Η μοναξιά των διαδηλώσεων
Πηγή:
http://mia-parea.blogspot.com/2010/05/blog-post.html
Όταν τα δημοφιλή πρωινάδικα σαν του Αυτιά ή του Παπαδάκη
αναλαμβάνουν να εκφράσουν την λαική δυσαρέσκεια
αντλώντας μάλιστα από την αριστερή φρασεολογία,
σώζουν την αξιοπιστία των κωλο-κάναλων και
ετοιμάζουν τον τηλεθεατή να πιστέψει και να στοιχηθεί
στην επίσημη προπαγάνδα των δελτίων των "8"
Όταν ο Πρόεδρος του κόμματος, το οποίο μαζί με την ΝΔ,
εναλλασσόταν στην εξουσία τόσα χρόνια,
κάνοντας μια χαρά το παιχνίδι της ντόπιας μεταπρατικής τάξης,
προς όφελος των ίδιων και των ξένων προμηθευτών τους,
κι έχοντας μετατρέψει την Ελλάδα στην χειρότερη μπανανία
οικογενειοκρατίας, διαφθοράς και απαξίωσης των πάντων
έρχεται τώρα και σου λέει ότι εγώ είμαι η λύση,
καταγγέλλοντας -με τα επιχειρήματα της αριστεράς- το σύστημα ως βαθυστόχαστος αναλυτής
Όταν ο εναλλακτικός δρόμος του σοσιαλισμού
εκφράζεται από μια κορπορατίστικη αριστερά,
που δεν εμπιστεύεται καμιά αυτοέκφραση και οργάνωση της κοινωνίας
αν δεν την ελέγχει κομματικά,
που δεν μπορεί να συσχετίσει τον καταναλωτισμό, με τον οικονομικό καταναγκασμό της δουλεία(ά)ς και τον σεξουαλικό ευνουχισμό των τριαντάρηδων,
που πέρα από την διεθνή αλληλεγγύη των λαών δεν δίνει πρακτικό περιεχόμενο και μορφή στην αλληλεγγύη του διπλανού μας ανέργου, πτωχού ή άστεγου,
που δεν μπήκε ποτέ μπροστάρης για την βελτίωση των τουαλετών των σχολείων των παιδιών μας και για τη βελτίωση της αισθητικής των χώρων και της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών από τις δημόσιες υπηρεσίες
εγώ κατεβαίνω στις διαδηλώσεις, αλλά νοιώθω πολύ μόνος.
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4461