Του Γιάννη Παπαμιχαήλ, καθηγητή Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας Παντείου Ο Θύμιος ήταν «σύντροφος», όχι όμως μόνον με την έννοια του συναγωνιστή...
Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010
Μια άθλια παράσταση «μητσοτακισμού»
Κάποιοι φαίνεται δεν έχουν καταλάβει την έννοια του «μητσοτακισμού» και μας λένε του κόσμου τις αηδίες: «Η ΝΔ συγκρούεται με το «μητσοτακισμό», «ξεριζώνει το μητσοτακισμό» και λοιπά φαιδρολογήματα… ΟΤΑΝ σε έχουν συνηθίσει να σκέφτεσαι με είδωλα φετιχοποιείς τα άτομα και βλέπεις κάθε πολιτικό γεγονός, κάθε κακοδαιμονία, κάθε σκάνδαλο και κρούσμα ψεύδους και διαφθοράς ως έργο ατομικό. Ο Μητσοτάκης αποτύπωσε πιο ακραία και καταχρηστικά, αλλά και πιο μοχθηρά την παρακμή και τη σήψη των αστικών κοινοβουλευτικών θεσμών, όλη την αχρειότητα του αστικού κόσμου και των θεσμών του. Ο Μητσοτάκης, έτσι, έγινε «σύμβολο» αυτής της αστικής αχρειότητας και κυρίως:Έγινε «σύμβολο» της αυθάδους και μοχθηρής ΧΡΗΣΗΣ και ΚΑΤΑΧΡΗΣΗΣ του καθεστωτικού ψεύδους, της υποκρισίας και της αμοραλιστικής δολιότητας.
Ο Μητσοτακισμός, λοιπόν, δεν είναι ο Μητσοτάκης ως πρόσωπο, όπως ο σταλινισμός δεν είναι ο Στάλιν.
Μητσοτακισμός είναι το σύστημα της καθεστωτικής πολιτικής αχρειότητας και ψεύδους σε μοχθηρή παράκρουση.
Ο Μητσοτακισμός, συνεπώς, είναι όλο το καθεστωτικό κομματικό τοπίο και δεν σημαίνει ότι ο μητσοτακισμός εξαλείφεται με την «εξάλειψη» του Μητσοτάκη.
Και τον Στάλιν τον «καρατόμησαν», αλλά ο σταλινισμός ζει και βασιλεύει. Καρατομείται ο Στάλιν για να σωθεί ο σταλινισμός.
Θα ήταν, λοιπόν, πολύ περίεργο, να μην ανακατευθεί το σύμβολο του πολιτικού ψεύδους και αμοραλισμού (Μητσοτάκης) στο σημερινό θέατρο γύρω από τις δηλώσεις του Γιούνκερ :Άθλιο θέατρο παρανοϊκής υποκρισίας, καταχρηστικού ψεύδους και αποκρουστικού κυνισμού.
Βγήκε, λοιπόν και ο Μητσοτάκης να ανακυκλώσει το φαύλο κύκλο της ψευδολόγου μοχθηρίας και να δώσει νέα «σωσίβια» στους ΨΕΥΤΕΣ για να συνεχίσουν τις θλιβερές και ανούσιες κοκορομαχίες τους.
ΣΤΗΝΕΤΑΙ, λοιπόν, από όλους ένας μακάβριος χορός χρήσης και κατάχρησης του ψεύδους, χρήσης και κατάχρησης της σκανδαλολογίας, έτσι ώστε να ναρκωθεί η ελληνική κοινωνία και να εθιστεί στον παροξυσμό του κυνισμού και της ψευτιάς.
Μας βομβαρδίζουν με τόσο ισχυρές δόσεις ψευτιάς και από παντού, σφαιρικά, ώστε να πάθουμε ΑΝΟΣΙΑ.
Αυτός είναι ο Μητσοτακισμός: Τα ανοσοποιητικά εμβόλια της αυθάδους χρήσης και κατάχρησης του ψεύδους και της φιλολογίας περί διαφθοράς (σκανδαλολογία).
Ας δούμε συνοπτικά τις πράξεις του έργου για να αντιληφτούμε το τερατώδες παιχνίδι τους.
Πράξη πρώτη:
Βγαίνει ο Γιούνκερ, ένας μαφιόζος του χρήματος (πρόεδρος της ευρωζώνης) και «αποκαλύπτει» , με μισόλογα, πράγματα γνωστά σε όλους.
Ότι οι ΠΑΝΤΕΣ γνώριζαν και ΣΙΩΠΟΥΣΑΝ για την κατάσταση και τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας και την προμελετημένη χρεοκοπία της!!!
