http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2010/05/blog-post_08.html
Ο ευρωπαίος επίτροπος και μέχρι χθές ένας εξ εκείνων που μας υπέβαλλαν στο μαρτύριο του "Σκωτσέζικου ντους" Όλι Ρέν, λίγο πριν αρχίσει η σημερινή σύνοδος κορυφής δήλωνε με εμφανή τα σημάδια του πανικού:
"Εάν χρεωκοπήσει η Ελλάδα, θα παραλύσει η παγκόσμια οικονομία."
Με αιφνίδιο και όπως φαίνεται με βίαιο τρόπο η Ε.Ε και όσοι λοιδωρούσαν ή χλεύαζαν την Ελλάδα, αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι το επίκεντρο του σεισμού δεν ήταν στην χώρα μας αλλά αρκετά πιο μακρυά.
Μας κατηγόρησαν ότι δήθεν η εθνική μας οικονομία ήταν σαθρή και για αυτό δεν άντεξε στον "σεισμό" και στις απανωτές "μετασεισμικές δονήσεις".
Τόνισαν με πρόστυχο τρόπο την κακία του "μερικού" εις βάρος του "όλου" και απαξίωσαν όχι μόνο την πιστοληπτική μας ικανότητα αλλά και την ίδια την εθνική μας υπόσταση και αξιοπρέπεια.
Επι μήνες βλέπαμε τις εφημερίδες της Εσπερίας να μας αποκαλούν τεμπεληδες, απατεώνες, κλέφτες, ανυπόληπτους και τους πολιτικούς της να γελούν με τα πιστόλια που έβαζε στο τραπέζι ο Έλληνας πρωθυπουργός.
Τώρα που βλέπουν το "τσουνάμι" να έρχεται με ταχύτητα και σφοδρότητα εναντίον τους, πανικοβλημένοι προσπαθούν να στήσουν όπως -όπως αναχώματα.
Είναι οι ίδιοι που πριν από 2000 χρόνια θεοποίησαν το νόμο και ανέστρεψαν την φυσική του σχέση με τον άνθρωπο και σήμερα που ο "θεός-νόμος" τους απειλεί, προσπαθούν με ... οικονομικές θυσίες να εξευμενίσουν την οργή του ως νέοι ειδωλολάτρες.
Ούτε εκείνοι αλλά ούτε και πολλοί εξ ημών έχουν αντιληφθεί, έστω και στις ύστατες τούτες ώρες, ότι ο μόνος νόμος που θά έπρεπε να τους νοιάζει είναι ο πνευματικός νόμος του αληθινού Θεού.
Αν ακολουθήσουμε αυτή την κατ ουσία "νεο-ειδωλολατρική" προσέγγιση της παρούσας κρίσης και αποδεχθούμε ως ασφαλή την αποτρεπτική ευρωπαϊκή προσπάθεια, τότε το πιθανώτερο είναι να γίνουμε μάρτυρες του τέλους της Ευρώπης, γεγονός που οι σχεδιαστές της χαρακτηρίζουν με σαδιστική ικανοποίηση ως αναπότρεπτο.
Η ενδεχόμενη διάλυση της Ε.Ε, όπως τουλάχιστον την περιγράφουν οι οικονομικοί αναλυτές, δεν θα παράξει μόνο φτώχεια και δυστυχία, κοινωνικές αναταραχές και συγκρούσεις, αλλά αυτές τις συνθήκες που θα οδηγήσουν τους ήδη πνευματικά ευνουχισμένους Ευρωπαίους στην δουλεία κάποιου παγκόσμιου "μεσσία".
Δυστυχώς οι σκέψεις για έναν επερχόμενο "παγκόσμιο πόλεμο" δεν βρίσκονται πια στο επίπεδο μιας ευφάντασης εικασίας αλλά κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος στο επίπεδο μιας ρεαλιστικής κριτικής σκέψης.
