Όπως ήδη γράψαμε τα εκλογικά αποτελέσματα καταγράφουν σαφέστατα την ΑΔΙΕΞΟΔΗ κρίση του συστήματος και την κατακλυσμιαία αποδόμηση του κυβερνητικού του οικοδομήματος.
Να τονίσουμε ακόμα ότι αυτό το κυβερνητικό αδιέξοδο δεν μπορεί να ξεπεραστεί ΟΜΑΛΑ, μέσω δηλαδή των κοινοβουλευτικών διαδικασιών, όσες εκλογικές αναμετρήσεις και αν επιχειρηθούν.
Πιθανότατα να βαδίσουμε
και σε μια άλλη εκλογική αναμέτρηση, μήπως και κάτω από το τρομοκρατικό φάσμα της ακυβερνησίας, της απειλής για «χρεοκοπία» (αυτή που έχει συντελεστεί, αλλά δεν έχει ανακοινωθεί επισήμως) και της κούρασης του κόσμου υπάρξει κάποια εκτόνωση της λαϊκής ΟΡΓΗΣ και επιτευχθούν πιο ευνοϊκοί όροι για ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΑ σχήματα έκτακτων «εθνικών αναγκών»…
ΟΜΑΛΗ, πάντως, κοινοβουλευτική διέξοδος, όσες εκλογές και να γίνουν, δεν μπορεί να υπάρξει.
Αυτό που θα υπάρξει είναι τα παιχνίδια των πολιτικών σκακιστών του καθεστώτος (κομμάτων), τα υπόγεια σενάρια των «νταβάδων» (διεθνών και εγχώριων) για καταστάσεις ανοικτών εκτροπών και πραξικοπημάτων, πολιτικές εκτρώσεις και καιροσκοπικές επιμειξίες…
Θα ζήσουμε καταστάσεις όχι απλώς πρωτόγνωρες, αλλά απέραντης σχιζοφρένειας, καταστάσεις που αν υπήρχε ένα στοιχειωδώς οργανωμένο εργατικό και λαϊκό κίνημα και ΑΡΙΣΤΕΡΑ θα οδηγούσαν απευθείας σε συνθήκες ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ και θα άνοιγαν διάπλατα το δρόμο της ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ του συστήματος…
Και είναι αυτή η βαθιά, αδιέξοδη και αθεράπευτη κρίση και σήψη του συστήματος με τη συνακόλουθη αποδόμηση και κατάρρευση του κυβερνητικού οικοδομήματος που αποτελούν το ΜΟΝΑΔΙΚΟ και ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ κριτήριο του τι είναι ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Είναι ΑΡΙΣΤΕΡΑ η δύναμη που έχει σαν στρατηγικό στόχο την ανατροπή αυτού του συστήματος της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και ΑΞΙΟΠΟΙΕΙ τα αδιέξοδα του καθεστώτος για να το ανατρέψει ή είναι «αριστερά» η δύναμη που αγωνίζεται να διασώσει το σύστημα και προτείνει μια «αριστερή» διαχείριση της κρίσης και των πολιτικών αδιεξόδων;
ΑΡΙΣΤΕΡΑ είναι η δύναμη της ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, η ασυμφιλίωτη δύναμη ανατροπής και ΟΧΙ το σωσίβιο διάσωσης του καθεστώτος.
Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ χρησιμοποιεί τις εκλογικές διαδικασίες ΟΧΙ για να διαχειριστεί κυβερνητικά την κρίση και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού, αλλά για να καταγγείλει αυτή την ΑΠΑΤΗ των εκλογικών διαδικασιών, την ΑΠΑΤΗ της «αριστερής» διαχείρισης, και για να συμβάλλει από καλύτερες θέσεις στο ΜΟΝΑΔΙΚΟ δρόμο ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας: Στην οργάνωση και συνειδητοποίηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, στην αυτό-οργάνωση και πολιτική οργάνωση της λαϊκής οργής…
Γίνεται σαφέστατο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία, απολύτως καμία, σχέση και γεύση με την έννοια «Αριστερά», με την αριστερή Θεωρία και Πράξη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εναγωνίως επιχειρεί να πείσει τα μεγάλα αφεντικά ότι ο αποτελεσματικότερος δρόμος για να διασωθεί και να αναπαλαιωθεί το καθεστωτικό οικοδόμημα είναι μια κυβέρνηση «αριστερής διαχείρισης», μια κυβέρνηση πολιτικών επιμειξιών από όλα το φάσμα των καθεστωτικών χρωμάτων.
Το τρικ του ΣΥΡΙΖΑ για μια «αριστερή ενότητα» εξουσίας, δηλαδή για μια καιροσκοπική ενότητα «αριστερής διαχείρισης» της ευρω-αποικίας «Ελλάς», δεν είναι μόνο τρικ αυθάδους δημαγωγίας, αλλά και δόλιας σκοπιμότητας, διττής:
α). Με το εύηχο αυτό ρητορικό τέχνασμα που συγκινεί συνθηματικά τον κόσμο (δηλαδή τον παγιδεύει συναισθηματικά) επιχειρεί να περιθωριοποιήσει κάθε αυθεντική Αριστερή δύναμη και κυρίως να φέρει σε αδιέξοδο το δειλό, το νωθρό και το ραγιάδικο στην αστική νομιμότητα, ΚΚΕ.
