βοήθεια των ίδίων ΜΚΟ. Ο Μiles, που θεωρείται ειδικευμένος σε κρυφές αποστολές των μυστικών υπηρεσιών, επιτηρούσε το πραξικόπημα του Σαακασβίλι.
Εμπλέκονται σ’ αυτά το «Open Society Georgia Foundation» (Ίδρυμα Ανοικτής Κοινωνίας της Γεωργίας) του αμερικανού δισεκατομμυριούχου Τζωρτζ Σόρος. Εμπλέκεται επίσης το «Σπίτι της Ειρήνης» (Freedom House) με έδρα την Ουάσιγκτον, του οποίου πρόεδρος υπήρξε ο πρώην αρχηγός της CIA James Woolsey. Προς σ’ αυτήν την κατεύθυνση έρρεε και γενναιόδωρη χρηματοδότηση από τη «National Endowment for Democracy» (Διεθνής Δωρεά για τη Δημοκρατία), μία πρακτορική υπηρεσία που χρηματοδοτείται από το Κογκρέσσο και ιδρύθηκε από το Ρόναλντ Ρήγκαν την δεκαετία του 80, προκειμένου να διεκπεραιώσει σε ιδιωτική βάση ό,τι διεκπεραίωνε μέχρι τότε η CIA, δηλ. πραξικοπήματα εναντίον καθεστώτων, τα οποία έκρινε ως μη φίλα προσκείμενα προς την κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Τα Ιδρύματα του Τζωρτζ Σόρος αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν πολλές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, ανάμεσα σ’ αυτές δε τη Ρωσία και την Κίνα, μετά τη φοιτητική εξέγερση της Tiananmen Square του 1989. Ο Σόρος, μαζί με το Στέιτ Ντηπάρτμεντ, αποτελεί και το χρηματοδότη του «Παρατηρητηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», ενός προπαγανδιστικού παραρτήματος του συνόλου μηχανισμού των ΜΚΟ που έχει εξαπολύσει καθεστωτικά πραξικοπήματα, όπως π.χ την Επανάσταση των Ρόδων της Γεωργίας και την Πορτοκαλί Επανάσταση της Ουκρανίας, του 2004. Ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι ο Σόρος είναι ένας υψηλού επιπέδου πράκτορας του Στέιτ Ντηπάρτμεντ ή των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, ο οποίος χρησιμοποιεί ως επικάλυψη τα ιδιωτικά του Ιδρύματα.
Το Στέιτ Ντηπάρτμεντ, άλλωστε, χρηματοδοτούσε το Georgia Liberty Institute με επί κεφαλής τον Σαακασβίλι, υποψήφιο με έγκριση των ΗΠΑ, για να διαδεχθεί τον μη συνεργάσιμο πλέον Σεβαρντνάτζε. Το Liberty Institute, εν συνεχεία, δημιούργησε το κίνημα “Kmara!”, το οποίο μεταφράζεται ως «Αρκετά!». Σύμφωνα με μία έκθεση του BBC το “Kmara” οργανώθηκε την άνοιξη του 2003, όταν ο Σαακασβίλι, μαζί με άλλους επιλεγμένους γεωργιανούς φοιτητές και ακτιβιστές, με έξοδα του Ιδρύματος Σόρος επισκέφθηκε το Βελιγράδι προκειμένου να διδαχθεί από τους ακτιβιστές του χρηματοδοτούμενου από τις ΗΠΑ κινήματος «Οτπόρ», το οποίο είχε ανατρέψει τον Μιλόσεβιτς. Εκπαιδεύτηκαν στη θεωρία του Τζην Σαρπ «Η μη χρήση βίας σαν μέθοδος πολέμου» στο «Κέντρο για μη βίαιη αντίσταση» (Belgrade Center for Nonviolent Resistance) του Βελιγραδίου.
