Του Γιάννη Παπαμιχαήλ, καθηγητή Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας Παντείου Ο Θύμιος ήταν «σύντροφος», όχι όμως μόνον με την έννοια του συναγωνιστή...
Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011
«Συνωστίζονται» τα «Κινήματα Ανεξάρτητων Πολιτών»
Φαίνεται έχουν γίνει μόδα τα «Κινήματα Ανεξάρτητων Πολιτών! Βλέπετε η έννοια του κόμματος είναι πλέον αρνητικά φορτισμένη στη λαϊκή συνείδηση, μάλλον αηδία προκαλεί και έτσι αντικαταστάθηκε από ένα ελκυστικό και ντροπαλό ψευδώνυμο: «Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών»!!! Φαίνεται ότι οι σπόνσορες και οι κατασκευαστές αυτών των «κινημάτων» ποντάρουν στη γενική ιδεολογική και πολιτική σύγχυση και κυρίως τη δική τους καθεστωτική ανοησία. Προσλαμβάνουν τη βλακεία που κατακλύζει τις δυνάμεις του καθεστώτος σαν «βλακεία» του ελληνικού λαού. Εξ ιδίων κρίνουν τα αλλότρια…
Οι άνθρωποι μας δουλεύουν ψιλό γαζί. Έχουν την αφελή, βλακώδη ψευδαίσθηση ότι όταν αλλάξουν τις ετικέτες στα σάπια προϊόντα αλλάζουν και το περιεχόμενο των προϊόντων…
Ιδρύει ο Μίκης το «Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών», καταθέτει και το προγραμματικό της «μανιφέστο», καλεί μετά σε οργάνωσή του (αυτό-οργανωμένους πυρήνες δήθεν, αλλά με πάπα στην κορυφή και με τις πλάκες του Μωϋσή), προβαίνει σε τελετουργικές εκδηλώσεις, παπικού χαρακτήρα και αυτές, ΚΑΙ όλα αυτά δεν είναι κομματική λογική και λειτουργία, αλλά «Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών»!!!
Το ίδιο και η Ντόρα και αυτή το κόμμα της το βάπτισε «κίνημα»!!!
Τώρα και ο Δημαράς με τον Οικονόμου και αυτοί «συγκροτούν» ΟΧΙ κόμμα, μας λένε, αλλά «Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών»!!!!
Οι αδαείς πολιτικοί απατεώνες κάθε απόχρωσης δεν γνωρίζουν ούτε το αλφάβητο: Ότι κάθε ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ είναι ΟΡΓΑΝΩΣΗ!!!
Άλλο το αυθόρμητο ΚΙΝΗΜΑ και άλλο το ΠΟΛΙΤΙΚΟ κίνημα.
Το πολιτικό κίνημα είναι συνειδητή πολιτική πράξη που οριοθετεί πολιτικούς στόχους και έχει ιδεολογικό και προγραμματικό πλαίσιο και ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ οργανωτική επένδυση αυτού του πλαισίου:Είτε τον Πάπα, όπως το «κίνημα» Μίκη με τις προγραμματικές «πλάκες» και τους συνεργάτες του (κρυφούς ή φανερούς), είτε τη Ντόρα και την παρέα της, είτε το Δημαρά-Οικονόμου και τις «δικτυώσεις» τους.
Πολιτικό κίνημα σημαίνει ιδεολογία, προγραμματικό πλαίσιο, ΟΡΓΑΝΩΣΗ, δηλαδή κόμμα.
Δεν έχει σημασία αν κατασκευάζεται τεχνητά ή από ένα «είδωλο»- Μεσσία ή από ομάδα φανερών ή παρασκηνιακών προσώπων. Απλώς αυτές οι κατασκευές των κομμάτων που εμφανίζονται με το ψευδώνυμο του «κινήματος» καταγράφουν με πιο κραυγαλέο τρόπο την ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ του: Την ακραία καθεστωτική και ολοκληρωτική.
Όταν κατασκευάζεις ένα τέτοιο πολιτικό «κίνημα» (κόμμα), δίχως ούτε καν να έχουν προηγηθεί και ελάχιστα ψήγματα δημοκρατικών λειτουργιών συλλογικών επεξεργασιών και οργάνωσης, αυτό σημαίνει ότι αυτό το «πολιτικό κίνημα» είναι ακόμα πιο καθεστωτικό, πιο ακραίο και ολοκληρωτικά καθεστωτικό και από τα υπάρχοντα κόμματα.
Ακόμα και ο μέγας, χαρισματικός Βοναπάρτης της πρόσφατης ιστορίας μας, ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ με τέτοιες ολοκληρωτικές, παπικές διαδικασίες.
