Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
- Ο υπογράφων, μασκαρεμένος μούσα και κρατώντας στο χέρι ένα χαμομήλι κατάφερε να μπει στο σημερινό αποκριάτικο πάρτι και να ανακαλύψει όλους τους μασκαρεμένους καλεσμένους.
- Εντυπωσιάστηκα από τα απίθανα και πρωτότυπα μασκαρέματα των παρευρισκομένων. Και ποιοι δεν ήταν στο πάρτι αυτό! Ένα πάρτι που έχει γίνει θεσμός για την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου.
- Ξεκινάμε λοιπόν τις αποκλειστικές αποκαλύψεις…
- Πρώτον συνάντησα έναν άγγελο, με μακριά ξανθά μαλλιά ντυμένο στα λευκά να καλύπτει με τις μεγάλες λευκές φτερούγες του έναν πακιστανό και έναν αντιρατσιστή. Ο άγγελος ήταν ο Ίλια Κας.
- Εντυπωσιάστηκα βλέποντας με πόση στοργή αγκάλιαζε τους δύο συνανθρώπους του. Τον «πρόδωσε» το τατουάζ που είχε στην αριστερή του φτερούγα. Ήταν το μόνο μαύρο που είχε εξωτερικά. Τα εσώψυχα δεν τα είδα.
- Μετά συνάντησα έναν κύριο που κρατούσε στο ένα του χέρι μια μακέτα τράπεζας και στο άλλο του έναν δανειολήπτη προσπαθώντας μάταια να τα ισορροπήσει. Τελικά η μακέτα της τράπεζας ήταν πολύ πιο βαριά.
- Παρατηρώντας τον καλύτερα διαπίστωσα πως επρόκειτο για γνωστό μεγαλοδικηγόρο ιδιοκτήτη εισπρακτικής εταιρίας και, συγχρόνως, συνήγορο πολλών δανειοληπτών.
- Παραδίπλα, στεκόταν, φορώντας ναυτικό καπέλο ένας κύριος με κουστούμι που είχε στον ώμο του ένα σακούλι με παιχνίδια και συσσίτια για τα φτωχά και πεινασμένα παιδιά.
- Τον γνώρισα από την κάρτα του ομώνυμου Ιδρύματος που έχει και συγκινήθηκα τόσο που παραλίγο να αποκαλυφτούν οι πρόκες μου από την ανατριχίλα.
- Λίγο πιο πέρα είδα κάποιον που διάβαζε με μεγάλη συγκέντρωση το μνημόνιο και κρατούσε στα χέρια του κάρτες ελεύθερης διέλευσης διοδίων. Ήταν ο γνωστός «ξεχασιάρης» και «ειλικρινής» Χρυσός υπουργός.
- Καθισμένος σε έναν μεγάλο καναπέ ήταν ένας ψηλός με ωοειδές κεφάλι ο οποίος που κρατούσε στο χέρι του τον Γκάρντιαν μαζί με μία αγωγή περασμένης ημερομηνίας.
- Μπροστά του, πάνω στο τραπέζι είχε κάτι σβησμένα τσιγάρα, βαζελίνη και αντι-ασφυξιογόνες μάσκες τις οποίες μοίραζε αργότερα σε όλους. Δυσκολεύτηκα να τον αναγνωρίσω. Λες και είχε κάνει photoshop.
- Πίσω από μία κολώνα στεκόταν έναν ψηλός και εύσωμος κύριος ο οποίος βιντεοσκοπούσε τον εαυτό του και έγραφε προκηρύξεις. Γύρω του, υπήρχαν μεταμφιεσμένοι κύριοι και κυρίες που κρατούσαν μικρόφωνα και κάμερες.
- Δεν θα τον αναγνώριζα αν δεν τύχαινε να δω στις σόλες των παπουτσιών του το ξένο γράμμα «C». Το πρώτο από τα τρία κεφαλαία γράμματα της γνωστής αμερικάνικης υπηρεσίας διασφάλισης της παγκόσμιας ομαλότητας.
- Ανάμεσα στους καλεσμένους γυρνούσε στριγγλίζοντας ένας γιατρός με ακουστικά που κρατούσε στα χέρια του ένα μάτσο κλειδιά. Τον ρώτησα τι τα θέλει και μου είπε για να ανοίξει τα νοσοκομεία που έκλεισε.
