Του Γιάννη Παπαμιχαήλ, καθηγητή Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας Παντείου Ο Θύμιος ήταν «σύντροφος», όχι όμως μόνον με την έννοια του συναγωνιστή...
Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010
Κάρτα του Πολίτη: Η Σιωπή είναι συνενοχή και οι δικαιολογίες φαρισαϊσμός
Τα αυθεντικά κινήματα είναι φωτιά. Ανάβουν και ξαπλώνονται κόντρα σε όλους τους εξουσιαστικούς και κομματικούς μηχανισμούς του καθεστώτος, κόντρα στα ΜΜΕ που τα παρασιωπούν σκανδαλωδώς (και δεν τα προβάλλουν, όπως κάποια δήθεν «κινήματα») και όταν δεν μπορούν να τα θάψουν στη σιωπή τα συκοφαντούν. Τα αυθεντικά κινήματα ξεχειλίζουν από αγωνιστικό πάθος, από δημιουργικό θυμό, από δημοκρατική ζωντάνια, και όχι από τις «ψυχολογικές ορίζουσες» καταστροφής… Τέτοιο ΚΙΝΗΜΑ είναι αυτό που γεννιέται με την Κάρτα του Πολίτη…
Η σημερινή συγκέντρωση συμπύκνωνε όλα τα δυναμικά και εκρηκτικά χαρακτηριστικά των ατόφιων λαϊκών κινημάτων…
Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και έχουν μετρήσει με ακρίβεια τις εκρηκτικές ζυμώσεις στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας και της Ορθοδοξίας, οι πολύχρωμες και πολυπλόκαμες εξουσίες του καθεστώτος.
Η νεοταξική εξουσιαστική ιεραρχία της Εκκλησίας νιώθει ιδιαίτερα αυτή τη φλόγα στους κόλπους του ελληνικού λαού, ακριβώς γιατί η φλόγα έχει ανάψει και θεριεύει μέσα στο σώμα του Ορθόδοξου σώματος.
Η φλόγα αυτή προκαλεί μεγάλο τρόμο:ΟΧΙ μόνο στα ποικίλα κατεστημένα (πολιτικά, εκκλησιαστικά και δημοσιογραφικά), αλλά και σε πολλούς ανθρώπους της Εκκλησίας που πατάνε σε δύο καρέκλες: Που βρίσκονται δηλαδή ανάμεσα στην εκκλησιαστική ιεραρχία και το λαό ή αποτελούν «περιφερειακές» δυνάμεις της εκκλησιαστικής ιεραρχίας.
Μια επαναστατική έκρηξη, δηλαδή ένα κίνημα της πράξης και όχι των λόγων, απειλεί τις ισορροπίες και κυρίως αυτούς που κάθονται ανάμεσα σε δύο ή περισσότερες καρέκλες και έχουν βολευτεί σε αυτές τις ισορροπίες…
Η Λυδία Λίθος των λόγων είναι η πράξη. Όταν η πράξη είναι επαναστατική και καταστρέφει τις ισορροπίες τότε αυτοί που κινδυνεύουν από αυτήν την καταστροφή των ισορροπιών ΣΙΩΠΟΥΝ ή εφευρίσκουν διάφορα επιχειρήματα να αναχαιτίσουν, ακόμα και να συκοφαντήσουν τα ανατρεπτικά κινήματα.
Γίνεται αντιληπτό το γιατί το πολιτικό κατεστημένο, αλλά και η ηγετική γραφειοκρατία της Εκκλησίας τρομάζουν μπροστά σε αυτό το κίνημα που αναπτύσσεται εναντίον της Κάρτας του Πολίτη: Πρόκειται για δυνάμεις ΑΝΟΙΚΤΑ υπέρ του καθεστώτος που προωθούν ανοικτά τις «εντολές» της Νέας Τάξης.
Ο τρόμος, ωστόσο, από το Κίνημα εναντίον της Κάρτας του Πολίτη έχει καταβάλει και τους «ενδιάμεσους», οι οποίοι εφευρίσκουν διάφορα «επιχειρήματα» για να δικαιολογήσουν την αντίθεσή τους και την ΕΝΟΧΗ ΣΙΩΠΗ τους.
Όλοι αυτοί οι «ενδιάμεσοι» συγκαλύπτουν και παρακάμπτουν την ΟΥΣΙΑ της Κάρτας του Πολίτη (έχει αναλυθεί διεξοδικά από το Ρεσάλτο και από πολλούς άλλους) και «κολλάνε» πεισματικά σε τυχόν λάθη τακτικής σχετικά με το ζήτημα του αγώνα εναντίον της Κάρτας.
«Κολλάνε», π.χ., στο 666, ή στο ότι δεν μπορεί να μιλάει η Εκκλησία πολιτικά, ούτε να καλούν άνθρωποι της Εκκλησίας σε πολιτικές εκδηλώσεις και πολιτικά κινήματα…
Σημείωση: Βεβαίως όταν ο Ιερώνυμος μιλάει και πράττει ΠΟΛΙΤΙΚΑ (τέτοια είναι η πράξη της συναυλίας στον Αγ. Παντελεήμονα και η ΑΛΩΣΗ του Ορθόδοξου ναού), πάλι αυτοί οι «ενδιάμεσοι» ΣΙΩΠΟΥΝ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΩΣ.