Πώς άραγε θα πραγματοποιηθούν όλες αυτές οι προαναγγελόμενες γεωπολιτικές αλλαγές ερήμην των λαών και υπό το κράτος μιας διαλυμένης Ε.Ε ;
Και λέμε "ερήμην των λαών", αφού οι Ευρωπαίοι πολίτες χωρίς να έχουν ενημερωθεί παρά ελάχιστα άφησαν τους κυβερνήτες τους να υπογράψουν συνθήκες όπως εκείνες του Σένγκεν, του Μάαστριχτ, της Λισσαβώνας , του Άμστερνταμ.
Μια απλή ανάγνωση των συνθηκών αυτών αναδεικνύει το γεγονός ότι η προσδοκώμενη "Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση" ήταν στην πραγματικότητα ένας νεο-ταξικός χρηστικός όρος ο οποίος υπέκρυπτε τον πραγματικό στόχο που ήταν ανέκαθεν η εφαρμογή ενός "Ευρωπαϊκού ολοκληρωτισμού", αφού δια των συνθηκών αυτών δόθηκε μεγάλη βαρύτητα στην κατασκευή των υποδομών αυτής της νέας δικτατορίας .
Πρώτο μέλημα ήταν να αποδυναμωθούν οι εθνικοί νόμοι και τα συντάγματα ( βλ. συνθήκες Λισσαβώνας και Άμστερνταμ) ώστε οι λαοί των κρατών-μελών να γίνουν θέλοντας και μη υποχείρια του νέου και θεοποιημένου πανευρωπαϊκού νομικού status.
Δεύτερη προϋπόθεση της επιτυχούς πορείας της "ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης" ήταν να θεσμοθετηθεί και να επιβληθεί ένα γιγάντιο σύστημα καταγραφής και επεξεργασίας προσωπικών και μη δεδομένων του κάθε ενός ευρωπαίου πολίτη.
Μετά την επίθεση στους δίδυμους πύργους αυτή η προϋπόθεση μετεξελίχθηκε από επικουρικό σύστημα της ελεύθερης διακίνησης προσώπων και εμπορευμάτων εντός της Ε.Ε ,σε βασικό "όπλο" εναντίον της διεθνούς "τρομοκρατίας".
α)Δόθηκαν δισεκατομμύρια ευρώ προκειμένου να εφαρμοστεί και στηνΕυρώπη αυτό το παγκόσμιο σύστημα καταγραφής και φακελώματος των πολιτών.
β)Αριθμοποιήθηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρωπαίων (στην Ελλάδα μόλις πριν ένα χρόνο "επαναβαπτισθήκαμε" αποκτώντας και εμείς τον παγκόσμιο προσωπικό αριθμό που εδώ ονομάσθηκε ΑΜΚΑ) και πλέον ο κάθε ένας είχε τη "θεσούλα" του στον κεντρικό υπερυπολογιστή των Βρυξελλών ο οποίος φυσικά είναι σε άμεση και συνεχή λειτουργική διασύνδεση με όλους τους κεντρικούς υπερυπολογιστές των κρατών-μελών και φυσικά με εκείνον της Αμερικής.
Τρίτο σημείο ήταν η θεσμική υποδούλωση των επι μέρους εθνικών οικονομιών σε ένα αυστηρό πλαίσιο όρων και κανόνων ο οποίοι δεν ρύθμιζαν όπως απεδείχθη την αποδοτκότητα του ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος, ούτε φυσικά διασφάλιζαν την σταθερότητα της κατ΄επίφαση κοινής οικονομικής πολιτικής των κρατών -μελών.
Ο στόχος ήταν η προετοιμασία της σημερινής κρίσης για την οποία τώρα χύνονται κροκοδείλια δάκρυα. Τα κράτη μέλη πλην εκείνων που ex officio αποτελούν την ατμομηχανή της ευρωπαϊκής οικονομίας, έπρεπε να υποταχθούν σε ένα σύστημα που επέβαλλε : την λαθρόβια ανάπτυξη μέσω επιλεγμένων επιδοτήσεων ,τον μηδενισμό της οικονομικης πρωτοβουλίας στον τομέα των εξαγωγών και την χαλιναγώγηση ή ακόμα και τον περιορισμό στην εκμετάλλευση εγχώριων πλουτοπαραγωγικών πηγών στους τομείς της γεωργίας του ορυκτού πλούτου κλπ.