- Δυσκολεύτηκα να τον γνωρίσω. Τον αποκάλυψε η ευγενεία (ο τόνος σε λάθος θέση, συγχωρέστε με) που τον συνοδεύει σε κάθε του δημόσια εμφάνιση μαζί με ένα βιβλίο που είχε στη μασχάλη του για πούλημα.
- Τα βλέμματα όλων συγκέντρωσε μία κυρία με ρούχα του γνωστού οίκου μόδας «ΥΠΕΞ». Ήταν ζωσμένη με νάρκες, και είχε στις τσέπες της playmobil με εργαζόμενους όλων των ειδικοτήτων με στη στάμπα του ΟΟΣΑ.
- Μπροστά στο στήθος της ήταν γραμμένα τα αρχικά των λέξεων Μάσα-Κονόμα-Όμορφα. Πέρασα από μπροστά της υποκλινόμενος και φωνάζοντας
La moya-La moya. Η εντυπωσιακή κυρία γύρισε δείχνοντας θιγμένη.
- Έξω στο μπαλκόνι της αίθουσας ήταν κάποιος ντυμένος «Αντρέας». Μιμούνταν τις κινήσεις του, έλεγε συνεχώς τις γνωστές ατάκες περί ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Έδειχνε νέος και άβγαλτος.
- Προσπαθούσε να ισορροπήσει σε δύο βάρκες κάνοντας σπαγγάτο. Τον άκουσα να σιγοψιθυρίζει το τραγούδι «Πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο …».
Σιγουρεύτηκα όταν πέρασε σύριζα από δίπλα μου.
- Αγέρωχος και με σταθερό βήμα, προχωρούσε πάνω-κάτω ένας «αγανακτισμένος πολίτης» λες και έκανε το δρομολόγιο Ομόνοια-Σύνταγμα-Στήλες Ολυμπίου Διός.
- Που και που φώναζε το σύνθημα «Δεν είναι ώριμες οι συνθήκες-Δεν μας καταλαβαίνει ο κόσμος». Μόλις είδα τα ποσοστά που αναγράφονταν πίσω στην πλάτη του, δεν δυσκολεύτηκα να τον αναγνωρίσω.
- Ένας καλοντυμένος μασκαράς με ύφος περί-πολλού, γυρνούσε από πηγαδάκι σε πηγαδάκι αγορεύοντας. Σαν πέρασε από μπροστά μου τον ρώτησα τι ήταν ντυμένος και μου απάντησε «Σοβαρός Εθνικιστής».
- Φεύγοντας είδα ότι κρεμόταν από τη ζώνη του «Το τσεκούρι της νιότης» και το μυαλό μου πήγε στον πάλαι ποτέ εξαγριωμένο νέο της οδού Στουρνάρη που πλέον κυκλοφορεί ως «Ο αυριανός αρχηγός του κόμματος».
- Σε μία άκρη, μακριά από όλους στεκόταν κάποιος που είχε στον ώμο του ένα Σαμάρι και μονολογούσε λέγοντας «Γ&μ$ το κεφάλι μου, γ&μ$». Φαινόταν ζαλισμένος, λες και είχε κάνει απανωτές κωλοτούμπες.
- Στην αρχή νόμιζα πως ήταν η Μέρκελ ντυμένη Σαμαράς. Όταν όμως τον άκουσα να μιλάει στο τηλέφωνο και να λέει συνέχεια «Μάλιστα κυρία Αγγέλα», δεν μου έμεινε καμία αμφιβολία.
- Τέλος, γύρω από τον μπουφέ περιφερόταν κάποιος ρακένδυτος, μασκαρεμένος σε πεινασμένο και εξαθλιωμένο ηλικιωμένο. Έκανε συνεχώς προσθέσεις και αφαιρέσεις αλλά μάλλον ήταν στουρνάρι στους υπολογισμούς.
- Τον πλησίασα μήπως και τον αναγνωρίσω. Επαναλάμβανε συνεχώς τη φράση «Εννοείται πως δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα με 400 ευρώ το μήνα». Δεν έμοιαζε να είναι ούτε ένας από τους 45 αλλά ούτε και κόκορας.
Τους άφησα στη μεγάλη αίθουσα και κατέβηκα να πάρω λίγο αέρα. Στο απέναντι πεζοδρόμιο, στον κάδο των σκουπιδιών, ένας ηλικιωμένος έψαχνε κάτι για να φάει. Δεν ήταν μασκαράς, δεν ήταν καρναβάλι. Ήταν η πραγματικότητα.
