Από την αρχή είχαμε υπογραμμίσει:
«Το «Ποτάμι» δημιουργήθηκε για να συλλέξει τα απόνερα του πασοκικού βάλτου και ιδιαίτερα τη γλίτσα του σημιτισμού και «εκσυγχρονισμού».
Βρισκόμαστε στην εποχή που όλοι οι οχετοί το καθεστώτος έχουν ανοίξει και τρέχουν σαν χείμαρρος οι ακαθαρσίες και οι ποικίλες αποπνιχτικές δυσοσμίες…
Σε τέτοιες εποχές οι φελλοί επιπλέουν…
Ο Χείμαρρος της σήψης βγάζει στον αφρό όλη τη γλίτσα…
Το «ποτάμι» του Θεοδωράκη (του Σταύρου), αυτής της μηδαμινότητας, θέλει να συγκεντρώσει αυτή τη γλίτσα και τους πολύχρωμους φελλούς, ιδιαίτερα αυτούς με τα νεοφιλελεύθερα, «εκσυγχρονιστικά» χρώματα…».
Συγκεντρωμένα κείμενα γι αυτό το κατασκεύασμα των «νταβάδων» θα βρείτε ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=8462
Σήμερα στο «Ποτάμι» έχουν «συνωστιστεί» όλα τα τυχοδιωκτικά και γλοιώδη κοινοβουλευτικά παράσιτα και περιττώματα των «νταβάδων»: «Συνωστισμός» πολιτικής αλητείας και αηδίας…
Μια παραστατική περιγραφή αυτού του γλοιώδους «συνωστισμού» και της πολιτικής αλητείας δίνεται στο ρεπορτάζ:
«Ήταν που δε θα έπαιρνε "επαγγελματίες" πολιτικούς το Ποτάμι...».
Το διαβάσαμε εδώ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2015/01/blog-post_564.html
Φυσικά στο «Ποτάμι» συμπυκνώνεται και «συνωστίζεται» η πολιτική σήψη και παρακμή, καθώς και η ΑΠΑΤΗ της κοινοβουλευτικής αλητείας…
ΟΛΑ αυτά τα αποσυνθετικά και γλοιώδη φαινόμενα είναι διάχυτα παντού: Σε όλα τα κόμματα του καθεστώτος, σε όλο το σύστημα του κοινοβουλευτισμού: Σύστημα ακραίας και φρενοβλαβούς πολιτικής πορνείας…
Τα κρούσματα άπειρα...
Κάθε κοινοβουλευτική πόρνη αναζητά τον κομματικό της «νταβά» που θα την διατηρήσει στη χρηματιστηριακή πιάτσα: Στη Βουλή…
Η Γκερέκου ένα από τα τελευταία παραδείγματα. Μεταπήδησε, αιφνιδιαστικά, γα να μην χάσει την κοινοβουλευτική έδρα, στη ΝΔ: Οι φελλοί (και οι πολιτικές πόρνες) πάντα επιπλέουν!!!
Επίσης να μην ξεχνάμε και όλους αυτούς που αντάλλαξαν την ψήφο του («Σταύρος Δήμας») με μια θέση στα ψηφοδέλτια της ΝΔ!!!
Τέτοια σήψη και παρακμή, τέτοια ΠΤΩΣΗ και καταβαράθρωση των πάντων, δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο…
Και ακόμα δεν έχουμε φτάσει στον πάτο…
