Του Γιάννη Παπαμιχαήλ, καθηγητή Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας Παντείου Ο Θύμιος ήταν «σύντροφος», όχι όμως μόνον με την έννοια του συναγωνιστή...
Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010
Ψήφος ή Αποχή
Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου <<μήτε να κρίνουν ή να συζητούν,
μήτε να εκλέγουν πια, ν' ακολουθούνε μόνο.>> Κων.Καβάφη, Ηρώδης Αττικός
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Έλληνες και ο Ελληνισμός βρίσκεται σε παρακμή. Σε ποια κατάσταση άραγε βρίσκονταν οι Έλληνες, όταν ο Καβάφης, μνησθείς ημερών αρχαίων, έγραψε τον Ηρώδη Αττικό; Κρίνε μόνος σου, ευγενικέ αναγνώστη, και βγάλε συμπέρασμα από το απόσπασμα του εν λόγω ποιήματος που παραθέτω πιο κάτω για να το χαρείς.
Η υπόθεση του ποιήματος είναι η εξής: Όταν ο Αλέξανδρος από τη Σελεύκεια, ένας απ΄ τους καλούς Έλληνες σοφιστές πήγε στην Αθήνα να μιλήσει, βρήκε την πόλη άδεια. Όλη η νεολαία είχε ακολουθήσει τον Ηρώδη στην εξοχή. Ο σοφιστής Αλέξανδρος έγραψε στον Ηρώδη επιστολή και τον παρακάλεσε να στείλει τους Έλληνες. Ο Ηρώδης του απάντησε: <<Έρχομαι με τους Έλληνας μαζί κι εγώ>>.
Ας ακούσουμε το παράπονο του ποιητή για την κατάντια των Ελλήνων που εγκατέλειψαν τη νεολαία τους έρμαιο στους ξένους. Γράφει επί λέξει για τον Ελληνισμό ο ποιητής:
<<Πόσα παιδιά στην Αλεξάνδρεια τώρα,/στην Αντιόχεια, ή στη Βηρυτό/ (οι ρήτορές του οι αυριανοί που ετοιμάζει ο ελληνισμός)/ όταν μαζεύονται στα εκλεκτά τραπέζια/ που πότε η ομιλία είναι για τα ωραία σοφιστικά,/ και πότε για τα ερωτικά των τα εξαίσια,/ έξαφν' αφηρημένα σιωπούν./ Άγγιχτα τα ποτήρια αφίνουνε κοντά των,/ και συλλογίζονται την τύχη του Ηρώδη / - ποιος άλλος σοφιστής τ΄ αξιώθηκεν αυτά;-/ κατά που θέλει και κατά που κάμνει/ οι Έλληνες (οι Έλληνες!) να τον ακολουθούν,/ μήτε να κρίνουν ή να συζητούν,/ μήτε να εκλέγουν πια, ν' ακολουθούνε μόνο.>>
Τώρα στην Ελλάδα οι Έλληνες άκριτα κι αβασάνιστα ακολουθούν τα πολιτικά κόμματα που όλα τους είναι υπέρ της ψήφου.
Ούτε ένα πολιτικό κόμμα ή πολιτικός δεν είναι υπέρ της αποχής.
Την αποχή κανείς πολιτικός και κανένα πολιτικό κόμμα δεν την συζητάει με τους Έλληνες.
Θέλουν τους Έλληνες μόνο να τους ακολουθούν. Μήτε να κρίνουν ή να συζητούν, μήτε να εκλέγουν πια, ν' ακολουθούν μόνο.
Η συμμετοχή στις εκλογές σημαίνει ότι ακολουθούμε τα ίδια κόμματα και τους ίδιους πολιτικούς, οι οποίοι με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους ευθύνονται για την τραγική κατάσταση στην Ελλάδα.
Υπέρ της αποχής δεν είναι κανένα από τα κόμματα που συμμετέχουν στις εκλογές. Με άλλα λόγια κανένα πολιτικό κόμμα δεν θέλει να αλλάξει η κατάσταση την οποία τα ίδια δημιούργησαν το καθένα με τον τρόπο του. Όλα τα κόμματα θέλουν να παραμείνουν τα ίδια σαν να μην είναι γνωστή τοις πάσι η ανικανότητά τους ή ακόμα και η κακή τους προαίρεση.
Και ο πιο ανόητος βοσκός θα έδιωχνε τους σκύλους που στάθηκαν ανίκανοι να φυλάξουν το κοπάδι του από τους λύκους και θα έβρισκε άλλους ικανούς. Δεν θα περίμενε να αλλάξουν οι σκύλοι ή οι λύκοι.
Μήπως οι Έλληνες ψηφοφόροι περιμένουν να αλλάξουν τα σημερινά κόμματα και οι συγκεκριμένοι πολιτικοί και από ανίκανοι ίσως και κακοπροαίρετοι να γίνουν ικανοί και καλοπροαίρετοι; Και πώς θα γίνει αυτή η μεταμόρφωση; Θα μεταμορφωθούν σε αγγέλους φωτός αν με τα παραπλανητικά μέσα που διαθέτουν καταλάβουν πάλι την εξουσία και τη θέση τους στη βουλή;
Ποιος θα πάει λοιπόν να ψηφίσει τους ίδιους αυτούς πολιτικούς και τα ίδια πολιτικά κόμματα; Αν εξαιρέσουμε αυτούς που δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους, γιατί τους εξαγόρασαν αντί πινακίου φακής τους περισσότερους;
Η ομοφωνία των κομμάτων για την ψήφο μαρτυρεί τη σιωπηρή σκευωρία τους εις βάρος του λαού. Κανένα κόμμα δεν διαχωρίζει τη θέση του από τα άλλα. Αυτό και μόνο μαρτυρεί τη συνενοχή του. Αν κάποιο από τα κόμματα δεν το βάρυνε η ενοχή θα είχε το θάρρος και την ευθύτητα να διαχωρίσει τη θέση του.
Το πολιτικό αυτό κόμμα θα έλεγε, αν είναι με τη συμμετοχή μου στις εκλογές να αποδεχθώ το ενδεχόμενο να καταλάβουν πάλι την εξουσία τα ίδια κόμματα που έφεραν την Ελλάδα σ΄ αυτήν την κατάσταση, προτιμώ να μη συμμετάσχω. Το ίδιο πρέπει να σκεφτεί κι ο απλός ψηφοφόρος. Η συμμετοχή μου στις εκλογές σημαίνει ότι δεν εκλέγω πια, μόνο ακολουθώ.