Του Γιάννη Παπαμιχαήλ, καθηγητή Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας Παντείου Ο Θύμιος ήταν «σύντροφος», όχι όμως μόνον με την έννοια του συναγωνιστή...
Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010
ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ΤΡΕΜΟΥΝ: Η ώρα τους πλησιάζει…
Είναι τέτοιος ο τρόμος που έσπειρε η αποχή στα κέντρα της εξουσίας και στους ποικίλους και πολύχρωμους απολογητές και λακέδες τσαρλατάνους τους που λένε του κόσμου τις αστειότητας και ασκούνται σε βλακώδη τεχνάσματα ταχυδακτυλουργίας. Έχουν ξαποληθεί όλα τα πολιτικά και δημοσιογραφικά μαντρόσκυλα, ιδιαίτερα οι πόρνες πολυτελείας των σοβαρών εφημερίδων (Λαμπρακιστάν, αλαφουζαίων και CIA) να εφεύρουν τεχνάσματα και αλγεβρικές αλχημείες να «εξηγήσουν» την ΑΠΟΧΗ και κυρίως να τη στιγματίσουν και να την εμφανίσουν σαν ένα επεισόδιο συγκυρίας.
Βγήκε και ο πρώην «αριστερός» Λυγερός της «Καθημερινής», ο «πατριώτης» αλχημιστής των νέων «νταβάδων» να μας πει ότι η αποχή προέρχεται από το τελεσίγραφο του ΓΑΠ και ότι δεν έχει καμία σχέση με την αποχή των Ευρωεκλογών», ούτε πρέπει να συγκρίνονται οι δείκτες αυτών των εκλογών με τις εθνικές!!!
Ομολογούμε ότι είναι πιο έξυπνο και δόλιο αυτό το τέχνασμα ταχυδακτυλουργίας και δημοσιογραφικής πορνείας.
Κόβει ο ταχυδακτυλουργός των Αλαφούζων το ιστορικό κύκλωμα της κοινωνικής εξέλιξης και της εκλογικής αποτύπωσης αυτής της εξέλιξης, το τεμαχίσει και το ταξινομεί σε ανεξάρτητα τεμάχια και ίνες και μετά παίρνει αυθαίρετα ένα τεμάχιο για τις καθεστωτικές του αλχημείες.
Πράγματι, οι πρώην αριστεροί και «αριστεριστές» είναι καλύτεροι μάστορες και «πράκτορες» των «νταβάδων», γι’ αυτό και έχουν πιάσει τα πιο νευραλγικά πόστα της καθεστωτικής προπαγάνδας.
Αυτό που θέλει να επικαλύψει και να ισοπεδώσει το καθεστώς και τα τσιράκια του, τύπου Λυγερού, Τσίμα και CIA, είναι τούτο: Ότι η ΑΠΟΧΗ, δηλαδή η ΑΠΟΡΡΙΨΗ του καθεστώτος και των κομμάτων του δεν είναι συγκυριακό επεισόδιο, αλλά η ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΡΟΠΗ μέσα στην ελληνική κοινωνία ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ.
Συγκυριακά επεισόδια είναι οι αυξομειώσεις και οι επιμερισμοί, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, των κομματικών ποσοστών και ΟΧΙ η ΑΠΟΧΗ.
Η ΑΠΟΧΗ, στις διαστάσεις των τριών τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων (Ευρωεκλογές, Εθνικές και Αυτοδιοίκησης) είναι ένα μέγεθος παγιωμένο και σταθερά ανερχόμενο.
Είναι ένας ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ συντελεστής παγιωμένος που δείχνει, σε πολύ μικρότερο βαθμό από ό,τι στην πραγματικότητα, τις ΡΟΠΕΣ της κοινωνικής συνείδησης και της ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ απόρριψης του καθεστώτος, των κομμάτων και των πολύχρωμων μαντρόσκυλών τους.
ΑΥΤΟΣ ο πολιτικός συντελεστής με τα διαρκώς αυξανόμενα ποσοστά, τα οποία αποτυπώνουν σε πολύ μικρότερο βαθμό αυτό που συντελείται μέσα στην κοινωνία έχει καταστεί σήμερα κυρίαρχος, είναι σταθερά παγιωμένος και εκφράζει:Τη μη αναστρέψιμη ΛΑΪΚΗ ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΑΗΔΙΑ, εναντίον του καθεστώτος και των μπράβων του, πολλαπλάσια από αυτό που απεικονίζουν τα ποσοστά.
ΑΥΤΟ είναι που τρομάζει το καθεστώς και τους λακέδες του που αγωνίζονται, με νύχια και με δόντια, να εφεύρουν «επιχειρήματα» αποπροσανατολισμού και εξαπάτησης.
Περιορίζονται μόνο στις εκλογικές αλχημείες των ποσοστιαίων αυξομειώσεων στα κόμματα: Στο πόσο αποχή είχε το καθένα, στο πόσο μειώθηκαν ή αυξήθηκαν τα ποσοστά των διαφορών μεταξύ τους κ.λπ…
Το σταθερό και ενιαίο μέγεθος της ΑΠΟΧΗΣ που έχει πετάξει σε καταλυτικά ιστορικά επίπεδα, σταθερά και διαρκώς αυξανόμενα, το πνίγουν κυριολεκτικά και επιχειρούν να το διαβάλλουν, βρίζοντας έτσι και αυτές τις δημοκρατικές, αστικές λειτουργίες, που δήθεν πιστεύουν…
Κατανοητός ο τρόμος ΟΛΩΝ των πολύχρωμων ανδρείκελων και λακέδων του καθεστώτος.
Η ΑΠΟΧΗ είναι η κοχλάζουσα ΟΡΓΗ της κοινωνίας που διαρκώς διογκώνεται και θέτει ΑΜΕΣΑ την ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΣΗ της: Την αυτό- οργάνωση του λαού κόντρα στις κομματικές χειροπέδες και με στόχο την ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ του καθεστώτος και των σκυλιών του…