Σαακασβίλι, ένας μαφιόζος Πρόεδρος
Μόλις ανέλαβε το αξίωμα του νέου Προέδρου της Γεωργίας, τον Ιανουάριο του 2004, o Σαακασβίλι τοποθέτησε στην κυβέρνηση συγγενείς και φίλους. Ο θάνατος του πρωθυπουργού του Zurab Zhvania, τον Φεβρουάριο του 2005, παραμένει ένα μυστήριο. Η επίσημη εκδοχή – δηλητηρίαση από αναθυμιάσεις ελαττωματικής σόμπας αερίου- υιοθετήθηκε από τους αμερικανούς ανακριτές της FBI, μόλις 2 βδομάδες μετά από το «θάνατο». Αυτό δεν έγινε όμως ποτέ πιστευτό στους γνώστες του οργανωμένου εγκλήματος ανθρωποκτονιών, κακουργημάτων και άλλων εκφάνσεων κοινωνικής σήψης της Γεωργίας. Τον θάνατο του Ζhvania ακολούθησε αμέσως κι άλλος θάνατος, ενός κρατικού υπαλλήλου από το επιτελείο του πρωθυπουργού, του Georgi Khelashvili, ο οποίος υποτίθεται αυτοπυροβολήθηκε την επομένη του θανάτου του αρχηγού του. Αργότερα βρέθηκε επίσης νεκρός ο αρχηγός του επιτελείου διερεύνησης του Ζhvania.
Όπως φημολογείται, πρόσωπα του περιβάλλοντος του Σαακασβίλι είχαν συμβάλει στο θάνατο του πρωθυπουργού Zhvania. Η Ρωσίδα δημοσιογράφος Μαρίνα Περεβοτσκίνα αναφέρει έναν γεωργιανό οικονομολόγο, τον Ghia Khurashvili. Πριν από το μοιραίο συμβάν, ο Khurshvili είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο στην εφημερίδα Resonans, αντιτιθέμενος στην ιδιωτικοποίηση και την πώληση του βασικού αγωγού αερίου της Γεωργίας. Δέκα μέρες πριν την εύρεση του πτώματος του πρωθυπουργού, ο Khurashvili δέχθηκε επίθεση και ο αρχισυντάκτης του o oποίος ανέφερε πιέσεις από κύκλους των μυστικών υπηρεσιών ασφαλείας- τους οποίους αρνήθηκε να κατονομάσει - του έδωσε μια προειδοποίηση.
Πιστεύεται ότι η θέση του εκλιπόντος πρωθυπουργού Zhvania στο ζήτημα του αγωγού, υπήρξε κι ο άμεσος λόγος για την δολοφονία του. Ο αδελφός του Ζhvania, o Γκεόργι, είχε πει επίσης στην Περεβοτσκίνα ότι λίγο πριν από τον θάνατο του αδελφού του, είχε λάβει μια προειδοποίηση ότι κάποιος σχεδίαζε να σκοτώσει τον Zhnavia. Ο Σαακασβίλι, πάντως, φημολογείται ότι είχε χάσει το αίμα του, όταν το Στέιτ Ντηπάρτμεντ κάλεσε τον Ζηβάνια στην Ουάσιγκτον προκειμένου να του αποδοθεί παράσημο Ειρήνης από το Εθνικό Δημοκρατικό Ινστιτούτο της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Δεν ανεχόταν ανταγωνιστές στην εξουσία, όπως φαίνεται.
Ο Σαακασβίλι, που έξυπνα λάνσαρε τον εαυτό του σαν «πολέμιο της διαφθοράς», είχε τοποθετήσει διάφορα μέλη της οικογενείας του σε κερδοφόρα πόστα στην κυβέρνηση κι έδωσε σε έναν απ’ τους αδελφούς του τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου σε εσωτερικά ζητήματα του σχεδίου του Αγωγού Μπακού - Τσευχάν, που στηρίζετο από τη Μπριτις Πετρόλιουμ και άλλες πολυεθνικές.
Απ’ όταν ανέβηκε στην εξουσία, το 2004, με τη βοήθεια των ΗΠΑ, ο Σαακασβίλι εφήρμοσε σε υψηλό βαθμό την τακτική συλλήψεων, φυλακίσεων, βασανιστηρίων και αυξημένης διάβρωσης. Πρωτοστάτησε στη δημιουργία ενός de facto μονο-κομματικού κράτους με μία ανόητη αντιπολίτευση που να κατέχει μικρή μερίδα εδρών στη βουλή κι αυτός ο δημόσιος υπάλληλος δημιούργησε ένα ανάκτορο τύπου Τσαουτσέσκο στα προάστια της Τιφλίδας.
Σύμφωνα με το περιοδικό Civil Georgia (22 Μαρτ. 2004), οι μισθοί του Σαακασβίλι και πολλών άλλων από τους υπουργούς του φημολογείτο ότι θα πληρώνονταν μέχρι το 2005 από ΜΚΟ του τυχοδιώκτη Σόρος κι από το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών.