Η ηγετική ιεραρχία της Εκκλησίας είναι δεκανίκι της Νέας Τάξης και των κυβερνητικών της ανδρεικέλων, προωθεί τους σχεδιασμούς τους (ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ). Δεν αγανακτούμε, ούτε μιλάμε.
Οργιζόμαστε μόνο όταν ξεκινήσει «πολιτική» ανατρεπτικού χαρακτήρα από παπάδες και μοναχούς!!!
Αυτό είναι μέγιστος φαρισαϊσμός…
Είναι δόλια προσχήματα που τα χρησιμοποιούμε για να δικαιολογήσουμε την απραξία μας και τη ΣΙΩΠΗ ΜΑΣ…
Λάθη ασφαλώς υπάρχουν. ΤΙΠΟΤΕ όμως δεν ξεκινά από την αρχή τέλειο, χωρίς λάθη, σοβαρά λάθη, τακτικής.
Σίγουρα, όταν προτάσσεται το 666 είναι πολιτικό τακτικό λάθος που δεν ενώνει, διότι ο κόσμος δεν το καταλαβαίνει…
Σίγουρα μια κίνηση για την Κάρτα του Πολίτη είναι κίνηση ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ και δεν πρέπει να απευθύνεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο θρησκευτικό φρόνημα.
Σίγουρα μια ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ δεν μπορεί να διαχωρίζει τους ανθρώπους στη βάση των θρησκευτικών φρονημάτων και πεποιθήσεων.
ΟΛΑ, αυτά, όμως τα «λάθη» είναι πολύ δευτερεύοντα ΣΗΜΕΡΑ και είναι λάθη τακτικού χαρακτήρα.
ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΗ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ στην κατάσταση που βρισκόμαστε.
ΟΤΑΝ τα πάντα έχουν καταλυθεί και σαρωθεί, όταν τα κόμματα ΟΛΑ παίζουν το παιχνίδι της Νέας Τάξης, όταν ΤΙΠΟΤΑ κοινωνικά και πολιτικά συνεκτικό δεν υπάρχει, το να αρχίσει ένα ΚΙΝΗΜΑ από το μόνο συνεκτικό μετερίζι που έχει απομείνει (Ορθοδοξία) είναι, πιθανότατα, ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ, έστω και με τα αναπόφευκτα «παιδικά λάθη» που χαρακτηρίζουν κάθε δυναμικό λαϊκό κίνημα στα πρώτα του στάδια.
ΣΗΜΕΡΑ ο μόνος πολιτικός και οργανωτικός ιστός που αντέχει ακόμα και δεν έχει σαρωθεί από τον οδοστρωτήρα της Νέας Τάξης είναι ο Ορθόδοξος κλήρος.
Ο Ορθόδοξος αυτός ιστός της συλλογικής συνείδησης, αλλά και οργάνωσης, συγκεντρώνει τους πιο ευνοϊκούς όρους για να γίνει πόλος της λαϊκής αγανάκτησης και να γεννήσει πολιτικό κίνημα, με τα αναπόφευκτα λάθη του.
Όποιος αντιτάσσεται σε αυτήν την επαναστατική ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ, με οποιοδήποτε πρόσχημα, αυτός ουσιαστικά δεν αγωνίζεται εναντίον της Νέας Τάξης και υπέρ του λαού: αφήνει τους καθεστωτικούς μηχανισμούς ελεύθερους να αλώσουν όλα τα μετερίζια αγώνα που μας έχουν απομείνει.
Δεν είναι λάθος να ξεκινήσει ένα αντινεοταξικό ΚΙΝΗΜΑ από τον Ορθόδοξο κλήρο. Κάτι που το γεννάει η αντικειμενική πραγματικότητα την οποία ζούμε και η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ της αγωνιστικής ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ κατά της Νέας Τάξης, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ.
Η Κάρτα του Πολίτη δημιουργεί και συσσωρεύει τις προϋποθέσεις να ξεκινήσει ένα μαζικό και ρωμαλέο κίνημα εναντίον της νεοταξικής βαρβαρότητας, από ανθρώπους της Εκκλησίας.
Δεν μπορεί, συνεπώς, να μένουμε ουδέτεροι ή σιωπηλοί από τα «τακτικά» και επουσιώδη «παιδικά» του λάθη…
Δεν μπορεί να αντιταχθούμε σε αυτό το κίνημα για την Κάρτα του Πολίτη, επειδή δεν έχει τη χημική «καθαρότητα» του τέλειου.
Δεν μπορούμε να σιωπούμε και να μην συμμετέχουμε ΕΝΕΡΓΑ, παρακάμπτοντας την ΟΥΣΙΑ της Κάρτας του Πολίτη (αυτό το νεοταξικό εφιάλτη που καταργεί την έννοια του Ανθρώπου) και να ψελλίζουμε για τα τυχόν λάθη «καθαρότητας». Είναι σαν αφήνουμε το γάμο και πηγαίνουμε για πουρνάρια…
ΟΤΑΝ παρακάμπτεις την ΟΥΣΙΑ και μένεις στα επί μέρους, ΑΝΑΖΗΤΑΣ, απλώς, δικαιολογίες για τη συνενοχή σου και τη δειλία σου…
Η ΣΙΩΠΗ πάνω στον εφιάλτη της Κάρτας είναι ΣΥΝΕΝΟΧΗ, έστω και αν στολίζεται με «πνευματικό» λούστρο…