«Η απόφαση του ΣτΕ για τη συνταγματικότητα του λουκέτου στην ΕΡΤ θρυαλλίδα στα θεμέλια της Δημοκρατίας»
Η «ανεξαρτησία» της Δικαιοσύνης είναι ευθέως ανάλογη με τις εντολές που παίρνει από τους ισχυρούς του χρήματος και τα πολιτικά τους ανδρείκελα: Άπειρα τα παραδείγματα…
Στα κατοχικά χρόνια, στα χρόνια των ανδρεικέλων του 4ου Ράιχ αυτή η «ανεξαρτησία» της Δικαιοσύνης έχει πάρει σκανδαλώδεις και μοχθηρές διαστάσεις:
α). Ενεργοποιείται, επιλεκτικά και κατά τρόπο ωμά προκλητικό ΟΤΑΝ τα ίδια τα ισχυρά κέντρα εξουσίας και τα κυβερνητικά τους ανδρείκελά αναζητούν «πλυντήρια» της σήψης τους, των εγκλημάτων τους και των πολιτικών παιχνιδιών τους.
β). Κλείνει πεισματικά τα μάτια μπροστά σε κατάφορες παραβιάζει του Συντάγματος και στα μεγάλα εθνικά, κοινωνικά και πολιτικά εγκλήματα της δωσίλογης κυβέρνησης.
Το Σύνταγμα έχει γίνει κουρελόχαρτο, η εθνική ανεξαρτησία έχει παραχωρηθεί στις ύαινες των τοκογλύφων και του 4ου Ράιχ, διαπράττονται από τα ανδρείκελα των τοκογλύφων και του 4ου Ράιχ, απανωτά και καθημερινά πραξικοπήματα και εγκλήματα σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας και του λαού της (οικονομικά, εθνικά, κοινωνικά, πολιτικά κ.λπ) και η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη κωφεύει κυνικότατα…
γ). Δεν κωφεύει απλώς, αλλά και πολλά τα ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ: Βάζει σ’ αυτά τα θηριώδη ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ τη βούλα τη ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ!!!
Αυτός είναι και ο ρόλος του Δικαίου: Να βάζει τη στάμπα της νομιμότητας στη βία, την εκμετάλλευση και τα εγκλήματα του καθεστώτος.
Σήμερα, στα πλαίσια του κατοχικού καθεστώτος, αυτό το έργο το υλοποιεί ΑΝΟΙΚΤΑ, χωρίς προσχήματα και μοχθηρά. Ευθέως ανάλογα με αυτό που υπηρετεί: Το 4ο Ράιχ και τα δωσίλογα ανδρείκελά του…
Το Συμβούλιο της Επικρατείας, λοιπόν, νομιμοποίησε τα πραξικοπήματα της κυβέρνησης και την κατάλυση του χαρακτήρα και των λειτουργιών του «κοινωνικού κράτους»: Των λειτουργιών που αφορούν ζωτικές ανάγκες του λαού (από κοινωνικές και πολιτικές μέχρι πνευματικές, πολιτιστικές, ψυχαγωγικές…).
Δηλαδή νομιμοποίησε την ιδιωτικοποίησε των ΠΑΝΤΩΝ: Αυτές είναι οι προσταγές των κερδοσκόπων…
Η κυβέρνηση έχει καταλύσει το Δημόσιο, συνεχίζει αυτό το καταστροφικό έργο μέχρι να μην μείνει ΤΙΠΟΤΑ και η Δικαιοσύνη έρχεται και βάζει τη σφραγίδα της νομιμότητας…
Διαβάστε το παρακάτω κείμενο από την «Κλασσικοπερίπτωση»
http://www.klassikoperiptosi.blogspot.gr/2014/02/blog-post_590.html
ΑΝ ΕΝΑ "ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ" ΕΧΕΙ ΜΙΚΡΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΤΕ (ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΤΕ) ΔΕΝ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΛΟΥΚΕΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΡΤ ΘΡΥΑΛΛΙΔΑ ΣΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Χθες "διέρρευσε" η απόφαση του ΣΤΕ επί της προσφυγής που είχε κάνει η ΠΟΣΠΕΡΤ σχετικά με τον προδήλως αντισυνταγματικό χαρακτήρα του "πραξικοπήματος του μαύρου" της 11ης Ιουνίου 2013.