Ισραηλινός και αμερικανικός στρατός εκπαιδεύουν Γεωργιανές δυνάμεις
Η πρόσφατη στρατιωτική επίθεση στη Νότια Οσσετία και την Αμπχαζία που εξαπέλυσε ο Σαακασβίλι, κατά παράβαση της υπόσχεσης που είχε δώσει ότι για την επίλυση των εδαφικών διαφορών, θα αναζητήσει διπλωματική και όχι στρατιωτική λύση, στηρίχθηκε από Ισραηλινούς και Αμερικανούς στρατιωτικούς «συμβούλους».
Η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz ανέφερε ότι στις 10 Αυγούστου ο Γεωργιανός Υπουργός Επανένταξης, Temur Yakobshvili, σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό του ισραηλινού στρατού, εξήρε τις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις για τη συμβολή τους στην εκπαίδευση Γεωργιανών στρατευμάτων και τόνισε ότι «το Ισραήλ θα πρέπει να είναι υπερήφανο για τη στρατιωτική του δύναμη». « Το Ισραήλ θα πρέπει να είναι υπερήφανο για το Στρατό του που εκπαίδευσε γεωργιανούς στρατιώτες», είπε ο Yakobshvili στο Ραδιόφωνο, στα εβραϊκά, έχοντας υπ’ όψη του μία ιδιωτική στρατιωτική μονάδα που είχε προσλάβει η Γεωργία.
Ένας από τους στόχους των ρωσικών βομβαρδισμών κοντά στην Τιφλίδα, ήταν σύμφωνα με το ισραηλινό Εθνικό Διαδίκτυο «ένα γεωργιανό στρατιωτικό εργοστάσιο στο οποίο ισραηλινοί ειδικοί αναβάθμιζαν μαχητικά αεροσκάφη για το γεωργιανό στρατό. Τα ρωσικά μαχητικά βομβάρδισαν αεροπορικούς διαδρόμους του εργοστασίου, το οποίο κείται κοντά στη Τιφλίδα, όπου η ισραηλινή εταιρεία ασφαλείας Ελβιτ έχει αναλάβει την αναβάθμιση γεωργιανών μαχητικών (τζετ) SU-25.
Η Ισραηλινή Υπουργός Εξωτερικών Tzipi Livni, υποψήφια να διαδεχθεί τον εκδιωχθέντα πρωθυπουργό Olmert, ανακοίνωσε στις 10 Αυγούστου ότι «το Ισραήλ αναγνωρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας», δήλωση που εκλαμβάνεται ως έμμεση στήριξη της επίθεσης εναντίον της Νότιας Οσσετίας και Αμπχαζίας.
Οι 1.000 ισραηλινοί στρατιωτικοί σύμβουλοι στη Γεωργία που αναφέρθηκαν στον Τύπο, δεν ήσαν οι μόνοι. Στις 15 Ιουλίου το Πρακτορείο Ρόυτερ εξέπεμψε το εξής τηλεγράφημα: «ΒΑΖΙΑΝΙ, GEORGIA. 1.000 αμερικανοί στρατιώτες ξεκίνησαν την Τρίτη εκπαιδευτικά γυμνάσια στη Γεωργία υπό την ονομασία «Immediate Response 2008» (ελλην. Άμεση Απάντηση 2008), εν μέσω αυξανομένων προστριβών μεταξύ Γεωργίας και της γειτονικής Ρωσίας.
Η άσκηση, διαρκείας 2 βδομάδων, έλαβε χώρα κοντά στην πρωτεύουσα Τιφλίδα, στη στρατιωτική βάση της Βαζιάνη, μια ρωσική αεροπορική βάση που υπήρξε εν ενεργεία έως τις αρχές αυτής της δεκαετίας όπου οι Ρωσικές δυνάμεις αποσύρθηκαν, συμμορφούμενες σε μία ευρωπαϊκή συμφωνία στρατιωτικής μείωσης.
Η Γεωργία διαθέτει ένα στρατιωτικό απόσπασμα 2.000 ανδρών το οποίο στηρίζει την αμερικάνικη συμμαχία στο Ιράκ και η Ουάσιγκτον προμηθεύει το γεωργιανό στρατό με εκπαίδευση και εξοπλισμό. ΟΙ ΗΠΑ είναι ένας σύμμαχος της Γεωργίας και ερέθισε τη Ρωσία με το να υποστηρίζει την προσπάθεια της Τιφλίδας να ενταχθεί στη στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ. «Ο κύριος στόχος αυτών των ασκήσεων είναι η αύξηση των εταιρικών συμφωνιών συνεργασίας μεταξύ αμερικανικών και γεωργιανών δυνάμεων», τόνισε σε ανταποκριτές, ο Αμερικανός ταξίαρχος William B. Garrett, διοικητής της Τask Force Νοτίου Ευρώπης.
