Ξαναδημοσιεύουμε το ίδιο κείμενο, χωρίς καμιά αλλαγή, που δημοσιεύσαμε, πέρυσι, στις 8 Ιουνίου.
Το αφιερώνουμε στη μέρα του Πολυτεχνείου
Και αναρωτιόμαστε: Τίποτα δεν άλλαξε σ’αυτό το βασανισμένο τόπο; Ούτε πρόκειται ν’αλλάξε; Από το κακό στο χειρότερο,λοιπόν;
Τσάμπα όλα; Και το αίμα των παιδιών του Πολυτεχνείου; Και η προδοσία της Κύπρου; Και η ελπίδα της μεταπολίτευσης; Από το ψωμί-παιδεία-ελευθερία, στην κατοχή του Δ.Ν.Τ.; Από το φούντωμα του μαζικού κινήματος, στην απελπισία της διάλυσης των πάντων;
Μακάρι να διαψεύσει την απελπισία της μοναξιάς μας, αυτή η σπίθα που άρχισε να ξεπετάγεται και πάει να γίνει φωτιά-σημαία ανυπακοής του ανεξάρτητου Πολίτη που διεκδικεί τα ανθρώπινα δικαιώματά του.
Κι αυτή η «βουερή» σιωπή της αποχής, να αποχτήσει φωνή στεντόρεια και να μετατρέψει την αηδία της, για τους πάντες και τα πάντα, σε μια καταλυτική, μαζική, ανεξάρτητη, ενεργητική και όχι παθητική δύναμη..
ΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΧΗΣ
Λίγα λόγια μόνο για όσους βλέπουν κάποια μικρά «δεντράκια» και όχι το βαθύ δάσος της πρωτοφανούς και πολυσήμαντης αποχής του 50% των ευρωεκλογών σε ΟΛΟΚΛΗΡΗ την Ευρώπη.
1.- Οι «αδιάφοροι» ψηφοφόροι που πήγαν εκδρομές ή ξάπλωσαν στις πολυθρόνες τους, είναι το μόνιμο μικρό ποσοστό που το διαπιστώνουμε χρόνια τώρα. Είναι οι ίδιοι που απέχουν από κάθε πολιτική ή κοινωνική δραστηριότητα. Είναι οι οπαδοί της θεωρίας του «ωχαδερφισμού»...
2.- Οι προβληματισμένοι Πολίτες είναι το μεγαλύτερο ποσοστό αποχής. Και η ευθύνη τους είναι, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, τεράστια. Είναι αυτοί που σε κάθε περίπτωση καταγγέλουν όλο το πολιτικό σύστημα, ισοπεδώνουν όλους τους πολιτικούς και ευτελίζουν ή περιφρονούν κάθε προσπάθεια ανατροπής του συστήματος. Ξεχνώντας ότι με την αποχή τους είναι αυτοί, δηλαδή ο μισός πληθυσμός, που δίνει το δικαίωμα στον άλλο μισό να διαιωνίζει το σύστημα. Όπως ακριβώς εδώ και πάρα πολλά χρόνια γίνεται σε σωματεία και συλλόγους.
3.- Η δική μας ευθύνη όμως είναι η μεγαλύτερη, είναι η ουσιαστικότερη. Ιδιαίτερα εκείνων που μάχονται για την ανατροπή του ανθρωποφάγου συστήματος των ελληνικών και ξένων μεγάλων συμφερόντων.
Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δεν είμαστε εμείς που εκλέγουμε, ανεβάζουμε ή κατεβάζουμε, τις κυβερνήσεις μας αλλά τα παντοδύναμα μεγάλα συγκροτήματα και οι ξένοι «προστάτες» μας, με οποιονδήποτε θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο. Εμείς εκλέγουμε λίγους Νομάρχες διαχειριστές τους, με έδρα την Αθήνα κι αυτοί διορίζουν τους πρωθυπουργούς μας και τους υπουργούς μας, με έδρα τις Βρυξέλλες...
Αυτή ΑΚΡΙΒΩΣ την ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ αιτία αλλοτρίωσης της πατρίδας μας, έχουν συνειδητοποιήσει και όλοι οι προβληματισμένοι Πολίτες που απέχουν των εκλογών.
Κι εμείς τι κάνουμε; Αντί να πάμε δίπλα τους και όλοι μαζί να χτυπάμε το γαιδούρι, ξεσπάμε στο σαμάρι του...
Αντί να πολεμάμε, όλοι μαζί, την κύρια και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ αιτία, τους «εκτονώνουμε » χτυπώντας μόνο τους άβουλους διαχειριστές της, με την αποχή, την περιφρόνηση, την αδιαφορία ή, πολλές φορές, με τη βία και τις κουκούλες στα μαγαζιά του κοσμάκη.