Εκεί χρησιμοποιήθηκε και αξιοποιήθηκε, με τους κανόνες της τυπικής δημοκρατίας, της νοθείας και των ψευδαισθήσεων, η συλλογική διαδικασία της λαϊκής συμμετοχής και εκλογής των οργάνων.
ΣΗΜΕΡΑ έχουν εκλείψει και αυτά τα απατηλά «δημοκρατικά» σωσίβια, ακριβώς γιατί είναι τέτοια η λαϊκή απελπισία και οργή που δεν μπορεί να χειραγωγηθεί από τα τεχνάσματα της τυπικής δημοκρατίας.
Τότε υπήρχε χείμαρρος λαϊκής ελπίδας και τα «δημοκρατικά» τεχνάσματα λειτουργούσαν χωρίς πολλές τριβές και «ανωμαλίες» (ανεξέλεγκτες καταστάσεις). ΣΗΜΕΡΑ δεν υπάρχει κανένα ΟΡΑΜΑ ελπίδας.
ΣΗΜΕΡΑ υπάρχει ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ και ΟΡΓΗ…
Η χειραγώγηση και η οργάνωση της λαϊκής απελπισίας και οργής ΚΑΤΑΡΓΕΙ κάθε «δημοκρατική» διαδικασία. Ακόμα και η πλέον στρεβλή «δημοκρατική» λειτουργία είναι επικίνδυνη να τινάξει το «εγχείρημα» στον αέρα…
ΜΟΝΟ με «Μεσσίες μπορεί να εξαπατήσουν τους απελπισμένα οργισμένους, να τους καναλιζάρουν και να τους χειραγωγήσουν.
Η ελπίδα χειραγωγείται και οργανώνεται με τις μικροαστικές δημοκρατικές διαδικασίες της απάτης, ΕΝΩ η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ με «σωτήρες», «πάπες» και «Μεσσίες», δηλαδή με ολοκληρωτικές λειτουργίες.
Αυτό αποτελεί και μία ειδοποιό, ποιοτική διαφορά ανάμεσα στο φασισμό και τη μικροαστική, «βοναπαρτίστικη» δημοκρατία της απάτης, του ανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ.
Ο φασισμός οργανώνει την απελπισμένη οργή και «δημοκρατικοί» βοναπαρτισμοί τύπου Ανδρέα οργανώνουν και ενσωματώνουν στο σύστημα τη λαϊκή ΕΛΠΙΔΑ…
Κατασκευάσματα πολιτικών «Κινημάτων Ανεξάρτητων Πολιτών» τύπου Μίκη, Δημαρά κ.λπ, κινούνται πάνω στη ΛΟΓΙΚΗ της εμπορίας και οργάνωσης της οργισμένης λαϊκής απελπισίας: Γι αυτό είναι τόσο ακραία αντιδημοκρατικά και παπικά, με κατασκευές υστερικά ειδωλολατρικές, με «πλάκες» του Μωϋσή που δεν μπαίνουν σε καμία αμφισβήτηση και συζήτηση, με ομιλίες στις οποίες μιλάει ΜΟΝΟ ο πάπας…
Ήρθε, λοιπόν, τώρα και ο Δημαράς, το ακραίο αυτό καιροσκοπικό πολιτικό υποπροϊόν της πασοκικής αχρειότητας και της διαπλοκής να ανακηρύξει ένα νέο «Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών»!!!
Οι ομοιότητες με το «κίνημα» του Μίκη δεν είναι μόνο στον τίτλο, αλλά και στο πλαίσιο, ακόμα και στα λόγια.
Ο ίδιος στόχος με την ίδια σχεδόν διατύπωση: «Στόχος μας είναι να δημιουργηθεί ένα κίνημα που θα βάζει την πατρίδα πάνω από τα κόμματα, που θα βάζει το συμφέρον της πατρίδας πάνω από την μικροκομματική σκοπιμότητα και κυρίως πάνω από την εξυπηρέτηση των ισχυρών οικονομικών κέντρων που εδώ και χρόνια λυμαίνονται τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας μας και τον κόπο του σκληρά εργαζόμενου Έλληνα»!!!
Τα ίδια πιστεύω:«Δημιουργούμε το Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών γιατί πιστεύουμε ότι ο ελληνικός λαός έχει την δύναμη να αποφασίσει Ελεύθερα για το μέλλον του και να περιφρουρήσει την περιουσία και τα δικαιώματά του χωρίς εξωτερικούς διαχειριστές, χωρίς την παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, χωρίς τις νέες έννοιες της συνεκμετάλλευσης σε ότι ανήκει αποκλειστικά και μόνο στον ελληνικό λαό…»
Πολλοί «σωτήρες» μας προέκυψαν εσχάτως…
Ναδούμε τι νέα πολιτικά εκτρώματα θα βγάλει η σήψη και η δραματική αγωνία του καθεστώτος να αναπαλαιωθεί…