Οι περισσότεροι που ενδεχομένως θα διαβάσουν την είδηση, είναι πιθανόν να την προσπεράσουν με την εντύπωση ότι πρόκειται περί μιας υπόθεσης που δεν απασχολεί παρά μόνο τους απολυμένους της ΕΡΤ.
Είναι όμως έτσι;
Τι λέει χονδρικά το σκεπτικό της τελευταίας αυτής απόφασης του ΣΤΕ:
1) Ότι το "πραξικόπημα του μαύρου" στην ΕΡΤ δεν είναι αντισυνταγματικό επειδή το "μαύρο" δεν είχε μεγάλη διάρκεια.
2) Ότι το κράτος σύμφωνα με το σύνταγμα (λέει το ΣΤΕ) δεν έχει καμία υποχρέωση να παρέχει ενημέρωση- ψυχαγωγία- πολιτισμό μέσω μιας δημόσιας τηλεόρασης.
Προσέξτε όμως, διότι όπως συνέβη στα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα και την δανειακή σύμβαση, τα χειρότερα κρύβονται πίσω από τις εκ πρώτης όψεως "αθώες διατυπώσεις".
Το ίδιο συμβαίνει και σε αυτήν την απαράδεκτη και πρωτοφανή παγκοσμίως απόφαση του ΣΤΕ.
Απαράδεκτη και πρωτοφανής παγκοσμίως, διότι επί της ουσίας θέτει ως "κριτήριο νομιμότητας" μιας εγκληματικής ή διερευνώμενης ως προς την παρανομία της πράξης, την διάρκειά της και όχι το ηθικό και νομικό περιεχόμενό της.
Έτσι λοιπόν με βάση αυτό το σκεπτικό θα μπορούσε ένας βιαστής να αθωωθεί επειδή η διάρκεια του βιασμού ήταν μικρή, και ειδικά όταν προτίθεται να αποζημιώσει το θύμα.
Το δεύτερο σημείο της απόφασης, που κατά τη γνώμη μας "εδραιώνει νομικά" την μισάνθρωπη και πάντως λαοκτόνα και εθνοκτόνα πολιτική των τελευταίων κυβερνήσεων, είναι εκείνο που δεν αναγνωρίζει την συνταγματική υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει μέσω δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα, ενημέρωση, ψυχαγωγία και πολιτισμό.
Με αυτήν την λογική, το κράτος δεν έχει καμία υποχρέωση να παρέχει τίποτα στον λαό υπό την μορφή δημόσιας υπηρεσίας.
Να που μέσω μιας απόφασης του ΣΤΕ επανέρχεται ως αξίωμα το βουλγαράκειο δόγμα "ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό".
"Νόμιμο" και άρα "ηθικώτατο" το κλείσιμο των δημόσιων νοσοκομείων και πολυατρείων, το φανερό ή κρυφό λουκέτο σε σχολεία και πανεπιστήμια, η εγκατάλειψη των ακριτικών περιοχών στην τύχη τους, η αποκρατικοποίηση των εταιρειών κοινής ωφέλειας (ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ κλπ), η υποβάθμιση της εθνικής άμυνας και η μετατροπή κάθε είδους δημόσιου αγαθού και πρόνοιας από κρατική υποχρέωση σε ευκαιρία πλουτισμού ιδιωτικών εταιρειών και ξένων συμφερόντων.