Αν συνδυαστούν τα παραπάνω με τον σκοπίμως πλημμελή έλεγχο της διανομής και χρήσης των όποιων οικονομικών παροχών από την Ε.Ε, από τις εθνικές κυβερνήσεις-ανδρείκελα , εύκολα θα αντιληφθεί κάποιος ειδικά μετά την εμπειρία της σημερινής κρίσης, ότι το τέλος ήταν προδιαγεγραμμένο και η χρεωκοπία των εθνικών οικονομιών εξασφαλισμένη αφού μέσω αυτής της οικονομικής πολιτικής ήταν πρακτικά αδύνατο να υπάρξουν συνθήκες υγιούς οικονομικής ανάπτυξης.
Αφού πρώτα σε οικονομικο-πολιτικό επίπεδο ο νεο-φιλελευθερισμός κατ ουσίαν στραγγάλισε μεθοδικά τις μικρές οικονομίες και σε πνευματικό επίπεδο εκπόρνευσε τους λαούς με "φτηνό" τραπεζικό χρήμα και τους διέφθειρε εκπαιδεύοντάς τους στις σύγχρονες αξίες του ατομισμού και της κατανάλωσης, έρχεται τώρα συρικνούμενος να τους πετάξει στα πιο πυκνά σκοτάδια του νέου συστήματος της "παγκόσμιας διακυβέρνησης" την οποία ακόμα και τώρα που πεθαίνει προαναγγέλλει ως μοναδική σωτηρία του κόσμου.
Εμπρός σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, δεν αρκεί να επικεντρωθεί ο αγώνας των λαών μόνο εναντίον της οικονομικής χωροφυλακής της "Νέας Τάξης Πραγμάτων" όπως αυτή εκφράζεται σήμερα δια της καταρρέουσας Ε.Ε και του ΔΝΤ, αλλά σε μία καθολική και σθεναρή αντίσταση εναντίον της επιβολής αυτής της "παγκόσμιας κυβέρνησης", που αναφέρουν συνεχώς στα ευχολόγιά τους, ο δικός μας κατοχικός κυβερνήτης ,οι "ομοούσιοι" του ευρωπαίοι ηγέτες και ο προσωρινός αντ΄αυτού καίσαρας της pax Americana.
Σημείωση ΡΕΣΑΛΤΟ:
Φίλε Κλασσικοπερίπτωση οι επισημάνσεις σου, οι περιγραφές και ο σχολιασμός σου είναι πολύ εύστοχα.
Ωστόσο μένουν μετέωρα και ξεκρέμασα, σαν να γεννήθηκαν από «πνευματικές» ειδωλολατρίες και ΟΧΙ από τους νόμους από τη διαλεκτική των κοινωνικών νόμων που καθορίζουν εξελίξεις.
Το κεφάλαιο δεν «πνεύμα», ούτε δημιουργήθηκε από κάποιο σατανικό «πνεύμα». Και το σπουδαιότερο δεν είναι «πνεύμα»: Είναι κοινωνική σχέση που καθορίζει κυρίαρχα τα πράγματα στην καπιταλιστική βαθμίδα της εξέλιξής τους.
Αυτή λοιπόν η κεφαλαιοκρατική «κοινωνική σχέση» σήμερα έχει εξελιχτεί στο μακάβριο σημείο που εύστοχα περιγράφεις.
Εάν δεν κατανοηθεί αυτό δεν μπορεί να κατανοηθεί ΤΙΠΟΤΑ.
ΟΥΤΕ η Ευρωπαϊκή ένωση (ένωση των δυνάμεων του κεφαλαίου), ούτε το καταστροφικό για τους λαούς ευρώ, ούτε γιατί αυτή η Ευρώπη θα τιναχτεί στον αέρα, ούτε γιατί η καταστροφή αυτής της Ευρώπης και του νομίσματός της είναι η μόνη διέξοδος για να ανασυσταθούν και να αναστυλωθούν οι εθνικές κοινωνίες και οι λαοί τους…
Θα προσπαθήσουμε αύριο, αν δεν προκύψει κάτι νέο (κάθε μέρα έχουμε και «εκπλήξεις») να δώσουμε περισσότερες και αναλυτικότερες διευκρινήσεις…
