Η απορρύθμιση που θα δημιουργήσει η «πανδημία» (με το συνακόλουθο πανικό, αλλά και τα δικτατορικά μέτρα των κυβερνήσεων) στο οικοδόμημα της παγκοσμιοποίησης οδηγεί πολλούς στην εκτίμηση της επανεμφάνισης και προώθησης μέτρων Κρατικού Παρεμβατισμού και ενίσχυσης του Κοινωνικού Κράτους…
Με άλλα λόγια: Ο εφιάλτης της «πανδημίας» και η συνακόλουθη απορρύθμιση της Παγκοσμιοποίησης θα οδηγήσει στην «εγκατάλειψη» του νεοφιλελευθερισμού και στις θεωρίες του Κέυνς για παρεμβατικό, κοινωνικό κράτος…
Φυσικά όλα αυτά αποτελούν όνειρα θερινής νυκτός:
Απόψεις που καθορίζονται από τις επιθυμίες μας και τους φόβους μας και ΟΧΙ από την κατανόηση της Συγκεκριμένης καπιταλιστικής πραγματικότητας.
Ποια είναι, τα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, αυτής της παγκόσμιας καπιταλιστικής πραγματικότητας;
Πρώτο δεδομένο.
Η παγκοσμιοποίηση, δηλαδή η κυριαρχία των ΥΠΕΡ-εθνικών, των πολιτικών δομών και μηχανισμών τους.
Αυτό το οικονομικό και πολιτικό πλέγμα της παγκοσμιοποίησης μπορεί να σπαράσσεται από εσωτερικές αντιφάσεις και από τα ανταγωνιστικά συμφέροντα των ποικίλων μερίδων του ΥΠΕΡ-εθνικού κεφαλαίου, αλλά και από τις σύνθετες αντιφάσεις ανάμεσα στο ΥΠΕΡ-εθνικό κεφάλαιο με τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη, αλλά ΟΛΕΣ οι δυνάμεις της Παγκοσμιοποίησης κινούνται, από την ίδια τη φύση τους και λειτουργία, σε ένα ΚΟΙΝΟ ΠΑΡΑΝΟΜΑΣΤΗ: ΟΧΙ μεταρρυθμίσεις, αλλά ΓΕΝΙΚΕΣ και ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙ-ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ…
ΑΝΤΙ-ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ που ξεκινούν από ΚΑΤΑΛΥΣΗ του Κράτους-Πρόνοιας, την ισοπέδωση κάθε συνδικαλιστικής και δημοκρατικής κατάκτησης των λαών, μέχρι την ΑΛΩΣΗ των εθνικών-κρατών και την ΑΝΤΙ-ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ της Ιστορίας, της Παιδείας, του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ κ.λπ…
Δεύτερο δεδομένο.
Η κυριαρχία της παγκόσμιας αγοράς: που σημαίνει εμπορευματοποίηση των πάντων και ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ των πάντων, δηλαδή απόλυτος νεοφιλελευθερισμός…
Οι νόμοι της παγκόσμιας αγοράς, στο σημερινό πλανητικό ιμπεριαλιστικό πλαίσιο επιβάλουν την ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού, την ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ κάθε ΑΝΤΙΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ…
Τρίτο δεδομένο.
Η βαθιά και αδιέξοδη κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού. Μια κρίση που τον οδηγεί, για να σταθεί στα πόδια του, στην ολοκληρωτική καταλήστευση και καταπίεση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, καθώς και στο γενικό ξεκλήρισμα των ενδιάμεσων στρωμάτων, αλλά και στην καταστροφή μεγάλων οικονομικών μονάδων..
Σήμερα ο καπιταλισμός δεν παραχωρεί ούτε ψίχουλα, παρά μόνο «φιλανθρωπικά» φιλοδωρήματα για εξαπάτηση…
Ο καπιταλισμός σε τέτοιες κρίσεις κατάρρευσης μπορεί να προβεί σε κάποιες πρόσκαιρες και επεισοδιακές «παραχωρήσεις» ή «μεταρρυθμίσεις» υπέρ των εργαζόμενων και του λαού, ΜΟΝΟ όταν έχει στριμωχτεί και κινδυνεύει με ΑΝΑΤΡΟΠΗ, από ένα μαζικό και ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ εργατικό και λαϊκό Κίνημα.
Και τώρα εισερχόμαστε στο τελευταίο δεδομένο, το πλέον σημαντικό.