Με βάση λοιπόν την διασταλτική ερμηνεία του σκεπτικού αυτής της απόφασης του ΣΤΕ, η δικομματική κυβερνητική κοινοπραξία των εντολοδόχων της τρόικας, δεν θα κριθεί νομικά (διότι κοινωνικά και πολιτικά ήδη έχει κριθεί από τον λαό) επειδή άμεσα ή έμμεσα διαλύει την χώρα.
Και αφού μιλάμε για σύνταγμα και "δυνάμεις του συνταγματικού τόξου" ας θυμηθούμε δύο άρθρα του που έχουν άμεση σχέση με την απόφαση του ΣΤΕ για το "πραξικόπημα του μαύρου"
Άρθρο 15
1. Οι προστατευτικές για τον τύπο διατάξεις του προηγούμενου άρθρου δεν εφαρμόζονται στον κινηματογράφο, τη φωνογραφία, τη ραδιοφωνία, την τηλεόραση και κάθε άλλο παρεμφερές μέσο μετάδοσης λόγου ή παράστασης.
2. Η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του Κράτους. Ο έλεγχος και η επιβολή των διοικητικών κυρώσεων υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης που είναι ανεξάρτητη αρχή, όπως νόμος ορίζει. Ο άμεσος έλεγχος του Κράτους, που λαμβάνει και τη μορφή του καθεστώτος της προηγούμενης άδειας, έχει ως σκοπό την αντικειμενική και με ίσους όρους μετάδοση πληροφοριών και ειδήσεων, καθώς και προϊόντων του λόγου και της τέχνης, την εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης και η πολιτιστική ανάπτυξη της Χώρας, καθώς και το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και την προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την υποχρεωτική και δωρεάν μετάδοση των εργασιών της Βουλής και των επιτροπών της, καθώς και προεκλογικών μηνυμάτων των κομμάτων από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα.
Άρθρο 25
1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν. Οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας.
2. Η αναγνώριση και η προστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου από την Πολιτεία αποβλέπει στην πραγμάτωση της κοινωνικής προόδου μέσα σε ελευθερία και δικαιοσύνη.
3. Η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται.
4. Το Κράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης.
Η «ανεξαρτησία» της Δικαιοσύνης είναι ευθέως ανάλογη με τις εντολές που παίρνει από τους ισχυρούς του χρήματος και τα πολιτικά τους ανδρείκελα: Άπειρα τα παραδείγματα…
Στα κατοχικά χρόνια, στα χρόνια των ανδρεικέλων του 4ου Ράιχ αυτή η «ανεξαρτησία» της Δικαιοσύνης έχει πάρει σκανδαλώδεις και μοχθηρές διαστάσεις:
α). Ενεργοποιείται, επιλεκτικά και κατά τρόπο ωμά προκλητικό ΟΤΑΝ τα ίδια τα ισχυρά κέντρα εξουσίας και τα κυβερνητικά τους ανδρείκελά αναζητούν «πλυντήρια» της σήψης τους, των εγκλημάτων τους και των πολιτικών παιχνιδιών τους.
β). Κλείνει πεισματικά τα μάτια μπροστά σε κατάφορες παραβιάζει του Συντάγματος και στα μεγάλα εθνικά, κοινωνικά και πολιτικά εγκλήματα της δωσίλογης κυβέρνησης.
Το Σύνταγμα έχει γίνει κουρελόχαρτο, η εθνική ανεξαρτησία έχει παραχωρηθεί στις ύαινες των τοκογλύφων και του 4ου Ράιχ, διαπράττονται από τα ανδρείκελα των τοκογλύφων και του 4ου Ράιχ, απανωτά και καθημερινά πραξικοπήματα και εγκλήματα σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας και του λαού της (οικονομικά, εθνικά, κοινωνικά, πολιτικά κ.λπ) και η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη κωφεύει κυνικότατα…
γ). Δεν κωφεύει απλώς, αλλά και πολλά τα ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ: Βάζει σ’ αυτά τα θηριώδη ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ τη βούλα τη ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ!!!
