Του Γιάννη Παπαμιχαήλ, καθηγητή Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας Παντείου Ο Θύμιος ήταν «σύντροφος», όχι όμως μόνον με την έννοια του συναγωνιστή...
Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010
Ετοιμάζουν καθεστώς «Έκτακτης Ανάγκης»
Αυτό που δεν έχει συνειδητοποιήσει σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος είναι ότι έχει γίνει καταγέλαστος στα μάτια του λαού, συνακόλουθα άχρηστος για τα μεγάλα αφεντικά.
Η βλαβερή ηλιθιότητα αυτού του πολιτικού κόσμου (βλαβερή για τα αφεντικά και χρήσιμη για το λαό) έχει φτάσει σε τέτοιες μορφές σχιζοφρένειας που τον καθιστά εντελώς τυφλό να διακρίνει και το θάνατό του, ότι είναι ξοφλημένος ανέκκλητα. Το χειρότερο γι’ αυτόν τον κόσμο της πολιτικής μηδαμινότητας είναι ότι συνεχίζει να τρέφεται με ρόδινα όνειρα την ίδια ώρα που τα διεθνή και εγχώρια κέντρα της ιμπεριαλιστικής εξουσίας (νταβάδες) έχουν δρομολογήσει την κηδεία του και την απόσυρσή του. Τα κυβερνητικά ανδρείκελα, όπως σε όλα τα ζητήματα, είναι και εδώ τα πλέον τυφλά, τα πιο βλαβερά πλέον για τους «νταβάδες» και τα πιο …ονειροπόλα. Οι δηλώσεις του Γιούνκερ σηματοδοτούν την αφετηρία «απόσυρσης» των ανδρεικέλων όχι μόνο της κυβέρνησης, αλλά ολόκληρου του πολιτικού κόσμου.
Υπάρχει μια κλιμάκωση αυτής της στρατηγικής των «επιτελείων» της διεθνούς ιμπεριαλιστικής μαφίας.
Δεν είναι μόνο ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, ο επικεφαλής της Ευρωζώνης, που «αδειάζει» την κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα της Ελλάδας, λέγοντας ότι γνώριζαν, εδώ και δεκαετίες, για την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας.
Και άλλοι «μαφιόζοι» των Βρυξελλών κεντούν πάνω στο ίδιο πλεκτό.
Τα ίδια γράφει και ο Πέερ Στάινμπρικ, ο σοσιαλδημοκράτης τέως υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, στο βιβλίο του «Εν κατακλείδι»:
«Γνώριζε τα πάντα και ο Γ. Παπανδρέου πολύ πριν γίνει πρωθυπουργός…»
«…Όταν με επισκέφθηκε ως αρχηγός της αντιπολίτευσης στα τέλη Ιανουαρίου του 2009, ο Γ. Παπανδρέου δεν είχε κανενός είδους αυταπάτες για την οικονομική και τη δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας. Είχε πλήρη επίγνωση των τεράστιων προκλήσεων σε περίπτωση εκλογής του… Γνώριζε για τα καυτά κάστανα που θα άφηνε πίσω της η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή και τα οποία θα έπρεπε αυτός να βγάλει από τη φωτιά, ως πρωθυπουργός…»
Το καταλυτικά, όμως, αποκαλυπτικό είναι η αλλαγή πλεύσης των προπαγανδιστικών λαρυγγιών των μηχανισμών του χρήματος: Οι πόρνες των ΜΜΕ.
Αυτές οι πόρνες της καθεστωτικής αχρειότητας και διαφθοράς, έχουν αρχίσει, διακριτικά, αλλά καθημερινά ανεβάζοντας τους τόνους, να φτύνουν εκεί που έγλειφαν: Την κυβέρνηση των ανδρεικέλων και τον ΓΑΠ, τον «ρουφιάνο» των διεθνών «νταβάδων».
Οι μέχρι χθες γλείφτες της κατοχικής κυβέρνησης αρχίζουν να αναφωνούν απορημένα, σαν πόρνες κυριολεκτικά, τούτο: «Δεν μας τα είχε πει και τόσο καλά ο Γιωργάκης»!!!