Χτυπάμε τη Νέα Δημοκρατία χωρίς να επισημαίνουμε ταυτόχρονα τη μόνιμη, απόλυτη, εξάρτησή της από τον ξένο παράγοντα και την άμεση υπονόμευσή της, από μέσα κι από έξω, όταν τολμήσει κάποιος να αναρωτηθεί: «Ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο;»!
Ειρωνευόμαστε το ΠΑΣΟΚ αντί να του θυμίσουμε ότι στο βωμό της εξουσίας, έχει αναγκαστεί να θυσιάσει τις περισσότερες αρχές του, ιδιωτικοποιώντας τα πάντα, λέγοντας ευχαριστώ στις Η.Π.Α., στηρίζοντας το σχέδιο Ανάν και αποκαλώντας «χόμπυ» τον αντιαμερικανισμό μας...
Αποκαλούμε «παλιομοδίτικο» το ΚΚΕ, ξεχνώντας να επιδοκιμάσουμε τις αμετακίνητες ιδέες του Σοσιαλισμού & να αποδοκιμάσουμε κάποια πρόσωπα και κάποιες ξεπερασμένες μεθόδους εφαρμογής τους..
Θυμώνουμε με τη βαβέλ του ΣΥΡΙΖΑ, ξεχνώντας να τους πούμε την πικρή αλήθεια, ότι άλλο πολυφωνία κι άλλο παραφωνία...
Μας εκπλήσει η άνοδος του ΛΑ.Ο.Σ., ξεχνώντας τον πονηρό, δημαγωγικό λόγο του, τους αφανείς προστάτες του και χαρίζοντάς του την άνετη εκμετάλλευση των άμεσων προβλημάτων του κοσμάκη...
Αποκαλύπτουμε ποιοι κινούν τα νήματα των Οικολόγων Πράσινων αλλά ξεχνάμε να ενημερώσουμε και τα ανύποπτα μέλη τους, όχι μόνον για τις ακραίες θέσεις τους αλλά και τις επώδυνες επιπτώσεις τους...
Τέλος, ξεχνάμε να θυμίσουμε στις υπόλοιπες, αριστερές, δυνάμεις, ότι στις υπερασπιστικές θέσεις τους στα προβλήματα των μεταναστών, δεν αρκεί να τους φέρνουν αντιμέτωπους μόνο με τις δυνάμεις της άγριας καταστολής αλλά, προπάντων, με αυτούς που εμπορεύονται την τύχη τους και με αυτούς που κατάντησαν τις χώρες τους, τόπους δυστυχίας.
Οι μέρες που έρχονται, φοβάμαι ότι θα είναι πολύ οδυνηρές για όλους μας.
Η μόνιμη, συστηματική, προσπάθεια των «προστατών» μας και των ντόπιων αντιπροσώπων τους, απορρύθμισης των πάντων, είναι σίγουρο ότι θα ολοκληρωθεί με πολύ γοργούς ρυθμούς. Μόνο έτσι θα πετύχουν να λύσουν όπως αυτοί θέλουν τα μεγάλα μας προβλήματα. Το Κυπριακό το Μακεδονικό και προπάντων το Οικονομικό, με οποιονδήποτε θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο. Οι πιο κάτω πολυσήμαντες φράσεις,τα λένε όλα:
Τζον Κέναν,Σύμβουλος Κλίντον, εφημ.’Νιου Γιορκ Ρεβιου’ = Αυγ.1993.:
«Αν οι ηγέτες των Βαλκανίων, δεν δεχτούν να αλλάξουν ομαλά όλα τα σύνορά τους, θα τα αλλάξουμε εμείς με τη βία..» … ( Κ α ι α υ τ ό έ γ ι ν ε …!! )
ΒΗΜΑ=29.6.2007, στην πρώτη σελίδα:
ΠΡΟΣΟΧΗ
«Κύριε πρωθυπουργέ, οι πολλές, στενές, τώρα τελευταία, σχέσεις σας με τον κ.Πούτιν, μάθετε ότι έχουν πολύ ενοχλήσει τα ανώτατα ηγετικά κλιμάκια των Η.Π.Α. Σας θυμίζουμε, για το καλό του τόπου μας, ότι οι μεγάλες δυνάμεις, εδώ και πολλά χρόνια, ξέρουν πολύ καλά να εκδικούνται με πολλούς τρόπους»..(Κ α ι α υ τ ό γ ί ν ε τ αι !!!)
Μακάρι να διαψευσθούμε… Για το καλό του τόπου..
8.6.09