Τέταρτο δεδομένο:
ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ έλλειψη του Επαναστατικού παράγοντα.
Η καπιταλιστική μετάλλαξη και ενσωμάτωση των εργατικών ηγεσιών (συνδικάτων και πολιτικών ηγεσιών της παραδοσιακής αριστεράς), οδήγησε στην ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ αποσάθρωση και διάλυση του εργατικού και λαϊκού Κινήματος.
Το εργατικό και λαϊκό Κίνημα σήμερα είναι ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ. Και ακόμα πιο τραγικό είναι τούτο: Οι δυνάμεις της παραδοσιακής αριστεράς (η παραδοσιακή ΗΓΕΣΙΑ) των λαϊκών αγώνων, στην πλειονότητα των ποικιλιών της, ΔΕΝ είναι απλώς ενσωματωμένες στον καπιταλισμό και στα νεοφιλελεύθερα δόγματα της Παγκοσμιοποίησης, αλλά αποτελούν και την προνομιούχα πρωτοπορία της Παγκοσμιοποίησης, τα πλέον άγρια σκυλιά του 4ου Ράιχ: Την άλλη, «αριστερή», κεφαλή του 4ου Ράιχ…
Με αυτά τα δεδομένα καμία στροφή στον κρατικό παρεμβατισμό και στην αναζωπύρωση του Κράτους-Πρόνοιας μπορεί να γίνει…
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την Ελλάδα η οποία έχει μετατραπεί σε ΑΠΟΙΚΙΑ της διεθνούς μαφίας του χρήματος και σε προτεκτοράτο της ΕΕ.
Η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από την μπότα της ΕΕ. Τα κυβερνητικά ανδρείκελα, εδώ, απλώς εκτελούν τις εντολές του διευθυντηρίου του 4ου Ράιχ, δεν λειτουργούν, στοιχειωδώς, ΑΝΕΞΕΡΤΗΤΑ για να προωθήσουν πολιτικές Κέυνς…
Γι αυτό είναι και λάθος να δαιμονοποιούμε τον ΣΥΡΙΖΑ και να πριμοδοτούμε τη ΝΔ, πιστεύοντας ότι αυτή θα εφαρμόσει «σοσιαλιστικές» πολιτικές και θα «εξαϋλώσει» τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το Ελληνικό προτεκτοράτο, το κυβερνούν οι δυνάμεις της ΕΕ και του 4ου Ράιχ, με δύο αντιπροσώπους, οι οποίοι λειτουργούν και ως άλλοθι ο ένας για τον άλλον: Δεξιά και «αριστερά».
Είναι λάθος να δαιμονοποιούμε τη μία κεφαλή του 4ου Ράιχ ΥΠΕΡ της άλλης. Η κεφαλή του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι πιο μακάβρια και ΔΟΛΙΑ, αλλά αυτό δεν καθιστά την άλλη «δεξιά» κεφαλή όχημα για το κτύπημα του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι παίζουμε το παιχνίδι του 4ου Ράιχ, το παιχνίδι των «άλλοθι» και των εναλλαγών ανάμεσα στις δύο κεφαλές…
Ο πολιτικός καθορισμός και οι αναφορές μας είναι το ίδιο το καπιταλιστικό οικοδόμημα ΚΑΙ η ΕΕ, οι δουλικές εξαρτήσεις των εγχώριων ανδρεικέλων και ΟΧΙ τα παραπλανητικά παιχνίδια των ανδρεικέλων και οι δαιμονοποιήσεις τους…
Το στήριγμά μας είναι αυτό που αποτελεί και το αισιόδοξο στοιχείο της εποχής μας: Οι ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ που έχουν γεννηθεί και γιγαντώνονται για την Ανάπτυξη, Αναγέννηση και Οργανωτική Ανασυγκρότηση του Εργατικού και Λαϊκού Κινήματος…
Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά συνδυάζονται παράγοντες που θα επιταχύνουν τις ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ της Παγκοσμιοποίησης και θα δημιουργήσουν αυτές τις Κινηματικές και Επαναστατικές ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ…
Η Απορρύθμιση της παγκοσμιοποίησης παράγει, μαζί με τους εφιάλτες, ΚΑΙ τις πρώτες ύλες για τη δημιουργία του πολιτικού Υποκειμένου για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ του καπιταλισμού…
Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να δουλέψουμε και να αγωνιστούμε…
