Του Γ. Σιώζου
Χωρίς ακόμα να έχει κατακάτσει ο «κουρνιαχτός» που προκάλεσε η επίσκεψη στην χώρα μας του Ερντογάν του «Μεγαλοπρεπούς», έχουμε τα απτά αποτελέσματα και τα παράγωγά της, από την ασκούμενη εξωτερική πολιτική της Κυβέρνησης Τσίπρα, του Μικροπρεπούς.
Ποιος Χατζηαβάτης;
Στο Θέατρο Σκιών, θα πρέπει να προστεθεί και άλλος «ήρωας» ο Τσιπρογισουφάκης, με όλο τον Θίασο που τον περιβάλει.
Στη Νέα Σκηνή του Καραγκιόζ Μπερντέ, ο Θίασος ΣΥΡΙΖΑ και ο Πρωταγωνιστής του, ανεβάζουν το νέο «Ιστορικό» ψυχόδραμα «Η Εδραίωση της Ελληνοτουρκικής Φιλίας».
Έργο πρωτότυπο, τολμηρό και άκρως «Διεθνιστικό», μιάς και επιχειρείται μια διαφορετική προσέγγιση της Ιστορίας.
Μια νέα πρωτοποριακή ανάγνωσή της, που δεν διστάζει να βάζει βαθιά το νυστέρι, αφαιρώντας το «καρκίνωμα» του «Εθνικισμού», που δηλητηρίαζε και δηλητηριάζει, τη φιλία μεταξύ των δύο Λαών.
Η Επανάσταση του 1821, αντιμετωπίζεται ως ένα ατυχές και τραγικό συμβάν.
Ο Αφορισμός της, από τον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄, λογίζεται ως οξυδερκής πολιτική κίνηση, που αποσκοπούσε στην «σταθερότητα» και την «Ειρήνη» στην Περιοχή, ιδιαιτέρως στο Αιγαίο.
Βεβαίως αυτή του η «οξυδέρκεια» δεν τον έσωσε από την αφαίρεση της κεφαλής του και την περιφορά της από τον Εβραϊκό όχλο, στους δρόμους της Κων/πόλεως.
Περασμένα ξεχασμένα. Το Ισραήλ σήμερα είναι Σύμμαχος χώρα και περιφέρει υπερηφάνως, τα άψυχα σώματα νεαρών Παλαιστινίων, στους δρόμους της Ιερουσαλήμ.
Η «Άλωση της Τροπολιστάς», μια απερίγραπτη σφαγή, ένα λουτρό αίματος, αποτέλεσμα του σωβινισμού που είχε καταλάβει τις ψυχές των Ελλήνων.
Μια αν όχι έκδοση, έστω μια Απέλαση του Κολοκοτρώνη και της Μπουμπουλίνας, θα ικανοποιούσε την Υψηλή Πύλη και θα ήταν μια πράξη, απόδοσης Δικαίου.
Ενέργεια, που θα αποκαθιστούσε τις τεταμένες σχέσεις, μεταξύ των δύο Λαών.
Το Μεσολόγγι, μια άσκοπη ανθρωποθυσία, ένα δράμα Μελό που συγκινούσε μόνον κάτι Ευρωπαίους ονειροπαρμένους Διανοούμενους και Καλλιτέχνες, Τύπου Delacroix.
Ο Λόρδος Βύρων «άλλος αλαφροίσκιωτος» και μεταξύ μας, όργανο της εξωτερικής πολιτικής της Αγγλίας.
Το Έθνος; Ποιο Έθνος;
Επινόηση της Αστικής τάξης και πρόσχημα για την συγκρότηση κράτους, που θα της εξασφάλιζες την κυριαρχία.
Εφεύρημα του Κοραή και των Αστών στις Ελληνικές; Παροικίες των Δυτικών, Ρωσικών και Παραδουνάβιων Χωρών.
Η «Φιλική Εταιρεία» μια τρομοκρατική οργάνωση, σαν την Τουρκική που συνέλαβε η Ελληνική Αστυνομία πριν την άφιξη του Ερντογάν, στη χώρα μας.
Καθ’ υπόδειξη της Μ.Ι.Τ. … Ίσως !!!
Ο αναγνώστης του κειμένου, σίγουρα θα αποδώσει στον συντάκτη του, καλπάζουσα φαντασία.
Όμως η σημερινή πραγματικότητα καλπάζει, με ξέφρενους ρυθμούς.
Κύριε Αντ. Λιάκο, Κυρία Ρεπούση, Γρηγορείτε. Κύριε Γαβρόγλου Ολιγορείτε !!!
Ολιγωρία που δεν σας επιτρέπει η θητεία σας, στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος Λάτση.