«Πετάει» μια «δόση» αλήθειας, ο Γιούνκερ σε όλους γνωστή, ενοχοποιεί τη Γερμανία και τη Γαλλία για να επικαλύψει το εξής βασικό:
Ότι είναι η ΕΕ, ως ιμπεριαλιστική ΔΟΜΗ, ένας λάκκος των λεόντων:Δηλαδή ένας λάκκος όπου οι μεγάλοι «τρώνε» τους μικρούς, όπου οι μεγάλοι ελέγχουν τα όργανα εξουσίας και οδηγούν τους μικρούς σε χρεοκοπία για να τους αρμέξουν εντελώς και να τους αλώσουν ολοκληρωτικά.
Πράξη δεύτερη
Αφού ο ευρωπαίος μαφιόζος πέταξε με μισόλογα κάποιες γνωστότατες αλήθειες μπήκαν ορμητικά στη σκηνή οι Έλληνες πρωταγωνιστές (παρακλάδια της διεθνούς πολιτικής «μαφίας»).
Κυβέρνηση και ΝΔ κατάπιαν εδώ το γεγονός ότι ΓΝΩΡΙΖΑΝ και έλεγαν ψέματα στον ελληνικό λαό, και άρχισαν να μαλώνουν για «παραφυάδες» της ψευτιάς, κατηγορώντας ο ένας τον άλλο για επί μέρους ψεύδη.
Το όλο ζήτημα επικεντρώθηκε στην απάτη του ποιος μίλησε πιο πολύ για διεφθαρμένο ελληνικό καθεστώς.
ΣΥΝΘΕΤΗ ΑΠΑΤΗ:Και τα δύο κόμματα και όλα τα κόμματα έχουν αναγάγει τη ΔΙΑΦΘΟΡΑ και τα σκάνδαλα σε κεντρικό πολιτικό ζήτημα.
Το αν ο ΓΑΠ, το θλιβερό αυτό ανδρείκελο ή ο Πάγκαλος μίλησαν πιο ξετσίπωτα για τη διεφθαρμένη Ελλάδα αυτό δεν απαλλάσσει και όλους τους άλλους:ΟΛΟΙ είχαν ως κεντρικό πολιτικό ζήτημα τη ΔΙΑΦΘΟΡΑ και τα ΣΚΑΝΔΑΛΑ.
ΟΛΟΙ και ιδιαίτερα τα δύο κυβερνητικά κόμματα ταρίχευαν την κρίση και τη σήψη του συστήματος και τη δική τους, την εμφάνιζαν ως έργο κάποιων «κακών» ατόμων, και παρήγαγαν παραπλανητικούς μύθους: Της «εξυγίανσης», της «κάθαρσης», των «εντίμων και ανέντιμων» κλπ.
Από το 1989 και μετά η ΔΙΑΦΘΟΡΑ και η ΣΚΑΝΑΛΟΛΟΓΙΑ αποτελούν τα ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ σημεία πολιτικής αντιπαράθεσης: Μια γλυκερή, ναρκωτική φιλολογία (ανοσοποιητικό εμβόλιο) που μιλάει για σκάνδαλα και διαφθορά αλλά δέχεται ως πάγια και ακίνητη Φύση την ιεραρχία της αγοράς, του κέρδους και των ιδιοκτησιών.
Μια φιλολογία ύπουλη και άκαμπτη που επιτρέπει στον άνθρωπο να αηδιάζει πρόσωπα, αλλά δεν του επιτρέπει να καταδικάζει φιλοσοφίες και πολιτικές. Μια φιλολογία που απαγορεύει στον άνθρωπο τη μεταμόρφωση του κόσμου και εγκλωβίζει τη λαϊκή ενέργεια σε μια άλλη χρήση ή διαχείριση της ιεραρχίας της αγοράς και του χρήματος.
ΣΕ μια άλλη χρήση και διαχείριση των σκανδάλων και της διαφθοράς, σε μια άλλη χρήση και κατάχρηση του ψεύδους και της σκανδαλολογικής υποκρισίας…
ΟΛΑ τα καθεστωτικά κόμματα με πρωταγωνιστές τα δύο κυβερνητικά σκανδαλολογούν ασυστόλως. Επιδίδονται σε μια στείρα και κινδυνολόγα πολιτική αντιπαράθεση πάνω στα σκάνδαλα και τη διαφθορά. Μια αντιπαράθεση που μένει στην επιφάνεια, στο επίπεδο της καταναλωτικής καταγγελίας και της εκλογικής δημαγωγίας, που αποκόβει τα σκάνδαλα και τη διαφθορά από τον οργανισμό που τα γεννάει και τα θρέφει, από την πολιτική τους φιλοσοφία που τα εκφράζει και τα αποτυπώνει.