Αυτός είναι και ο ρόλος του Δικαίου: Να βάζει τη στάμπα της νομιμότητας στη βία, την εκμετάλλευση και τα εγκλήματα του καθεστώτος.
Σήμερα, στα πλαίσια του κατοχικού καθεστώτος, αυτό το έργο το υλοποιεί ΑΝΟΙΚΤΑ, χωρίς προσχήματα και μοχθηρά. Ευθέως ανάλογα με αυτό που υπηρετεί: Το 4ο Ράιχ και τα δωσίλογα ανδρείκελά του…
Το Συμβούλιο της Επικρατείας, λοιπόν, νομιμοποίησε τα πραξικοπήματα της κυβέρνησης και την κατάλυση του χαρακτήρα και των λειτουργιών του «κοινωνικού κράτους»: Των λειτουργιών που αφορούν ζωτικές ανάγκες του λαού (από κοινωνικές και πολιτικές μέχρι πνευματικές, πολιτιστικές, ψυχαγωγικές…).
Δηλαδή νομιμοποίησε την ιδιωτικοποίησε των ΠΑΝΤΩΝ: Αυτές είναι οι προσταγές των κερδοσκόπων…
Η κυβέρνηση έχει καταλύσει το Δημόσιο, συνεχίζει αυτό το καταστροφικό έργο μέχρι να μην μείνει ΤΙΠΟΤΑ και η Δικαιοσύνη έρχεται και βάζει τη σφραγίδα της νομιμότητας…
Διαβάστε το παρακάτω κείμενο από την «Κλασσικοπερίπτωση»
http://www.klassikoperiptosi.blogspot.gr/2014/02/blog-post_590.html
ΑΝ ΕΝΑ "ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ" ΕΧΕΙ ΜΙΚΡΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΤΕ (ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΤΕ) ΔΕΝ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΛΟΥΚΕΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΡΤ ΘΡΥΑΛΛΙΔΑ ΣΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Χθες "διέρρευσε" η απόφαση του ΣΤΕ επί της προσφυγής που είχε κάνει η ΠΟΣΠΕΡΤ σχετικά με τον προδήλως αντισυνταγματικό χαρακτήρα του "πραξικοπήματος του μαύρου" της 11ης Ιουνίου 2013.
Οι περισσότεροι που ενδεχομένως θα διαβάσουν την είδηση, είναι πιθανόν να την προσπεράσουν με την εντύπωση ότι πρόκειται περί μιας υπόθεσης που δεν απασχολεί παρά μόνο τους απολυμένους της ΕΡΤ.
Είναι όμως έτσι;
Τι λέει χονδρικά το σκεπτικό της τελευταίας αυτής απόφασης του ΣΤΕ:
1) Ότι το "πραξικόπημα του μαύρου" στην ΕΡΤ δεν είναι αντισυνταγματικό επειδή το "μαύρο" δεν είχε μεγάλη διάρκεια.
2) Ότι το κράτος σύμφωνα με το σύνταγμα (λέει το ΣΤΕ) δεν έχει καμία υποχρέωση να παρέχει ενημέρωση- ψυχαγωγία- πολιτισμό μέσω μιας δημόσιας τηλεόρασης.
Προσέξτε όμως, διότι όπως συνέβη στα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα και την δανειακή σύμβαση, τα χειρότερα κρύβονται πίσω από τις εκ πρώτης όψεως "αθώες διατυπώσεις".
Το ίδιο συμβαίνει και σε αυτήν την απαράδεκτη και πρωτοφανή παγκοσμίως απόφαση του ΣΤΕ.
Απαράδεκτη και πρωτοφανής παγκοσμίως, διότι επί της ουσίας θέτει ως "κριτήριο νομιμότητας" μιας εγκληματικής ή διερευνώμενης ως προς την παρανομία της πράξης, την διάρκειά της και όχι το ηθικό και νομικό περιεχόμενό της.