Οι αποκαλύψεις συνεχίζονται…
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
- Ο υπογράφων, μασκαρεμένος μούσα και κρατώντας στο χέρι ένα χαμομήλι κατάφερε να μπει στο σημερινό αποκριάτικο πάρτι και να ανακαλύψει όλους τους μασκαρεμένους καλεσμένους.
- Εντυπωσιάστηκα από τα απίθανα και πρωτότυπα μασκαρέματα των παρευρισκομένων. Και ποιοι δεν ήταν στο πάρτι αυτό! Ένα πάρτι που έχει γίνει θεσμός για την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου.
- Ξεκινάμε λοιπόν τις αποκλειστικές αποκαλύψεις…
- Πρώτον συνάντησα έναν άγγελο, με μακριά ξανθά μαλλιά ντυμένο στα λευκά να καλύπτει με τις μεγάλες λευκές φτερούγες του έναν πακιστανό και έναν αντιρατσιστή. Ο άγγελος ήταν ο Ίλια Κας.
- Εντυπωσιάστηκα βλέποντας με πόση στοργή αγκάλιαζε τους δύο συνανθρώπους του. Τον «πρόδωσε» το τατουάζ που είχε στην αριστερή του φτερούγα. Ήταν το μόνο μαύρο που είχε εξωτερικά. Τα εσώψυχα δεν τα είδα.
- Μετά συνάντησα έναν κύριο που κρατούσε στο ένα του χέρι μια μακέτα τράπεζας και στο άλλο του έναν δανειολήπτη προσπαθώντας μάταια να τα ισορροπήσει. Τελικά η μακέτα της τράπεζας ήταν πολύ πιο βαριά.
- Παρατηρώντας τον καλύτερα διαπίστωσα πως επρόκειτο για γνωστό μεγαλοδικηγόρο ιδιοκτήτη εισπρακτικής εταιρίας και, συγχρόνως, συνήγορο πολλών δανειοληπτών.
- Παραδίπλα, στεκόταν, φορώντας ναυτικό καπέλο ένας κύριος με κουστούμι που είχε στον ώμο του ένα σακούλι με παιχνίδια και συσσίτια για τα φτωχά και πεινασμένα παιδιά.
- Τον γνώρισα από την κάρτα του ομώνυμου Ιδρύματος που έχει και συγκινήθηκα τόσο που παραλίγο να αποκαλυφτούν οι πρόκες μου από την ανατριχίλα.
- Λίγο πιο πέρα είδα κάποιον που διάβαζε με μεγάλη συγκέντρωση το μνημόνιο και κρατούσε στα χέρια του κάρτες ελεύθερης διέλευσης διοδίων. Ήταν ο γνωστός «ξεχασιάρης» και «ειλικρινής» Χρυσός υπουργός.
- Καθισμένος σε έναν μεγάλο καναπέ ήταν ένας ψηλός με ωοειδές κεφάλι ο οποίος που κρατούσε στο χέρι του τον Γκάρντιαν μαζί με μία αγωγή περασμένης ημερομηνίας.
- Μπροστά του, πάνω στο τραπέζι είχε κάτι σβησμένα τσιγάρα, βαζελίνη και αντι-ασφυξιογόνες μάσκες τις οποίες μοίραζε αργότερα σε όλους. Δυσκολεύτηκα να τον αναγνωρίσω. Λες και είχε κάνει photoshop.
- Πίσω από μία κολώνα στεκόταν έναν ψηλός και εύσωμος κύριος ο οποίος βιντεοσκοπούσε τον εαυτό του και έγραφε προκηρύξεις. Γύρω του, υπήρχαν μεταμφιεσμένοι κύριοι και κυρίες που κρατούσαν μικρόφωνα και κάμερες.
- Δεν θα τον αναγνώριζα αν δεν τύχαινε να δω στις σόλες των παπουτσιών του το ξένο γράμμα «C». Το πρώτο από τα τρία κεφαλαία γράμματα της γνωστής αμερικάνικης υπηρεσίας διασφάλισης της παγκόσμιας ομαλότητας.
- Ανάμεσα στους καλεσμένους γυρνούσε στριγγλίζοντας ένας γιατρός με ακουστικά που κρατούσε στα χέρια του ένα μάτσο κλειδιά. Τον ρώτησα τι τα θέλει και μου είπε για να ανοίξει τα νοσοκομεία που έκλεισε.