ΤΑ κόμματα σκανδαλολογούν γιατί είναι χρήστες και διαχειριστές του καθεστώτος των σκανδάλων. Οι θορυβώδεις αναθεματισμοί κατά των σκανδάλων και οι οξύτατες εκατέρωθεν καταγγελίες δεν αγγίζουν τον κόσμο της διαφθοράς και των σκανδάλων. Περιστρέφονται γύρω από τη χρήση και διαχείριση αυτού του κόσμου.
Χρήση και κατάχρηση κάνουν και της σκανδαλολογίας και της φιλολογίας περί διαφθοράς.
Πίσω από αυτόν τον ύπουλο καταχρηστικό λόγο περί διαφθοράς επιχειρούν και σήμερα να επικαλύψουν και να αποκρύψουν το «μητσοτακισμό» τους: Τη φρενοβλαβή αυθάδεια της υποκρισίας και του ψεύδους τους, τον πωρωμένο δοσιλογισμό τους, τη δουλική υποταγή τους στα ξένα κέντρα εξουσίας.
ΓΝΩΡΙΖΑΝ τα πάντα και δεν μίλαγε ΚΑΝΕΝΑ!!!
ΓΝΩΡΙΖΑΝ για τη σχεδιασμένη, από τους μηχανισμούς του χρήματος, χρεοκοπία της Ελλάδας και δεν την αποκάλυπταν!!!
ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΟΛΑ τα κόμματα για ΟΛΑ, και ΟΛΑ έλεγαν ψέματα στον ελληνικό λαό, αποκρύβοντας τους σχεδιασμούς της μαφιόζικης ΕΕ και των λοιπών μηχανισμών της αγοράς και του χρήματος.
Το ΕΓΚΛΗΜΑ κατά της ελληνικής κοινωνίας ήταν ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΟ. Το ίδιο προμελετημένα και γνωστά τα «συμβόλαια θανάτου» της.
ΣΤΗ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ αυτής της προμελετημένης εκτέλεσης του εγκλήματος συμμετέχουν και συναινούν και ΟΛΑ τα κόμματα.
ΓΡΩΡΙΖΑΝ και ΣΙΩΠΟΥΣΑΝ συνένοχα και από πάνω το έπαιζαν και μωρές παρθένες.
Τώρα ωρύονται γύρω από τα κλαδάκια της ψευτιάς και ΟΧΙ για τον ΚΟΙΝΟ ΚΟΡΜΟ της ψευτιάς τους…
Πράξη Τρίτη:
Η παράσταση αυτού του φαύλου κύκλου της θηριώδους ψευδολογίας και απάτης δεν μπορούσε παρά να κλείσει με το μαιτρ του είδους: Το Μητσοτάκη
Ρίχνει και αυτός τη μπαλωθιά του: Κοινότοπες και πασίγνωστες αλήθειες για τις λαϊκιστικές ψευδολογίες του ΓΑΠ και του Σαμαρά.
Είναι τόσο κραυγαλέος ο «μητσοτακισμός» του ΓΑΠ και του Σαμαρά που δεν χρειάζεται να καταγραφεί από το Μητσοτάκη.
ΑΠΛΩΣ ο Μητσοτάκης μας εμβολιάζει με τον «μητσοτακισμό» ΟΛΩΝ…
Παράλληλα παρέχει και «σωσίβια» διαφυγής στους κληρονόμους του: Ασχολούνται με το «όνειδος» Μητσοτάκη και σώζουν το μητσοτακισμό, δηλαδή τη φρενοβλάβεια του ψεύδους και της πολιτικής απάτης.
Αγριεύουν και καυγαδίζουν με το Μητσοτάκη και καταχωνιάζουν τα δικά τους ΕΚΛΗΜΑΤΑ και τη ΣΥΝΕΝΟΧΗ τους.
Έτσι το σύμβολο του αστικού πολιτικού αμοραλισμού, του ψεύδους και της απάτης έρχεται με το «αρνητικό του κύρος» να διασώσει το Σαμαρά και τον ΓΑΠ, αλλά και το καθεστώς της αστικής αχρειότητας: Το μητσοτακισμό…
ΕΔΩ γνώριζαν και ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ στο έγκλημα εναντίον της Ελλάδας από την ημέρα που οι ΙΔΙΟΙ την αλυσόδεσαν στην ΕΕ, τριανταπέντε χρόνια τώρα, και μαλώνουν γύρω από το ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ.
ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ...
ΑΠΟΧΗ! ΜΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ!!! Σημείωση: Το κείμενο μπορεί να κάνει «κοιλιές», αλλά δεν άντεξα και σηκώθηκα από το κρυολόγημά μου να το γράψω…