Του Γιάννη Παπαμιχαήλ, καθηγητή Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας Παντείου Ο Θύμιος ήταν «σύντροφος», όχι όμως μόνον με την έννοια του συναγωνιστή...
Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010
ΟΙ ΛΑΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΕΣ
Μια σύντομη απάντηση στις κρίσεις για τις θέσεις του Μίκη:
1.- Η Επιτροπή Ελληνοτουρκικής φιλίας και οι επιστολές του Μίκη πρότειναν πάντα να πάρουν την τύχη και την περιουσία τους στα χέρια τους οι ίδιοι οι λαοί, μακριά από «προστάτες», δοτές εξουσίες και ανθρωποφάγα, ξένα και ελληνικά, οικονομικά θηρία. Και όχι βέβαια να «αναγνωρίσουμε» τον επεκτατισμό τους..
2.- Αυτή ακριβώς η θέση μας είχε ως αποτέλεσμα να μας διαλύσουν και να μας αποκαλέσουν προδότες οι εδώ εξουσίες και να κάψουν ή να εξορίσουν οι εκεί εξουσίες τους Τούρκους μαχόμενους πνευματικούς ανθρώπους.
3.- Αυτή η θέση μας παραμένει αμετακίνητη πιστεύοντας ότι έτσι αυτοαποκαλύπτονται όλοι αυτοί οι G8 και οι G20, που συντηρούν και διαιωνίζουν το μίσος ανάμεσα στους λαούς για να μπορούν να τους εκμεταλλεύονται ανεξέλεγκτα.
4.- Το «Δόγμα του σοκ», που αναγκάζει κάθε αδύναμη χώρα, όπως τώρα η δική μας πατρίδα, να πανικοβάλλεται και να σέρνεται σα πόδια του ΔΝΤ., είναι το μέγιστο πρόβλημα. Και οι δοτές εξουσίες, όπως και η δική μας, που υπηρετούν και πολλα-πλασιάζουν αυτό τον πανικό, είναι οι μεγάλοι υπεύθυνοι αυτής της συμφοράς των μικρών χωρών. Όχι οι απλοί Πολίτες..
5.- Τέλος, το ΡΕΣΑΛΤΟ έχει επικρίνει πολλές φορές τα λάθη του Μίκη. Λάθη που κάνουν όλοι οι μεγάλοι αγωνιστές,αιώνες τώρα. Έχει όμως επισημάνει, ταυτόχρονα, ότι είναι ιστορικό λάθος αντί να τους βοηθάμε να τα διορθώνουν, να τους απομονώνουμε. Αυτό το λάθος το έχει πληρώσει πολλές φορές ο βασανισμένος τόπος μας.