Γίνεται φανερό ότι αρχίζουν να σφυρίζουν άλλο σκοπό σύμφωνα με το νεύμα της γραμμής του μεγάλου αδερφού της Ουάσιγκτον. Κάνουν στροφή 180 μοιρών…
Μετά τις εκλογές και το Βατερλό που θα υπάρξει για την κατοχική κυβέρνηση και ΟΛΑ τα κόμματα, τα «σφυρίγματα» θα γίνουν κραυγές βοερές εναντίον της κυβέρνησης και των κομμάτων...
Το σλόγκαν που θα παίζει θα είναι για νέο πολιτικό καθεστώς «Έκτακτης Ανάγκης», ένα καθεστώς «άφθαρτων», «εντίμων» και «αρίστων», «σοφών» και «ανεξάρτητων»…
Γι’ αυτό προωθούν και σε αυτές τις εκλογές την απάτη των «ανεξάρτητων»!!!
Μάλιστα το «Βήμα» προέβη στην αγιογραφία του Δημαρά, αυτού του καριερίστα και του πολιτικού τυχοδιώκτη ολκής…
Μέσα στα «εργαλεία» επιβολής των νέων «άφθαρτων» και «ανεξάρτητων» ανδρεικέλων είναι και τα τεχνητά πραξικοπήματα, οι κατευθυνόμενες «ροζ επαναστάσεις»: «εξεγέρσεις» τύπου «Δεκεμβριανών»!!!
Τα «Δεκεμβριανά» ήταν μια πρόβα τζενεράλε…
Θυμάστε τότε ότι τα μεγάλα καθεστωτικά συγκροτήματα των «νταβάδων» καθοδηγούσαν την «εξέγερση» και καθόριζαν και τους στόχους…
Το ίδιο θα γίνει και τώρα…
Ήδη οι μαφιόζοι της ΕΕ έχουν ετοιμάσει και τους σιδερένιους κύκλους της «Έκτακτης Ανάγκης:
«Μπορεί να μειωθεί η άσκηση του δικαιώματος της έκφρασης και του συναθροίζεσθαι, όταν αυτό το απαιτεί μια κοινωνική ανάγκη, όταν εκτιμάται ότι υπάρχει κίνδυνος κατάλυσης του κράτους και όταν διακυβεύεται η προστασία των ηθών. Υπό τις παρούσες συνθήκες, μπορεί κάποια ριζοσπαστικά κινήματα να γίνουν περισσότερο δημοφιλή και να αποκτήσουν καλύτερη οργάνωση. Αναφέρομαι, συγκεκριμένα, στο κίνημα κατά του διεθνούς καπιταλισμού, ορισμένα μέλη του οποίου έχουν καταδικαστεί για βανδαλισμούς, κατά την διάρκεια διαδηλώσεων σ’ όλο τον κόσμο και στους διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν επί δίμηνο, το 2009, στην Ελλάδα». (Η παράγραφος 7 της έκθεσης που κατέθεσε ο Πέντρο Αγκραμούντα και εγκρίθηκε από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Ευρώπης)
ΒΕΒΑΙΩΣ, οι τεχνοκράτες της εξουσίας των μαφιών του χρήματος λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο: Την πολιτική ευφυΐα του ελληνικού λαού, ευφυΐα η οποία οξύνθηκε από την ηλιθιότητα του πολιτικού κατεστημένου και από τα εγκλήματα των αφεντικών τους…
Τα περιθώρια τέτοιων μακάβριων ελιγμών των «νταβάδων» δεν υπάρχουν πια.
Η κρίση τους είναι τόσο βαθιά και αθεράπευτη και η ιμπεριαλιστική κακουργία που βιώνει η ελληνική κοινωνία τόσο εφιαλτική που δεν επικαλύπτονται με ασκήσεις προβοκάτσιας και τεχνητών εξεγέρσεων.