Του Γιάννη Παπαμιχαήλ, καθηγητή Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας Παντείου Ο Θύμιος ήταν «σύντροφος», όχι όμως μόνον με την έννοια του συναγωνιστή...
Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010
Ο λαός τρομοκράτησε το καθεστώς και τους τρομοκράτες του
Τα κυβερνητικά ανδρείκελα καταρρέουν και τα κομματικά θεμέλια του καθεστώτος τρίζουν. Η βροντερή φωνή του λαού της Αθήνας και όλης της Ελλάδας έδειξε ότι η «Τάξη» του καθεστώτος (η «τάξη» της Νέας Τάξης) είναι κτισμένη στην άμμο. Δεν ήταν μόνο το μέγα πλήθος, κάτω από συνεχή βροχή, που σηματοδοτεί την κατάρρευση των σημερινών κυβερνητικών ανδρεικέλων και των καθεστωτικών κομμάτων, αλλά, κυρίως, το πάθος και ο εκρηκτικός θυμός των Ελλήνων διαδηλωτών. Η Αθήνα, σήμερα, έζησε σεισμικές δονήσεις από ένα λαϊκό ηφαίστειο που έβγαζε μέσα από τα έγκατα της γης (τα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας) χείμαρρους καυτής λάβας. Ο λαός αγριεμένος, σφύριζε όπως οι θυμωμένες μέλισσες, εναντίον των δυναστών του, των κομματικών, αλλά και προβοκατόρικων παιχνιδιών τους. Ήταν τέτοιος ο μαζικός λαϊκός θυμός που τα καθεστωτικά παιχνίδια της προβοκάτσιας δεν πέτυχαν… Έγιναν απόπειρες προβοκάτσιας από τους μηχανισμούς του καθεστώτος και τις οργανωμένες «συμμορίες» τους, αλλά κάτω από το κράτος του δικού τους τρόμου και πανικού, επακόλουθο των άγριων λαϊκών διαθέσεων, απέτυχαν…
Ο λαός, σήμερα, τρομοκράτησε τους τρομοκράτες του καθεστώτος…
Σίγουρα έχει σπείρει τον τρόμο και τον πανικό και στα κυβερνητικά ανδρείκελα. Τρόμος και πανικός που θα επιταχύνει την κατάρρευσή τους…
Έσπειρε, βεβαίως, τρόμο και πανικό και σε όλα τα κομματικά επιτελεία: «Αριστερά» και «δεξιά»…
ΟΛΟΙ καταδικάζουν τη λαϊκή οργή κατά του Χατζηδάκη. Οι κομματικές συντεχνίες και οι προπαγανδιστικές ύαινες (ΜΜΕ και πολλά ιστολόγια) θα επενδύσουν στη «βία» κατά του Χατζηδάκη, ακριβώς γιατί αυτή η πράξη της λαϊκής οργής ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ την ΟΡΓΗ του κόσμου εναντίον ΟΛΩΝ των κομμάτων και των πολιτικών μεταπρατών της Νέας Τάξης…
Οι κομματικές συντεχνίες, εδώ συνενώνονται, σαν μια γροθιά, υπερασπίζοντας τα γενικά κομματικά τους συμφέροντα και τα πληρεξούσιά τους.
Η κοχλάζουσα λαϊκή οργή ξεχειλίζει και αρχίζει να ξεπερνά το καθεστώς των κομματικών, εκλογικών πληρεξουσίων…
Γι αυτό έσπευσαν και οι γραφειοκράτες των ηγεσιών του ΚΚΕ και του ΣΥΝ να καταδικάσουν τη «βία» κατά του Χατζηδάκη…
Αλήθεια τι πολιτικά εκπροσωπεί και εκφράζει ο Χατζηδάκης και το ΓΙΑΤΙ κατέβηκε στο λαϊκό τυφώνα; Τι ήθελε να παραστήσει; Ότι συμπαρίσταται στο λαό;
Γι όλα αυτά δεν μας λένε τίποτα οι ειρηνόφιλοι πολιτικάντηδες Φιλισταίοι. Για το πολιτικό θέατρο απάτης, δηλαδή της συμμετοχής ενός άκρως καθεστωτικού και κυβερνητικού υπαλλήλου στην αγριεμένη λαϊκή θάλασσα ΕΝΑΝΤΙΟΝ του καθεστώτος και των ποικίλων υπαλλήλων του, δεν μας λένε τίποτα τα κομματικά και κυρίως τα «αριστερά» δεκανίκια του καθεστώτος.
Απλώς ξερνούν τα κροκοδείλια δάκρυα της απάτης: Της ηθικής, δήθεν, αγανάκτησης…
Δεν μας λένε τίποτα οι «αριστεροί» Φιλισταίοι, ακριβώς γιατί είναι αυτοί που τρόμαξαν πιο πολύ από το θυμό και την οργή του λαού.
Αρχίζουν να βλέπουν οι γραφειοκρατικές ηγεσίες (κομμάτων και συνδικάτων) ότι ήρθε η ώρα της υπερφαλάγγισής τους και της απόρριψής τους από το λαό.
Είναι τέτοιος ο θυμός του λαού, τόσο συμπιεσμένη η οργή του, που πλέον αρχίζει να μην καναλιζάρεται από τις προδοτικές ηγεσίες της «αριστεράς».
Διαισθάνονται αυτές οι ηγεσίας ότι λίγα πλέον είναι τα ψωμιά τους…
Έχει την βλακώδη αφέλεια η ηγεσία του ΚΚΕ να λέει ότι έχουμε πόλεμο και να πιστεύει ότι ξεγελά το λαό.
Έχουμε πράγματι πόλεμο. Άγριο και ανελέητο πόλεμο.
Αυτό ο λαός αρχίζει να το βιώνει και να το συνειδητοποιεί, γι’ αυτό φέρνεται και αναλόγως στους «πράκτορες» του εχθρού: Χατζηδάκηδες και Σία…
Ο λαός, όμως, μαζί με αυτό, βιώνει και συνειδητοποιεί και την κατάφορη κοροϊδία της ηγεσίας του ΚΚΕ.
Από τη μία η ηγεσία του ΚΚΕ μιλάει για τα μάτια «ότι έχουμε πόλεμο» και από την άλλη στην πράξη τρομοκρατημένη αποσύρει τα «στρατεύματά» της από το μέτωπο του πολέμου.
Μόλις το μπλοκ του ΚΚΕ έφτασε στη Βουλή οι «καθοδηγητές», εσπευσμένα και με νευρική βιασύνη το έδιωξαν και το ξαπόστειλαν στις «ραχούλες» των Στηλών του Διός και του Φιλοππάπου…
Έτσι εννοεί η ηγεσία του ΚΚΕ, το «έχουμε πόλεμο»: Να υπακούει τυφλά στη νεοταξική νομιμότητα, να συναγελάζεται με του «εχθρούς» του λαού στη Βουλή και στις κυβερνητικές φιέστες των ανδρεικέλων, ΚΑΙ να αποσύρει τα «στρατεύματά» του, μήπως γίνει καμιά «στραβή» και εξαπολυθεί καμία επίθεση στο «ναό» των καθεστωτικών εγκλημάτων και των κυβερνητικών ανδρεικέλων (Βουλή)…
Ο ελληνικός λαός αντιλαμβάνεται πολύ καλά αυτήν την καθεστωτική δουλεία της ηγεσίας του ΚΚΕ. Είναι και αυτός ο λόγος που έχει προκαλέσει τον τρόμο και τον πανικό, ευδιάκριτα πλέον, στην ηγεσία του κόμματος…