Με την ανοικτή στήριξη της Ρωσίας στην εκπαίδευση των αυτοχθόνων στρατιωτών της Νότιας Οσσετίας και Αμπχαζίας, προκειμένου να διατηρηθεί η ρωσική παρουσία στην περιοχή-ιδίως μετά την άνοδο στην εξουσία της Γεωργίας του φιλο-νατοϊκού και στηριζόμενου από τις ΗΠΑ, Σαακασβίλι, το 2004, άρχισε γρήγορα ο Καύκασος να παρουσιάζει ομοιότητες με την Ισπανία της εποχής του εμφυλίου πολέμου 1936-1939, κατά την οποία Σοβιετική Ένωση, Ναζιστική Γερμανία και άλλοι παρείχαν αφειδώς χρήμα, όπλα και εθελοντές στην Ισπανία, σ’ έναν …. Πόλεμο, προάγγελο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Σε μία περίεργη υποσημείωση για την εξαπόλυση των εχθροπραξιών, ακριβώς στην έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ Πούτιν, Τζώρτζ Μπους και πολλοί αρχηγοί άλλων κρατών ήσαν μακρυά στο Πεκίνο, βρίσκεται το ρεπορτάζ, στο Εθνικό Διαδίκτυο του Ισραήλ, του GI Ronen, ο οποίος αναφέρει ότι: «Η κίνηση της Γεωργίας ενάντια στην Νότια Οσσετία είχε υποκινηθεί από πολιτικές εκτιμήσεις, σχέση έχουσες με το Ισραήλ και το Ιράν», σύμφωνα με το Nfc. O γεωργιανός Πρόεδρος Μιχαήλ Σαακασβίλι απεφάσισε να διεκδικήσει τον έλεγχο της αποσχισμένης περιοχής, προκειμένου να εξαναγκάσει το Ισραήλ να επανεξετάσει την απόφασή του να διακόψει την αρωγή προς το γεωργιανό στρατό.
Ο Ronen πρόσθεσε: «Ρωσικά και γεωργιανά ΜΜΕ ανέφεραν πριν από λίγες μέρες ότι το Ισραήλ απεφάσισε να διακόψει την αρωγή προς τη Γεωργία, μετά από τη σαφή δήλωση της Μόσχας προς Ιερουσαλήμ και Ουάσιγκτον ότι σε τυχόν συνέχιση της βοήθειας προς τη Γεωργία, η Ρωσία θα απαντήσει με την πώληση αντιαεροπορικών στη Συρία και το Ιράν».Το Ισραήλ σχεδιάζει να προμηθεύεται πετρέλαιο και αέριο από τον Αγωγό Μπακού-Τιφλίδα-Τσεϋχάν από την περιοχή της Κασπίας.
Παρ’ όλο που ο Ρώσος Πρόεδρος Μεντβέντεβ ανακοίνωσε ότι η Ρωσία ανέστειλε τις στρατιωτικές αντιδράσεις, ενάντια στους γεωργιανούς στόχους, η κατάσταση δεν είναι καθόλου ισορροπημένη. Η εμμονή της Ουάσιγκτον να εισαγάγει τη Γεωργία σε μία γεωπολιτική σφαίρα και να στηρίξει μία ασταθή κυβέρνηση γύρω από τον Μιχαήλ Σαακασβίλι, μπορεί να αποτέλεσε το άχυρο που έσπασε τη ρωσική υπομονή (κατά την έκφραση την πλάτη της καμήλας).
Είτε αποτελούν οι διαμάχες για τον αγωγό πετρελαίου ή οι ρωσικές προκλήσεις προς το Ισραήλ, το έναυσμα για το επικίνδυνο παιχνίδι του Σαακασβίλι, είναι σίγουρα σαφές ότι ο ασταθής Γεωργιανός Πρόεδρος και οι κινούντες τα νήματα πίσω του, έχουν πιθανώς εισέλθει σ’ ένα παιχνίδι από το οποίο κανείς δεν μπορεί να ελέγξει το αποτέλεσμα.
Επίσης από το Reseau Voltaire έχουμε μεταφράσει τη συνέντευξη του Σεβ. Επισκόπου Αρτεμίου Ραντοσάβλιεβιτς:
«Με την είσοδό του στο Κόσοβο για να φέρει την ειρήνη,
το ΝΑΤO έφερε την κόλαση»
Βρίσκεται εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4209