Χωρίς ακόμα να έχει κατακάτσει ο «κουρνιαχτός» που προκάλεσε η επίσκεψη στην χώρα μας του Ερντογάν του «Μεγαλοπρεπούς», έχουμε τα απτά αποτελέσματα και τα παράγωγά της, από την ασκούμενη εξωτερική πολιτική της Κυβέρνησης Τσίπρα, του Μικροπρεπούς.
Ποιος Χατζηαβάτης;
Στο Θέατρο Σκιών, θα πρέπει να προστεθεί και άλλος «ήρωας» ο Τσιπρογισουφάκης, με όλο τον Θίασο που τον περιβάλει.
Στη Νέα Σκηνή του Καραγκιόζ Μπερντέ, ο Θίασος ΣΥΡΙΖΑ και ο Πρωταγωνιστής του, ανεβάζουν το νέο «Ιστορικό» ψυχόδραμα «Η Εδραίωση της Ελληνοτουρκικής Φιλίας».
Έργο πρωτότυπο, τολμηρό και άκρως «Διεθνιστικό», μιάς και επιχειρείται μια διαφορετική προσέγγιση της Ιστορίας.
Μια νέα πρωτοποριακή ανάγνωσή της, που δεν διστάζει να βάζει βαθιά το νυστέρι, αφαιρώντας το «καρκίνωμα» του «Εθνικισμού», που δηλητηρίαζε και δηλητηριάζει, τη φιλία μεταξύ των δύο Λαών.
Η Επανάσταση του 1821, αντιμετωπίζεται ως ένα ατυχές και τραγικό συμβάν.
Ο Αφορισμός της, από τον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄, λογίζεται ως οξυδερκής πολιτική κίνηση, που αποσκοπούσε στην «σταθερότητα» και την «Ειρήνη» στην Περιοχή, ιδιαιτέρως στο Αιγαίο.
Βεβαίως αυτή του η «οξυδέρκεια» δεν τον έσωσε από την αφαίρεση της κεφαλής του και την περιφορά της από τον Εβραϊκό όχλο, στους δρόμους της Κων/πόλεως.
Περασμένα ξεχασμένα. Το Ισραήλ σήμερα είναι Σύμμαχος χώρα και περιφέρει υπερηφάνως, τα άψυχα σώματα νεαρών Παλαιστινίων, στους δρόμους της Ιερουσαλήμ.
Η «Άλωση της Τροπολιστάς», μια απερίγραπτη σφαγή, ένα λουτρό αίματος, αποτέλεσμα του σωβινισμού που είχε καταλάβει τις ψυχές των Ελλήνων.
Μια αν όχι έκδοση, έστω μια Απέλαση του Κολοκοτρώνη και της Μπουμπουλίνας, θα ικανοποιούσε την Υψηλή Πύλη και θα ήταν μια πράξη, απόδοσης Δικαίου.
Ενέργεια, που θα αποκαθιστούσε τις τεταμένες σχέσεις, μεταξύ των δύο Λαών.
Το Μεσολόγγι, μια άσκοπη ανθρωποθυσία, ένα δράμα Μελό που συγκινούσε μόνον κάτι Ευρωπαίους ονειροπαρμένους Διανοούμενους και Καλλιτέχνες, Τύπου Delacroix.
Ο Λόρδος Βύρων «άλλος αλαφροίσκιωτος» και μεταξύ μας, όργανο της εξωτερικής πολιτικής της Αγγλίας.
Το Έθνος; Ποιο Έθνος;
Επινόηση της Αστικής τάξης και πρόσχημα για την συγκρότηση κράτους, που θα της εξασφάλιζες την κυριαρχία.
Εφεύρημα του Κοραή και των Αστών στις Ελληνικές; Παροικίες των Δυτικών, Ρωσικών και Παραδουνάβιων Χωρών.
Η «Φιλική Εταιρεία» μια τρομοκρατική οργάνωση, σαν την Τουρκική που συνέλαβε η Ελληνική Αστυνομία πριν την άφιξη του Ερντογάν, στη χώρα μας.
Καθ’ υπόδειξη της Μ.Ι.Τ. … Ίσως !!!
Ο αναγνώστης του κειμένου, σίγουρα θα αποδώσει στον συντάκτη του, καλπάζουσα φαντασία.
Όμως η σημερινή πραγματικότητα καλπάζει, με ξέφρενους ρυθμούς.
Κύριε Αντ. Λιάκο, Κυρία Ρεπούση, Γρηγορείτε. Κύριε Γαβρόγλου Ολιγορείτε !!!
Ολιγωρία που δεν σας επιτρέπει η θητεία σας, στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος Λάτση.