- Δυσκολεύτηκα να τον γνωρίσω. Τον αποκάλυψε η ευγενεία (ο τόνος σε λάθος θέση, συγχωρέστε με) που τον συνοδεύει σε κάθε του δημόσια εμφάνιση μαζί με ένα βιβλίο που είχε στη μασχάλη του για πούλημα.
- Τα βλέμματα όλων συγκέντρωσε μία κυρία με ρούχα του γνωστού οίκου μόδας «ΥΠΕΞ». Ήταν ζωσμένη με νάρκες, και είχε στις τσέπες της playmobil με εργαζόμενους όλων των ειδικοτήτων με στη στάμπα του ΟΟΣΑ.
- Μπροστά στο στήθος της ήταν γραμμένα τα αρχικά των λέξεων Μάσα-Κονόμα-Όμορφα. Πέρασα από μπροστά της υποκλινόμενος και φωνάζοντας
La moya-La moya. Η εντυπωσιακή κυρία γύρισε δείχνοντας θιγμένη.
- Έξω στο μπαλκόνι της αίθουσας ήταν κάποιος ντυμένος «Αντρέας». Μιμούνταν τις κινήσεις του, έλεγε συνεχώς τις γνωστές ατάκες περί ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Έδειχνε νέος και άβγαλτος.
- Προσπαθούσε να ισορροπήσει σε δύο βάρκες κάνοντας σπαγγάτο. Τον άκουσα να σιγοψιθυρίζει το τραγούδι «Πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο …».
Σιγουρεύτηκα όταν πέρασε σύριζα από δίπλα μου.
- Αγέρωχος και με σταθερό βήμα, προχωρούσε πάνω-κάτω ένας «αγανακτισμένος πολίτης» λες και έκανε το δρομολόγιο Ομόνοια-Σύνταγμα-Στήλες Ολυμπίου Διός.
- Που και που φώναζε το σύνθημα «Δεν είναι ώριμες οι συνθήκες-Δεν μας καταλαβαίνει ο κόσμος». Μόλις είδα τα ποσοστά που αναγράφονταν πίσω στην πλάτη του, δεν δυσκολεύτηκα να τον αναγνωρίσω.
- Ένας καλοντυμένος μασκαράς με ύφος περί-πολλού, γυρνούσε από πηγαδάκι σε πηγαδάκι αγορεύοντας. Σαν πέρασε από μπροστά μου τον ρώτησα τι ήταν ντυμένος και μου απάντησε «Σοβαρός Εθνικιστής».
- Φεύγοντας είδα ότι κρεμόταν από τη ζώνη του «Το τσεκούρι της νιότης» και το μυαλό μου πήγε στον πάλαι ποτέ εξαγριωμένο νέο της οδού Στουρνάρη που πλέον κυκλοφορεί ως «Ο αυριανός αρχηγός του κόμματος».
- Σε μία άκρη, μακριά από όλους στεκόταν κάποιος που είχε στον ώμο του ένα Σαμάρι και μονολογούσε λέγοντας «Γ&μ$ το κεφάλι μου, γ&μ$». Φαινόταν ζαλισμένος, λες και είχε κάνει απανωτές κωλοτούμπες.
- Στην αρχή νόμιζα πως ήταν η Μέρκελ ντυμένη Σαμαράς. Όταν όμως τον άκουσα να μιλάει στο τηλέφωνο και να λέει συνέχεια «Μάλιστα κυρία Αγγέλα», δεν μου έμεινε καμία αμφιβολία.
- Τέλος, γύρω από τον μπουφέ περιφερόταν κάποιος ρακένδυτος, μασκαρεμένος σε πεινασμένο και εξαθλιωμένο ηλικιωμένο. Έκανε συνεχώς προσθέσεις και αφαιρέσεις αλλά μάλλον ήταν στουρνάρι στους υπολογισμούς.
- Τον πλησίασα μήπως και τον αναγνωρίσω. Επαναλάμβανε συνεχώς τη φράση «Εννοείται πως δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα με 400 ευρώ το μήνα». Δεν έμοιαζε να είναι ούτε ένας από τους 45 αλλά ούτε και κόκορας.
Τους άφησα στη μεγάλη αίθουσα και κατέβηκα να πάρω λίγο αέρα. Στο απέναντι πεζοδρόμιο, στον κάδο των σκουπιδιών, ένας ηλικιωμένος έψαχνε κάτι για να φάει. Δεν ήταν μασκαράς, δεν ήταν καρναβάλι. Ήταν η πραγματικότητα.
Οι αποκαλύψεις συνεχίζονται…