Πράγματι το ΚΚΕ δεν μπόρεσε να απαντήσει πειστικά στο τέχνασμα του Τσίπρα, διότι είναι δέσμιο της «δημοκρατικής νομιμότητας» του καθεστώτος. Τι να πει ένα κόμμα που αποτελεί την εγγύηση της αστικής νομιμότητας: Ότι δεν πιστεύω σε αυτή τη νομιμότητα, δεν πιστεύω στον κοινοβουλευτικό δρόμο ανατροπής του καθεστώτος;
Το ΚΚΕ καταναλώνει σωστές ΓΕΝΙΚΕΣ θέσεις για την ΕΕ, την καπιταλιστική κρίση και τα αδιέξοδά της, αλλά ΠΡΑΚΤΙΚΑ δεν δίνει καμία προοπτική εξουσίας. Ορθά, βεβαίως, δεν δίνει προοπτική μιας ανατρεπτικής αριστερής εξουσίας μέσω της εκλογικής ΑΠΑΤΗΣ, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν δίνει και ΚΑΜΙΑ προοπτική ΕΞΟΥΣΙΑΣ μέσω του αριστερού, ανατρεπτικού δρόμου: Την καθημερινή και μαχητική ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος, τη ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ συγκρότηση και αυτό-οργάνωση της λαϊκής οργής.
Το ζήτημα της ΕΞΟΥΣΙΑΣ για ένα αριστερό κόμμα μπαίνει από την ίδια την ανάπτυξη και οργάνωση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, από τις δικές του μορφές εξουσίας και η ηγεσία του ΚΚΕ έχει ισοπεδώσει κάθε έννοια ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, έχει ισοπεδώσει, με την πολιτική του, κάθε ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΟ ιμάντα, αλλά και κάθε «εθνικό ιμάντα» της κοινωνικής μας ΣΥΝΟΧΗΣ…
Βεβαίως και ο ΣΥΡΙΖΑ τα ίδια κάνει, ιδιαίτερα στα «εθνικά ζητήματα» αποτελεί και την ιδεολογική εμπροσθοφυλακή του καθεστώτος, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ διαλαλεί ΑΝΟΙΚΤΑ ότι θέλει να διασώσει το καθεστώς και μάλιστα να διαχειριστεί την κρίση και σήψη του. Έτσι δεν έχει κανένα πρόβλημα να καταναλώνει κοπανιστό «αριστερό» αέρα…
β). Ο δεύτερος στόχος του δημαγωγικού τρικ περί «ενότητας της αριστεράς» συνίσταται σε τούτο: Στην παγίδευση των ποικίλων αριστερών δυνάμεων και κυρίως του λαϊκού κόσμου της Αριστεράς, στο καθεστωτικό κανάλι της κυβερνητικής αναρρίχησης και διαχείρισης, δηλαδή της διάσωσης και αναπαλαίωσης του καθεστώτος.
Με πιο απλά λόγια: Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να νοθεύσει και να διαφθείρει το λαϊκό επαναστατικό αίσθημα, να μολύνει τον υγιή πυρήνα της μικροαστικής οργής και έκρηξης, ώστε να κατευθύνει τα πάντα στην καταστροφική ΟΥΤΟΠΙΑ της «αριστερής» κυβερνητικής διαχείρισης του συστήματος…
Το δημαγωγικό και πολιτικά δόλιο τέχνασμα του ΣΥΡΙΖΑ απέδωσε καρπούς στις τωρινές εκλογές. Του λόγους τους εξηγούμε εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6457
ΤΩΡΑ, όμως, αρχίζουν τα δύσκολα, γι αυτό η αμηχανία του ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στο κυβερνητικό αδιέξοδο γίνεται ορατή και δια γυμνού οφθαλμού. Συνεχίζει να επαναλαμβάνει τις προεκλογικές αρλούμπες δίχως να προτείνει μια συγκεκριμένη λύση, ως δεύτερο κόμμα πλέον κυβερνητικής εξουσίας…
Ο Τσίπρας δεν θα μπορεί ακόμα για πολύ να το παίζει ανεύθυνος. Να ζητά από τη μια κυβερνητική εξουσία και από την άλλη να παπαγαλίζει απλώς περί «ενότητας της αριστεράς» ΕΞΩ από κυβερνητικές προτάσεις και δεσμεύσεις, έξω από τον κυβερνητικό χορό που ο ίδιος έσυρε τρελά…
Η ιστορία τιμωρεί σκληρά και τους καιροσκόπους και τους δημαγωγούς της ΑΠΑΤΗΣ…
Το καθεστώς έχει καταρρεύσει και όλοι οι υπάλληλοί του και οι εραστές της κυβερνητικής εξουσίας θα χορέψουν σε αυτούς τους ρυθμούς της κατάρρευσης. Περιθώρια ελιγμών δεν υπάρχουν…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=6456