Έτσι λοιπόν με βάση αυτό το σκεπτικό θα μπορούσε ένας βιαστής να αθωωθεί επειδή η διάρκεια του βιασμού ήταν μικρή, και ειδικά όταν προτίθεται να αποζημιώσει το θύμα.
Το δεύτερο σημείο της απόφασης, που κατά τη γνώμη μας "εδραιώνει νομικά" την μισάνθρωπη και πάντως λαοκτόνα και εθνοκτόνα πολιτική των τελευταίων κυβερνήσεων, είναι εκείνο που δεν αναγνωρίζει την συνταγματική υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει μέσω δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα, ενημέρωση, ψυχαγωγία και πολιτισμό.
Με αυτήν την λογική, το κράτος δεν έχει καμία υποχρέωση να παρέχει τίποτα στον λαό υπό την μορφή δημόσιας υπηρεσίας.
Να που μέσω μιας απόφασης του ΣΤΕ επανέρχεται ως αξίωμα το βουλγαράκειο δόγμα "ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό".
"Νόμιμο" και άρα "ηθικώτατο" το κλείσιμο των δημόσιων νοσοκομείων και πολυατρείων, το φανερό ή κρυφό λουκέτο σε σχολεία και πανεπιστήμια, η εγκατάλειψη των ακριτικών περιοχών στην τύχη τους, η αποκρατικοποίηση των εταιρειών κοινής ωφέλειας (ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ κλπ), η υποβάθμιση της εθνικής άμυνας και η μετατροπή κάθε είδους δημόσιου αγαθού και πρόνοιας από κρατική υποχρέωση σε ευκαιρία πλουτισμού ιδιωτικών εταιρειών και ξένων συμφερόντων.
Με βάση λοιπόν την διασταλτική ερμηνεία του σκεπτικού αυτής της απόφασης του ΣΤΕ, η δικομματική κυβερνητική κοινοπραξία των εντολοδόχων της τρόικας, δεν θα κριθεί νομικά (διότι κοινωνικά και πολιτικά ήδη έχει κριθεί από τον λαό) επειδή άμεσα ή έμμεσα διαλύει την χώρα.
Και αφού μιλάμε για σύνταγμα και "δυνάμεις του συνταγματικού τόξου" ας θυμηθούμε δύο άρθρα του που έχουν άμεση σχέση με την απόφαση του ΣΤΕ για το "πραξικόπημα του μαύρου"
Άρθρο 15
1. Οι προστατευτικές για τον τύπο διατάξεις του προηγούμενου άρθρου δεν εφαρμόζονται στον κινηματογράφο, τη φωνογραφία, τη ραδιοφωνία, την τηλεόραση και κάθε άλλο παρεμφερές μέσο μετάδοσης λόγου ή παράστασης.
2. Η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του Κράτους. Ο έλεγχος και η επιβολή των διοικητικών κυρώσεων υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης που είναι ανεξάρτητη αρχή, όπως νόμος ορίζει. Ο άμεσος έλεγχος του Κράτους, που λαμβάνει και τη μορφή του καθεστώτος της προηγούμενης άδειας, έχει ως σκοπό την αντικειμενική και με ίσους όρους μετάδοση πληροφοριών και ειδήσεων, καθώς και προϊόντων του λόγου και της τέχνης, την εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης και η πολιτιστική ανάπτυξη της Χώρας, καθώς και το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και την προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την υποχρεωτική και δωρεάν μετάδοση των εργασιών της Βουλής και των επιτροπών της, καθώς και προεκλογικών μηνυμάτων των κομμάτων από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα.
Άρθρο 25
1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν. Οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας.
2. Η αναγνώριση και η προστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου από την Πολιτεία αποβλέπει στην πραγμάτωση της κοινωνικής προόδου μέσα σε ελευθερία και δικαιοσύνη.
3. Η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται.
4. Το Κράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης.
